శ్రీ గురు గ్రంథ్ సాహిబ్

పేజీ - 853

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਕ ਭਾਇ ਹਰਿ ਧਨੁ ਮਿਲੈ ਤਿਥਹੁ ਕਰਮਹੀਣ ਲੈ ਨ ਸਕਹਿ ਹੋਰ ਥੈ ਦੇਸ ਦਿਸੰਤਰਿ ਹਰਿ ਧਨੁ ਨਾਹਿ ॥੮॥

guramukh sevak bhaae har dhan milai tithahu karamaheen lai na sakeh hor thai des disantar har dhan naeh |8|

ప్రేమతో కూడిన సేవ ద్వారా, గురుముఖులు నామ్ యొక్క సంపదను పొందుతారు, కానీ దురదృష్టవంతులు దానిని పొందలేరు. ఈ సంపద మరెక్కడా, ఈ దేశంలో లేదా మరెక్కడ లేదు. ||8||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

salok mahalaa 3 |

సలోక్, మూడవ మెహల్:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੰਸਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਚਿੰਤਾ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥

guramukh sansaa mool na hovee chintaa vichahu jaae |

గురుముఖ్‌కు సంశయవాదం లేదా సందేహం లేదు; అతనిలో నుండి చింతలు తొలగిపోతాయి.

ਜੋ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ਸੁ ਸਹਜੇ ਹੋਇ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥

jo kichh hoe su sahaje hoe kahanaa kichhoo na jaae |

అతను ఏమి చేసినా, అతను దయ మరియు సంయమనంతో చేస్తాడు. ఆయన గురించి వేరే చెప్పక్కర్లేదు.

ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਕਾ ਆਖਿਆ ਆਪਿ ਸੁਣੇ ਜਿ ਲਇਅਨੁ ਪੰਨੈ ਪਾਇ ॥੧॥

naanak tin kaa aakhiaa aap sune ji leian panai paae |1|

ఓ నానక్, తాను ఎవరిని తన సొంతం చేసుకున్నాడో వారి ప్రసంగాన్ని ప్రభువు స్వయంగా వింటాడు. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

mahalaa 3 |

మూడవ మెహల్:

ਕਾਲੁ ਮਾਰਿ ਮਨਸਾ ਮਨਹਿ ਸਮਾਣੀ ਅੰਤਰਿ ਨਿਰਮਲੁ ਨਾਉ ॥

kaal maar manasaa maneh samaanee antar niramal naau |

అతను మరణాన్ని జయిస్తాడు మరియు అతని మనస్సులోని కోరికలను అణచివేస్తాడు; ఇమ్మాక్యులేట్ పేరు అతనిలో లోతుగా ఉంటుంది.

ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗੈ ਕਦੇ ਨ ਸੋਵੈ ਸਹਜੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਿਆਉ ॥

anadin jaagai kade na sovai sahaje amrit piaau |

రాత్రి మరియు పగలు, అతను మెలకువగా మరియు అవగాహనతో ఉంటాడు; అతను ఎప్పుడూ నిద్రపోడు మరియు అతను అమృత మకరందాన్ని అకారణంగా తాగుతాడు.

ਮੀਠਾ ਬੋਲੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥

meetthaa bole amrit baanee anadin har gun gaau |

అతని మాట మధురమైనది, అతని మాటలు అమృతం; రాత్రి మరియు పగలు, అతను భగవంతుని గ్లోరియస్ స్తోత్రాలను పాడాడు.

ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਸਦਾ ਸੋਹਦੇ ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਮਿਲਿਆ ਸੁਖੁ ਪਾਉ ॥੨॥

nij ghar vaasaa sadaa sohade naanak tin miliaa sukh paau |2|

అతను తన స్వంత ఇంటిలో నివసిస్తాడు మరియు ఎప్పటికీ అందంగా కనిపిస్తాడు; అతనిని కలవడం, నానక్ శాంతి పొందాడు. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

పూరీ:

ਹਰਿ ਧਨੁ ਰਤਨ ਜਵੇਹਰੀ ਸੋ ਗੁਰਿ ਹਰਿ ਧਨੁ ਹਰਿ ਪਾਸਹੁ ਦੇਵਾਇਆ ॥

har dhan ratan javeharee so gur har dhan har paasahu devaaeaa |

భగవంతుని సంపద ఒక రత్నం, రత్నం; భగవంతుని ఆ సంపదను భగవంతుడు ప్రసాదించేలా గురువు చేశాడు.

