ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रन्थ साहिबः
पुटः - 1361
ਪ੍ਰੀਤਮ ਭਗਵਾਨ ਅਚੁਤ ॥ ਨਾਨਕ ਸੰਸਾਰ ਸਾਗਰ ਤਾਰਣਹ ॥੧੪॥
प्रीतम भगवान अचुत ॥ नानक संसार सागर तारणह ॥१४॥प्रियः सनातनः भगवान् ईश्वरः नानक अस्मान् जगत्-सागरं पारं वहति। ||१४||
ਮਰਣੰ ਬਿਸਰਣੰ ਗੋਬਿੰਦਹ ॥ ਜੀਵਣੰ ਹਰਿ ਨਾਮ ਧੵਾਵਣਹ ॥
मरणं बिसरणं गोबिंदह ॥ जीवणं हरि नाम ध्यावणह ॥विश्वेश्वरं विस्मरणं मृत्युः एव। भगवतः नाम ध्यानं जीवनम्।
ਲਭਣੰ ਸਾਧ ਸੰਗੇਣ ॥ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਣਹ ॥੧੫॥
लभणं साध संगेण ॥ नानक हरि पूरबि लिखणह ॥१५॥भगवान् साधसङ्गे पवित्रसङ्गे नानक पूर्वनिर्धारितनियतिः। ||१५||
ਦਸਨ ਬਿਹੂਨ ਭੁਯੰਗੰ ਮੰਤ੍ਰੰ ਗਾਰੁੜੀ ਨਿਵਾਰੰ ॥
दसन बिहून भुयंगं मंत्रं गारुड़ी निवारं ॥सर्पमोहकः स्वस्य मन्त्रेण विषं निष्प्रभावीकृत्य सर्पं निर्दन्तं त्यजति।
ਬੵਾਧਿ ਉਪਾੜਣ ਸੰਤੰ ॥
ब्याधि उपाड़ण संतं ॥एवमेव सन्तः दुःखं दूरीकरोति;
ਨਾਨਕ ਲਬਧ ਕਰਮਣਹ ॥੧੬॥
नानक लबध करमणह ॥१६॥हे नानक सुकर्मणा लभ्यन्ते। ||१६||
ਜਥ ਕਥ ਰਮਣੰ ਸਰਣੰ ਸਰਬਤ੍ਰ ਜੀਅਣਹ ॥
जथ कथ रमणं सरणं सरबत्र जीअणह ॥भगवान् सर्वत्र सर्वव्यापी अस्ति; सर्वेभ्यः प्राणिभ्यः अभयारण्यं ददाति।
ਤਥ ਲਗਣੰ ਪ੍ਰੇਮ ਨਾਨਕ ॥ ਪਰਸਾਦੰ ਗੁਰ ਦਰਸਨਹ ॥੧੭॥
तथ लगणं प्रेम नानक ॥ परसादं गुर दरसनह ॥१७॥मनः तस्य प्रेम्णा नानक गुरुप्रसादेन तस्य दर्शनस्य भगवद्दर्शनेन च स्पृश्यते। ||१७||
ਚਰਣਾਰਬਿੰਦ ਮਨ ਬਿਧੵੰ ॥ ਸਿਧੵੰ ਸਰਬ ਕੁਸਲਣਹ ॥
चरणारबिंद मन बिध्यं ॥ सिध्यं सरब कुसलणह ॥मम मनः भगवतः पदकमलेन विद्धं भवति। अहं सर्वथा सुखेन धन्यः अस्मि।
ਗਾਥਾ ਗਾਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਭਬੵੰ ਪਰਾ ਪੂਰਬਣਹ ॥੧੮॥
गाथा गावंति नानक भब्यं परा पूरबणह ॥१८॥पवित्रजनाः एतत् गाट'हा नानक कालादौ एव गायन्ति। ||१८||
ਸੁਭ ਬਚਨ ਰਮਣੰ ਗਵਣੰ ਸਾਧ ਸੰਗੇਣ ਉਧਰਣਹ ॥
सुभ बचन रमणं गवणं साध संगेण उधरणह ॥साधसंगते ईश्वरस्य उदात्तवचनस्य जपं गायनं च कृत्वा मर्त्यजनाः जगत्-सागरात् उद्धारं प्राप्नुवन्ति।
ਸੰਸਾਰ ਸਾਗਰੰ ਨਾਨਕ ਪੁਨਰਪਿ ਜਨਮ ਨ ਲਭੵਤੇ ॥੧੯॥
संसार सागरं नानक पुनरपि जनम न लभ्यते ॥१९॥पुनर्जन्मनि नियोज्यन्ते न पुनः कदाचन । ||१९||
