ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1412
ਸਭਨੀ ਘਟੀ ਸਹੁ ਵਸੈ ਸਹ ਬਿਨੁ ਘਟੁ ਨ ਕੋਇ ॥
sabhanee ghattee sahu vasai sah bin ghatt na koe |ಕಾಸ್ಮಿಕ್ ಪತಿ ದೇವರು ಎಲ್ಲಾ ಹೃದಯಗಳಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾನೆ; ಅವನಿಲ್ಲದೆ, ಹೃದಯವೇ ಇಲ್ಲ.
ਨਾਨਕ ਤੇ ਸੋਹਾਗਣੀ ਜਿਨੑਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥੧੯॥
naanak te sohaaganee jinaa guramukh paragatt hoe |19|ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುಮುಖರು ಸಂತೋಷದ, ಸದ್ಗುಣಶೀಲ ಆತ್ಮ-ವಧುಗಳು; ಭಗವಂತ ಅವರಿಗೆ ಬಹಿರಂಗವಾಗಿದೆ. ||19||
ਜਉ ਤਉ ਪ੍ਰੇਮ ਖੇਲਣ ਕਾ ਚਾਉ ॥
jau tau prem khelan kaa chaau |ನೀವು ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಈ ಪ್ರೀತಿಯ ಆಟವನ್ನು ಆಡಲು ಬಯಸಿದರೆ,
ਸਿਰੁ ਧਰਿ ਤਲੀ ਗਲੀ ਮੇਰੀ ਆਉ ॥
sir dhar talee galee meree aau |ನಂತರ ನಿಮ್ಮ ತಲೆಯೊಂದಿಗೆ ನನ್ನ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿ.
ਇਤੁ ਮਾਰਗਿ ਪੈਰੁ ਧਰੀਜੈ ॥
eit maarag pair dhareejai |ಈ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಪಾದಗಳನ್ನು ಇರಿಸಿದಾಗ,
ਸਿਰੁ ਦੀਜੈ ਕਾਣਿ ਨ ਕੀਜੈ ॥੨੦॥
sir deejai kaan na keejai |20|ನಿಮ್ಮ ತಲೆಯನ್ನು ನನಗೆ ಕೊಡಿ ಮತ್ತು ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಅಭಿಪ್ರಾಯಕ್ಕೆ ಗಮನ ಕೊಡಬೇಡಿ. ||20||
ਨਾਲਿ ਕਿਰਾੜਾ ਦੋਸਤੀ ਕੂੜੈ ਕੂੜੀ ਪਾਇ ॥
naal kiraarraa dosatee koorrai koorree paae |ಸುಳ್ಳು ಎಂದರೆ ಸುಳ್ಳು ಮತ್ತು ದುರಾಸೆಯೊಂದಿಗಿನ ಸ್ನೇಹ. ಸುಳ್ಳು ಅದರ ಅಡಿಪಾಯ.
ਮਰਣੁ ਨ ਜਾਪੈ ਮੂਲਿਆ ਆਵੈ ਕਿਤੈ ਥਾਇ ॥੨੧॥
maran na jaapai mooliaa aavai kitai thaae |21|ಓ ಮುಲ್ಲಾ, ಸಾವು ಎಲ್ಲಿ ಅಪ್ಪಳಿಸುತ್ತದೋ ಯಾರಿಗೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ||21||
ਗਿਆਨ ਹੀਣੰ ਅਗਿਆਨ ਪੂਜਾ ॥
giaan heenan agiaan poojaa |ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲದೆ, ಜನರು ಅಜ್ಞಾನವನ್ನು ಪೂಜಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਅੰਧ ਵਰਤਾਵਾ ਭਾਉ ਦੂਜਾ ॥੨੨॥
andh varataavaa bhaau doojaa |22|ಅವರು ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ, ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ತಡಕಾಡುತ್ತಾರೆ. ||22||
ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਗਿਆਨੁ ਧਰਮ ਬਿਨੁ ਧਿਆਨੁ ॥
gur bin giaan dharam bin dhiaan |ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲ; ಧರ್ಮವಿಲ್ಲದೆ ಧ್ಯಾನವಿಲ್ಲ.
ਸਚ ਬਿਨੁ ਸਾਖੀ ਮੂਲੋ ਨ ਬਾਕੀ ॥੨੩॥
sach bin saakhee moolo na baakee |23|ಸತ್ಯವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಸಾಲದು; ಬಂಡವಾಳವಿಲ್ಲದೆ, ಸಮತೋಲನವಿಲ್ಲ. ||23||
ਮਾਣੂ ਘਲੈ ਉਠੀ ਚਲੈ ॥
maanoo ghalai utthee chalai |ಮನುಷ್ಯರನ್ನು ಜಗತ್ತಿಗೆ ಕಳುಹಿಸಲಾಗಿದೆ; ನಂತರ, ಅವರು ಎದ್ದು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ.