ਜੇ ਕਿਸੈ ਕਿਹੁ ਦਿਸਿ ਆਵੈ ਤਾ ਕੋਈ ਕਿਹੁ ਮੰਗਿ ਲਏ ਅਕੈ ਕੋਈ ਕਿਹੁ ਦੇਵਾਏ ਏਹੁ ਹਰਿ ਧਨੁ ਜੋਰਿ ਕੀਤੈ ਕਿਸੈ ਨਾਲਿ ਨ ਜਾਇ ਵੰਡਾਇਆ ॥

je kisai kihu dis aavai taa koee kihu mang le akai koee kihu devaae ehu har dhan jor keetai kisai naal na jaae vanddaaeaa |

ఎవరైనా ఏదైనా చూసినట్లయితే, అతను దానిని అడగవచ్చు; లేదా, ఎవరైనా దానిని అతనికి ఇవ్వడానికి కారణం కావచ్చు. కానీ భగవంతుని ఈ సంపదలో ఎవరూ బలవంతంగా వాటా తీసుకోలేరు.

ਜਿਸ ਨੋ ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਲਿ ਹਰਿ ਸਰਧਾ ਲਾਏ ਤਿਸੁ ਹਰਿ ਧਨ ਕੀ ਵੰਡ ਹਥਿ ਆਵੈ ਜਿਸ ਨੋ ਕਰਤੈ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥

jis no satigur naal har saradhaa laae tis har dhan kee vandd hath aavai jis no karatai dhur likh paaeaa |

తన ముందుగా నిర్ణయించిన విధి ప్రకారం, నిజమైన గురువు పట్ల విశ్వాసం మరియు భక్తితో సృష్టికర్త అనుగ్రహించిన భగవంతుని సంపదలో అతను మాత్రమే వాటాను పొందుతాడు.

ਇਸੁ ਹਰਿ ਧਨ ਕਾ ਕੋਈ ਸਰੀਕੁ ਨਾਹੀ ਕਿਸੈ ਕਾ ਖਤੁ ਨਾਹੀ ਕਿਸੈ ਕੈ ਸੀਵ ਬੰਨੈ ਰੋਲੁ ਨਾਹੀ ਜੇ ਕੋ ਹਰਿ ਧਨ ਕੀ ਬਖੀਲੀ ਕਰੇ ਤਿਸ ਕਾ ਮੁਹੁ ਹਰਿ ਚਹੁ ਕੁੰਡਾ ਵਿਚਿ ਕਾਲਾ ਕਰਾਇਆ ॥

eis har dhan kaa koee sareek naahee kisai kaa khat naahee kisai kai seev banai rol naahee je ko har dhan kee bakheelee kare tis kaa muhu har chahu kunddaa vich kaalaa karaaeaa |

ప్రభువు యొక్క ఈ సంపదలో ఎవరూ వాటాదారులు కాదు మరియు దానిలో ఎవరికీ స్వంతం కాదు. దీనికి వివాదాస్పదమైన సరిహద్దులు లేదా సరిహద్దులు లేవు. భగవంతుని సంపద గురించి ఎవరైనా చెడుగా మాట్లాడితే, అతని ముఖం నాలుగు దిక్కుల నల్లబడుతుంది.

ਹਰਿ ਕੇ ਦਿਤੇ ਨਾਲਿ ਕਿਸੈ ਜੋਰੁ ਬਖੀਲੀ ਨ ਚਲਈ ਦਿਹੁ ਦਿਹੁ ਨਿਤ ਨਿਤ ਚੜੈ ਸਵਾਇਆ ॥੯॥

har ke dite naal kisai jor bakheelee na chalee dihu dihu nit nit charrai savaaeaa |9|

ప్రభువు యొక్క బహుమతులపై ఎవరి శక్తి లేదా అపవాదు ప్రబలంగా లేదు; రోజురోజుకు అవి నిరంతరంగా, నిరంతరంగా పెరుగుతాయి. ||9||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

salok mahalaa 3 |

సలోక్, మూడవ మెహల్:

ਜਗਤੁ ਜਲੰਦਾ ਰਖਿ ਲੈ ਆਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥

jagat jalandaa rakh lai aapanee kirapaa dhaar |

ప్రపంచం నిప్పులు కురిపిస్తోంది - నీ దయతో దానిని కుమ్మరించండి మరియు దానిని రక్షించండి!

ਜਿਤੁ ਦੁਆਰੈ ਉਬਰੈ ਤਿਤੈ ਲੈਹੁ ਉਬਾਰਿ ॥

jit duaarai ubarai titai laihu ubaar |

దాన్ని ఏ పద్ధతిలో తీసుకున్నా దాన్ని సేవ్ చేయండి మరియు బట్వాడా చేయండి.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੁਖੁ ਵੇਖਾਲਿਆ ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰਿ ॥

satigur sukh vekhaaliaa sachaa sabad beechaar |

సత్య గురువు శబాద్ యొక్క నిజమైన వాక్యాన్ని తలచుకుంటూ శాంతికి మార్గం చూపాడు.

