ਪੰਜਾਬੀ 
English 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 159
ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਮੂਰਖ ਆਪੁ ਜਣਾਵਹਿ ॥
bhagat kareh moorakh aap janaaveh |ಮೂರ್ಖರು ತೋರಿಕೆಯಿಂದ ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕ ಪೂಜೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ;
ਨਚਿ ਨਚਿ ਟਪਹਿ ਬਹੁਤੁ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ॥
nach nach ttapeh bahut dukh paaveh |ಅವರು ನೃತ್ಯ ಮತ್ತು ನೃತ್ಯ ಮತ್ತು ಸುತ್ತಲೂ ಜಿಗಿಯುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಅವರು ಭಯಾನಕ ನೋವಿನಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ਨਚਿਐ ਟਪਿਐ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥
nachiaai ttapiaai bhagat na hoe |ಕುಣಿತ ಮತ್ತು ಕುಣಿತದಿಂದ ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕ ಪೂಜೆ ನಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ.
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਭਗਤਿ ਪਾਏ ਜਨੁ ਸੋਇ ॥੩॥
sabad marai bhagat paae jan soe |3|ಆದರೆ ಶಬ್ದದ ಪದದಲ್ಲಿ ಸಾಯುವವನು ಭಕ್ತಿಯ ಆರಾಧನೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ. ||3||
ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਭਗਤਿ ਕਰਾਏ ਸੋਇ ॥
bhagat vachhal bhagat karaae soe |ಭಗವಂತ ತನ್ನ ಭಕ್ತರ ಪ್ರಿಯ; ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಪೂಜೆ ಮಾಡುವಂತೆ ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਖੋਇ ॥
sachee bhagat vichahu aap khoe |ನಿಜವಾದ ಭಕ್ತಿಯ ಆರಾಧನೆಯು ಒಳಗಿನಿಂದ ಸ್ವಾರ್ಥ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕುವುದನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ.
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਸਭ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥
meraa prabh saachaa sabh bidh jaanai |ನನ್ನ ನಿಜವಾದ ದೇವರು ಎಲ್ಲಾ ಮಾರ್ಗಗಳು ಮತ್ತು ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ತಿಳಿದಿದ್ದಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਬਖਸੇ ਨਾਮੁ ਪਛਾਣੈ ॥੪॥੪॥੨੪॥
naanak bakhase naam pachhaanai |4|4|24|ಓ ನಾನಕ್, ನಾಮ್ ಅನ್ನು ಗುರುತಿಸುವವರನ್ನು ಅವನು ಕ್ಷಮಿಸುತ್ತಾನೆ. ||4||4||24||
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
gaurree guaareree mahalaa 3 |ಗೌರೀ ಗ್ವಾರಾಯರೀ, ಮೂರನೇ ಮೆಹಲ್:
ਮਨੁ ਮਾਰੇ ਧਾਤੁ ਮਰਿ ਜਾਇ ॥
man maare dhaat mar jaae |ಯಾರಾದರೂ ತನ್ನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಕೊಂದು ಅಧೀನಗೊಳಿಸಿದಾಗ, ಅವನ ಅಲೆದಾಡುವ ಸ್ವಭಾವವೂ ಅಧೀನವಾಗುತ್ತದೆ.
ਬਿਨੁ ਮੂਏ ਕੈਸੇ ਹਰਿ ਪਾਇ ॥
bin mooe kaise har paae |ಅಂತಹ ಮರಣವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ, ಭಗವಂತನನ್ನು ಹೇಗೆ ಕಂಡುಹಿಡಿಯಬಹುದು?
ਮਨੁ ਮਰੈ ਦਾਰੂ ਜਾਣੈ ਕੋਇ ॥
man marai daaroo jaanai koe |ಮನಸ್ಸನ್ನು ಕೊಲ್ಲುವ ಔಷಧಿ ಕೆಲವರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಗೊತ್ತು.