ਬੇਦ ਪੁਰਾਣ ਸਾਸਤ੍ਰ ਬੀਚਾਰੰ ॥
बेद पुराण सासत्र बीचारं ॥वेदपुराणशास्त्रान् चिन्तयन्ति जनाः ।
ਏਕੰਕਾਰ ਨਾਮ ਉਰ ਧਾਰੰ ॥
एकंकार नाम उर धारं ॥किन्तु तेषां हृदये नाम, विश्वस्य एकैकस्य प्रजापतिस्य नाम निहितं कृत्वा।
ਕੁਲਹ ਸਮੂਹ ਸਗਲ ਉਧਾਰੰ ॥
कुलह समूह सगल उधारं ॥सर्वेषां उद्धारः कर्तुं शक्यते।
ਬਡਭਾਗੀ ਨਾਨਕ ਕੋ ਤਾਰੰ ॥੨੦॥
बडभागी नानक को तारं ॥२०॥सौभाग्येन नानक कतिचन एवम् तरन्ति । ||२०||
ਸਿਮਰਣੰ ਗੋਬਿੰਦ ਨਾਮੰ ਉਧਰਣੰ ਕੁਲ ਸਮੂਹਣਹ ॥
सिमरणं गोबिंद नामं उधरणं कुल समूहणह ॥विश्वेश्वरस्य नाम नाम स्मरणेन ध्यात्वा सर्वेषां जननानां त्राणं भवति।
ਲਬਧਿਅੰ ਸਾਧ ਸੰਗੇਣ ਨਾਨਕ ਵਡਭਾਗੀ ਭੇਟੰਤਿ ਦਰਸਨਹ ॥੨੧॥
लबधिअं साध संगेण नानक वडभागी भेटंति दरसनह ॥२१॥साधसंगते पवित्रसङ्घे लभ्यते । महासौभाग्येन तस्य दर्शनदर्शनं नानक। ||२१||
ਸਰਬ ਦੋਖ ਪਰੰਤਿਆਗੀ ਸਰਬ ਧਰਮ ਦ੍ਰਿੜੰਤਣਃ ॥
सरब दोख परंतिआगी सरब धरम द्रिड़ंतणः ॥सर्वान् दुष्टाभ्यासान् परित्यज्य सर्वान् धर्मश्रद्धान् अन्तः रोपय।
ਲਬਧੇਣਿ ਸਾਧ ਸੰਗੇਣਿ ਨਾਨਕ ਮਸਤਕਿ ਲਿਖੵਣਃ ॥੨੨॥
लबधेणि साध संगेणि नानक मसतकि लिख्यणः ॥२२॥साध संगतः पवित्रसङ्घः लभते नानक येषां ललाटेषु तादृशं दैवं लिखितम् अस्ति। ||२२||
ਹੋਯੋ ਹੈ ਹੋਵੰਤੋ ਹਰਣ ਭਰਣ ਸੰਪੂਰਣਃ ॥
होयो है होवंतो हरण भरण संपूरणः ॥ईश्वरः आसीत्, अस्ति, भविष्यति, सर्वदा भविष्यति। सः सर्वान् धारयति, नाशयति च।
ਸਾਧੂ ਸਤਮ ਜਾਣੋ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਾਰਣੰ ॥੨੩॥
साधू सतम जाणो नानक प्रीति कारणं ॥२३॥एते पुण्यजनाः सत्याः इति विद्धि नानक; ते भगवते प्रेम्णा भवन्ति। ||२३||
ਸੁਖੇਣ ਬੈਣ ਰਤਨੰ ਰਚਨੰ ਕਸੁੰਭ ਰੰਗਣਃ ॥
सुखेण बैण रतनं रचनं कसुंभ रंगणः ॥मधुरवचनेषु क्षणिकसुखेषु च लीनः मर्त्यः शीघ्रं क्षीणः भविष्यति।
ਰੋਗ ਸੋਗ ਬਿਓਗੰ ਨਾਨਕ ਸੁਖੁ ਨ ਸੁਪਨਹ ॥੨੪॥
रोग सोग बिओगं नानक सुखु न सुपनह ॥२४॥रोगः, शोकः, वियोगः च तं पीडयन्ति; स्वप्नेऽपि न शान्तिं न लभते कदाचन । ||२४||
ਫੁਨਹੇ ਮਹਲਾ ੫ ॥
फुनहे महला ५ ॥फुन्हाय, पंचम मेहलः १.
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ सतिगुर प्रसादि ॥एकः सार्वभौमिकः प्रजापतिः ईश्वरः। सच्चे गुरुप्रसादेन : १.
