ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 282
ਆਪੇ ਆਪਿ ਸਗਲ ਮਹਿ ਆਪਿ ॥
aape aap sagal meh aap |ಅವನೇ ಸರ್ವಸ್ವ.
ਅਨਿਕ ਜੁਗਤਿ ਰਚਿ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪਿ ॥
anik jugat rach thaap uthaap |ಅವನ ಹಲವು ವಿಧಗಳಲ್ಲಿ, ಅವನು ಸ್ಥಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅಸ್ಥಿರಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਅਬਿਨਾਸੀ ਨਾਹੀ ਕਿਛੁ ਖੰਡ ॥
abinaasee naahee kichh khandd |ಅವನು ಅವಿನಾಶಿ; ಯಾವುದನ್ನೂ ಮುರಿಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਧਾਰਣ ਧਾਰਿ ਰਹਿਓ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ॥
dhaaran dhaar rahio brahamandd |ವಿಶ್ವವನ್ನು ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಅವನು ತನ್ನ ಬೆಂಬಲವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ.
ਅਲਖ ਅਭੇਵ ਪੁਰਖ ਪਰਤਾਪ ॥
alakh abhev purakh parataap |ಭಗವಂತನ ಮಹಿಮೆಯು ಅಗ್ರಾಹ್ಯ ಮತ್ತು ಗ್ರಹಿಸಲಾಗದು.
ਆਪਿ ਜਪਾਏ ਤ ਨਾਨਕ ਜਾਪ ॥੬॥
aap japaae ta naanak jaap |6|ಆತನು ನಮ್ಮನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುವಂತೆ, ಓ ನಾನಕ್, ನಾವು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತೇವೆ. ||6||
ਜਿਨ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਤਾ ਸੁ ਸੋਭਾਵੰਤ ॥
jin prabh jaataa su sobhaavant |ದೇವರನ್ನು ತಿಳಿದವರು ಮಹಿಮೆಯುಳ್ಳವರು.
ਸਗਲ ਸੰਸਾਰੁ ਉਧਰੈ ਤਿਨ ਮੰਤ ॥
sagal sansaar udharai tin mant |ಅವರ ಬೋಧನೆಯಿಂದ ಇಡೀ ಜಗತ್ತು ಉದ್ಧಾರವಾಗುತ್ತದೆ.
ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਸੇਵਕ ਸਗਲ ਉਧਾਰਨ ॥
prabh ke sevak sagal udhaaran |ದೇವರ ಸೇವಕರು ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಉದ್ಧಾರ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਸੇਵਕ ਦੂਖ ਬਿਸਾਰਨ ॥
prabh ke sevak dookh bisaaran |ದೇವರ ಸೇವಕರು ದುಃಖಗಳನ್ನು ಮರೆತುಬಿಡುತ್ತಾರೆ.
ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਕਿਰਪਾਲ ॥
aape mel le kirapaal |ದಯಾಮಯನಾದ ಭಗವಂತ ಅವರನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಸಂಯೋಜಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਜਪਿ ਭਏ ਨਿਹਾਲ ॥
gur kaa sabad jap bhe nihaal |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವನ್ನು ಪಠಿಸುತ್ತಾ ಭಾವಪರವಶರಾಗುತ್ತಾರೆ.
ਉਨ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸੋਈ ਲਾਗੈ ॥
aun kee sevaa soee laagai |ಅವರ ಸೇವೆ ಮಾಡಲು ಅವನು ಮಾತ್ರ ಬದ್ಧನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ,
ਜਿਸ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹਿ ਬਡਭਾਗੈ ॥
jis no kripaa kareh baddabhaagai |ದೇವರು ತನ್ನ ಕರುಣೆಯನ್ನು ಯಾರ ಮೇಲೆ ನೀಡುತ್ತಾನೆ, ದೊಡ್ಡ ಅದೃಷ್ಟದಿಂದ.
ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਪਾਵਹਿ ਬਿਸ੍ਰਾਮੁ ॥
naam japat paaveh bisraam |ನಾಮವನ್ನು ಪಠಿಸುವವರು ತಮ್ಮ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಸ್ಥಳವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਪੁਰਖ ਕਉ ਊਤਮ ਕਰਿ ਮਾਨੁ ॥੭॥
naanak tin purakh kau aootam kar maan |7|ಓ ನಾನಕ್, ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ಶ್ರೇಷ್ಠರೆಂದು ಗೌರವಿಸಿ. ||7||
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰੈ ਸੁ ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਰੰਗਿ ॥
jo kichh karai su prabh kai rang |ನೀವು ಏನೇ ಮಾಡಿದರೂ ಅದನ್ನು ದೇವರ ಪ್ರೀತಿಗಾಗಿ ಮಾಡಿ.