ਮਨੁ ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਬੂਝੈ ਜਨੁ ਸੋਇ ॥੧॥
man sabad marai boojhai jan soe |1|ಯಾರ ಮನಸ್ಸು ಶಬ್ದದ ಶಬ್ದದಲ್ಲಿ ಸಾಯುತ್ತದೆಯೋ, ಅವನನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਜਿਸ ਨੋ ਬਖਸੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥
jis no bakhase de vaddiaaee |ಅವನು ಕ್ಷಮಿಸುವವರಿಗೆ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guraparasaad har vasai man aaee |1| rahaau |ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಭಗವಂತ ಮನಸ್ಸಿನೊಳಗೆ ನೆಲೆಸುತ್ತಾನೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰਣੀ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥
guramukh karanee kaar kamaavai |ಗುರುಮುಖರು ಒಳ್ಳೆಯ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡುವುದನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ;
ਤਾ ਇਸੁ ਮਨ ਕੀ ਸੋਝੀ ਪਾਵੈ ॥
taa is man kee sojhee paavai |ಹೀಗಾಗಿ ಅವನು ಈ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਮਨੁ ਮੈ ਮਤੁ ਮੈਗਲ ਮਿਕਦਾਰਾ ॥
man mai mat maigal mikadaaraa |ಮನಸ್ಸು ಆನೆಯಂತಿದೆ, ಮದ್ಯವನ್ನು ಕುಡಿದಿದೆ.
ਗੁਰੁ ਅੰਕਸੁ ਮਾਰਿ ਜੀਵਾਲਣਹਾਰਾ ॥੨॥
gur ankas maar jeevaalanahaaraa |2|ಗುರುವು ಅದನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವ ಮತ್ತು ದಾರಿ ತೋರಿಸುವ ದೊಣ್ಣೆ. ||2||
ਮਨੁ ਅਸਾਧੁ ਸਾਧੈ ਜਨੁ ਕੋਇ ॥
man asaadh saadhai jan koe |ಮನಸ್ಸು ಅನಿಯಂತ್ರಿತವಾಗಿದೆ; ಅದನ್ನು ನಿಗ್ರಹಿಸುವವರು ಎಷ್ಟು ವಿರಳ.
ਅਚਰੁ ਚਰੈ ਤਾ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
achar charai taa niramal hoe |ಅಚಲವನ್ನು ಚಲಿಸುವವರು ಶುದ್ಧರಾಗುತ್ತಾರೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਲਇਆ ਸਵਾਰਿ ॥
guramukh ihu man leaa savaar |ಗುರುಮುಖರು ಈ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಸುಂದರಗೊಳಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਤਜੇ ਵਿਕਾਰ ॥੩॥
haumai vichahu taje vikaar |3|ಅವರು ಅಹಂಕಾರ ಮತ್ತು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವನ್ನು ಒಳಗಿನಿಂದ ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ||3||
ਜੋ ਧੁਰਿ ਰਾਖਿਅਨੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥
jo dhur raakhian mel milaae |ಪೂರ್ವ ನಿಯೋಜಿತ ವಿಧಿಯ ಮೂಲಕ, ಲಾರ್ಡ್ಸ್ ಯೂನಿಯನ್ನಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿರುವವರು,
ਕਦੇ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥
kade na vichhurreh sabad samaae |ಮತ್ತೆ ಅವನಿಂದ ಬೇರ್ಪಟ್ಟಿಲ್ಲ; ಅವರು ಶಬ್ದದಲ್ಲಿ ಹೀರಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ.
