ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 85
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥੧॥
naanak guramukh ubare saachaa naam samaal |1|ಓ ನಾನಕ್, ನಿಜವಾದ ಹೆಸರನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುವ ಮೂಲಕ ಗುರುಮುಖರನ್ನು ಉಳಿಸಲಾಗಿದೆ. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਗਲਂੀ ਅਸੀ ਚੰਗੀਆ ਆਚਾਰੀ ਬੁਰੀਆਹ ॥
galanee asee changeea aachaaree bureeaah |ನಾವು ಮಾತನಾಡುವುದರಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆಯವರು, ಆದರೆ ನಮ್ಮ ಕಾರ್ಯಗಳು ಕೆಟ್ಟವು.
ਮਨਹੁ ਕੁਸੁਧਾ ਕਾਲੀਆ ਬਾਹਰਿ ਚਿਟਵੀਆਹ ॥
manahu kusudhaa kaaleea baahar chittaveeaah |ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ, ನಾವು ಅಶುದ್ಧರು ಮತ್ತು ಕಪ್ಪು, ಆದರೆ ಬಾಹ್ಯವಾಗಿ ನಾವು ಬಿಳಿಯಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತೇವೆ.
ਰੀਸਾ ਕਰਿਹ ਤਿਨਾੜੀਆ ਜੋ ਸੇਵਹਿ ਦਰੁ ਖੜੀਆਹ ॥
reesaa karih tinaarreea jo seveh dar kharreeaah |ಭಗವಂತನ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಸೇವೆ ಮಾಡುವವರನ್ನು ನಾವು ಅನುಕರಿಸುತ್ತೇವೆ.
ਨਾਲਿ ਖਸਮੈ ਰਤੀਆ ਮਾਣਹਿ ਸੁਖਿ ਰਲੀਆਹ ॥
naal khasamai rateea maaneh sukh raleeaah |ಅವರು ತಮ್ಮ ಪತಿ ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಪ್ರೀತಿಯ ಆನಂದವನ್ನು ಅವರು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਹੋਦੈ ਤਾਣਿ ਨਿਤਾਣੀਆ ਰਹਹਿ ਨਿਮਾਨਣੀਆਹ ॥
hodai taan nitaaneea raheh nimaananeeaah |ಅವರು ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರೂ ಸಹ ಅವರು ಶಕ್ತಿಹೀನರಾಗಿರುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ವಿನಮ್ರ ಮತ್ತು ಸೌಮ್ಯವಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਜਨਮੁ ਸਕਾਰਥਾ ਜੇ ਤਿਨ ਕੈ ਸੰਗਿ ਮਿਲਾਹ ॥੨॥
naanak janam sakaarathaa je tin kai sang milaah |2|ಓ ನಾನಕ್, ನಾವು ಅವರೊಂದಿಗೆ ಸಹವಾಸ ಮಾಡಿದರೆ ನಮ್ಮ ಜೀವನವು ಲಾಭದಾಯಕವಾಗುತ್ತದೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਤੂੰ ਆਪੇ ਜਲੁ ਮੀਨਾ ਹੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਹੀ ਆਪਿ ਜਾਲੁ ॥
toon aape jal meenaa hai aape aape hee aap jaal |ನೀನೇ ನೀರು, ನೀನೇ ಮೀನು, ಮತ್ತು ನೀನೇ ಬಲೆ.
ਤੂੰ ਆਪੇ ਜਾਲੁ ਵਤਾਇਦਾ ਆਪੇ ਵਿਚਿ ਸੇਬਾਲੁ ॥
toon aape jaal vataaeidaa aape vich sebaal |ನೀವೇ ಬಲೆ ಬೀಸಿದ್ದೀರಿ, ಮತ್ತು ನೀವೇ ಬೆಟ್.
ਤੂੰ ਆਪੇ ਕਮਲੁ ਅਲਿਪਤੁ ਹੈ ਸੈ ਹਥਾ ਵਿਚਿ ਗੁਲਾਲੁ ॥
toon aape kamal alipat hai sai hathaa vich gulaal |ನೀನೇ ತಾವರೆಯಾಗಿದ್ದು, ನೂರಾರು ಅಡಿಗಳಷ್ಟು ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಪ್ರಭಾವಕ್ಕೊಳಗಾಗದ ಮತ್ತು ಇನ್ನೂ ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾಗಿ-ಬಣ್ಣವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದೀರಿ.