ਸਦਾ ਸਦਾ ਬਸੈ ਹਰਿ ਸੰਗਿ ॥
sadaa sadaa basai har sang |ಎಂದೆಂದಿಗೂ, ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ಬದ್ಧರಾಗಿರಿ.
ਸਹਜ ਸੁਭਾਇ ਹੋਵੈ ਸੋ ਹੋਇ ॥
sahaj subhaae hovai so hoe |ತನ್ನದೇ ಆದ ಸ್ವಾಭಾವಿಕ ಮಾರ್ಗದಿಂದ, ಏನೇ ಇರಲಿ.
ਕਰਣੈਹਾਰੁ ਪਛਾਣੈ ਸੋਇ ॥
karanaihaar pachhaanai soe |ಆ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ಭಗವಂತನನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಿ;
ਪ੍ਰਭ ਕਾ ਕੀਆ ਜਨ ਮੀਠ ਲਗਾਨਾ ॥
prabh kaa keea jan meetth lagaanaa |ದೇವರ ಕಾರ್ಯಗಳು ಆತನ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕನಿಗೆ ಸಿಹಿಯಾಗಿರುತ್ತವೆ.
ਜੈਸਾ ਸਾ ਤੈਸਾ ਦ੍ਰਿਸਟਾਨਾ ॥
jaisaa saa taisaa drisattaanaa |ಅವನು ಇದ್ದಂತೆ, ಅವನು ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਜਿਸ ਤੇ ਉਪਜੇ ਤਿਸੁ ਮਾਹਿ ਸਮਾਏ ॥
jis te upaje tis maeh samaae |ಅವನಿಂದ ನಾವು ಬಂದಿದ್ದೇವೆ ಮತ್ತು ಅವನೊಳಗೆ ನಾವು ಮತ್ತೆ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ.
ਓਇ ਸੁਖ ਨਿਧਾਨ ਉਨਹੂ ਬਨਿ ਆਏ ॥
oe sukh nidhaan unahoo ban aae |ಅವನು ಶಾಂತಿಯ ನಿಧಿ, ಮತ್ತು ಅವನ ಸೇವಕನಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਆਪਸ ਕਉ ਆਪਿ ਦੀਨੋ ਮਾਨੁ ॥
aapas kau aap deeno maan |ಅವನ ಸ್ವಂತಕ್ಕೆ, ಅವನು ತನ್ನ ಗೌರವವನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਜਨੁ ਏਕੋ ਜਾਨੁ ॥੮॥੧੪॥
naanak prabh jan eko jaan |8|14|ಓ ನಾನಕ್, ದೇವರು ಮತ್ತು ಆತನ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕರು ಒಂದೇ ಎಂದು ತಿಳಿಯಿರಿ. ||8||14||
ਸਲੋਕੁ ॥
salok |ಸಲೋಕ್:
ਸਰਬ ਕਲਾ ਭਰਪੂਰ ਪ੍ਰਭ ਬਿਰਥਾ ਜਾਨਨਹਾਰ ॥
sarab kalaa bharapoor prabh birathaa jaananahaar |ದೇವರು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಎಲ್ಲಾ ಶಕ್ತಿಗಳಿಂದ ತುಂಬಿದ್ದಾನೆ; ಆತನು ನಮ್ಮ ಕಷ್ಟಗಳನ್ನು ಬಲ್ಲವನು.
ਜਾ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਉਧਰੀਐ ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਬਲਿਹਾਰ ॥੧॥
jaa kai simaran udhareeai naanak tis balihaar |1|ಆತನನ್ನು ಸ್ಮರಿಸುತ್ತಾ ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾ ನಾವು ರಕ್ಷಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದೇವೆ; ನಾನಕ್ ಅವರಿಗೆ ತ್ಯಾಗ. ||1||
ਅਸਟਪਦੀ ॥
asattapadee |ಅಷ್ಟಪದೀ:
ਟੂਟੀ ਗਾਢਨਹਾਰ ਗੁੋਪਾਲ ॥
ttoottee gaadtanahaar guopaal |ಪ್ರಪಂಚದ ಭಗವಂತ ಮುರಿದವರ ಮೆಂಡರ್.
