Cónaíonn Dia an Fear céile Cosmaí laistigh de gach croí; gan Eisean, níl croí ar bith ann.
A Nanak, is iad na Gurmukhs na mná céile sona, éirimiúla; foilsítear an Tiarna dóibh. ||19||
Más mian leat cluiche an ghrá seo a imirt liomsa,
ansin céim ar My Path le do cheann ar láimh.
Nuair a chuireann tú do chosa ar an gCosán seo,
tabhair dom do cheann, agus ná tabhair aird ar bith ar thuairim an phobail. ||20||
Bréagach is cairdeas leis an bréagach agus sanntach. Bréagach is bunús leis.
A Mhaolla, ní fios cá mbuail an bás. ||21||
Gan eagna spioradálta, adhradh na daoine aineolas.
Siad grope sa dorchadas, i ngrá na dúbailteacht. ||22||
Gan an Gúrú, níl aon eagna spioradálta; gan Dharma, níl aon meditation.
Gan Fhírinne, níl aon chreidmheas; gan caipiteal, níl aon chothromaíocht ann. ||23||
Seoltar na mortals isteach sa domhan; ansin, éiríonn siad agus imíonn siad.
Níl aon áthas ar seo. ||24||
Chuir Raam Chand, brónach ina chroí, a arm agus a fhórsaí le chéile.
Bhí arm na mhoncaí ar a sheirbhís; tháinig fonn cogaidh ar a intinn agus ar a chorp.
Rug Raawan ar a bhean Sita, agus cuireadh mallacht ar Lachman bás.
O Nanak, is é Tiarna an Chruthaitheora an Déantóir ar fad; Féachann sé thar gach ní, agus scriosann sé an méid a chruthaigh Sé. ||25||
Ina intinn, bhí Raam Chand ag caoineadh Sita agus Lachhman.
Ansin, chuimhnigh sé ar Hanuman an dia moncaí, a tháinig chuige.
Níor thuig an diabhal míthreorach gurb é Dia Déantóir na ngníomhartha.
A Nanak, ní féidir gníomhartha an Tiarna Féinmharaithe a scriosadh. ||26||
D’fhulaing cathair Lahore scrios uafásach ar feadh ceithre huaire an chloig. ||27||
An Tríú Mehl:
Is linn de neachtar ambrosial í cathair Lahore, baile na moladh. ||28||
An Chéad Mhehl:
Cad iad na comharthaí de dhuine saibhre? Ní ritheann a stórais bia amach riamh.
Tá an rathúnas ina chónaí ina theach, le fuaimeanna cailíní agus mná.
Na mná go léir a bhaile ag béicíl agus ag caoineadh faoi rudaí gan úsáid.
Cibé rud a thógann sé, ní thugann sé ar ais. Ag iarraidh a thuilleamh níos mó agus níos mó, tá sé trioblóideacha agus uneasy. ||29||
A Lotus, bhí do dhuilleoga glas, agus bhí do bhláthanna ór.
Cad é an pian a dóite tú, agus a rinne do chorp dubh? A Nanak, tá mo chorp buailte.
Ní bhfuair mé an t-uisce sin is breá liom.
Agus é á fheiceáil, tháinig bláth ar mo chorp, agus bhí dath domhain álainn orm. ||30||
Ní mhaireann aon duine fada go leor chun gach is mian leis a bhaint amach.
Ní mhaireann ach na daoine ciallmhara spioradálta go deo; tugtar onóir dóibh as a bhfeasacht iomasach.
Beagán ar ball, imíonn an saol ar shiúl, cé go ndéanann an duine bás iarracht é a choinneáil siar.
Nanak, cé leis ar cheart dúinn gearán a dhéanamh? Tógann an bás saol an duine gan toiliú aon duine. ||31||
Ná cuir an milleán ar an Tiarna Ceannasach; nuair a théann duine in aois, fágann a intleacht é.
Labhrann an dall agus bíonn sé ag béiceach, agus ansin titeann sé isteach sa díog. ||32||
Is foirfe gach ní a dhéanann an Tiarna Foirfe; níl an iomarca, nó an iomarca.
A Nanak, ar an eolas seo mar Gurmukh, cumasc an básmhar isteach sa Tiarna Dia Foirfe. ||33||