Ach nuair a thagann an t-am chun a gcuntas a réiteach, tá a gcuid róbaí dearga truaillithe.
Ní fhaightear a Grá trí hypocrisy. Ní thugann a clúdaigh bhréagacha ach fothrach. ||1||
Ar an mbealach seo, déanann an Tiarna Fear céile, a chara, a bhean chéile agus taitneamh a bhaint as.
Taitníonn an bhrídeog anam sona leat, a Thiarna; le do Ghrás, is tú a maisíonn í. ||1||Sos||
Tá sí maisithe le Briathar Shabad an Ghúrú; is lena Fear céile, a Thiarna, a hintinn agus a corp.
Agus a bosa brúite le chéile, seasann sí, ag fanacht air, agus tairgeann sí a paidreacha Fíor dó.
Daite i ndoimhneacht corcairdhearg Grá a dTiarna Gáir, tá sí ina cónaí in Eagla an Fhírinne. Imbued lena Grá, tá sí daite i ndath A Grá. ||2||
Deirtear go bhfuil sí ina banóglach dá dTiarna ionúin; Géilleann a mhilis dá Ainm.
Ní bhristear Fíorghrá riamh; tá sí aontaithe in Aontas leis an bhFíor-Aon.
Ag luí le Briathar an tSabad, tá a intinn pollta tríd. Tá mé go deo ina íobairt dó. ||3||
Ní bheidh an bhrídeog sin, a shúitear isteach sa Fhíor-Ghúrú, ina baintreach choíche.
Is Álainn a Fear céile a Thiarna; Tá a Chorp úr agus nua go deo. An Fíor-Aon ní fhaigheann bás, agus ní rachaidh.
Taitníonn sé i gcónaí A anam-Bride sona; Caitheann sé Sracfhéachaint ghrásta na Fírinne uirthi, agus fanann sí ina thoil. ||4||
An Bride braids a cuid gruaige le Fírinne; tá a cuid éadaí maisithe le A Ghrá.
Cosúil le croílár sandalwood, téann sé tríd a Chonaic, agus osclaítear Teampall an Deichiú Geata.
Tá lampa an tSabóid ar lasadh, agus is é Ainm an Tiarna a muince. ||5||
Tá sí ar an is áille i measc na mban; ar a héadan caitheann sí Seoda Grá an Tiarna.
Tá a ghlóir agus a eagna iontach; is Fíor a grá don Tiarna gan teorainn.
Seachas a Tiarna ionúin, níl aithne aici ar fhear ar bith. Clúdaíonn sí grá don Fhíor-Ghúrú. ||6||
chodladh i ndorchadas na hoíche, conas a rachaidh sí a saol-oíche gan a Fear céile?
Beidh a géaga dóite, a corp sruthán, agus beidh a intinn agus saibhreas dó freisin.
Nuair nach mbaineann an Fear céile sult as a bhrídeog, básann a hóige go neamhbhalbh. ||7||
Tá an Fear céile ar an Leaba, ach tá an Bride ina chodladh, agus mar sin ní thagann sí chun aithne a chur air.
Agus mé i mo chodladh, tá m'fhear céile, a Thiarna, ina dhúiseacht. Cá háit ar féidir liom dul chun comhairle a fháil?
Is é an Fíor-Ghúrú a thug orm bualadh leis, agus anois táim i mo chónaí in Eagla Dé. A Nanak, tá a Ghrá liom i gcónaí. ||8||2||
Siree Raag, An Chéad Mhehl:
A Thiarna, is tú do Mholadh Glórmhar Féin. Tú Féin a labhraíonn é; Éisteann Tú Féin é agus smaoinigh air.
Is Tú Féin an Seod, agus Is Tú an Meastóir. Tá Luach Éiginnte Tú Féin.
A Fhíor-Thighearna, is Onóir agus Glóir thú; Is Tú Féin an Bronntóir. ||1||
A Thiarna a chara, is tusa Cruthaitheoir agus Cúis.
Más é do thoil é, le do thoil sábháil agus cosaint; beannaigh mé le do thoil le stíl mhaireachtála Ainm an Tiarna. ||1||Sos||
Is tusa an diamaint gan smál; Is tusa an dath domhain corcairdhearg.
Is tusa an péarla foirfe; Is tusa an tiomna agus an sagart.
Trí Fhocal Shabad an Ghúrú, Tá tú ag moladh. I ngach croí, feictear an Unseen. ||2||
Is tusa an t-aigéan agus an bád. Is tusa féin an cladach seo, agus an ceann thall.
A Thiarna Uile-fhiosrach, is tusa an Bealach Fíor. Is é an Shabad an Navigator chun sinn a iompar trasna.
An té nach mbíonn eagla Dé air, mairfidh eagla air; gan an Gúrú, níl ann ach dorchadas páirce. ||3||
Is é an Cruthaitheoir amháin a fheictear a bheith Eternal; tagann na daoine eile agus imíonn siad.
Níl ach Túsa, a Thiarna, gan Smál agus Glan. Tá na cinn eile go léir faoi cheangal i ngníomhaíochtaí saolta.
Sábháltar iad siúd atá cosanta ag an nGúrú. Tá siad i gcomhluadar go grámhar leis an bhFíor-Thiarna. ||4||