ਤੂੰ ਆਪੇ ਮੁਕਤਿ ਕਰਾਇਦਾ ਇਕ ਨਿਮਖ ਘੜੀ ਕਰਿ ਖਿਆਲੁ ॥
toon aape mukat karaaeidaa ik nimakh gharree kar khiaal |ನಿಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುವವರನ್ನು ನೀವು ಒಂದು ಕ್ಷಣವೂ ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸುತ್ತೀರಿ.
ਹਰਿ ਤੁਧਹੁ ਬਾਹਰਿ ਕਿਛੁ ਨਹੀ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੇਖਿ ਨਿਹਾਲੁ ॥੭॥
har tudhahu baahar kichh nahee gurasabadee vekh nihaal |7|ಓ ಕರ್ತನೇ, ನಿನ್ನನ್ನು ಮೀರಿದ್ದು ಯಾವುದೂ ಇಲ್ಲ. ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ ನಿಮ್ಮನ್ನು ನೋಡಲು ನನಗೆ ಸಂತೋಷವಾಗಿದೆ. ||7||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਣੈ ਬਹੁਤਾ ਰੋਵੈ ॥
hukam na jaanai bahutaa rovai |ಭಗವಂತನ ಆಜ್ಞೆಯ ಹುಕಮ್ ಅನ್ನು ತಿಳಿಯದವನು ಭಯಾನಕ ನೋವಿನಿಂದ ಕೂಗುತ್ತಾನೆ.
ਅੰਦਰਿ ਧੋਖਾ ਨੀਦ ਨ ਸੋਵੈ ॥
andar dhokhaa need na sovai |ಅವಳು ಮೋಸದಿಂದ ತುಂಬಿದ್ದಾಳೆ ಮತ್ತು ಅವಳು ಶಾಂತಿಯಿಂದ ಮಲಗಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਜੇ ਧਨ ਖਸਮੈ ਚਲੈ ਰਜਾਈ ॥
je dhan khasamai chalai rajaaee |ಆದರೆ ಆತ್ಮ-ವಧು ತನ್ನ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಯಜಮಾನನ ಇಚ್ಛೆಯನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿದರೆ,
ਦਰਿ ਘਰਿ ਸੋਭਾ ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਈ ॥
dar ghar sobhaa mahal bulaaee |ಅವಳನ್ನು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಗೌರವಿಸಬೇಕು ಮತ್ತು ಅವನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯ ಭವನಕ್ಕೆ ಕರೆಯಬೇಕು.
ਨਾਨਕ ਕਰਮੀ ਇਹ ਮਤਿ ਪਾਈ ॥
naanak karamee ih mat paaee |ಓ ನಾನಕ್, ಆತನ ಕರುಣೆಯಿಂದ ಈ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗಿದೆ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸਚਿ ਸਮਾਈ ॥੧॥
guraparasaadee sach samaaee |1|ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಅವಳು ಸತ್ಯದಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತಾಳೆ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਮਨਮੁਖ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣਿਆ ਰੰਗੁ ਕਸੁੰਭਾ ਦੇਖਿ ਨ ਭੁਲੁ ॥
manamukh naam vihooniaa rang kasunbhaa dekh na bhul |ಓ ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನೇ, ನಾಮ್ ರಹಿತ, ಕುಸುಮಗಳ ಬಣ್ಣವನ್ನು ನೋಡಿದ ಮೇಲೆ ದಾರಿ ತಪ್ಪಬೇಡಿ.
ਇਸ ਕਾ ਰੰਗੁ ਦਿਨ ਥੋੜਿਆ ਛੋਛਾ ਇਸ ਦਾ ਮੁਲੁ ॥
eis kaa rang din thorriaa chhochhaa is daa mul |ಅದರ ಬಣ್ಣವು ಕೆಲವೇ ದಿನಗಳವರೆಗೆ ಇರುತ್ತದೆ - ಇದು ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕವಾಗಿದೆ!