ਸਰਬ ਜੀਆ ਆਪੇ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ ॥
sarab jeea aape pratipaal |ಅವನೇ ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਸਗਲ ਕੀ ਚਿੰਤਾ ਜਿਸੁ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
sagal kee chintaa jis man maeh |ಎಲ್ಲರ ಕಾಳಜಿ ಅವರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿದೆ;
ਤਿਸ ਤੇ ਬਿਰਥਾ ਕੋਈ ਨਾਹਿ ॥
tis te birathaa koee naeh |ಯಾರೂ ಅವನಿಂದ ದೂರವಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਰੇ ਮਨ ਮੇਰੇ ਸਦਾ ਹਰਿ ਜਾਪਿ ॥
re man mere sadaa har jaap |ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ಭಗವಂತನನ್ನು ಸದಾ ಧ್ಯಾನಿಸಿ.
ਅਬਿਨਾਸੀ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ॥
abinaasee prabh aape aap |ನಾಶವಾಗದ ಭಗವಂತ ದೇವರು ತಾನೇ ಸರ್ವ-ಸಮಸ್ತ.
ਆਪਨ ਕੀਆ ਕਛੂ ਨ ਹੋਇ ॥
aapan keea kachhoo na hoe |ಒಬ್ಬರ ಸ್ವಂತ ಕ್ರಿಯೆಗಳಿಂದ, ಏನನ್ನೂ ಸಾಧಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ,
ਜੇ ਸਉ ਪ੍ਰਾਨੀ ਲੋਚੈ ਕੋਇ ॥
je sau praanee lochai koe |ಮರ್ತ್ಯನು ನೂರಾರು ಬಾರಿ ಬಯಸಿದರೂ ಸಹ.
ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਨਾਹੀ ਤੇਰੈ ਕਿਛੁ ਕਾਮ ॥
tis bin naahee terai kichh kaam |ಅವನಿಲ್ಲದೆ, ನಿಮಗೆ ಏನೂ ಪ್ರಯೋಜನವಿಲ್ಲ.
ਗਤਿ ਨਾਨਕ ਜਪਿ ਏਕ ਹਰਿ ਨਾਮ ॥੧॥
gat naanak jap ek har naam |1|ಓ ನಾನಕ್, ಏಕ ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಜಪಿಸುವುದರಿಂದ ಮೋಕ್ಷವನ್ನು ಸಾಧಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ||1||
ਰੂਪਵੰਤੁ ਹੋਇ ਨਾਹੀ ਮੋਹੈ ॥
roopavant hoe naahee mohai |ಚೆಲುವುಳ್ಳವನು ವ್ಯರ್ಥವಾಗಬಾರದು;
ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਜੋਤਿ ਸਗਲ ਘਟ ਸੋਹੈ ॥
prabh kee jot sagal ghatt sohai |ದೇವರ ಬೆಳಕು ಎಲ್ಲಾ ಹೃದಯಗಳಲ್ಲಿದೆ.
ਧਨਵੰਤਾ ਹੋਇ ਕਿਆ ਕੋ ਗਰਬੈ ॥
dhanavantaa hoe kiaa ko garabai |ಯಾರಾದರೂ ಶ್ರೀಮಂತರು ಎಂದು ಏಕೆ ಹೆಮ್ಮೆ ಪಡಬೇಕು?
ਜਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤਿਸ ਕਾ ਦੀਆ ਦਰਬੈ ॥
jaa sabh kichh tis kaa deea darabai |ಎಲ್ಲಾ ಸಂಪತ್ತುಗಳು ಆತನ ಕೊಡುಗೆಗಳು.
ਅਤਿ ਸੂਰਾ ਜੇ ਕੋਊ ਕਹਾਵੈ ॥
at sooraa je koaoo kahaavai |ಒಬ್ಬನು ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಮಹಾನ್ ವೀರ ಎಂದು ಕರೆಯಬಹುದು,
ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਕਲਾ ਬਿਨਾ ਕਹ ਧਾਵੈ ॥
prabh kee kalaa binaa kah dhaavai |ಆದರೆ ದೇವರ ಶಕ್ತಿಯಿಲ್ಲದೆ ಯಾರಾದರೂ ಏನು ಮಾಡಬಹುದು?
