ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Leathanach - 1377
ਮੁਕਤਿ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਈਐ ਠਾਕ ਨ ਅਵਘਟ ਘਾਟ ॥੨੩੧॥
mukat padaarath paaeeai tthaak na avaghatt ghaatt |231|Faigheann sé stór na saoirse, agus níl bac ar bhóthar deacair an Tiarna. ||231||
ਕਬੀਰ ਏਕ ਘੜੀ ਆਧੀ ਘਰੀ ਆਧੀ ਹੂੰ ਤੇ ਆਧ ॥
kabeer ek gharree aadhee gharee aadhee hoon te aadh |Kabeer, cibé an bhfuil sé ar feadh uair an chloig, leath uair an chloig, nó leath de sin,
ਭਗਤਨ ਸੇਤੀ ਗੋਸਟੇ ਜੋ ਕੀਨੇ ਸੋ ਲਾਭ ॥੨੩੨॥
bhagatan setee gosatte jo keene so laabh |232|pé rud é, is fiú labhairt leis an Naofa. ||232||
ਕਬੀਰ ਭਾਂਗ ਮਾਛੁਲੀ ਸੁਰਾ ਪਾਨਿ ਜੋ ਜੋ ਪ੍ਰਾਨੀ ਖਾਂਹਿ ॥
kabeer bhaang maachhulee suraa paan jo jo praanee khaanhi |Kabeer, na mortals sin a itheann marijuana, iasc agus fíon
ਤੀਰਥ ਬਰਤ ਨੇਮ ਕੀਏ ਤੇ ਸਭੈ ਰਸਾਤਲਿ ਜਾਂਹਿ ॥੨੩੩॥
teerath barat nem kee te sabhai rasaatal jaanhi |233|- is cuma cén oilithreachtaí, troscadh agus deasghnátha a leanann siad, rachaidh siad go léir go hifreann. ||233||
ਨੀਚੇ ਲੋਇਨ ਕਰਿ ਰਹਉ ਲੇ ਸਾਜਨ ਘਟ ਮਾਹਿ ॥
neeche loein kar rhau le saajan ghatt maeh |Kabeer, déanaim mo shúile a ísliú, agus cuimsím mo Chara i mo chroí.
ਸਭ ਰਸ ਖੇਲਉ ਪੀਅ ਸਉ ਕਿਸੀ ਲਖਾਵਉ ਨਾਹਿ ॥੨੩੪॥
sabh ras khelau peea sau kisee lakhaavau naeh |234|Taitníonn gach pléisiúir le mo Chairde, ach ní chuirim in iúl d'aon duine eile. ||234||
ਆਠ ਜਾਮ ਚਉਸਠਿ ਘਰੀ ਤੁਅ ਨਿਰਖਤ ਰਹੈ ਜੀਉ ॥
aatth jaam chausatth gharee tua nirakhat rahai jeeo |Ceithre huaire is fiche sa lá, gach uair an chloig, leanann m'anam ag breathnú ort, a Thiarna.
ਨੀਚੇ ਲੋਇਨ ਕਿਉ ਕਰਉ ਸਭ ਘਟ ਦੇਖਉ ਪੀਉ ॥੨੩੫॥
neeche loein kiau krau sabh ghatt dekhau peeo |235|Cén fáth ar chóir dom mo shúile a ísliú? Feicim mo chroí i ngach croí. ||235||
ਸੁਨੁ ਸਖੀ ਪੀਅ ਮਹਿ ਜੀਉ ਬਸੈ ਜੀਅ ਮਹਿ ਬਸੈ ਕਿ ਪੀਉ ॥
sun sakhee peea meh jeeo basai jeea meh basai ki peeo |Éist, a chompánaigh: tá m’anam ina chónaí i m’Fhear-Ghrá, agus tá m’Áirte ina chónaí i m’anam.
ਜੀਉ ਪੀਉ ਬੂਝਉ ਨਹੀ ਘਟ ਮਹਿ ਜੀਉ ਕਿ ਪੀਉ ॥੨੩੬॥
jeeo peeo boojhau nahee ghatt meh jeeo ki peeo |236|Tuigim nach bhfuil de dhifríocht idir m'anam agus mo Dhuine Gáire; Ní féidir liom a rá cé acu an bhfuil m'anam nó mo chroí i mo chroí. ||236||
ਕਬੀਰ ਬਾਮਨੁ ਗੁਰੂ ਹੈ ਜਗਤ ਕਾ ਭਗਤਨ ਕਾ ਗੁਰੁ ਨਾਹਿ ॥
kabeer baaman guroo hai jagat kaa bhagatan kaa gur naeh |Kabeer, b'fhéidir gurb é an Brahmin gúrú an domhain, ach ní Gúrú na nDaoine é.
