Díreach mar a bhreathnaíonn an domhan go hálainn nuair a thiteann an bháisteach, bláthann an Sikh amach ag bualadh leis an nGúrú. ||16||
Is fada liom a bheith i mo sheirbhíseach ag do shearbhóntaí; Glaoim ort go h-urramach i nguí. ||17||
Ofrálann Nanak an urnaí seo don Tiarna, chun go mbuailfidh sé leis an nGúrú, agus go bhfaighidh sé síocháin. ||18||
Is Tú Féin an Gúrú, agus Tú Féin an chaylaa, an deisceabal; tríd an Gúrú, déanaim machnamh ort. ||19||
Iad siúd a dhéanann freastal ort, déanaimid Tú. Caomhnaíonn tú onóir do sheirbhíseach. ||20||
A Thiarna, is taisce ag cur thar maoil é d’adhradh diaga. An té a bhfuil grá aige Tú, tá sé beannaithe leis. ||21||
Is é an duine uaigneach sin amháin a fhaigheann é, dá mbronnann Tú é. Tá gach cleas cliste eile gan toradh. ||22||
Ag cuimhneamh, ag cuimhneamh, ag cuimhneamh ar mo Ghúrú i machnamh, tá m'intinn codlata múscailte. ||23||
Guíonn Nanac bocht an t-aon bheannacht seo, go n-éireodh sé ina sclábhaí ag sclábhaithe an Tiarna. ||24||
Fiú má ghéilleann an Gúrú dom, tá an chuma air go bhfuil sé an-milis dom. Agus má logann Sé dom i ndáiríre, is é sin greatness an Gúrú. ||25||
Tá an méid a labhraíonn Gurmukh deimhnithe agus ceadaithe. Cibé rud a deir an manmukh féin-willed ní ghlactar leis. ||26||
Fiú sa bhfuacht, sa sioc agus sa sneachta, téann an GurSikh amach fós chun a Ghúrú a fheiceáil. ||27||
Ar feadh an lae agus na hoíche, féachaim ar mo Ghúrú; Suiteáilim an Gúrú's Feet i mo shúile. ||28||
Déanaim an oiread sin iarrachtaí ar mhaithe leis an nGúrú; ní ghlactar ach leis an gceann a thaitníonn leis an nGúrú agus lena fhaomhtar. ||29||
Oíche agus lá, adhradh mé Cosa an Ghúrú faoi adhradh; déan trócaire orm, a Thiarna agus a Mháistir. ||30||
Is é an Gúrú corp agus anam Nanak; bualadh leis an Gúrú, tá sé sásta agus satiated. ||31||
Tá Dia Nanak ag tréanáil go foirfe agus uileghabhálach. Anseo agus ansiúd agus i ngach áit, a Thiarna na Cruinne. ||32||1||
Raag Soohee, Ceathrú Mehl, Ashtpadheeyaa, Deichiú Teach:
Dia amháin Cruthaitheoir Uilíoch. Le Grásta an Fhíor-Ghúrú:
Go domhain ionam féin, tá fíorghrá cumhdaithe agam do mo Chairde.
Tá mo chorp agus mo anam i eacstais; Feicim mo Ghúrú romham. ||1||
Cheannaigh mé Ainm an Tiarna, Har, Har.
Tá an Neachtar Ambrosial Dorochtana agus Dothuigthe agam ón nGúrú Foirfe. ||1||Sos||
Ag amharc ar an bhFíor-Ghúrú, fásaim faoi eacstais; Táim i ngrá le hAinm an Tiarna.
Trína thrócaire, d’aonraigh an Tiarna mé féin leis féin, agus fuair mé Doras na Slánaithe. ||2||
Is é an Fíor-Ghúrú Lover an Naam, Ainm an Tiarna. Ag bualadh leis, tiomnaím mo chorp agus mo intinn dó.
Agus má tá sé réamh-ordaithe amhlaidh, ansin beidh mé ag ól go huathoibríoch sa Neachtar Ambrosial. ||3||
Mol an Gúrú agus tú i do chodladh, agus glaoigh ar an nGúrú agus tú in airde.
Más rud é amháin go raibh mé in ann freastal ar a leithéid de Gurmukh; nighfinn a chosa. ||4||
Is fada liom a leithéid de Chara, go n-aontódh sé mé le mo Dhíle.
Ag bualadh leis an bhFíor-Ghúrú, fuair mé an Tiarna. Bhuail sé liom, go héasca agus gan stró. ||5||