मम अन्यत् आध्यात्मिकं प्रज्ञा, ध्यानं, पूजा वा नास्ति; भगवतः नाम एव मम अन्तः गभीरं निवसति।
धार्मिकवस्त्रेषु, तीर्थयात्रासु, हठितकट्टरतायां वा किमपि न जानामि; हे नानक सत्यं दृढतया धारयामि। ||१||
निशा रमणीया ओससिक्ता दिवसः मनोहरः ।
यदा तस्याः पतिः प्रभुः सुप्तां आत्मा वधूम् जागृयति, आत्मनः गृहे।
युवती वधूः शब्दवचनं प्रति जागरिता अस्ति; सा भर्तुः प्रभुं प्रियं करोति।
अतः मिथ्यावादं, धोखाधड़ीं, द्वैतप्रेमं, जनानां कृते कार्यं च परित्यजन्तु।
भगवतः नाम मम हारः, अहं सत्यशब्देन अभिषिक्तः अस्मि।
तालयोः संपीड्य नानकः सत्यनामस्य दानं याचते; कृपया, भवतः अनुग्रहेण मां आशीर्वादं ददातु, भवतः इच्छायाः सुखेन। ||२||
जाग्रत तेजस्वीनेत्र वधू गुरुबनिवचनं जप |
शृणु, भगवतः अवाच्यवाक्ये विश्वासं स्थापयतु।
अवाच्यवाक्, निर्वाणावस्था - कथं दुर्लभः गुरमुखः यः एतत् अवगच्छति।
शाबादवचने विलीनः आत्मनः अभिमानः निर्मूलितः भवति, तस्याः अवगमनाय त्रैलोक्यं प्रकाशितं भवति।
विरक्तः स्थितः अनन्तप्रवेशयुक्तः सच्चित्तः भगवतः गुणान् पोषयति।
सः सर्वस्थानेषु पूर्णतया व्याप्तः व्याप्तः च अस्ति; नानकेन तं हृदये निहितम्। ||३||
भगवान् भवन्तं स्वस्य सान्निध्यस्य भवनं प्रति आह्वयति; आत्मा वधू भक्तानां कान्ता सः ।
गुरुशिक्षां अनुसृत्य तव मनः प्रहृष्टं भविष्यति, तव शरीरं पूर्णं भविष्यति।
मनः जित्वा वशं कुरु, शबादस्य वचनं च प्रेम्णा; आत्मनः सुधारं कृत्वा त्रैलोक्येश्वरं साक्षात्करोतु।
पतिं भगवन्तं ज्ञात्वा तस्याः मनः न भ्रमति न भ्रमति कुत्रापि ।
त्वमेव मम एकमात्रः आश्रयः, त्वं मम प्रभुः स्वामी च असि। त्वं मम बलं लंगरं च असि।
सदा सत्या शुद्धा च नानक; गुरुस्य शबादस्य वचनस्य माध्यमेन विग्रहाः निराकृताः भवन्ति। ||४||२||
छन्त, बिलावल, चौथा मेहल, मंगल ~ आनन्द का गीत:
एकः सार्वभौमिकः प्रजापतिः ईश्वरः। सच्चे गुरुप्रसादेन : १.
मम शयनागतं मम प्रभुः परमेश्वरः, मम मनः भगवता सह विलीनः अस्ति।
यथा गुरुं प्रीणति तथा मया भगवान् ईश्वरः प्राप्तः, तस्य प्रेम्णि आनन्दं प्राप्नोमि, आनन्दितः च अस्मि।
अतीव भाग्यवन्तः ताः सुखिनः आत्मावधूः, येषां ललाटेषु नामरत्नम् अस्ति।
भगवान् भगवान् ईश्वरः नानकस्य पतिः प्रभुः मनःप्रियः। ||१||
भगवान् अपमानितानां मानः। प्रभुः, भगवान् ईश्वरः स्वयमेव स्वयमेव अस्ति।
गुरमुखः आत्मदम्भं निर्मूलयति, नित्यं भगवतः नाम जपति।
मम प्रभुः ईश्वरः यत् इच्छति तत् करोति; भगवान् मर्त्यजीवान् स्वप्रेमवर्णेन ओतप्रोतयति।
सेवकः नानकः सहजतया आकाशेश्वरे विलीनः भवति। सः भगवतः उदात्ततत्त्वेन तुष्टः भवति। ||२||
भगवता केवलम् अनेन मानवावतारेण लभ्यते। एषः भगवतः चिन्तनस्य समयः अस्ति।
गुरमुखत्वेन सुखिनः आत्मावधूः तं मिलन्ति, तस्य प्रेम च प्रचुरा भवति।
ये मानुषावतारं न प्राप्तवन्तः, ते दुष्ट दैवैः शापिताः।
हे भगवन्, देव, हर, हर, हर, हर, त्राहि नानक; सः तव विनयशीलः सेवकः अस्ति। ||३||
गुरुणा मम अन्तः दुर्गमेश्वरदेवस्य नाम रोपितः; मम मनः शरीरं च भगवतः प्रेम्णा सिक्तम् अस्ति।