ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 శ్రీ గురు గ్రంథ్ సాహిబ్
పేజీ - 85
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥੧॥
naanak guramukh ubare saachaa naam samaal |1|ఓ నానక్, నిజమైన పేరు గురించి ఆలోచించడం ద్వారా గురుముఖులు రక్షించబడ్డారు. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |మొదటి మెహల్:
ਗਲਂੀ ਅਸੀ ਚੰਗੀਆ ਆਚਾਰੀ ਬੁਰੀਆਹ ॥
galanee asee changeea aachaaree bureeaah |మనం మాట్లాడటంలో మంచివాళ్ళం, కానీ మన చర్యలు చెడ్డవి.
ਮਨਹੁ ਕੁਸੁਧਾ ਕਾਲੀਆ ਬਾਹਰਿ ਚਿਟਵੀਆਹ ॥
manahu kusudhaa kaaleea baahar chittaveeaah |మానసికంగా, మనం అపవిత్రంగా మరియు నల్లగా ఉన్నాము, కానీ బాహ్యంగా, మనం తెల్లగా కనిపిస్తాము.
ਰੀਸਾ ਕਰਿਹ ਤਿਨਾੜੀਆ ਜੋ ਸੇਵਹਿ ਦਰੁ ਖੜੀਆਹ ॥
reesaa karih tinaarreea jo seveh dar kharreeaah |ప్రభువు ద్వారం వద్ద నిలబడి సేవ చేసేవారిని మనం అనుకరిస్తాం.
ਨਾਲਿ ਖਸਮੈ ਰਤੀਆ ਮਾਣਹਿ ਸੁਖਿ ਰਲੀਆਹ ॥
naal khasamai rateea maaneh sukh raleeaah |వారు తమ భర్త ప్రభువు యొక్క ప్రేమకు అనుగుణంగా ఉంటారు మరియు వారు అతని ప్రేమ యొక్క ఆనందాన్ని అనుభవిస్తారు.
ਹੋਦੈ ਤਾਣਿ ਨਿਤਾਣੀਆ ਰਹਹਿ ਨਿਮਾਨਣੀਆਹ ॥
hodai taan nitaaneea raheh nimaananeeaah |వారు అధికారం కలిగి ఉన్నప్పటికీ వారు శక్తిహీనులుగా ఉంటారు; వారు వినయంగా మరియు సౌమ్యంగా ఉంటారు.
ਨਾਨਕ ਜਨਮੁ ਸਕਾਰਥਾ ਜੇ ਤਿਨ ਕੈ ਸੰਗਿ ਮਿਲਾਹ ॥੨॥
naanak janam sakaarathaa je tin kai sang milaah |2|ఓ నానక్, వారితో సహవాసం చేస్తే మన జీవితాలు లాభసాటిగా మారతాయి. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |పూరీ:
ਤੂੰ ਆਪੇ ਜਲੁ ਮੀਨਾ ਹੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਹੀ ਆਪਿ ਜਾਲੁ ॥
toon aape jal meenaa hai aape aape hee aap jaal |నీవే నీరు, నీవే చేప, నీవే వల.
ਤੂੰ ਆਪੇ ਜਾਲੁ ਵਤਾਇਦਾ ਆਪੇ ਵਿਚਿ ਸੇਬਾਲੁ ॥
toon aape jaal vataaeidaa aape vich sebaal |నువ్వే వల విసిరావు, నీవే ఎర.
ਤੂੰ ਆਪੇ ਕਮਲੁ ਅਲਿਪਤੁ ਹੈ ਸੈ ਹਥਾ ਵਿਚਿ ਗੁਲਾਲੁ ॥
toon aape kamal alipat hai sai hathaa vich gulaal |నువ్వే కమలం.
ਤੂੰ ਆਪੇ ਮੁਕਤਿ ਕਰਾਇਦਾ ਇਕ ਨਿਮਖ ਘੜੀ ਕਰਿ ਖਿਆਲੁ ॥
toon aape mukat karaaeidaa ik nimakh gharree kar khiaal |నీ గురించి ఆలోచించే వారిని ఒక్క క్షణం కూడా నీవే విముక్తం చేస్తాయి.
ਹਰਿ ਤੁਧਹੁ ਬਾਹਰਿ ਕਿਛੁ ਨਹੀ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੇਖਿ ਨਿਹਾਲੁ ॥੭॥
har tudhahu baahar kichh nahee gurasabadee vekh nihaal |7|ఓ ప్రభూ, నిన్ను మించినది ఏదీ లేదు. గురు శబ్దం ద్వారా నిన్ను దర్శిస్తున్నందుకు నేను సంతోషిస్తున్నాను. ||7||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |సలోక్, మూడవ మెహల్:
ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਣੈ ਬਹੁਤਾ ਰੋਵੈ ॥
hukam na jaanai bahutaa rovai |ప్రభువు ఆజ్ఞ యొక్క హుకుం తెలియనివాడు భయంకరమైన బాధతో కేకలు వేస్తాడు.