ਅਰਝਿ ਉਰਝਿ ਕੈ ਪਚਿ ਮੂਆ ਚਾਰਉ ਬੇਦਹੁ ਮਾਹਿ ॥੨੩੭॥
arajh urajh kai pach mooaa chaarau bedahu maeh |237|Lobhadh sé agus faigheann sé bás i perplexities na ceithre Vedas. ||237||
ਹਰਿ ਹੈ ਖਾਂਡੁ ਰੇਤੁ ਮਹਿ ਬਿਖਰੀ ਹਾਥੀ ਚੁਨੀ ਨ ਜਾਇ ॥
har hai khaandd ret meh bikharee haathee chunee na jaae |Tá an Tiarna cosúil le siúcra, scaipthe sa ghaineamh; ní féidir leis an eilifint é a phiocadh suas.
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਗੁਰਿ ਭਲੀ ਬੁਝਾਈ ਕੀਟੀ ਹੋਇ ਕੈ ਖਾਇ ॥੨੩੮॥
keh kabeer gur bhalee bujhaaee keettee hoe kai khaae |238|deir Kabeer, thug an Gúrú an tuiscint sublime seo dom: bí i do sheangán, agus cothaigh é. ||238||
ਕਬੀਰ ਜਉ ਤੁਹਿ ਸਾਧ ਪਿਰੰਮ ਕੀ ਸੀਸੁ ਕਾਟਿ ਕਰਿ ਗੋਇ ॥
kabeer jau tuhi saadh piram kee sees kaatt kar goe |Kabeer, más mian leat cluiche an ghrá a imirt leis an Tiarna, ansin gearr amach do cheann, agus déan liathróid de.
ਖੇਲਤ ਖੇਲਤ ਹਾਲ ਕਰਿ ਜੋ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ਤ ਹੋਇ ॥੨੩੯॥
khelat khelat haal kar jo kichh hoe ta hoe |239|Caill tú féin sa dráma de, agus ansin is cuma cad a bheidh, a bheith. ||239||
ਕਬੀਰ ਜਉ ਤੁਹਿ ਸਾਧ ਪਿਰੰਮ ਕੀ ਪਾਕੇ ਸੇਤੀ ਖੇਲੁ ॥
kabeer jau tuhi saadh piram kee paake setee khel |Kabeer, más mian leat cluiche an ghrá a imirt leis an Tiarna, é a imirt le duine tiomanta.
ਕਾਚੀ ਸਰਸਉਂ ਪੇਲਿ ਕੈ ਨਾ ਖਲਿ ਭਈ ਨ ਤੇਲੁ ॥੨੪੦॥
kaachee sarsaun pel kai naa khal bhee na tel |240|Ní tháirgeann ola ná plúr ach na síolta mustaird anabaí a bhrú. ||240||
ਢੂੰਢਤ ਡੋਲਹਿ ਅੰਧ ਗਤਿ ਅਰੁ ਚੀਨਤ ਨਾਹੀ ਸੰਤ ॥
dtoondtat ddoleh andh gat ar cheenat naahee sant |Cuardach, tuislíonn an marbh mar dhuine dall, agus ní aithníonn an Naomh.
ਕਹਿ ਨਾਮਾ ਕਿਉ ਪਾਈਐ ਬਿਨੁ ਭਗਤਹੁ ਭਗਵੰਤੁ ॥੨੪੧॥
keh naamaa kiau paaeeai bin bhagatahu bhagavant |241|A deir Naam Dayv, conas is féidir le duine an Tiarna Dia a fháil, gan a thiomanta? ||241||
ਹਰਿ ਸੋ ਹੀਰਾ ਛਾਡਿ ਕੈ ਕਰਹਿ ਆਨ ਕੀ ਆਸ ॥
har so heeraa chhaadd kai kareh aan kee aas |Agus Diamaint an Tiarna á thréigean acu, chuir na daoine buile a ndóchas i gceann eile.
ਤੇ ਨਰ ਦੋਜਕ ਜਾਹਿਗੇ ਸਤਿ ਭਾਖੈ ਰਵਿਦਾਸ ॥੨੪੨॥
te nar dojak jaahige sat bhaakhai ravidaas |242|Rachaidh na daoine sin go hifreann; Labhraíonn Ravi Daas an fhírinne. ||242||
ਕਬੀਰ ਜਉ ਗ੍ਰਿਹੁ ਕਰਹਿ ਤ ਧਰਮੁ ਕਰੁ ਨਾਹੀ ਤ ਕਰੁ ਬੈਰਾਗੁ ॥
kabeer jau grihu kareh ta dharam kar naahee ta kar bairaag |Kabeer, má chónaíonn tú saol an úinéara tí, ansin cleachtaigh fíréantacht; murach sin, d’fhéadfá éirí as an domhan chomh maith.
