Is é an domhan ar fad leanbh Maya.
Déanaim aighneacht do Dhia, mo Chosantóir ó thús ama.
Bhí sé i dtosach, Tá sé ar feadh na n-aois, Tá sé anois, agus beidh sé i gcónaí.
Tá sé gan teorainn, agus in ann gach rud a dhéanamh. ||11||
An Deichiú Lá: Déan machnamh ar Naam, tabhair don charthanacht, agus glan tú féin.
Oíche agus lá, folcadh san eagna spioradálta agus i mBonnta Glórmhara an Fhíor-Thiarna.
Ní féidir an fhírinne a thruailliú; ritheann amhras agus eagla uaidh.
Briseann an snáithe flimsy ar an toirt.
Bíodh a fhios agat go bhfuil an domhan díreach mar an snáithe seo.
Tiocfaidh do choinsias chun bheith seasmhach agus seasmhach, ag baint taitnimh as Grá an Fhíor-Thiarna. ||12||
An tAonú Lá Déag: Clúdaigh an tAon Tiarna i do chroí.
Scrios cruálacht, egotism agus ceangal mothúchánach.
Faigh an luach saothair torthúil, ag breathnú ar an tapa a fhios agat féin.
An té atá gafa i bhfochraiceann, ní fheiceann sé an bunbhrí fíor.
Tá an Tiarna gan Smál, féinchothaitheach agus neamhcheangailte.
Ní féidir an Tiarna Síon, Fíor a thruailliú. ||13||
Cibé áit a fhéachaim, feicim an tAon Tiarna ann.
Chruthaigh sé na neacha eile, de chineálacha iomadúla agus éagsúla.
Ag ithe ach torthaí, cailleann duine torthaí an tsaoil.
Ag ithe ach delicacies de chineálacha éagsúla, cailleann duine an blas fíor.
Maidir le calaois agus saint, tá daoine gafa agus i bhfostú.
Tá an Gurmukh fuascailte, ag cleachtadh na Fírinne. ||14||
An Dóú Lá Déag: Duine nach bhfuil a intinn ceangailte leis an dá chomhartha déag,
fanann sé ina dhúiseacht de ló is d’oíche, agus ní chodlaíonn sé choíche.
Fanann sé ina dhúiseacht agus feasach, agus é dírithe go grámhar ar an Tiarna.
Le creideamh sa Ghúrú, ní fhaigheann sé bás.
Iad siúd a bheith scoite, agus conquer na cúig naimhde
- guí Nanak, tá siad súite go grámhar sa Tiarna. ||15||
An Dóú Lá Déag: Bí fios, agus cleacht, comhbhá agus carthanacht.
Tabhair d'intinn amuigh ar ais abhaile.
Breathnaigh ar an tapa atá fágtha saor ó mhian.
Can canadh an Naam gan choinne le do bhéal.
Bíodh a fhios agat go bhfuil an t-Aon Tiarna istigh sna trí shaol.
Tá íonacht agus féin-smacht ar fad le fáil in eolas na Fírinne. ||16||
An Tríú Lá Déag: Tá sé cosúil le crann ar an gcladach.
Ach féadann a fhréamhacha éirí neamhbhásmhar, má tá a aigne i gcomhréir le Grá an Tiarna.
Ansin, ní bhfaighidh sé bás d'eagla nó imní, agus ní bheidh sé báthadh.
Gan Eagla Dé, báthadh agus faigheann sé bás, agus cailleann sé a onóir.
Le Eagla Dé ina chroí, agus a chroí in Eagla Dé, tá aithne aige ar Dhia.
Suíonn sé ar an ríchathaoir, agus éiríonn sé taitneamhach d'intinn an Tiarna Fíor. ||17||
An ceathrú lá déag: An té a théann isteach sa cheathrú stát,
sáraíonn sé am, agus na trí cháilíocht, raajas, tamas agus satva.
Ansin téann an ghrian isteach i dteach na gealaí,
agus tá a fhios ag duine luach na teicneolaíochta Yoga.
Fanann sé dírithe go grámhar ar Dhia, atá ar fud na gceithre shaol déag,
Réigiúin an domhain thíos, na réaltraí agus na córais gréine. ||18||
Amaavas - Oíche na Gealaí Nua: Tá an ghealach i bhfolach sa spéir.
A dhuine chríonna, tuig agus smaoinigh ar Fhocal an tSabad.
Soilsíonn an ghealach sa spéir na trí shaol.
Ag cruthú an chruthaithe, feiceann an Cruthaitheoir é.
Duine a fheiceann, tríd an Gúrú, chumasc isteach Eisean.
Tá na manmukhs féin-willed amú, ag teacht agus ag imeacht i reincarnation. ||19||
An té a bhunaíonn a theach laistigh dá chroí féin, faigheann sé an áit is áille, buan.
Tagann duine chun a chuid féin a thuiscint, nuair a aimsíonn sé an Fíor-Ghúrú.
Cibé áit a bhfuil dóchas, tá scrios agus léirscrios.
Briseann an babhla de dúbailteacht agus féiniúlacht.
Guigh Nanak, is mise sclábhaí an duine sin,
Cé a fhanann scoite i measc gaistí an cheangail. ||20||1||