ਜੇ ਕੋ ਹੋਇ ਬਹੈ ਦਾਤਾਰੁ ॥
je ko hoe bahai daataar |ದತ್ತಿಗಳಿಗೆ ನೀಡುವ ಬಗ್ಗೆ ಬಡಾಯಿ ಕೊಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುವವನು
ਤਿਸੁ ਦੇਨਹਾਰੁ ਜਾਨੈ ਗਾਵਾਰੁ ॥
tis denahaar jaanai gaavaar |ಮಹಾನ್ ಕೊಡುವವನು ಅವನನ್ನು ಮೂರ್ಖನೆಂದು ನಿರ್ಣಯಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਜਿਸੁ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ਤੂਟੈ ਹਉ ਰੋਗੁ ॥
jis guraprasaad toottai hau rog |ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಅಹಂಕಾರದ ಕಾಯಿಲೆಯಿಂದ ಗುಣಮುಖನಾದವನು
ਨਾਨਕ ਸੋ ਜਨੁ ਸਦਾ ਅਰੋਗੁ ॥੨॥
naanak so jan sadaa arog |2|- ಓ ನಾನಕ್, ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಆರೋಗ್ಯವಾಗಿರುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਜਿਉ ਮੰਦਰ ਕਉ ਥਾਮੈ ਥੰਮਨੁ ॥
jiau mandar kau thaamai thaman |ಅರಮನೆಯು ಅದರ ಸ್ತಂಭಗಳಿಂದ ಆಸರೆಯಾಗುವಂತೆ,
ਤਿਉ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਮਨਹਿ ਅਸਥੰਮਨੁ ॥
tiau gur kaa sabad maneh asathaman |ಆದ್ದರಿಂದ ಗುರುವಿನ ಮಾತು ಮನಸ್ಸನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುತ್ತದೆ.
ਜਿਉ ਪਾਖਾਣੁ ਨਾਵ ਚੜਿ ਤਰੈ ॥
jiau paakhaan naav charr tarai |ದೋಣಿಯಲ್ಲಿ ಹಾಕಿದ ಕಲ್ಲು ನದಿಯನ್ನು ದಾಟುವಂತೆ,
ਪ੍ਰਾਣੀ ਗੁਰ ਚਰਣ ਲਗਤੁ ਨਿਸਤਰੈ ॥
praanee gur charan lagat nisatarai |ಆದ್ದರಿಂದ ಗುರುವಿನ ಪಾದಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಮರ್ತ್ಯನು ರಕ್ಷಿಸಲ್ಪಟ್ಟನು.
ਜਿਉ ਅੰਧਕਾਰ ਦੀਪਕ ਪਰਗਾਸੁ ॥
jiau andhakaar deepak paragaas |ದೀಪದಿಂದ ಕತ್ತಲೆ ಬೆಳಗಿದಂತೆ,
ਗੁਰ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਿ ਮਨਿ ਹੋਇ ਬਿਗਾਸੁ ॥
gur darasan dekh man hoe bigaas |ಆದ್ದರಿಂದ ಗುರುಗಳ ದರ್ಶನದ ಪೂಜ್ಯ ದರ್ಶನದಿಂದ ಮನಸ್ಸು ಅರಳುತ್ತದೆ.
ਜਿਉ ਮਹਾ ਉਦਿਆਨ ਮਹਿ ਮਾਰਗੁ ਪਾਵੈ ॥
jiau mahaa udiaan meh maarag paavai |ಸಾಧ್ ಸಂಗತ್ಗೆ ಸೇರುವ ಮೂಲಕ ದೊಡ್ಡ ಅರಣ್ಯದ ಮೂಲಕ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತದೆ,
ਤਿਉ ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਮਿਲਿ ਜੋਤਿ ਪ੍ਰਗਟਾਵੈ ॥
tiau saadhoo sang mil jot pragattaavai |ಪವಿತ್ರ ಕಂಪನಿ, ಮತ್ತು ಒಬ್ಬರ ಬೆಳಕು ಮುಂದೆ ಹೊಳೆಯುತ್ತದೆ.
ਤਿਨ ਸੰਤਨ ਕੀ ਬਾਛਉ ਧੂਰਿ ॥
tin santan kee baachhau dhoor |ನಾನು ಆ ಸಂತರ ಪಾದದ ಧೂಳನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತೇನೆ;
ਨਾਨਕ ਕੀ ਹਰਿ ਲੋਚਾ ਪੂਰਿ ॥੩॥
naanak kee har lochaa poor |3|ಓ ಕರ್ತನೇ, ನಾನಕರ ಹಂಬಲವನ್ನು ಪೂರೈಸು! ||3||
ਮਨ ਮੂਰਖ ਕਾਹੇ ਬਿਲਲਾਈਐ ॥
man moorakh kaahe bilalaaeeai |ಓ ಮೂರ್ಖ ಮನಸು, ನೀನೇಕೆ ಅಳುತ್ತ ಅಳುತ್ತಿರುವೆ?