ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 601
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੩ ॥
soratth mahalaa 3 |ಸೊರತ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਹਰਿ ਜੀਉ ਤੁਧੁ ਨੋ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹੀ ਪਿਆਰੇ ਜਿਚਰੁ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਹੈ ਸਾਸਾ ॥
har jeeo tudh no sadaa saalaahee piaare jichar ghatt antar hai saasaa |ಪ್ರಿಯ ಪ್ರೀತಿಯ ಕರ್ತನೇ, ನನ್ನ ದೇಹದಲ್ಲಿ ಉಸಿರು ಇರುವವರೆಗೂ ನಾನು ನಿಮ್ಮನ್ನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಸ್ತುತಿಸುತ್ತೇನೆ.
ਇਕੁ ਪਲੁ ਖਿਨੁ ਵਿਸਰਹਿ ਤੂ ਸੁਆਮੀ ਜਾਣਉ ਬਰਸ ਪਚਾਸਾ ॥
eik pal khin visareh too suaamee jaanau baras pachaasaa |ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಒಂದು ಕ್ಷಣ, ಕ್ಷಣಮಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಮರೆತರೆ, ಗುರುವೇ, ನನಗೆ ಐವತ್ತು ವರ್ಷಗಳಂತೆ.
ਹਮ ਮੂੜ ਮੁਗਧ ਸਦਾ ਸੇ ਭਾਈ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪ੍ਰਗਾਸਾ ॥੧॥
ham moorr mugadh sadaa se bhaaee gur kai sabad pragaasaa |1|ವಿಧಿಯ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರೇ, ನಾನು ಯಾವಾಗಲೂ ಮೂರ್ಖ ಮತ್ತು ಮೂರ್ಖನಾಗಿದ್ದೆ, ಆದರೆ ಈಗ, ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಪ್ರಬುದ್ಧವಾಗಿದೆ. ||1||
ਹਰਿ ਜੀਉ ਤੁਮ ਆਪੇ ਦੇਹੁ ਬੁਝਾਈ ॥
har jeeo tum aape dehu bujhaaee |ಪ್ರಿಯ ಕರ್ತನೇ, ನೀವೇ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತೀರಿ.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਤੁਧੁ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਸਦ ਹੀ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਵਿਟਹੁ ਬਲਿ ਜਾਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥
har jeeo tudh vittahu vaariaa sad hee tere naam vittahu bal jaaee | rahaau |ಪ್ರಿಯ ಕರ್ತನೇ, ನಾನು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ನಿನಗೆ ತ್ಯಾಗ; ನಾನು ನಿಮ್ಮ ಹೆಸರಿಗೆ ಸಮರ್ಪಿತ ಮತ್ತು ಬದ್ಧನಾಗಿದ್ದೇನೆ. ||ವಿರಾಮ||
ਹਮ ਸਬਦਿ ਮੁਏ ਸਬਦਿ ਮਾਰਿ ਜੀਵਾਲੇ ਭਾਈ ਸਬਦੇ ਹੀ ਮੁਕਤਿ ਪਾਈ ॥
ham sabad mue sabad maar jeevaale bhaaee sabade hee mukat paaee |ನಾನು ಶಾಬಾದ್ ಪದದಲ್ಲಿ ಸತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಮತ್ತು ಶಾಬಾದ್ ಮೂಲಕ, ನಾನು ಇನ್ನೂ ಜೀವಂತವಾಗಿರುವಾಗ ಸತ್ತಿದ್ದೇನೆ, ಓ ಡೆಸ್ಟಿನಿ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರೇ; ಶಾಬಾದ್ ಮೂಲಕ, ನಾನು ವಿಮೋಚನೆಗೊಂಡಿದ್ದೇನೆ.
ਸਬਦੇ ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਆ ਹਰਿ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਈ ॥
sabade man tan niramal hoaa har vasiaa man aaee |ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹವನ್ನು ಶುದ್ಧೀಕರಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ.