ਦੂਜੈ ਲਗੇ ਪਚਿ ਮੁਏ ਮੂਰਖ ਅੰਧ ਗਵਾਰ ॥
doojai lage pach mue moorakh andh gavaar |ದ್ವಂದ್ವತೆಗೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿರುವ ಮೂರ್ಖ, ಕುರುಡು ಮತ್ತು ಮೂರ್ಖ ಜನರು ವ್ಯರ್ಥವಾಗಿ ಸಾಯುತ್ತಾರೆ.
ਬਿਸਟਾ ਅੰਦਰਿ ਕੀਟ ਸੇ ਪਇ ਪਚਹਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥
bisattaa andar keett se pe pacheh vaaro vaar |ಹುಳುಗಳಂತೆ, ಅವು ಗೊಬ್ಬರದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಅದರಲ್ಲಿ ಅವು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಸಾಯುತ್ತವೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਰਤੇ ਸੇ ਰੰਗੁਲੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
naanak naam rate se rangule gur kai sahaj subhaae |ಓ ನಾನಕ್, ನಾಮಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡವರು ಸತ್ಯದ ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣ ಹಚ್ಚುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಗುರುವಿನ ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸಮತೋಲನವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਭਗਤੀ ਰੰਗੁ ਨ ਉਤਰੈ ਸਹਜੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੨॥
bhagatee rang na utarai sahaje rahai samaae |2|ಭಕ್ತಿಯ ಆರಾಧನೆಯ ಬಣ್ಣ ಮಾಸುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತಾರೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਸਿਸਟਿ ਉਪਾਈ ਸਭ ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਿਆ ॥
sisatt upaaee sabh tudh aape rijak sanbaahiaa |ನೀವು ಇಡೀ ವಿಶ್ವವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ್ದೀರಿ ಮತ್ತು ನೀವೇ ಅದಕ್ಕೆ ಪೋಷಣೆಯನ್ನು ತರುತ್ತೀರಿ.
ਇਕਿ ਵਲੁ ਛਲੁ ਕਰਿ ਕੈ ਖਾਵਦੇ ਮੁਹਹੁ ਕੂੜੁ ਕੁਸਤੁ ਤਿਨੀ ਢਾਹਿਆ ॥
eik val chhal kar kai khaavade muhahu koorr kusat tinee dtaahiaa |ಕೆಲವರು ಮೋಸ ಮತ್ತು ಮೋಸವನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ತಿನ್ನುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಬದುಕುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ತಮ್ಮ ಬಾಯಿಂದ ಸುಳ್ಳನ್ನೂ ಸುಳ್ಳನ್ನೂ ಬಿಡುತ್ತಾರೆ.
ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਰਹਿ ਤੁਧੁ ਓਤੈ ਕੰਮਿ ਓਇ ਲਾਇਆ ॥
tudh aape bhaavai so kareh tudh otai kam oe laaeaa |ಅದು ನಿಮಗೆ ಇಷ್ಟವಾದಂತೆ, ನೀವು ಅವರಿಗೆ ಅವರ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ನಿಯೋಜಿಸಿ.
