Shaykh Fareed tar éis dul in aois, agus tá a chorp tosaithe ag crith.
Fiú dá bhféadfadh sé maireachtáil ar feadh na gcéadta bliain, rachaidh a chorp ina dheannach ar deireadh thiar. ||41||
Tá slán ag iarraidh, a Thiarna, ná lig dom suí ag doras duine eile.
Más é seo an bealach a bhfuil tú chun mé a choinneáil, ansin téigh ar aghaidh agus bain an saol as mo chorp. ||42||
Agus an tua ar a ghualainn, agus buicéad ar a cheann, tá an gabha réidh chun an crann a ghearradh anuas.
Slán, is fada liom mo Thiarna; ní fada leat ach an gualaigh. ||43||
Faraoir, tá go leor plúir ag cuid acu, agus níl salann ag cuid eile fiú.
Nuair a théann siad thar an saol seo, beidh sé le feiceáil, cé a bheidh a phionósú. ||44||
Buaileadh drumaí ina n-onóir, bhí ceannbhrait os cionn a gceann, agus d'fhógair buglaigh go raibh siad ag teacht.
Tá siad imithe a chodladh sa reilig, curtha mar dhílleachtaí bochta. ||45||
Fareed, iad siúd a thóg tithe, Fatima agus foirgnimh arda, imithe freisin.
Rinne siad margaí bréagacha, agus leagadh isteach ina n-uaigheanna iad. ||46||
Fareed, tá go leor seams ar an cóta paiste, ach níl aon seams ar an anam.
D'imigh na shaykhs agus a ndeisceabail go léir, gach duine ina sheal féin. ||47||
Fare, tá an dá lampa ar lasadh, ach tá bás tagtha ar aon nós.
Do ghabh sé foras an chuirp, agus do chreach baile an chroidhe; múchann sé na lampaí agus imíonn sé. ||48||
Slán, féach cad a tharla don cadás agus don síol sesame,
an cána siúcra agus an páipéar, na potaí cré agus an gualaigh.
Is é seo an pionós dóibh siúd a dhéanann gníomhais olc. ||49||
Slán, caitheann tú do shúil paidir ar do ghualainn agus róbaí Sufi; tá do chuid focal milis, ach tá miodóg i do chroí.
Ar an taobh amuigh, tá cuma geal ort, ach tá do chroí dorcha mar oíche. ||50||
Faraoir, ní fiú braon fola a eisiúint amach, dá ngearrfadh duine éigin mo chorp.
Na coirp atá imbued leis an Tiarna - tá na comhlachtaí sin aon fhuil. ||51||
An Tríú Mehl:
Is fuil an corp seo go léir; gan fuil, ní fhéadfadh an comhlacht seo a bheith ann.
Iad siúd atá imbued lena dTiarna, níl fuil an tsaint ina gcorp.
Nuair a líonann Eagla Dé an corp, éiríonn sé tanaí; imíonn fuil na saint ón taobh istigh.
Díreach mar a dhéantar miotal a íonghlanadh trí thine, baineann Eagla Dé amach iarmhar salach na drochintinne.
A Nanac, is áille na daoine umhla sin, atá lán de ghrá an Tiarna. ||52||
Fare, a lorg an linn naofa sin, ina bhfuil an t-alt fíor.
Cén fáth a bhfuil bac ort cuardach a dhéanamh sa lochán? Ní bheidh do lámh ach ag dul isteach sa láib. ||53||
Fareed, nuair a bhíonn sí óg, ní thaitníonn sí lena Fear céile. Nuair a fhásann sí suas, faigheann sí bás.
Ina luí san uaigh, an bhean-bhean anam ag caoineadh, "Níor chas mé leat, a Thiarna." ||54||
Seadh, tá do chuid gruaige iompaithe liath, tá do féasóg iompaithe liath, agus tá do mustache iompaithe liath.
O m'intinn ghlan mheabhair, cad chuige a bhfuil tú ag baint suilt as tú? ||55||
Fare, cé chomh fada is féidir leat siúl ar an díon? Tá tú i do chodladh a Thiarna Fear céile - tabhair suas é!
Na laethanta a leithroinntear duit a uimhrítear, agus tá siad ag dul, ag dul ar shiúl. ||56||
Sochar, tithe, tithe, balcóiní agus balcóiní - ná ceangail do chomhfhios leo seo.
Nuair a thiteann siad seo ina gcarn deannaigh, ní bheidh aon duine acu ina chara leat. ||57||
Fareed, ná díriú ar Fatima agus saibhreas; lár do Chonaic ar bhás, do namhaid cumhachtach.