ਸਬਦੁ ਗੁਰ ਦਾਤਾ ਜਿਤੁ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥੨॥
sabad gur daataa jit man raataa har siau rahiaa samaaee |2|ಗುರುವು ಶಬ್ದವನ್ನು ಕೊಡುವವನು; ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಅದರಲ್ಲಿ ತುಂಬಿದೆ, ಮತ್ತು ನಾನು ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಿದ್ದೇನೆ. ||2||
ਸਬਦੁ ਨ ਜਾਣਹਿ ਸੇ ਅੰਨੇ ਬੋਲੇ ਸੇ ਕਿਤੁ ਆਏ ਸੰਸਾਰਾ ॥
sabad na jaaneh se ane bole se kit aae sansaaraa |ಶಬ್ದವನ್ನು ತಿಳಿಯದವರು ಕುರುಡರು ಮತ್ತು ಕಿವುಡರು; ಅವರು ಜಗತ್ತಿಗೆ ಬರಲು ಏಕೆ ಚಿಂತಿಸಿದರು?
ਹਰਿ ਰਸੁ ਨ ਪਾਇਆ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਜੰਮਹਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰਾ ॥
har ras na paaeaa birathaa janam gavaaeaa jameh vaaro vaaraa |ಅವರು ಭಗವಂತನ ಅಮೃತದ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಸಾರವನ್ನು ಪಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ತಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನು ವ್ಯರ್ಥ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಪುನರ್ಜನ್ಮ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਬਿਸਟਾ ਕੇ ਕੀੜੇ ਬਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਸਮਾਣੇ ਮਨਮੁਖ ਮੁਗਧ ਗੁਬਾਰਾ ॥੩॥
bisattaa ke keerre bisattaa maeh samaane manamukh mugadh gubaaraa |3|ಕುರುಡು, ಮೂರ್ಖ, ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಗೊಬ್ಬರದಲ್ಲಿ ಹುಳುಗಳಂತೆ ಮತ್ತು ಗೊಬ್ಬರದಲ್ಲಿ ಅವರು ಕೊಳೆಯುತ್ತಾರೆ. ||3||
ਆਪੇ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਮਾਰਗਿ ਲਾਏ ਭਾਈ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
aape kar vekhai maarag laae bhaaee tis bin avar na koee |ಭಗವಂತನೇ ನಮ್ಮನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಾನೆ, ನಮ್ಮನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಮ್ಮನ್ನು ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಇರಿಸುತ್ತಾನೆ, ಓ ಡೆಸ್ಟಿನಿ ಸಹೋದರರೇ; ಅವನ ಹೊರತು ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ.
ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਕੋਇ ਨ ਮੇਟੈ ਭਾਈ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਈ ॥
jo dhur likhiaa su koe na mettai bhaaee karataa kare su hoee |ವಿಧಿಯ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರೇ, ಪೂರ್ವನಿಯೋಜಿತವಾದುದನ್ನು ಯಾರೂ ಅಳಿಸಲಾರರು; ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನು ಬಯಸಿದಂತೆ, ಅದು ಸಂಭವಿಸುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸਿਆ ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਭਾਈ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਕੋਈ ॥੪॥੪॥
naanak naam vasiaa man antar bhaaee avar na doojaa koee |4|4|ಓ ನಾನಕ್, ನಾಮ್, ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು, ಮನಸ್ಸಿನೊಳಗೆ ಆಳವಾಗಿ ನೆಲೆಸಿದೆ; ಓ ವಿಧಿಯ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರೇ, ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ. ||4||4||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੩ ॥
soratth mahalaa 3 |ಸೊರತ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵਹਿ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੇ ॥
guramukh bhagat kareh prabh bhaaveh anadin naam vakhaane |ಗುರುಮುಖರು ಭಕ್ತಿಯ ಆರಾಧನೆಯನ್ನು ಆಚರಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ದೇವರಿಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗುತ್ತಾರೆ; ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಅವರು ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਭਗਤਾ ਕੀ ਸਾਰ ਕਰਹਿ ਆਪਿ ਰਾਖਹਿ ਜੋ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਣੇ ॥
bhagataa kee saar kareh aap raakheh jo terai man bhaane |ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸಂತೋಷವಾಗಿರುವ ನಿಮ್ಮ ಭಕ್ತರನ್ನು ನೀವೇ ರಕ್ಷಿಸಿ ಮತ್ತು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಿ.