ਸਾਦੁ ਨਾਹੀ ਇਵੇਹੀ ਗਲੈ ॥੨੪॥
saad naahee ivehee galai |24|ಇದರಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಸಂತೋಷವಿಲ್ಲ. ||24||
ਰਾਮੁ ਝੁਰੈ ਦਲ ਮੇਲਵੈ ਅੰਤਰਿ ਬਲੁ ਅਧਿਕਾਰ ॥
raam jhurai dal melavai antar bal adhikaar |ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ದುಃಖಿತನಾದ ರಾಮ್ ಚಂದ್ ತನ್ನ ಸೈನ್ಯ ಮತ್ತು ಪಡೆಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಿದ.
ਬੰਤਰ ਕੀ ਸੈਨਾ ਸੇਵੀਐ ਮਨਿ ਤਨਿ ਜੁਝੁ ਅਪਾਰੁ ॥
bantar kee sainaa seveeai man tan jujh apaar |ವಾನರ ಸೈನ್ಯವು ಅವನ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿತ್ತು; ಅವನ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹವು ಯುದ್ಧಕ್ಕಾಗಿ ಉತ್ಸುಕವಾಯಿತು.
ਸੀਤਾ ਲੈ ਗਇਆ ਦਹਸਿਰੋ ਲਛਮਣੁ ਮੂਓ ਸਰਾਪਿ ॥
seetaa lai geaa dahasiro lachhaman mooo saraap |ರಾವಣನು ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಸೀತೆಯನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡನು ಮತ್ತು ಲಚ್ಮಣನು ಸಾಯುವಂತೆ ಶಾಪಗ್ರಸ್ತನಾದನು.
ਨਾਨਕ ਕਰਤਾ ਕਰਣਹਾਰੁ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪਿ ॥੨੫॥
naanak karataa karanahaar kar vekhai thaap uthaap |25|ಓ ನಾನಕ್, ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ಭಗವಂತ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಮಾಡುವವನು; ಅವನು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ನೋಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದದನ್ನು ನಾಶಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ||25||
ਮਨ ਮਹਿ ਝੂਰੈ ਰਾਮਚੰਦੁ ਸੀਤਾ ਲਛਮਣ ਜੋਗੁ ॥
man meh jhoorai raamachand seetaa lachhaman jog |ರಾಮ್ ಚಂದ್ ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಸೀತೆ ಮತ್ತು ಲಚ್ಮಣನಿಗೆ ದುಃಖಿಸಿದನು.
ਹਣਵੰਤਰੁ ਆਰਾਧਿਆ ਆਇਆ ਕਰਿ ਸੰਜੋਗੁ ॥
hanavantar aaraadhiaa aaeaa kar sanjog |ಆಗ ತನ್ನ ಬಳಿಗೆ ಬಂದ ವಾನರ ದೇವನಾದ ಹನುಮಂತನಿಗೆ ನೆನಪಾಯಿತು.
ਭੂਲਾ ਦੈਤੁ ਨ ਸਮਝਈ ਤਿਨਿ ਪ੍ਰਭ ਕੀਏ ਕਾਮ ॥
bhoolaa dait na samajhee tin prabh kee kaam |ದಾರಿತಪ್ಪಿದ ರಾಕ್ಷಸನಿಗೆ ದೇವರು ಕರ್ಮಗಳನ್ನು ಮಾಡುವವನು ಎಂದು ಅರ್ಥವಾಗಲಿಲ್ಲ.
