अहोरात्रौ नानकः नाम ध्यायति।
भगवतः नामद्वारा सः शान्तिः, शान्तिः, आनन्दः च प्राप्नोति । ||४||४||६||
गोण्ड, पञ्चम मेहल : १.
मनसः अन्तः गुरुप्रतिबिम्बं ध्यायन्तु;
भवतः मनः गुरुस्य शब्दस्य वचनं, तस्य मन्त्रं च स्वीकुर्यात्।
गुरुचरणं हृदयान्तरे निषेधय।
गुरुपरमेश्वरस्य समक्षं विनयेन सदा प्रणाम | ||१||
न कश्चित् संशयेन लोके भ्रमतु।
गुरुं विना कोऽपि तरितुं न शक्नोति। ||१||विराम||
गुरुः पन्थां दर्शयति विभ्रष्टान् |
सः तान् परत्यागं नयति, भगवतः भक्तिपूजायां च सङ्गच्छति।
जन्ममृत्युभयं नाशयति।
सिद्धगुरुस्य गौरवमहात्म्यं अनन्तम्। ||२||
गुरुप्रसादेन व्यावृत्तहृदयपद्मं प्रफुल्लते,
अन्धकारे च प्रकाशः प्रकाशते।
गुरुद्वारा तं विद्धि यः त्वां सृष्टवान् |
गुरुकृपया मूढं मनः विश्वासं करोति। ||३||
गुरुः प्रजापतिः; गुरुस्य सर्वं कर्तुं शक्तिः अस्ति।
गुरुः पारमार्थिकः प्रभुः; सः अस्ति, सदा भविष्यति च।
नानकः वदति, ईश्वरः मां एतत् ज्ञातुं प्रेरितवान्।
गुरुं विना मुक्तिः न लभ्यते दैवभ्रातरः | ||४||५||७||
गोण्ड, पञ्चम मेहल : १.
गुरु गुरु गुरु गुरु जप मन मे।
गुरवात् परं मम नास्ति।
अहं गुरुसमर्थनं अवलम्बयामि, दिवारात्रौ।
न कश्चित् तस्य वरं न्यूनीकर्तुं शक्नोति। ||१||
गुरुं च पारमार्थिकं च एकं विद्धि।
यद् तस्य प्रीतिं करोति तत् ग्राह्यम् अनुमोदितम्। ||१||विराम||
गुरुचरणसक्तं यस्य मनः |
तस्य दुःखानि, दुःखानि, संशयाः च पलायन्ते।
गुरु सेवते हुए मान प्राप्त होता है।
अहं सदा गुरवे यज्ञः अस्मि। ||२||
गुरुदर्शनस्य भगवद्दर्शनं प्रेक्षमाणोऽहं उत्कृष्टोऽस्मि।
गुरुसेवकस्य कार्यं सिद्धम्।
वेदना गुरुसेवकं न पीडयति।
गुरुसेवकः दशदिशः प्रसिद्धः। ||३||
गुरुस्य महिमा वर्णयितुं न शक्यते।
गुरुः परमेश्वरे लीनः तिष्ठति।
वदति नानकः सम्यक् दैवयुक्तः
- तस्य मनः गुरुचरणसक्तम् अस्ति। ||४||६||८||
गोण्ड, पञ्चम मेहल : १.
गुरुं पूजयामि पूजयामि च; गुरुः जगतः स्वामी अस्ति।
मम गुरुः परमेश्वरः; गुरुः भगवान् ईश्वरः अस्ति।
मम गुरुः दिव्यः अदृश्यः रहस्यमयः |
सर्वपूजितेषु गुरुचरणेषु सेवयामि | ||१||
गुरुं विना मम अन्यत् स्थानं सर्वथा नास्ति।
रात्रिदिनं गुरुनाम गुरुं जपामि। ||१||विराम||
गुरुः मम आध्यात्मिकं प्रज्ञा, गुरुः मम हृदयस्य अन्तः ध्यानम्।
गुरुः जगतः प्रभुः, आदिभूतः, भगवान् ईश्वरः अस्ति।
अञ्जलिं संपीड्य गुरु-अभयारण्ये एव तिष्ठामि।
गुरुं विना मम अन्यः सर्वथा नास्ति। ||२||
गुरुः नावः भयानकं जगत्-समुद्रं पारयितुं।
गुरूं सेवन् मृत्युदूतात् विमुच्यते |
अन्धकारे गुरुमन्त्रः प्रकाशते।
गुरुणा सह सर्वे त्राता भवन्ति। ||३||
सिद्धः गुरुः लभ्यते, महता सौभाग्येन।
गुरूं सेवन्, दुःखं न कञ्चित् पीडयति।
गुरुशब्दस्य वचनं कोऽपि मेटयितुं न शक्नोति।
नानकः गुरुः; नानकः स्वयं प्रभुः । ||४||७||९||