ਨਾਨਕ ਅਵਰੁ ਨ ਸੁਝਈ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ॥੧॥

naanak avar na sujhee har bin bakhasanahaar |1|

నానక్‌కు ప్రభువు, క్షమించే ప్రభువు తప్ప మరొకరు తెలియదు. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

mahalaa 3 |

మూడవ మెహల్:

ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹਣੀ ਦੂਜੈ ਲਗੈ ਜਾਇ ॥

haumai maaeaa mohanee doojai lagai jaae |

అహంభావం ద్వారా, మాయపై మోహం వారిని ద్వంద్వత్వంలో బంధించింది.

ਨਾ ਇਹ ਮਾਰੀ ਨ ਮਰੈ ਨਾ ਇਹ ਹਟਿ ਵਿਕਾਇ ॥

naa ih maaree na marai naa ih hatt vikaae |

ఇది చంపబడదు, అది చనిపోదు మరియు దానిని దుకాణంలో విక్రయించబడదు.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਰਜਾਲੀਐ ਤਾ ਇਹ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥

gur kai sabad parajaaleeai taa ih vichahu jaae |

గురు శబ్దం ద్వారా, అది కాలిపోతుంది, ఆపై అది లోపలి నుండి బయలుదేరుతుంది.

ਤਨੁ ਮਨੁ ਹੋਵੈ ਉਜਲਾ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥

tan man hovai ujalaa naam vasai man aae |

శరీరం మరియు మనస్సు స్వచ్ఛంగా మారతాయి, మరియు భగవంతుని నామం, మనస్సులో నివసిస్తుంది.

ਨਾਨਕ ਮਾਇਆ ਕਾ ਮਾਰਣੁ ਸਬਦੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥੨॥

naanak maaeaa kaa maaran sabad hai guramukh paaeaa jaae |2|

ఓ నానక్, షాబాద్ మాయ యొక్క హంతకుడు; గురుముఖ్ దానిని పొందుతాడు. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

పూరీ:

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦਿਤੀ ਧੁਰਹੁ ਹੁਕਮੁ ਬੁਝਿ ਨੀਸਾਣੁ ॥

satigur kee vaddiaaee satigur ditee dhurahu hukam bujh neesaan |

నిజమైన గురువు యొక్క అద్భుతమైన గొప్పతనాన్ని నిజమైన గురువు ప్రసాదించాడు; అతను దీనిని లార్డ్ యొక్క సంకల్పానికి చిహ్నంగా, చిహ్నంగా అర్థం చేసుకున్నాడు.

ਪੁਤੀ ਭਾਤੀਈ ਜਾਵਾਈ ਸਕੀ ਅਗਹੁ ਪਿਛਹੁ ਟੋਲਿ ਡਿਠਾ ਲਾਹਿਓਨੁ ਸਭਨਾ ਕਾ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥

putee bhaateeee jaavaaee sakee agahu pichhahu ttol dditthaa laahion sabhanaa kaa abhimaan |

అతను తన కొడుకులను, మేనల్లుళ్లను, కోడళ్లను మరియు బంధువులను పరీక్షించి, వారందరిలోని అహంకార గర్వాన్ని అణచివేశాడు.

ਜਿਥੈ ਕੋ ਵੇਖੈ ਤਿਥੈ ਮੇਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਹਰਿ ਬਖਸਿਓਸੁ ਸਭੁ ਜਹਾਨੁ ॥

jithai ko vekhai tithai meraa satiguroo har bakhasios sabh jahaan |

ఎవరైనా ఎక్కడ చూసినా, నా నిజమైన గురువు అక్కడ ఉన్నారు; ప్రభువు అతనిని ప్రపంచమంతటితో ఆశీర్వదించాడు.

ਜਿ ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਮਿਲਿ ਮੰਨੇ ਸੁ ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਸਿਝੈ ਜਿ ਵੇਮੁਖੁ ਹੋਵੈ ਸੁ ਫਿਰੈ ਭਰਿਸਟ ਥਾਨੁ ॥

ji satigur no mil mane su halat palat sijhai ji vemukh hovai su firai bharisatt thaan |

నిజమైన గురువును కలుసుకునే మరియు విశ్వసించే వ్యక్తి ఇక్కడ మరియు ఈలోకంలో అలంకరించబడతాడు. ఎవరైతే గురువుకు వెన్నుపోటు పొడిచి బేముఖ్ అవుతారో, వారు శాపగ్రస్తమైన మరియు చెడు ప్రదేశాలలో సంచరిస్తారు.