ਨਾਨਕ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਸੋ ਕਿਰਤੁ ਨ ਮਿਟਈ ਰਾਮ ॥੨੬॥
naanak veparavaahu so kirat na mittee raam |26|ಓ ನಾನಕ್, ಸ್ವಯಂ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿರುವ ಭಗವಂತನ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಅಳಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ||26||
ਲਾਹੌਰ ਸਹਰੁ ਜਹਰੁ ਕਹਰੁ ਸਵਾ ਪਹਰੁ ॥੨੭॥
laahauar sahar jahar kahar savaa pahar |27|ಲಾಹೋರ್ ನಗರವು ನಾಲ್ಕು ಗಂಟೆಗಳ ಕಾಲ ಭೀಕರ ವಿನಾಶವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿತು. ||27||
ਮਹਲਾ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਲਾਹੌਰ ਸਹਰੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰੁ ਸਿਫਤੀ ਦਾ ਘਰੁ ॥੨੮॥
laahauar sahar amritasar sifatee daa ghar |28|ಲಾಹೋರ್ ನಗರವು ಅಮೃತ ಅಮೃತದ ಕೊಳವಾಗಿದೆ, ಹೊಗಳಿಕೆಯ ನೆಲೆಯಾಗಿದೆ. ||28||
ਮਹਲਾ ੧ ॥
mahalaa 1 |ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਉਦੋਸਾਹੈ ਕਿਆ ਨੀਸਾਨੀ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੈ ਅੰਨੀ ॥
audosaahai kiaa neesaanee tott na aavai anee |ಶ್ರೀಮಂತ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಚಿಹ್ನೆಗಳು ಯಾವುವು? ಅವನ ಆಹಾರದ ಮಳಿಗೆಗಳು ಎಂದಿಗೂ ಖಾಲಿಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਉਦੋਸੀਅ ਘਰੇ ਹੀ ਵੁਠੀ ਕੁੜਿੲਂੀ ਰੰਨੀ ਧੰਮੀ ॥
audoseea ghare hee vutthee kurrienee ranee dhamee |ಅವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಸಮೃದ್ಧಿ ನೆಲೆಸಿದೆ, ಹುಡುಗಿಯರು ಮತ್ತು ಮಹಿಳೆಯರ ಶಬ್ದಗಳೊಂದಿಗೆ.
ਸਤੀ ਰੰਨੀ ਘਰੇ ਸਿਆਪਾ ਰੋਵਨਿ ਕੂੜੀ ਕੰਮੀ ॥
satee ranee ghare siaapaa rovan koorree kamee |ಅವನ ಮನೆಯ ಹೆಂಗಸರೆಲ್ಲ ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕವಾದ ವಸ್ತುಗಳಿಗೆ ಕೂಗಿ ಅಳುತ್ತಾರೆ.
ਜੋ ਲੇਵੈ ਸੋ ਦੇਵੈ ਨਾਹੀ ਖਟੇ ਦੰਮ ਸਹੰਮੀ ॥੨੯॥
jo levai so devai naahee khatte dam sahamee |29|ಅವನು ಏನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡರೂ ಅವನು ಹಿಂತಿರುಗಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಗಳಿಸಲು ಬಯಸುತ್ತಾ, ಅವನು ತೊಂದರೆಗೀಡಾದ ಮತ್ತು ಅಶಾಂತನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ. ||29||
ਪਬਰ ਤੂੰ ਹਰੀਆਵਲਾ ਕਵਲਾ ਕੰਚਨ ਵੰਨਿ ॥
pabar toon hareeaavalaa kavalaa kanchan van |ಓ ಕಮಲವೇ, ನಿನ್ನ ಎಲೆಗಳು ಹಸಿರಾಗಿದ್ದವು, ನಿನ್ನ ಹೂವುಗಳು ಬಂಗಾರವಾಗಿದ್ದವು.
ਕੈ ਦੋਖੜੈ ਸੜਿਓਹਿ ਕਾਲੀ ਹੋਈਆ ਦੇਹੁਰੀ ਨਾਨਕ ਮੈ ਤਨਿ ਭੰਗੁ ॥
kai dokharrai sarriohi kaalee hoeea dehuree naanak mai tan bhang |ಯಾವ ನೋವು ನಿನ್ನನ್ನು ಸುಟ್ಟು, ನಿನ್ನ ದೇಹವನ್ನು ಕಪ್ಪಾಗಿಸಿದೆ? ಓ ನಾನಕ್, ನನ್ನ ದೇಹವು ಜರ್ಜರಿತವಾಗಿದೆ.
ਜਾਣਾ ਪਾਣੀ ਨਾ ਲਹਾਂ ਜੈ ਸੇਤੀ ਮੇਰਾ ਸੰਗੁ ॥
jaanaa paanee naa lahaan jai setee meraa sang |ನಾನು ಪ್ರೀತಿಸುವ ನೀರನ್ನು ನಾನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿಲ್ಲ.
