ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 39
ਤਿਨ ਕੀ ਸੇਵਾ ਧਰਮ ਰਾਇ ਕਰੈ ਧੰਨੁ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥੨॥
tin kee sevaa dharam raae karai dhan savaaranahaar |2|ಧರ್ಮದ ನೀತಿವಂತ ನ್ಯಾಯಾಧೀಶರು ಅವರಿಗೆ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾರೆ; ಅವರನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸುವ ಕರ್ತನು ಧನ್ಯನು. ||2||
ਮਨ ਕੇ ਬਿਕਾਰ ਮਨਹਿ ਤਜੈ ਮਨਿ ਚੂਕੈ ਮੋਹੁ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥
man ke bikaar maneh tajai man chookai mohu abhimaan |ಮನಸ್ಸಿನೊಳಗಿನ ಮಾನಸಿಕ ದುಷ್ಟತನವನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕುವವನು ಮತ್ತು ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಂಧವ್ಯ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರದ ಹೆಮ್ಮೆಯನ್ನು ಹೊರಹಾಕುವವನು,
ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਣਿਆ ਸਹਜੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਨੁ ॥
aatam raam pachhaaniaa sahaje naam samaan |ಸರ್ವವ್ಯಾಪಿಯಾದ ಆತ್ಮವನ್ನು ಗುರುತಿಸಲು ಬರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ನಾಮ್ನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತದೆ.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਈਐ ਮਨਮੁਖਿ ਫਿਰੈ ਦਿਵਾਨੁ ॥
bin satigur mukat na paaeeai manamukh firai divaan |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ, ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಮುಕ್ತಿಯನ್ನು ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ಹುಚ್ಚರಂತೆ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨੈ ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਕਰੇ ਬਿਖਿਆ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨੁ ॥੩॥
sabad na cheenai kathanee badanee kare bikhiaa maeh samaan |3|ಅವರು ಶಾಬಾದ್ ಅನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುವುದಿಲ್ಲ; ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿ ಬರೀ ಖಾಲಿ ಮಾತುಗಳನ್ನಾಡುತ್ತಾರೆ. ||3||
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਹੈ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
sabh kichh aape aap hai doojaa avar na koe |ಅವನೇ ಸರ್ವಸ್ವ; ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ.
ਜਿਉ ਬੋਲਾਏ ਤਿਉ ਬੋਲੀਐ ਜਾ ਆਪਿ ਬੁਲਾਏ ਸੋਇ ॥
jiau bolaae tiau boleeai jaa aap bulaae soe |ಆತನೇ ನನ್ನನ್ನು ಮಾತನಾಡುವಂತೆ ಮಾಡಿದಾಗ ನಾನು ಮಾತನಾಡುತ್ತೇನೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਾਣੀ ਬ੍ਰਹਮੁ ਹੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥
guramukh baanee braham hai sabad milaavaa hoe |ಗುರುಮುಖನ ಮಾತು ದೇವರೇ. ಶಾಬಾದ್ ಮೂಲಕ, ನಾವು ಅವನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ਤੂ ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੪॥੩੦॥੬੩॥