ਇਕਨਾ ਸਚੁ ਬੁਝਾਇਓਨੁ ਤਿਨਾ ਅਤੁਟ ਭੰਡਾਰ ਦੇਵਾਇਆ ॥
eikanaa sach bujhaaeion tinaa atutt bhanddaar devaaeaa |ಕೆಲವರು ಸತ್ಯಸಂಧತೆಯನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ; ಅವರಿಗೆ ಅಕ್ಷಯ ನಿಧಿಯನ್ನು ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਹਰਿ ਚੇਤਿ ਖਾਹਿ ਤਿਨਾ ਸਫਲੁ ਹੈ ਅਚੇਤਾ ਹਥ ਤਡਾਇਆ ॥੮॥
har chet khaeh tinaa safal hai achetaa hath taddaaeaa |8|ಭಗವಂತನನ್ನು ಸ್ಮರಿಸಿ ಊಟ ಮಾಡುವವರು ಸುಭಿಕ್ಷರಾಗಿದ್ದರೆ, ಆತನನ್ನು ಸ್ಮರಿಸದೇ ಇರುವವರು ಅಗತ್ಯದಲ್ಲಿ ಕೈ ಚಾಚುತ್ತಾರೆ. ||8||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਬੇਦ ਵਖਾਣਹਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਸੁਆਇ ॥
parr parr panddit bed vakhaaneh maaeaa moh suaae |ಪಂಡಿತರು, ಧಾರ್ಮಿಕ ವಿದ್ವಾಂಸರು, ಮಾಯೆಯ ಪ್ರೀತಿಗಾಗಿ ನಿರಂತರವಾಗಿ ವೇದಗಳನ್ನು ಓದುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಪಠಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਮਨ ਮੂਰਖ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
doojai bhaae har naam visaariaa man moorakh milai sajaae |ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ಮೂರ್ಖ ಜನರು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಮರೆತಿದ್ದಾರೆ; ಅವರು ತಮ್ಮ ಶಿಕ್ಷೆಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਜਿਨਿ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਦਿਤਾ ਤਿਸੁ ਕਬਹੂੰ ਨ ਚੇਤੈ ਜੋ ਦੇਂਦਾ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਿ ॥
jin jeeo pindd ditaa tis kabahoon na chetai jo dendaa rijak sanbaeh |ಅವರಿಗೆ ದೇಹ ಮತ್ತು ಆತ್ಮವನ್ನು ನೀಡಿದ, ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಜೀವನಾಧಾರವನ್ನು ಒದಗಿಸುವವನ ಬಗ್ಗೆ ಅವರು ಎಂದಿಗೂ ಯೋಚಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਜਮ ਕਾ ਫਾਹਾ ਗਲਹੁ ਨ ਕਟੀਐ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
jam kaa faahaa galahu na katteeai fir fir aavai jaae |ಮರಣದ ಕುಣಿಕೆಯು ಅವರ ಕುತ್ತಿಗೆಯಿಂದ ಕತ್ತರಿಸಲ್ಪಡಬಾರದು; ಅವರು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಪುನರ್ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಬಂದು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ.
ਮਨਮੁਖਿ ਕਿਛੂ ਨ ਸੂਝੈ ਅੰਧੁਲੇ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਇ ॥
manamukh kichhoo na soojhai andhule poorab likhiaa kamaae |ಕುರುಡು, ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರಿಗೆ ಏನೂ ಅರ್ಥವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಅವರು ಪೂರ್ವನಿರ್ಧರಿತವಾದುದನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੁਖਦਾਤਾ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
poorai bhaag satigur milai sukhadaataa naam vasai man aae |ಪರಿಪೂರ್ಣ ವಿಧಿಯ ಮೂಲಕ, ಅವರು ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ, ಶಾಂತಿ ನೀಡುವವರು, ಮತ್ತು ನಾಮವು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತದೆ.
ਸੁਖੁ ਮਾਣਹਿ ਸੁਖੁ ਪੈਨਣਾ ਸੁਖੇ ਸੁਖਿ ਵਿਹਾਇ ॥
sukh maaneh sukh painanaa sukhe sukh vihaae |ಅವರು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಆನಂದಿಸುತ್ತಾರೆ, ಅವರು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಧರಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರು ತಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನು ಶಾಂತಿಯ ಶಾಂತಿಯಲ್ಲಿ ಕಳೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਸੋ ਨਾਉ ਮਨਹੁ ਨ ਵਿਸਾਰੀਐ ਜਿਤੁ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਇ ॥੧॥
naanak so naau manahu na visaareeai jit dar sachai sobhaa paae |1|ಓ ನಾನಕ್, ಅವರು ನಾಮವನ್ನು ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಮರೆಯುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ಭಗವಂತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಗೌರವಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
satigur sev sukh paaeaa sach naam gunataas |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಶಾಂತಿ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ನಿಜವಾದ ಹೆಸರು ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯ ನಿಧಿ.