ਜਿਤੁ ਡਿਠੈ ਤਨੁ ਪਰਫੁੜੈ ਚੜੈ ਚਵਗਣਿ ਵੰਨੁ ॥੩੦॥
jit dditthai tan parafurrai charrai chavagan van |30|ಅದನ್ನು ನೋಡಿ, ನನ್ನ ದೇಹವು ಅರಳಿತು, ಮತ್ತು ನಾನು ಆಳವಾದ ಮತ್ತು ಸುಂದರವಾದ ಬಣ್ಣವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದೇನೆ. ||30||
ਰਜਿ ਨ ਕੋਈ ਜੀਵਿਆ ਪਹੁਚਿ ਨ ਚਲਿਆ ਕੋਇ ॥
raj na koee jeeviaa pahuch na chaliaa koe |ಅವನು ಬಯಸಿದ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸಾಧಿಸಲು ಯಾರೂ ದೀರ್ಘಕಾಲ ಬದುಕುವುದಿಲ್ಲ.
ਗਿਆਨੀ ਜੀਵੈ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਰਤੀ ਹੀ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
giaanee jeevai sadaa sadaa suratee hee pat hoe |ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕವಾಗಿ ಬುದ್ಧಿವಂತರು ಮಾತ್ರ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಬದುಕುತ್ತಾರೆ; ಅವರ ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯ ಅರಿವಿಗಾಗಿ ಅವರನ್ನು ಗೌರವಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਸਰਫੈ ਸਰਫੈ ਸਦਾ ਸਦਾ ਏਵੈ ਗਈ ਵਿਹਾਇ ॥
sarafai sarafai sadaa sadaa evai gee vihaae |ಮರ್ತ್ಯನು ಅದನ್ನು ತಡೆಹಿಡಿಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರೂ ಸ್ವಲ್ಪಮಟ್ಟಿಗೆ, ಜೀವನವು ಹಾದುಹೋಗುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕ ਕਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਵਿਣੁ ਪੁਛਿਆ ਹੀ ਲੈ ਜਾਇ ॥੩੧॥
naanak kis no aakheeai vin puchhiaa hee lai jaae |31|ಓ ನಾನಕ್, ನಾವು ಯಾರಿಗೆ ದೂರು ನೀಡಬೇಕು? ಸಾವು ಯಾರ ಒಪ್ಪಿಗೆಯಿಲ್ಲದೆ ಒಬ್ಬನ ಜೀವವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ||31||
ਦੋਸੁ ਨ ਦੇਅਹੁ ਰਾਇ ਨੋ ਮਤਿ ਚਲੈ ਜਾਂ ਬੁਢਾ ਹੋਵੈ ॥
dos na deahu raae no mat chalai jaan budtaa hovai |ಸಾರ್ವಭೌಮನನ್ನು ದೂಷಿಸಬೇಡ; ಯಾರಾದರೂ ವಯಸ್ಸಾದಾಗ, ಅವನ ಬುದ್ಧಿಯು ಅವನನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗುತ್ತದೆ.
ਗਲਾਂ ਕਰੇ ਘਣੇਰੀਆ ਤਾਂ ਅੰਨੑੇ ਪਵਣਾ ਖਾਤੀ ਟੋਵੈ ॥੩੨॥
galaan kare ghanereea taan anae pavanaa khaatee ttovai |32|ಕುರುಡನು ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಬಡಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ, ಮತ್ತು ನಂತರ ಕಂದಕಕ್ಕೆ ಬೀಳುತ್ತಾನೆ. ||32||
ਪੂਰੇ ਕਾ ਕੀਆ ਸਭ ਕਿਛੁ ਪੂਰਾ ਘਟਿ ਵਧਿ ਕਿਛੁ ਨਾਹੀ ॥
poore kaa keea sabh kichh pooraa ghatt vadh kichh naahee |ಪರ್ಫೆಕ್ಟ್ ಲಾರ್ಡ್ ಮಾಡುವುದೆಲ್ಲವೂ ಪರಿಪೂರ್ಣ; ತುಂಬಾ ಕಡಿಮೆ ಇಲ್ಲ, ಅಥವಾ ತುಂಬಾ ಇಲ್ಲ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਐਸਾ ਜਾਣੈ ਪੂਰੇ ਮਾਂਹਿ ਸਮਾਂਹੀ ॥੩੩॥
naanak guramukh aaisaa jaanai poore maanhi samaanhee |33|ಓ ನಾನಕ್, ಇದನ್ನು ಗುರುಮುಖ ಎಂದು ತಿಳಿದುಕೊಂಡು, ಮರ್ತ್ಯನು ಪರಿಪೂರ್ಣ ಭಗವಂತ ದೇವರಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||33||