ਹਾਥਿ ਕਲੰਮ ਅਗੰਮ ਮਸਤਕਿ ਲੇਖਾਵਤੀ ॥
हाथि कलंम अगंम मसतकि लेखावती ॥कलमहस्ते कृत्वा अगाहः प्रभुः मर्त्यस्य भाग्यं ललाटे लिखति।
ਉਰਝਿ ਰਹਿਓ ਸਭ ਸੰਗਿ ਅਨੂਪ ਰੂਪਾਵਤੀ ॥
उरझि रहिओ सभ संगि अनूप रूपावती ॥अतुलः सुन्दरः प्रभुः सर्वैः सह संलग्नः अस्ति।
ਉਸਤਤਿ ਕਹਨੁ ਨ ਜਾਇ ਮੁਖਹੁ ਤੁਹਾਰੀਆ ॥
उसतति कहनु न जाइ मुखहु तुहारीआ ॥अहं मुखेन तव स्तुतिं वक्तुं न शक्नोमि।
ਮੋਹੀ ਦੇਖਿ ਦਰਸੁ ਨਾਨਕ ਬਲਿਹਾਰੀਆ ॥੧॥
मोही देखि दरसु नानक बलिहारीआ ॥१॥नानकः मुग्धः, तव दर्शनस्य भगवन्तं दर्शनं दृष्ट्वा। अहं भवतः यज्ञः अस्मि। ||१||
ਸੰਤ ਸਭਾ ਮਹਿ ਬੈਸਿ ਕਿ ਕੀਰਤਿ ਮੈ ਕਹਾਂ ॥
संत सभा महि बैसि कि कीरति मै कहां ॥सन्तसङ्घे उपविष्टः भगवतः स्तुतिं जपामि।
ਅਰਪੀ ਸਭੁ ਸੀਗਾਰੁ ਏਹੁ ਜੀਉ ਸਭੁ ਦਿਵਾ ॥
अरपी सभु सीगारु एहु जीउ सभु दिवा ॥तस्मै सर्वालंकारं समर्पयामि, तस्मै सर्वं आत्मानं ददामि ।
ਆਸ ਪਿਆਸੀ ਸੇਜ ਸੁ ਕੰਤਿ ਵਿਛਾਈਐ ॥
आस पिआसी सेज सु कंति विछाईऐ ॥तस्य आशापूर्णाभिलाषेण मया भर्तुः कृते शयनं कृतम् ।
ਹਰਿਹਾਂ ਮਸਤਕਿ ਹੋਵੈ ਭਾਗੁ ਤ ਸਾਜਨੁ ਪਾਈਐ ॥੨॥
हरिहां मसतकि होवै भागु त साजनु पाईऐ ॥२॥हे भगवन् ! यदि मेदृशं सुदैवं ललाटे लिखितं तदा मित्रं लभेयम् । ||२||
ਸਖੀ ਕਾਜਲ ਹਾਰ ਤੰਬੋਲ ਸਭੈ ਕਿਛੁ ਸਾਜਿਆ ॥
सखी काजल हार तंबोल सभै किछु साजिआ ॥मेकअप माला ताम्बूलपत्राणि च सर्वं मया सहचर ।
ਸੋਲਹ ਕੀਏ ਸੀਗਾਰ ਕਿ ਅੰਜਨੁ ਪਾਜਿਆ ॥
सोलह कीए सीगार कि अंजनु पाजिआ ॥मया षोडश अलङ्कारैः अलङ्कृतं, नेत्रेषु काजलं च प्रयोजितम् ।
ਜੇ ਘਰਿ ਆਵੈ ਕੰਤੁ ਤ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਪਾਈਐ ॥
जे घरि आवै कंतु त सभु किछु पाईऐ ॥यदि मम पतिः प्रभुः मम गृहम् आगच्छति तर्हि अहं सर्वं प्राप्नोमि ।
ਹਰਿਹਾਂ ਕੰਤੈ ਬਾਝੁ ਸੀਗਾਰੁ ਸਭੁ ਬਿਰਥਾ ਜਾਈਐ ॥੩॥
हरिहां कंतै बाझु सीगारु सभु बिरथा जाईऐ ॥३॥हे भगवन् ! मम पतिं विना सर्वा अलङ्काराः निष्प्रयोजनाः । ||३||
ਜਿਸੁ ਘਰਿ ਵਸਿਆ ਕੰਤੁ ਸਾ ਵਡਭਾਗਣੇ ॥
जिसु घरि वसिआ कंतु सा वडभागणे ॥अतीव सौभाग्यवती यस्याः गृहे पतिः प्रभुः तिष्ठति।
ਤਿਸੁ ਬਣਿਆ ਹਭੁ ਸੀਗਾਰੁ ਸਾਈ ਸੋਹਾਗਣੇ ॥
तिसु बणिआ हभु सीगारु साई सोहागणे ॥सा सर्वथा अलङ्कृता अलङ्कृता च अस्ति; सा सुखी आत्मा-वधूः अस्ति।
ਹਉ ਸੁਤੀ ਹੋਇ ਅਚਿੰਤ ਮਨਿ ਆਸ ਪੁਰਾਈਆ ॥
हउ सुती होइ अचिंत मनि आस पुराईआ ॥अहं शान्ततया निद्रां करोमि, चिन्तारहितः; मम मनसः आशाः पूर्णाः अभवन्।
ਹਰਿਹਾਂ ਜਾ ਘਰਿ ਆਇਆ ਕੰਤੁ ਤ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਪਾਈਆ ॥੪॥
हरिहां जा घरि आइआ कंतु त सभु किछु पाईआ ॥४॥हे भगवन् ! यदा मम पतिः हृदयस्य गृहे आगतः तदा अहं सर्वं प्राप्तवान् । ||४||