ਆਪਣੀ ਕਲਾ ਆਪੇ ਹੀ ਜਾਣੈ ॥
aapanee kalaa aape hee jaanai |ಅವನೇ ತನ್ನ ಸರ್ವಶಕ್ತ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ತಿಳಿದಿದ್ದಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਪਛਾਣੈ ॥੪॥੫॥੨੫॥
naanak guramukh naam pachhaanai |4|5|25|ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುಮುಖನು ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||4||5||25||
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
gaurree guaareree mahalaa 3 |ಗೌರೀ ಗ್ವಾರಾಯರೀ, ಮೂರನೇ ಮೆಹಲ್:
ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਸਭੁ ਜਗੁ ਬਉਰਾਨਾ ॥
haumai vich sabh jag bauraanaa |ಇಡೀ ಜಗತ್ತು ಅಹಂಕಾರದಲ್ಲಿ ಹುಚ್ಚೆದ್ದು ಹೋಗಿದೆ.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਨਾ ॥
doojai bhaae bharam bhulaanaa |ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ಅದು ಅನುಮಾನದಿಂದ ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿ ಅಲೆದಾಡುತ್ತದೆ.
ਬਹੁ ਚਿੰਤਾ ਚਿਤਵੈ ਆਪੁ ਨ ਪਛਾਨਾ ॥
bahu chintaa chitavai aap na pachhaanaa |ಮನಸ್ಸು ದೊಡ್ಡ ಆತಂಕದಿಂದ ವಿಚಲಿತವಾಗಿದೆ; ಯಾರೂ ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಗುರುತಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਧੰਧਾ ਕਰਤਿਆ ਅਨਦਿਨੁ ਵਿਹਾਨਾ ॥੧॥
dhandhaa karatiaa anadin vihaanaa |1|ಅವರ ಸ್ವಂತ ವ್ಯವಹಾರಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿರುವ ಅವರ ರಾತ್ರಿಗಳು ಮತ್ತು ಹಗಲುಗಳು ಕಳೆದು ಹೋಗುತ್ತಿವೆ. ||1||
ਹਿਰਦੈ ਰਾਮੁ ਰਮਹੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ॥
hiradai raam ramahu mere bhaaee |ವಿಧಿಯ ನನ್ನ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರೇ, ನಿಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸਨ ਰਸਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramukh rasanaa har rasan rasaaee |1| rahaau |ಗುರುಮುಖನ ನಾಲಿಗೆಯು ಭಗವಂತನ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರವನ್ನು ಸವಿಯುತ್ತದೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਿਰਦੈ ਜਿਨਿ ਰਾਮੁ ਪਛਾਤਾ ॥
guramukh hiradai jin raam pachhaataa |ಗುರುಮುಖರು ತಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಗುರುತಿಸುತ್ತಾರೆ;
ਜਗਜੀਵਨੁ ਸੇਵਿ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਜਾਤਾ ॥
jagajeevan sev jug chaare jaataa |ಅವರು ಲಾರ್ಡ್ ಆಫ್ ಲೈಫ್ ಸೇವೆ. ಅವರು ನಾಲ್ಕು ಯುಗಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧರಾಗಿದ್ದಾರೆ.
ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥
haumai maar gur sabad pachhaataa |ಅವರು ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ನಿಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭ ਕਰਮ ਬਿਧਾਤਾ ॥੨॥
kripaa kare prabh karam bidhaataa |2|ಡೆಸ್ಟಿನಿ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪಿ ದೇವರು ಅವರ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಕರುಣೆಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਸੇ ਜਨ ਸਚੇ ਜੋ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ॥
se jan sache jo gur sabad milaae |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದೊಳಗೆ ವಿಲೀನಗೊಂಡವರು ನಿಜ;
ਧਾਵਤ ਵਰਜੇ ਠਾਕਿ ਰਹਾਏ ॥
dhaavat varaje tthaak rahaae |ಅವರು ತಮ್ಮ ಅಲೆದಾಡುವ ಮನಸ್ಸನ್ನು ನಿಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಸ್ಥಿರವಾಗಿರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਮੁ ਨਵ ਨਿਧਿ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਏ ॥
naam nav nidh gur te paae |ನಾಮ, ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು, ಒಂಬತ್ತು ಸಂಪತ್ತು. ಅದು ಗುರುವಿನಿಂದ ಸಿಗುತ್ತದೆ.
ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਏ ॥੩॥
har kirapaa te har vasai man aae |3|ಭಗವಂತನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ ಭಗವಂತ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತಾನೆ. ||3||
ਰਾਮ ਰਾਮ ਕਰਤਿਆ ਸੁਖੁ ਸਾਂਤਿ ਸਰੀਰ ॥
raam raam karatiaa sukh saant sareer |ಭಗವಂತನ ನಾಮಸ್ಮರಣೆ, ರಾಮ್, ರಾಮ್, ದೇಹವು ಶಾಂತ ಮತ್ತು ಶಾಂತವಾಗುತ್ತದೆ.
ਅੰਤਰਿ ਵਸੈ ਨ ਲਾਗੈ ਜਮ ਪੀਰ ॥
antar vasai na laagai jam peer |ಅವನು ಆಳವಾಗಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾನೆ - ಸಾವಿನ ನೋವು ಅವನನ್ನು ಮುಟ್ಟುವುದಿಲ್ಲ.
ਆਪੇ ਸਾਹਿਬੁ ਆਪਿ ਵਜੀਰ ॥
aape saahib aap vajeer |ಅವನೇ ನಮ್ಮ ಪ್ರಭು ಮತ್ತು ಗುರು; ಅವನು ಅವನ ಸ್ವಂತ ಸಲಹೆಗಾರ.
ਨਾਨਕ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਹਰਿ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰ ॥੪॥੬॥੨੬॥
naanak sev sadaa har gunee gaheer |4|6|26|ಓ ನಾನಕ್, ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಸೇವಿಸು; ಅವರು ಅದ್ಭುತವಾದ ಪುಣ್ಯದ ನಿಧಿ. ||4||6||26||
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
gaurree guaareree mahalaa 3 |ಗೌರೀ ಗ್ವಾರಾಯರೀ, ಮೂರನೇ ಮೆಹಲ್:
ਸੋ ਕਿਉ ਵਿਸਰੈ ਜਿਸ ਕੇ ਜੀਅ ਪਰਾਨਾ ॥
so kiau visarai jis ke jeea paraanaa |ಆತ್ಮ ಮತ್ತು ಜೀವದ ಉಸಿರು ಯಾರಿಗೆ ಸೇರಿದ್ದು, ಅವನನ್ನು ಏಕೆ ಮರೆಯಬೇಕು?
ਸੋ ਕਿਉ ਵਿਸਰੈ ਸਭ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨਾ ॥
so kiau visarai sabh maeh samaanaa |ಸರ್ವವ್ಯಾಪಿಯಾದ ಅವನನ್ನು ಏಕೆ ಮರೆಯಬೇಕು?
ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਦਰਗਹ ਪਤਿ ਪਰਵਾਨਾ ॥੧॥
jit seviaai daragah pat paravaanaa |1|ಅವನಿಗೆ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುವುದು, ಒಬ್ಬನು ಭಗವಂತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಗೌರವಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಸ್ವೀಕರಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਵਿਟਹੁ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥
har ke naam vittahu bal jaau |ನಾನು ಭಗವಂತನ ನಾಮಕ್ಕೆ ಬಲಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ.
ਤੂੰ ਵਿਸਰਹਿ ਤਦਿ ਹੀ ਮਰਿ ਜਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
toon visareh tad hee mar jaau |1| rahaau |ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಮರೆತರೆ, ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ನಾನು ಸಾಯುತ್ತೇನೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਤਿਨ ਤੂੰ ਵਿਸਰਹਿ ਜਿ ਤੁਧੁ ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ॥
tin toon visareh ji tudh aap bhulaae |ನೀನೇ ಯಾರನ್ನು ದಾರಿ ತಪ್ಪಿಸಿದ್ದೀಯೋ, ನಿನ್ನನ್ನು ಮರೆತುಬಿಡು.