ਬੈਰਾਗੀ ਬੰਧਨੁ ਕਰੈ ਤਾ ਕੋ ਬਡੋ ਅਭਾਗੁ ॥੨੪੩॥
bairaagee bandhan karai taa ko baddo abhaag |243|Má thréigeann duine an domhan, agus go nglacann sé páirt i bhfostú saolta ansin, beidh droch-ádh air. ||243||
ਸਲੋਕ ਸੇਖ ਫਰੀਦ ਕੇ ॥
salok sekh fareed ke |Sáraíonn Saloks Shaykh Jee:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |Dia amháin Cruthaitheoir Uilíoch. Le Grásta an Fhíor-Ghúrú:
ਜਿਤੁ ਦਿਹਾੜੈ ਧਨ ਵਰੀ ਸਾਹੇ ਲਏ ਲਿਖਾਇ ॥
jit dihaarrai dhan varee saahe le likhaae |Tá lá bainise an Bride réamh-ordaithe.
ਮਲਕੁ ਜਿ ਕੰਨੀ ਸੁਣੀਦਾ ਮੁਹੁ ਦੇਖਾਲੇ ਆਇ ॥
malak ji kanee suneedaa muhu dekhaale aae |An lá sin, tagann Teachtaire an Bháis, nár chuala sí ach é, agus taispeánann a aghaidh.
ਜਿੰਦੁ ਨਿਮਾਣੀ ਕਢੀਐ ਹਡਾ ਕੂ ਕੜਕਾਇ ॥
jind nimaanee kadteeai haddaa koo karrakaae |Briseann sé cnámha an choirp agus tarraingíonn sé an t-anam gan chabhair amach.
ਸਾਹੇ ਲਿਖੇ ਨ ਚਲਨੀ ਜਿੰਦੂ ਕੂੰ ਸਮਝਾਇ ॥
saahe likhe na chalanee jindoo koon samajhaae |Ní féidir an t-am pósta réamh-ordaithe sin a sheachaint. Mínigh é seo do d'anam.
ਜਿੰਦੁ ਵਹੁਟੀ ਮਰਣੁ ਵਰੁ ਲੈ ਜਾਸੀ ਪਰਣਾਇ ॥
jind vahuttee maran var lai jaasee paranaae |Is é an t-anam an Bride, agus is é bás an groom. Pósfaidh sé í agus tógfaidh sé uaidh í.
ਆਪਣ ਹਥੀ ਜੋਲਿ ਕੈ ਕੈ ਗਲਿ ਲਗੈ ਧਾਇ ॥
aapan hathee jol kai kai gal lagai dhaae |Tar éis don chorp í a chur ar shiúl lena lámha féin, cén muineál a chuimseoidh sé?
ਵਾਲਹੁ ਨਿਕੀ ਪੁਰਸਲਾਤ ਕੰਨੀ ਨ ਸੁਣੀ ਆਇ ॥
vaalahu nikee purasalaat kanee na sunee aae |Is cúinge an droichead go hifreann ná gruaig; nár chuala tú faoi le do chluasa?
ਫਰੀਦਾ ਕਿੜੀ ਪਵੰਦੀਈ ਖੜਾ ਨ ਆਪੁ ਮੁਹਾਇ ॥੧॥
fareedaa kirree pavandeeee kharraa na aap muhaae |1|Fareed, tá an glaoch tagtha; bí cúramach anois - ná lig tú féin a robáil. ||1||
ਫਰੀਦਾ ਦਰ ਦਰਵੇਸੀ ਗਾਖੜੀ ਚਲਾਂ ਦੁਨੀਆਂ ਭਤਿ ॥
fareedaa dar daravesee gaakharree chalaan duneean bhat |Faraoir, tá sé chomh deacair a bheith i do Naomh humhal ag Doras an Tiarna.
ਬੰਨਿੑ ਉਠਾਈ ਪੋਟਲੀ ਕਿਥੈ ਵੰਞਾ ਘਤਿ ॥੨॥
bani utthaaee pottalee kithai vanyaa ghat |2|Tá mé chomh cleachtach le siúl ar bhealaí an domhain. Tá an beart ceangailte agus phioc mé suas; cén áit ar féidir liom dul chun é a chaitheamh? ||2||