naanak naam samaal too jit seviaai sukh hoe |4|30|63|ಓ ನಾನಕ್, ನಾಮ್ ಅನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ; ಆತನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಶಾಂತಿ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ||4||30||63||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |ಸಿರೀ ರಾಗ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਜਗਿ ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ਮਲੁ ਲਾਗੀ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
jag haumai mail dukh paaeaa mal laagee doojai bhaae |ಜಗತ್ತು ಅಹಂಕಾರದ ಕೊಳಕಿನಿಂದ ಕಲುಷಿತವಾಗಿದೆ, ನೋವಿನಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದೆ. ಅವರ ದ್ವಂದ್ವ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದಾಗಿ ಈ ಕೊಳಕು ಅವರಿಗೆ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ਮਲੁ ਹਉਮੈ ਧੋਤੀ ਕਿਵੈ ਨ ਉਤਰੈ ਜੇ ਸਉ ਤੀਰਥ ਨਾਇ ॥
mal haumai dhotee kivai na utarai je sau teerath naae |ನೂರಾರು ಪವಿತ್ರ ದೇಗುಲಗಳಲ್ಲಿ ಶುದ್ಧ ಸ್ನಾನವನ್ನು ಮಾಡಿದರೂ ಈ ಅಹಂಕಾರದ ಕೊಳೆಯನ್ನು ತೊಳೆಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਕਰਮ ਕਮਾਵਦੇ ਦੂਣੀ ਮਲੁ ਲਾਗੀ ਆਇ ॥
bahu bidh karam kamaavade doonee mal laagee aae |ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಜನರಿಗೆ ದುಪ್ಪಟ್ಟು ಕೊಳಕನ್ನು ಲೇಪಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਪੜਿਐ ਮੈਲੁ ਨ ਉਤਰੈ ਪੂਛਹੁ ਗਿਆਨੀਆ ਜਾਇ ॥੧॥
parriaai mail na utarai poochhahu giaaneea jaae |1|ಅಧ್ಯಯನದಿಂದ ಈ ಕೊಳೆ ತೊಲಗುವುದಿಲ್ಲ. ಮುಂದುವರಿಯಿರಿ, ಮತ್ತು ಬುದ್ಧಿವಂತರನ್ನು ಕೇಳಿ. ||1||
ਮਨ ਮੇਰੇ ਗੁਰ ਸਰਣਿ ਆਵੈ ਤਾ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
man mere gur saran aavai taa niramal hoe |ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ಗುರುವಿನ ಅಭಯಾರಣ್ಯಕ್ಕೆ ಬಂದರೆ, ನೀನು ನಿರ್ಮಲ ಮತ್ತು ಪರಿಶುದ್ಧನಾಗುವೆ.
ਮਨਮੁਖ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਰਿ ਥਕੇ ਮੈਲੁ ਨ ਸਕੀ ਧੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
manamukh har har kar thake mail na sakee dhoe |1| rahaau |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಭಗವಂತನ ನಾಮಸ್ಮರಣೆಯಿಂದ ಹರ, ಹರ್ ಎಂದು ಜಪಿಸುತ್ತಾ ಸುಸ್ತಾಗಿದ್ದಾರೆ, ಆದರೆ ಅವರ ಕಲ್ಮಶವನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਮਨਿ ਮੈਲੈ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
man mailai bhagat na hovee naam na paaeaa jaae |ಕಲುಷಿತ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ, ಭಕ್ತಿ ಸೇವೆಯನ್ನು ಮಾಡಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਮਨਮੁਖ ਮੈਲੇ ਮੈਲੇ ਮੁਏ ਜਾਸਨਿ ਪਤਿ ਗਵਾਇ ॥
manamukh maile maile mue jaasan pat gavaae |ಕೊಳಕು, ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಕೊಳಕಿನಲ್ಲಿ ಸಾಯುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಅವಮಾನದಿಂದ ನಿರ್ಗಮಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਮਨਿ ਵਸੈ ਮਲੁ ਹਉਮੈ ਜਾਇ ਸਮਾਇ ॥
guraparasaadee man vasai mal haumai jaae samaae |ಗುರುಕೃಪೆಯಿಂದ ಭಗವಂತ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತಾನೆ, ಅಹಂಕಾರದ ಕೊಳೆ ತೊಲಗುತ್ತಾನೆ.