ਤੂ ਗੁਣਦਾਤਾ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ਗੁਣ ਕਹਿ ਗੁਣੀ ਸਮਾਣੇ ॥੧॥
too gunadaataa sabad pachhaataa gun keh gunee samaane |1|ನೀವು ಪುಣ್ಯವನ್ನು ನೀಡುವವರು, ನಿಮ್ಮ ಶಬ್ದದ ಪದದ ಮೂಲಕ ಅರಿತುಕೊಂಡಿದ್ದೀರಿ. ನಿಮ್ಮ ಮಹಿಮೆಗಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾ, ನಾವು ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ, ಓ ಗ್ಲೋರಿಯಸ್ ಲಾರ್ಡ್. ||1||
ਮਨ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਦਾ ਸਮਾਲਿ ॥
man mere har jeeo sadaa samaal |ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ಪ್ರಿಯ ಭಗವಂತನನ್ನು ಯಾವಾಗಲೂ ಸ್ಮರಿಸಿ.
ਅੰਤ ਕਾਲਿ ਤੇਰਾ ਬੇਲੀ ਹੋਵੈ ਸਦਾ ਨਿਬਹੈ ਤੇਰੈ ਨਾਲਿ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ant kaal teraa belee hovai sadaa nibahai terai naal | rahaau |ಕೊನೆಯ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ, ಅವನು ಮಾತ್ರ ನಿಮ್ಮ ಉತ್ತಮ ಸ್ನೇಹಿತನಾಗುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ಯಾವಾಗಲೂ ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ನಿಲ್ಲುತ್ತಾನೆ. ||ವಿರಾಮ||
ਦੁਸਟ ਚਉਕੜੀ ਸਦਾ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵਹਿ ਨਾ ਬੂਝਹਿ ਵੀਚਾਰੇ ॥
dusatt chaukarree sadaa koorr kamaaveh naa boojheh veechaare |ದುಷ್ಟ ಶತ್ರುಗಳ ಸಭೆಯು ಯಾವಾಗಲೂ ಸುಳ್ಳನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತದೆ; ಅವರು ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ಯೋಚಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਨਿੰਦਾ ਦੁਸਟੀ ਤੇ ਕਿਨਿ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ਹਰਣਾਖਸ ਨਖਹਿ ਬਿਦਾਰੇ ॥
nindaa dusattee te kin fal paaeaa haranaakhas nakheh bidaare |ದುಷ್ಟ ಶತ್ರುಗಳ ನಿಂದೆಯಿಂದ ಯಾರು ಫಲವನ್ನು ಪಡೆಯಬಹುದು? ಹರ್ನಾಖಾಶ್ ಭಗವಂತನ ಉಗುರುಗಳಿಂದ ಹರಿದುಹೋಯಿತು ಎಂದು ನೆನಪಿಡಿ.
ਪ੍ਰਹਿਲਾਦੁ ਜਨੁ ਸਦ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਹਰਿ ਜੀਉ ਲਏ ਉਬਾਰੇ ॥੨॥
prahilaad jan sad har gun gaavai har jeeo le ubaare |2|ಭಗವಂತನ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕನಾದ ಪ್ರಹ್ಲಾದನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಭಗವಂತನ ಮಹಿಮೆಯ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡಿದನು ಮತ್ತು ಪ್ರಿಯ ಭಗವಂತ ಅವನನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಿದನು. ||2||
ਆਪਸ ਕਉ ਬਹੁ ਭਲਾ ਕਰਿ ਜਾਣਹਿ ਮਨਮੁਖਿ ਮਤਿ ਨ ਕਾਈ ॥
aapas kau bahu bhalaa kar jaaneh manamukh mat na kaaee |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ತಮ್ಮನ್ನು ಬಹಳ ಸದ್ಗುಣಿಗಳಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ; ಅವರಿಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಇಲ್ಲ.