ਅੰਦਰਿ ਧੋਖਾ ਨੀਦ ਨ ਸੋਵੈ ॥
andar dhokhaa need na sovai |ఆమె మోసంతో నిండిపోయింది, మరియు ఆమె ప్రశాంతంగా నిద్రపోదు.
ਜੇ ਧਨ ਖਸਮੈ ਚਲੈ ਰਜਾਈ ॥
je dhan khasamai chalai rajaaee |కానీ ఆత్మ-వధువు తన ప్రభువు మరియు యజమాని యొక్క ఇష్టాన్ని అనుసరిస్తే,
ਦਰਿ ਘਰਿ ਸੋਭਾ ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਈ ॥
dar ghar sobhaa mahal bulaaee |ఆమె తన సొంత ఇంటిలో గౌరవించబడాలి మరియు అతని ఉనికిని మాన్షన్కు పిలుస్తుంది.
ਨਾਨਕ ਕਰਮੀ ਇਹ ਮਤਿ ਪਾਈ ॥
naanak karamee ih mat paaee |ఓ నానక్, ఆయన దయ వల్ల ఈ అవగాహన లభిస్తుంది.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸਚਿ ਸਮਾਈ ॥੧॥
guraparasaadee sach samaaee |1|గురు అనుగ్రహం వల్ల ఆమె సత్యస్వరూపంలోకి చేరింది. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |మూడవ మెహల్:
ਮਨਮੁਖ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣਿਆ ਰੰਗੁ ਕਸੁੰਭਾ ਦੇਖਿ ਨ ਭੁਲੁ ॥
manamukh naam vihooniaa rang kasunbhaa dekh na bhul |ఓ స్వయం సంకల్ప మన్ముఖా, నామం లేనివాడా, కుసుమ రంగును చూసి తప్పుదారి పట్టకు.
ਇਸ ਕਾ ਰੰਗੁ ਦਿਨ ਥੋੜਿਆ ਛੋਛਾ ਇਸ ਦਾ ਮੁਲੁ ॥
eis kaa rang din thorriaa chhochhaa is daa mul |దాని రంగు కొన్ని రోజులు మాత్రమే ఉంటుంది - ఇది పనికిరానిది!
ਦੂਜੈ ਲਗੇ ਪਚਿ ਮੁਏ ਮੂਰਖ ਅੰਧ ਗਵਾਰ ॥
doojai lage pach mue moorakh andh gavaar |ద్వంద్వత్వంతో ముడిపడి, మూర్ఖులు, అంధులు మరియు మూర్ఖులు వ్యర్థం చేసి చనిపోతారు.
ਬਿਸਟਾ ਅੰਦਰਿ ਕੀਟ ਸੇ ਪਇ ਪਚਹਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥
bisattaa andar keett se pe pacheh vaaro vaar |పురుగుల మాదిరి ఎరువులో బతుకుతూ, మళ్లీ మళ్లీ చనిపోతాయి.
ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਰਤੇ ਸੇ ਰੰਗੁਲੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
naanak naam rate se rangule gur kai sahaj subhaae |ఓ నానక్, నామ్కు అనుగుణంగా ఉన్నవారు సత్యం రంగులో ఉన్నారు; వారు గురువు యొక్క సహజమైన శాంతి మరియు శాంతిని తీసుకుంటారు.
ਭਗਤੀ ਰੰਗੁ ਨ ਉਤਰੈ ਸਹਜੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੨॥
bhagatee rang na utarai sahaje rahai samaae |2|భక్తి ఆరాధన యొక్క రంగు వాడిపోదు; వారు భగవంతునిలో అకారణంగా లీనమై ఉంటారు. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |పూరీ:
ਸਿਸਟਿ ਉਪਾਈ ਸਭ ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਿਆ ॥
sisatt upaaee sabh tudh aape rijak sanbaahiaa |మీరు మొత్తం విశ్వాన్ని సృష్టించారు, మరియు మీరే దానికి జీవనోపాధిని తెచ్చారు.
ਇਕਿ ਵਲੁ ਛਲੁ ਕਰਿ ਕੈ ਖਾਵਦੇ ਮੁਹਹੁ ਕੂੜੁ ਕੁਸਤੁ ਤਿਨੀ ਢਾਹਿਆ ॥
eik val chhal kar kai khaavade muhahu koorr kusat tinee dtaahiaa |కొందరు మోసం మరియు మోసం చేయడం ద్వారా తిని బతుకుతారు; వారి నోటి నుండి అసత్యాన్ని మరియు అబద్ధాలను వదులుతారు.
ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਰਹਿ ਤੁਧੁ ਓਤੈ ਕੰਮਿ ਓਇ ਲਾਇਆ ॥
tudh aape bhaavai so kareh tudh otai kam oe laaeaa |మీకు నచ్చిన విధంగా, మీరు వారి పనులను వారికి అప్పగిస్తారు.
ਇਕਨਾ ਸਚੁ ਬੁਝਾਇਓਨੁ ਤਿਨਾ ਅਤੁਟ ਭੰਡਾਰ ਦੇਵਾਇਆ ॥
eikanaa sach bujhaaeion tinaa atutt bhanddaar devaaeaa |ట్రూత్ఫుల్నెస్ అర్థం; వారికి తరగని నిధిని ఇస్తారు.
ਹਰਿ ਚੇਤਿ ਖਾਹਿ ਤਿਨਾ ਸਫਲੁ ਹੈ ਅਚੇਤਾ ਹਥ ਤਡਾਇਆ ॥੮॥
har chet khaeh tinaa safal hai achetaa hath taddaaeaa |8|భగవంతుని స్మరిస్తూ భోజనం చేసేవారు శ్రేయస్కరం కాగా, ఆయనను స్మరించుకోని వారు అవసరంలో చేతులు చాచారు. ||8||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |సలోక్, మూడవ మెహల్:
ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਬੇਦ ਵਖਾਣਹਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਸੁਆਇ ॥
parr parr panddit bed vakhaaneh maaeaa moh suaae |పండితులు, ధార్మిక పండితులు, మాయ ప్రేమ కోసం నిరంతరం వేదాలను చదువుతారు మరియు పఠిస్తారు.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਮਨ ਮੂਰਖ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
doojai bhaae har naam visaariaa man moorakh milai sajaae |ద్వంద్వ ప్రేమలో, మూర్ఖులు ప్రభువు నామాన్ని మరచిపోయారు; వారు వారి శిక్షను పొందుతారు.
ਜਿਨਿ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਦਿਤਾ ਤਿਸੁ ਕਬਹੂੰ ਨ ਚੇਤੈ ਜੋ ਦੇਂਦਾ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਿ ॥
jin jeeo pindd ditaa tis kabahoon na chetai jo dendaa rijak sanbaeh |తమకు దేహాన్ని, ఆత్మను ప్రసాదించిన, అందరికీ జీవనోపాధిని అందించే వ్యక్తి గురించి వారు ఎప్పుడూ ఆలోచించరు.
ਜਮ ਕਾ ਫਾਹਾ ਗਲਹੁ ਨ ਕਟੀਐ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
jam kaa faahaa galahu na katteeai fir fir aavai jaae |మరణపు పాము వారి మెడ నుండి తీసివేయబడదు; వారు మళ్లీ మళ్లీ పునర్జన్మలో వచ్చి వెళ్తారు.
ਮਨਮੁਖਿ ਕਿਛੂ ਨ ਸੂਝੈ ਅੰਧੁਲੇ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਇ ॥
manamukh kichhoo na soojhai andhule poorab likhiaa kamaae |అంధులు, స్వయం సంకల్పం ఉన్న మన్ముఖులకు ఏమీ అర్థం కాదు. వారు ముందుగా నిర్ణయించిన పనిని చేస్తారు.
ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੁਖਦਾਤਾ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
poorai bhaag satigur milai sukhadaataa naam vasai man aae |పరిపూర్ణ విధి ద్వారా, వారు శాంతిని ఇచ్చే నిజమైన గురువును కలుస్తారు మరియు నామ్ మనస్సులో స్థిరపడతారు.
ਸੁਖੁ ਮਾਣਹਿ ਸੁਖੁ ਪੈਨਣਾ ਸੁਖੇ ਸੁਖਿ ਵਿਹਾਇ ॥
sukh maaneh sukh painanaa sukhe sukh vihaae |వారు శాంతిని ఆనందిస్తారు, వారు శాంతిని ధరిస్తారు మరియు వారు శాంతి శాంతిలో తమ జీవితాలను గడుపుతారు.
ਨਾਨਕ ਸੋ ਨਾਉ ਮਨਹੁ ਨ ਵਿਸਾਰੀਐ ਜਿਤੁ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਇ ॥੧॥
naanak so naau manahu na visaareeai jit dar sachai sobhaa paae |1|ఓ నానక్, వారు నామ్ను మనస్సు నుండి మరచిపోరు; వారు ప్రభువు ఆస్థానంలో గౌరవించబడ్డారు. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |మూడవ మెహల్:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
satigur sev sukh paaeaa sach naam gunataas |నిజమైన గురువును సేవిస్తే శాంతి లభిస్తుంది. నిజమైన పేరు శ్రేష్ఠత యొక్క నిధి.