ਜਿਉ ਅੰਧੇਰੈ ਦੀਪਕੁ ਬਾਲੀਐ ਤਿਉ ਗੁਰ ਗਿਆਨਿ ਅਗਿਆਨੁ ਤਜਾਇ ॥੨॥
jiau andherai deepak baaleeai tiau gur giaan agiaan tajaae |2|ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಳಗಿದ ದೀಪದಂತೆ ಗುರುವಿನ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಜ್ಞಾನವು ಅಜ್ಞಾನವನ್ನು ಹೋಗಲಾಡಿಸುತ್ತದೆ. ||2||
ਹਮ ਕੀਆ ਹਮ ਕਰਹਗੇ ਹਮ ਮੂਰਖ ਗਾਵਾਰ ॥
ham keea ham karahage ham moorakh gaavaar |"ನಾನು ಇದನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ ಮತ್ತು ನಾನು ಅದನ್ನು ಮಾಡುತ್ತೇನೆ" - ಇದನ್ನು ಹೇಳಲು ನಾನು ಮೂರ್ಖನಾಗಿದ್ದೇನೆ!
ਕਰਣੈ ਵਾਲਾ ਵਿਸਰਿਆ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਿਆਰੁ ॥
karanai vaalaa visariaa doojai bhaae piaar |ಎಲ್ಲವನ್ನು ಮಾಡುವವನನ್ನು ನಾನು ಮರೆತಿದ್ದೇನೆ; ನಾನು ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿದ್ದೇನೆ.
ਮਾਇਆ ਜੇਵਡੁ ਦੁਖੁ ਨਹੀ ਸਭਿ ਭਵਿ ਥਕੇ ਸੰਸਾਰੁ ॥
maaeaa jevadd dukh nahee sabh bhav thake sansaar |ಮಾಯೆಯ ನೋವಿನಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ನೋವಿಲ್ಲ; ಇದು ಜನರು ದಣಿದ ತನಕ ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ ಅಲೆದಾಡುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ.
ਗੁਰਮਤੀ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੩॥
guramatee sukh paaeeai sach naam ur dhaar |3|ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳ ಮೂಲಕ, ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತದೆ, ನಿಜವಾದ ಹೆಸರನ್ನು ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ||3||
ਜਿਸ ਨੋ ਮੇਲੇ ਸੋ ਮਿਲੈ ਹਉ ਤਿਸੁ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥
jis no mele so milai hau tis balihaarai jaau |ಭಗವಂತನನ್ನು ಸಂಧಿಸಿ ವಿಲೀನಗೊಳಿಸುವವರಿಗೆ ನಾನು ಬಲಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ.
ਏ ਮਨ ਭਗਤੀ ਰਤਿਆ ਸਚੁ ਬਾਣੀ ਨਿਜ ਥਾਉ ॥
e man bhagatee ratiaa sach baanee nij thaau |ಈ ಮನಸ್ಸು ಭಕ್ತಿಯ ಆರಾಧನೆಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡಿದೆ; ಗುರ್ಬಾನಿಯ ನಿಜವಾದ ಪದದ ಮೂಲಕ, ಅದು ತನ್ನದೇ ಆದ ಮನೆಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ਮਨਿ ਰਤੇ ਜਿਹਵਾ ਰਤੀ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਚੇ ਗਾਉ ॥
man rate jihavaa ratee har gun sache gaau |ಮನಸ್ಸು ತುಂಬಿ, ನಾಲಿಗೆಯೂ ತುಂಬಿ, ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ಹಾಡಿರಿ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਸਚੇ ਮਾਹਿ ਸਮਾਉ ॥੪॥੩੧॥੬੪॥
naanak naam na veesarai sache maeh samaau |4|31|64|ಓ ನಾನಕ್, ನಾಮ್ ಅನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಮರೆಯಬೇಡಿ; ಸತ್ಯದಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಮುಳುಗಿಸಿ. ||4||31||64||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੧ ॥
sireeraag mahalaa 4 ghar 1 |ಸಿರೀ ರಾಗ್, ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹ್ಲ್, ಮೊದಲ ಮನೆ:
ਮੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਬਿਰਹੁ ਅਤਿ ਅਗਲਾ ਕਿਉ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਮਿਲੈ ਘਰਿ ਆਇ ॥
mai man tan birahu at agalaa kiau preetam milai ghar aae |ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹದೊಳಗೆ ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆಯ ತೀವ್ರವಾದ ನೋವು; ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯು ನನ್ನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನನ್ನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಹೇಗೆ ಬರಬಹುದು?
ਜਾ ਦੇਖਾ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਣਾ ਪ੍ਰਭਿ ਦੇਖਿਐ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥
jaa dekhaa prabh aapanaa prabh dekhiaai dukh jaae |ನನ್ನ ದೇವರನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ, ದೇವರನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ, ನನ್ನ ನೋವು ದೂರವಾಗುತ್ತದೆ.
ਜਾਇ ਪੁਛਾ ਤਿਨ ਸਜਣਾ ਪ੍ਰਭੁ ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਇ ॥੧॥
jaae puchhaa tin sajanaa prabh kit bidh milai milaae |1|ನಾನು ಹೋಗಿ ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತರನ್ನು ಕೇಳುತ್ತೇನೆ, "ನಾನು ದೇವರನ್ನು ಹೇಗೆ ಭೇಟಿಯಾಗಬಹುದು ಮತ್ತು ವಿಲೀನಗೊಳಿಸಬಹುದು?" ||1||
ਮੇਰੇ ਸਤਿਗੁਰਾ ਮੈ ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
mere satiguraa mai tujh bin avar na koe |ಓ ನನ್ನ ನಿಜವಾದ ಗುರುವೇ, ನೀನಿಲ್ಲದೆ ನನಗೆ ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ.
ਹਮ ਮੂਰਖ ਮੁਗਧ ਸਰਣਾਗਤੀ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਮੇਲੇ ਹਰਿ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ham moorakh mugadh saranaagatee kar kirapaa mele har soe |1| rahaau |ನಾನು ಮೂರ್ಖ ಮತ್ತು ಅಜ್ಞಾನಿ; ನಾನು ನಿನ್ನ ಅಭಯಾರಣ್ಯವನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತೇನೆ. ದಯವಿಟ್ಟು ಕರುಣಾಮಯಿ ಮತ್ತು ನನ್ನನ್ನು ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿಸು. ||1||ವಿರಾಮ||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਹਰਿ ਨਾਮ ਕਾ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਿ ਮਿਲਾਵੈ ਸੋਇ ॥
satigur daataa har naam kaa prabh aap milaavai soe |ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ನೀಡುವವನು. ದೇವರೇ ನಮ್ಮನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਬੁਝਿਆ ਗੁਰ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
satigur har prabh bujhiaa gur jevadd avar na koe |ನಿಜವಾದ ಗುರು ಭಗವಂತ ದೇವರನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಗುರುವಿನಷ್ಟು ಶ್ರೇಷ್ಠರು ಮತ್ತೊಬ್ಬರಿಲ್ಲ.
ਹਉ ਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ਢਹਿ ਪਵਾ ਕਰਿ ਦਇਆ ਮੇਲੇ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥੨॥
hau gur saranaaee dteh pavaa kar deaa mele prabh soe |2|ಗುರುಗಳ ಪುಣ್ಯಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಬಂದು ಕುಸಿದು ಬಿದ್ದಿದ್ದೇನೆ. ಅವರ ದಯೆಯಿಂದ, ಅವರು ನನ್ನನ್ನು ದೇವರೊಂದಿಗೆ ಒಂದುಗೂಡಿಸಿದ್ದಾರೆ. ||2||
ਮਨਹਠਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ਕਰਿ ਉਪਾਵ ਥਕੇ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
manahatth kinai na paaeaa kar upaav thake sabh koe |ಹಠಮಾರಿತನದಿಂದ ಯಾರೂ ಅವನನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲರೂ ಪ್ರಯತ್ನದಿಂದ ಬೇಸತ್ತಿದ್ದಾರೆ.