ਸਾਧੂ ਜਨ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਵਿਆਪੇ ਜਾਸਨਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਈ ॥
saadhoo jan kee nindaa viaape jaasan janam gavaaee |ಅವರು ವಿನಮ್ರ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಜನರ ಅಪಪ್ರಚಾರದಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ತಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನು ವ್ಯರ್ಥ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತು ನಂತರ ಅವರು ನಿರ್ಗಮಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਕਦੇ ਚੇਤਹਿ ਨਾਹੀ ਅੰਤਿ ਗਏ ਪਛੁਤਾਈ ॥੩॥
raam naam kade cheteh naahee ant ge pachhutaaee |3|ಅವರು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಯೋಚಿಸುವುದಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ಅವರು ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಪಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಪಡುತ್ತಾರೆ. ||3||
ਸਫਲੁ ਜਨਮੁ ਭਗਤਾ ਕਾ ਕੀਤਾ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਆਪਿ ਲਾਏ ॥
safal janam bhagataa kaa keetaa gur sevaa aap laae |ಭಗವಂತ ತನ್ನ ಭಕ್ತರ ಜೀವನವನ್ನು ಸಾರ್ಥಕಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ; ಅವರೇ ಅವರನ್ನು ಗುರುಗಳ ಸೇವೆಗೆ ಜೋಡಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਸਬਦੇ ਰਾਤੇ ਸਹਜੇ ਮਾਤੇ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥
sabade raate sahaje maate anadin har gun gaae |ಶಾಬಾದ್ನ ಪದದಿಂದ ತುಂಬಿ, ಮತ್ತು ಆಕಾಶದ ಆನಂದದಿಂದ ಅಮಲೇರಿದ, ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಅವರು ಭಗವಂತನ ಅದ್ಭುತವಾದ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਹਉ ਲਾਗਾ ਤਿਨ ਕੈ ਪਾਏ ॥੪॥੫॥
naanak daas kahai benantee hau laagaa tin kai paae |4|5|ಗುಲಾಮ ನಾನಕ್ ಈ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ: ಓ ಕರ್ತನೇ, ದಯವಿಟ್ಟು ನಾನು ಅವರ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಬೀಳಲಿ. ||4||5||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੩ ॥
soratth mahalaa 3 |ಸೊರತ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸੋ ਸਿਖੁ ਸਖਾ ਬੰਧਪੁ ਹੈ ਭਾਈ ਜਿ ਗੁਰ ਕੇ ਭਾਣੇ ਵਿਚਿ ਆਵੈ ॥
so sikh sakhaa bandhap hai bhaaee ji gur ke bhaane vich aavai |ಅವನು ಒಬ್ಬನೇ ಒಬ್ಬ ಸಿಖ್, ಸ್ನೇಹಿತ, ಬಂಧು ಮತ್ತು ಒಡಹುಟ್ಟಿದವನು, ಅವನು ಗುರುವಿನ ಇಚ್ಛೆಯ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಾನೆ.
ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਜੋ ਚਲੈ ਭਾਈ ਵਿਛੁੜਿ ਚੋਟਾ ਖਾਵੈ ॥
aapanai bhaanai jo chalai bhaaee vichhurr chottaa khaavai |ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಇಚ್ಛೆಯಂತೆ ನಡೆಯುವವನು, ವಿಧಿಯ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವನೇ, ಭಗವಂತನಿಂದ ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಶಿಕ್ಷೆಗೆ ಗುರಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੁਖੁ ਕਦੇ ਨ ਪਾਵੈ ਭਾਈ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਪਛੋਤਾਵੈ ॥੧॥
bin satigur sukh kade na paavai bhaaee fir fir pachhotaavai |1|ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ, ಶಾಂತಿ ಎಂದಿಗೂ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ, ಓ ವಿಧಿಯ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರೇ; ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ, ಅವನು ವಿಷಾದಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಪಡುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਹਰਿ ਕੇ ਦਾਸ ਸੁਹੇਲੇ ਭਾਈ ॥
har ke daas suhele bhaaee |ಭಗವಂತನ ಗುಲಾಮರು ಸಂತೋಷವಾಗಿದ್ದಾರೆ, ವಿಧಿಯ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರೇ.