ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 967
ਲੰਗਰੁ ਚਲੈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੀ ਖਟੀਐ ॥
langar chalai gur sabad har tott na aavee khatteeai |ಲಂಗರ್ - ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಅಡಿಗೆ ತೆರೆಯಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಸರಬರಾಜುಗಳು ಎಂದಿಗೂ ಕಡಿಮೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਖਰਚੇ ਦਿਤਿ ਖਸੰਮ ਦੀ ਆਪ ਖਹਦੀ ਖੈਰਿ ਦਬਟੀਐ ॥
kharache dit khasam dee aap khahadee khair dabatteeai |ಅವರ ಯಜಮಾನರು ಏನು ಕೊಟ್ಟರೂ ಖರ್ಚು ಮಾಡಿದರು; ಅದನ್ನೆಲ್ಲ ತಿನ್ನಲು ಹಂಚಿದರು.
ਹੋਵੈ ਸਿਫਤਿ ਖਸੰਮ ਦੀ ਨੂਰੁ ਅਰਸਹੁ ਕੁਰਸਹੁ ਝਟੀਐ ॥
hovai sifat khasam dee noor arasahu kurasahu jhatteeai |ಗುರುವಿನ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡಲಾಯಿತು, ಮತ್ತು ದೈವಿಕ ಬೆಳಕು ಸ್ವರ್ಗದಿಂದ ಭೂಮಿಗೆ ಇಳಿಯಿತು.
ਤੁਧੁ ਡਿਠੇ ਸਚੇ ਪਾਤਿਸਾਹ ਮਲੁ ਜਨਮ ਜਨਮ ਦੀ ਕਟੀਐ ॥
tudh dditthe sache paatisaah mal janam janam dee katteeai |ಓ ನಿಜವಾದ ರಾಜನೇ, ನಿನ್ನನ್ನು ನೋಡುವುದರಿಂದ ಅಸಂಖ್ಯಾತ ಹಿಂದಿನ ಜೀವನದ ಕೊಳಕು ತೊಳೆಯಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ.
ਸਚੁ ਜਿ ਗੁਰਿ ਫੁਰਮਾਇਆ ਕਿਉ ਏਦੂ ਬੋਲਹੁ ਹਟੀਐ ॥
sach ji gur furamaaeaa kiau edoo bolahu hatteeai |ಗುರುಗಳು ನಿಜವಾದ ಆಜ್ಞೆಯನ್ನು ನೀಡಿದರು; ಇದನ್ನು ಘೋಷಿಸಲು ನಾವು ಏಕೆ ಹಿಂಜರಿಯಬೇಕು?
ਪੁਤ੍ਰੀ ਕਉਲੁ ਨ ਪਾਲਿਓ ਕਰਿ ਪੀਰਹੁ ਕੰਨੑ ਮੁਰਟੀਐ ॥
putree kaul na paalio kar peerahu kana muratteeai |ಅವನ ಮಕ್ಕಳು ಅವನ ಪದಗಳನ್ನು ಪಾಲಿಸಲಿಲ್ಲ; ಅವರು ಗುರುವೆಂದು ಬೆನ್ನು ತಿರುಗಿಸಿದರು.
ਦਿਲਿ ਖੋਟੈ ਆਕੀ ਫਿਰਨਿੑ ਬੰਨਿੑ ਭਾਰੁ ਉਚਾਇਨਿੑ ਛਟੀਐ ॥
dil khottai aakee firani bani bhaar uchaaeini chhatteeai |ಈ ದುಷ್ಟ ಹೃದಯದವರು ಬಂಡಾಯವೆದ್ದರು; ಅವರು ತಮ್ಮ ಬೆನ್ನಿನ ಮೇಲೆ ಪಾಪದ ಹೊರೆಗಳನ್ನು ಹೊತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ਜਿਨਿ ਆਖੀ ਸੋਈ ਕਰੇ ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਤਿਨੈ ਥਟੀਐ ॥
jin aakhee soee kare jin keetee tinai thatteeai |ಗುರುಗಳು ಏನು ಹೇಳಿದರೂ ಲೆಹ್ನಾ ಮಾಡಿದಳು, ಆದ್ದರಿಂದ ಅವನನ್ನು ಸಿಂಹಾಸನದಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾಯಿತು.
ਕਉਣੁ ਹਾਰੇ ਕਿਨਿ ਉਵਟੀਐ ॥੨॥
kaun haare kin uvatteeai |2|ಯಾರು ಸೋತರು, ಯಾರು ಗೆದ್ದರು? ||2||
ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਸੋ ਮੰਨਣਾ ਕੋ ਸਾਲੁ ਜਿਵਾਹੇ ਸਾਲੀ ॥
jin keetee so mananaa ko saal jivaahe saalee |ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದವನೇ ಗುರು ಎಂದು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ; ಹಾಗಾದರೆ ಯಾವುದು ಉತ್ತಮ - ಥಿಸಲ್ ಅಥವಾ ಅಕ್ಕಿ?
ਧਰਮ ਰਾਇ ਹੈ ਦੇਵਤਾ ਲੈ ਗਲਾ ਕਰੇ ਦਲਾਲੀ ॥
dharam raae hai devataa lai galaa kare dalaalee |ಧರ್ಮದ ನೀತಿವಂತ ನ್ಯಾಯಾಧೀಶರು ವಾದಗಳನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸಿ ನಿರ್ಧಾರವನ್ನು ಮಾಡಿದರು.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਆਖੈ ਸਚਾ ਕਰੇ ਸਾ ਬਾਤ ਹੋਵੈ ਦਰਹਾਲੀ ॥
satigur aakhai sachaa kare saa baat hovai darahaalee |ನಿಜವಾದ ಗುರು ಏನು ಹೇಳಿದರೂ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ; ಇದು ತಕ್ಷಣವೇ ಹಾದುಹೋಗುತ್ತದೆ.
ਗੁਰ ਅੰਗਦ ਦੀ ਦੋਹੀ ਫਿਰੀ ਸਚੁ ਕਰਤੈ ਬੰਧਿ ਬਹਾਲੀ ॥
gur angad dee dohee firee sach karatai bandh bahaalee |ಗುರು ಅಂಗದ್ ಘೋಷಿಸಲಾಯಿತು, ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ಅದನ್ನು ಖಚಿತಪಡಿಸಿದರು.
ਨਾਨਕੁ ਕਾਇਆ ਪਲਟੁ ਕਰਿ ਮਲਿ ਤਖਤੁ ਬੈਠਾ ਸੈ ਡਾਲੀ ॥
naanak kaaeaa palatt kar mal takhat baitthaa sai ddaalee |ನಾನಕ್ ಕೇವಲ ತನ್ನ ದೇಹವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಿದನು; ಅವರು ಇನ್ನೂ ಸಿಂಹಾಸನದ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತಿದ್ದಾರೆ, ನೂರಾರು ಶಾಖೆಗಳನ್ನು ತಲುಪಿದ್ದಾರೆ.
ਦਰੁ ਸੇਵੇ ਉਮਤਿ ਖੜੀ ਮਸਕਲੈ ਹੋਇ ਜੰਗਾਲੀ ॥
dar seve umat kharree masakalai hoe jangaalee |ಅವನ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ನಿಂತು, ಅವನ ಅನುಯಾಯಿಗಳು ಆತನಿಗೆ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾರೆ; ಈ ಸೇವೆಯಿಂದ, ಅವರ ತುಕ್ಕು ತೆಗೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਦਰਿ ਦਰਵੇਸੁ ਖਸੰਮ ਦੈ ਨਾਇ ਸਚੈ ਬਾਣੀ ਲਾਲੀ ॥
dar daraves khasam dai naae sachai baanee laalee |ಅವನು ಡರ್ವಿಶ್ - ಸಂತ, ಅವನ ಲಾರ್ಡ್ ಮತ್ತು ಮಾಸ್ಟರ್ನ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ; ಅವರು ನಿಜವಾದ ಹೆಸರು ಮತ್ತು ಗುರುವಿನ ಪದದ ಬಾನಿಯನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਬਲਵੰਡ ਖੀਵੀ ਨੇਕ ਜਨ ਜਿਸੁ ਬਹੁਤੀ ਛਾਉ ਪਤ੍ਰਾਲੀ ॥
balavandd kheevee nek jan jis bahutee chhaau patraalee |ಗುರುಗಳ ಪತ್ನಿಯಾದ ಖಿವಿ, ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಆಪ್ಯಾಯಮಾನ, ಎಲೆ ನೆರಳು ನೀಡುವ ಉದಾತ್ತ ಮಹಿಳೆ ಎಂದು ಬಲವಂದ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.
ਲੰਗਰਿ ਦਉਲਤਿ ਵੰਡੀਐ ਰਸੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਖੀਰਿ ਘਿਆਲੀ ॥
langar daulat vanddeeai ras amrit kheer ghiaalee |ಅವಳು ಗುರುವಿನ ಲಂಗರದ ವರವನ್ನು ಹಂಚುತ್ತಾಳೆ; ಖೀರ್ - ಅಕ್ಕಿ ಕಡುಬು ಮತ್ತು ತುಪ್ಪವು ಸಿಹಿ ಅಮೃತದಂತಿದೆ.
ਗੁਰਸਿਖਾ ਕੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਮਨਮੁਖ ਥੀਏ ਪਰਾਲੀ ॥
gurasikhaa ke mukh ujale manamukh thee paraalee |ಗುರುವಿನ ಸಿಖ್ಖರ ಮುಖಗಳು ಕಾಂತಿಯುತ ಮತ್ತು ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾಗಿವೆ; ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಒಣಹುಲ್ಲಿನಂತೆ ತೆಳುವಾಗಿದ್ದಾರೆ.
ਪਏ ਕਬੂਲੁ ਖਸੰਮ ਨਾਲਿ ਜਾਂ ਘਾਲ ਮਰਦੀ ਘਾਲੀ ॥
pe kabool khasam naal jaan ghaal maradee ghaalee |ಅಂಗದನು ವೀರಾವೇಶದಿಂದ ತನ್ನನ್ನು ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಾಗ ಗುರುಗಳು ಒಪ್ಪಿಗೆ ನೀಡಿದರು.
ਮਾਤਾ ਖੀਵੀ ਸਹੁ ਸੋਇ ਜਿਨਿ ਗੋਇ ਉਠਾਲੀ ॥੩॥
maataa kheevee sahu soe jin goe utthaalee |3|ತಾಯಿ ಖಿವಿಯ ಪತಿ ಹೀಗಿದ್ದಾನೆ; ಅವನು ಜಗತ್ತನ್ನು ಕಾಪಾಡುತ್ತಾನೆ. ||3||
ਹੋਰਿਂਓ ਗੰਗ ਵਹਾਈਐ ਦੁਨਿਆਈ ਆਖੈ ਕਿ ਕਿਓਨੁ ॥
horino gang vahaaeeai duniaaee aakhai ki kion |ಗುರುಗಳು ಗಂಗೆಯನ್ನು ವಿರುದ್ಧ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಹರಿಯುವಂತೆ ಮಾಡಿದರಂತೆ ಮತ್ತು ಜಗತ್ತು ಆಶ್ಚರ್ಯ ಪಡುತ್ತದೆ: ಅವರು ಏನು ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ?
ਨਾਨਕ ਈਸਰਿ ਜਗਨਾਥਿ ਉਚਹਦੀ ਵੈਣੁ ਵਿਰਿਕਿਓਨੁ ॥
naanak eesar jaganaath uchahadee vain virikion |ನಾನಕ್, ಭಗವಂತ, ವಿಶ್ವದ ಪ್ರಭು, ಪದಗಳನ್ನು ಜೋರಾಗಿ ಹೇಳಿದರು.
ਮਾਧਾਣਾ ਪਰਬਤੁ ਕਰਿ ਨੇਤ੍ਰਿ ਬਾਸਕੁ ਸਬਦਿ ਰਿੜਕਿਓਨੁ ॥
maadhaanaa parabat kar netr baasak sabad rirrakion |ಪರ್ವತವನ್ನು ತನ್ನ ಮಂಥನದ ಕೋಲು ಮತ್ತು ನಾಗರಾಜನನ್ನು ತನ್ನ ಮಂಥನದ ದಾರವನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಅವನು ಶಬ್ದದ ಪದವನ್ನು ಮಂಥನ ಮಾಡಿದನು.
ਚਉਦਹ ਰਤਨ ਨਿਕਾਲਿਅਨੁ ਕਰਿ ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਚਿਲਕਿਓਨੁ ॥
chaudah ratan nikaalian kar aavaa gaun chilakion |ಅದರಿಂದ ಹದಿನಾಲ್ಕು ಆಭರಣಗಳನ್ನು ಹೊರತೆಗೆದು ಜಗತ್ತನ್ನು ಬೆಳಗಿಸಿದನು.
ਕੁਦਰਤਿ ਅਹਿ ਵੇਖਾਲੀਅਨੁ ਜਿਣਿ ਐਵਡ ਪਿਡ ਠਿਣਕਿਓਨੁ ॥
kudarat eh vekhaaleean jin aaivadd pidd tthinakion |ಅವರು ಅಂತಹ ಸೃಜನಶೀಲ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಅಂತಹ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ಮುಟ್ಟಿದರು.
ਲਹਣੇ ਧਰਿਓਨੁ ਛਤ੍ਰੁ ਸਿਰਿ ਅਸਮਾਨਿ ਕਿਆੜਾ ਛਿਕਿਓਨੁ ॥
lahane dharion chhatru sir asamaan kiaarraa chhikion |ಅವರು ಲೆಹ್ನಾ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಅಲೆಯಲು ರಾಜಮನೆತನದ ಮೇಲಾವರಣವನ್ನು ಎತ್ತಿದರು ಮತ್ತು ಅವರ ವೈಭವವನ್ನು ಆಕಾಶಕ್ಕೆ ಏರಿಸಿದರು.
ਜੋਤਿ ਸਮਾਣੀ ਜੋਤਿ ਮਾਹਿ ਆਪੁ ਆਪੈ ਸੇਤੀ ਮਿਕਿਓਨੁ ॥
jot samaanee jot maeh aap aapai setee mikion |ಅವನ ಬೆಳಕು ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಂಡಿತು, ಮತ್ತು ಅವನು ಅವನನ್ನು ತನ್ನೊಳಗೆ ಬೆರೆಸಿದನು.
ਸਿਖਾਂ ਪੁਤ੍ਰਾਂ ਘੋਖਿ ਕੈ ਸਭ ਉਮਤਿ ਵੇਖਹੁ ਜਿ ਕਿਓਨੁ ॥
sikhaan putraan ghokh kai sabh umat vekhahu ji kion |ಗುರುನಾನಕ್ ಅವರ ಸಿಖ್ಖರು ಮತ್ತು ಅವರ ಪುತ್ರರನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸಿದರು, ಮತ್ತು ಎಲ್ಲರೂ ಏನಾಯಿತು ಎಂದು ನೋಡಿದರು.
ਜਾਂ ਸੁਧੋਸੁ ਤਾਂ ਲਹਣਾ ਟਿਕਿਓਨੁ ॥੪॥
jaan sudhos taan lahanaa ttikion |4|ಲೆಹ್ನಾ ಮಾತ್ರ ಪರಿಶುದ್ಧಳೆಂದು ಕಂಡುಬಂದಾಗ, ಅವನನ್ನು ಸಿಂಹಾಸನದಲ್ಲಿ ಕೂರಿಸಲಾಯಿತು. ||4||
ਫੇਰਿ ਵਸਾਇਆ ਫੇਰੁਆਣਿ ਸਤਿਗੁਰਿ ਖਾਡੂਰੁ ॥
fer vasaaeaa feruaan satigur khaaddoor |ಆಗ, ಫೇರುವಿನ ಮಗನಾದ ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ಖದೂರ್ನಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸಲು ಬಂದನು.
ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਨਾਲਿ ਤੁਧੁ ਹੋਰੁ ਮੁਚੁ ਗਰੂਰੁ ॥
jap tap sanjam naal tudh hor much garoor |ಧ್ಯಾನ, ತಪಸ್ಸು ಮತ್ತು ಸ್ವಯಂ ಶಿಸ್ತು ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಉಳಿದಿದೆ, ಆದರೆ ಇತರರು ಅತಿಯಾದ ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ತುಂಬಿದ್ದಾರೆ.
ਲਬੁ ਵਿਣਾਹੇ ਮਾਣਸਾ ਜਿਉ ਪਾਣੀ ਬੂਰੁ ॥
lab vinaahe maanasaa jiau paanee boor |ನೀರಿನಲ್ಲಿರುವ ಹಸಿರು ಪಾಚಿಯಂತೆ ದುರಾಶೆ ಮನುಕುಲವನ್ನು ಹಾಳುಮಾಡುತ್ತದೆ.
ਵਰ੍ਹਿਐ ਦਰਗਹ ਗੁਰੂ ਕੀ ਕੁਦਰਤੀ ਨੂਰੁ ॥
varhiaai daragah guroo kee kudaratee noor |ಗುರುಗಳ ಆಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ, ದೈವಿಕ ಬೆಳಕು ತನ್ನ ಸೃಜನಶೀಲ ಶಕ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಬೆಳಗುತ್ತದೆ.
ਜਿਤੁ ਸੁ ਹਾਥ ਨ ਲਭਈ ਤੂੰ ਓਹੁ ਠਰੂਰੁ ॥
jit su haath na labhee toon ohu ttharoor |ನೀವು ತಂಪಾಗಿಸುವ ಶಾಂತಿ, ಅದರ ಆಳವನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਨਉ ਨਿਧਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਤੁਧੁ ਵਿਚਿ ਭਰਪੂਰੁ ॥
nau nidh naam nidhaan hai tudh vich bharapoor |ನೀವು ಒಂಬತ್ತು ನಿಧಿಗಳು ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ನಿಧಿಯಿಂದ ತುಂಬಿ ತುಳುಕುತ್ತಿರುವಿರಿ.
ਨਿੰਦਾ ਤੇਰੀ ਜੋ ਕਰੇ ਸੋ ਵੰਞੈ ਚੂਰੁ ॥
nindaa teree jo kare so vanyai choor |ನಿನ್ನನ್ನು ನಿಂದಿಸುವವನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಾಶವಾಗುವನು ಮತ್ತು ನಾಶವಾಗುವನು.
ਨੇੜੈ ਦਿਸੈ ਮਾਤ ਲੋਕ ਤੁਧੁ ਸੁਝੈ ਦੂਰੁ ॥
nerrai disai maat lok tudh sujhai door |ಪ್ರಪಂಚದ ಜನರು ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿರುವುದನ್ನು ಮಾತ್ರ ನೋಡಬಹುದು, ಆದರೆ ನೀವು ದೂರವನ್ನು ನೋಡಬಹುದು.
ਫੇਰਿ ਵਸਾਇਆ ਫੇਰੁਆਣਿ ਸਤਿਗੁਰਿ ਖਾਡੂਰੁ ॥੫॥
fer vasaaeaa feruaan satigur khaaddoor |5|ಆಗ ಫೇರುವಿನ ಮಗನಾದ ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ಖದೂರ್ನಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸಲು ಬಂದನು. ||5||