ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Síða - 85
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥੧॥
naanak guramukh ubare saachaa naam samaal |1|Ó Nanak, Gurmúkharnir eru hólpnir, með því að hugleiða hið sanna nafn. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |Fyrsta Mehl:
ਗਲਂੀ ਅਸੀ ਚੰਗੀਆ ਆਚਾਰੀ ਬੁਰੀਆਹ ॥
galanee asee changeea aachaaree bureeaah |Við erum góð í að tala, en gjörðir okkar eru slæmar.
ਮਨਹੁ ਕੁਸੁਧਾ ਕਾਲੀਆ ਬਾਹਰਿ ਚਿਟਵੀਆਹ ॥
manahu kusudhaa kaaleea baahar chittaveeaah |Andlega erum við óhrein og svört, en út á við virðumst við vera hvít.
ਰੀਸਾ ਕਰਿਹ ਤਿਨਾੜੀਆ ਜੋ ਸੇਵਹਿ ਦਰੁ ਖੜੀਆਹ ॥
reesaa karih tinaarreea jo seveh dar kharreeaah |Við líkjum eftir þeim sem standa og þjóna við dyr Drottins.
ਨਾਲਿ ਖਸਮੈ ਰਤੀਆ ਮਾਣਹਿ ਸੁਖਿ ਰਲੀਆਹ ॥
naal khasamai rateea maaneh sukh raleeaah |Þeir eru stilltir á kærleika eiginmanns síns, Drottins, og þeir upplifa ánægjuna af kærleika hans.
ਹੋਦੈ ਤਾਣਿ ਨਿਤਾਣੀਆ ਰਹਹਿ ਨਿਮਾਨਣੀਆਹ ॥
hodai taan nitaaneea raheh nimaananeeaah |Þeir eru áfram valdalausir, jafnvel meðan þeir hafa vald; þeir eru auðmjúkir og hógværir.
ਨਾਨਕ ਜਨਮੁ ਸਕਾਰਥਾ ਜੇ ਤਿਨ ਕੈ ਸੰਗਿ ਮਿਲਾਹ ॥੨॥
naanak janam sakaarathaa je tin kai sang milaah |2|Ó Nanak, líf okkar verður arðbært ef við tengjumst þeim. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਤੂੰ ਆਪੇ ਜਲੁ ਮੀਨਾ ਹੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਹੀ ਆਪਿ ਜਾਲੁ ॥
toon aape jal meenaa hai aape aape hee aap jaal |Þú sjálfur ert vatnið, þú sjálfur ert fiskurinn og þú sjálfur ert netið.
ਤੂੰ ਆਪੇ ਜਾਲੁ ਵਤਾਇਦਾ ਆਪੇ ਵਿਚਿ ਸੇਬਾਲੁ ॥
toon aape jaal vataaeidaa aape vich sebaal |Þú sjálfur kastaðir netinu, og þú sjálfur ert agnið.
ਤੂੰ ਆਪੇ ਕਮਲੁ ਅਲਿਪਤੁ ਹੈ ਸੈ ਹਥਾ ਵਿਚਿ ਗੁਲਾਲੁ ॥
toon aape kamal alipat hai sai hathaa vich gulaal |Þú sjálfur ert lótusinn, óbreyttur og enn skærlitaður í hundruðum feta af vatni.
ਤੂੰ ਆਪੇ ਮੁਕਤਿ ਕਰਾਇਦਾ ਇਕ ਨਿਮਖ ਘੜੀ ਕਰਿ ਖਿਆਲੁ ॥
toon aape mukat karaaeidaa ik nimakh gharree kar khiaal |Þú sjálfur frelsar þá sem hugsa um þig í einu augnabliki.
ਹਰਿ ਤੁਧਹੁ ਬਾਹਰਿ ਕਿਛੁ ਨਹੀ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੇਖਿ ਨਿਹਾਲੁ ॥੭॥
har tudhahu baahar kichh nahee gurasabadee vekh nihaal |7|Ó Drottinn, ekkert er handan þín. Ég er ánægður með að sjá þig, í gegnum orð Shabads gúrúsins. ||7||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |Salok, Third Mehl:
ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਣੈ ਬਹੁਤਾ ਰੋਵੈ ॥
hukam na jaanai bahutaa rovai |Sá sem þekkir ekki Hukam boðorðs Drottins hrópar af hræðilegum sársauka.
ਅੰਦਰਿ ਧੋਖਾ ਨੀਦ ਨ ਸੋਵੈ ॥
andar dhokhaa need na sovai |Hún er full af blekkingum og hún getur ekki sofið í friði.
ਜੇ ਧਨ ਖਸਮੈ ਚਲੈ ਰਜਾਈ ॥
je dhan khasamai chalai rajaaee |En ef sálarbrúðurin fylgir vilja Drottins síns og meistara,
ਦਰਿ ਘਰਿ ਸੋਭਾ ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਈ ॥
dar ghar sobhaa mahal bulaaee |Hún skal heiðruð á sínu eigin heimili og kölluð til hýbýlis nærveru hans.
ਨਾਨਕ ਕਰਮੀ ਇਹ ਮਤਿ ਪਾਈ ॥
naanak karamee ih mat paaee |Ó Nanak, með miskunn sinni er þessi skilningur fengin.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸਚਿ ਸਮਾਈ ॥੧॥
guraparasaadee sach samaaee |1|Með náð Guru er hún niðursokkin í hinn sanna. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Þriðja Mehl:
ਮਨਮੁਖ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣਿਆ ਰੰਗੁ ਕਸੁੰਭਾ ਦੇਖਿ ਨ ਭੁਲੁ ॥
manamukh naam vihooniaa rang kasunbhaa dekh na bhul |Ó eigingjarni manmúkh, laus við nafnið, láttu ekki afvegaleiða þig þegar þú sérð lit safflorsins.
ਇਸ ਕਾ ਰੰਗੁ ਦਿਨ ਥੋੜਿਆ ਛੋਛਾ ਇਸ ਦਾ ਮੁਲੁ ॥
eis kaa rang din thorriaa chhochhaa is daa mul |Liturinn endist aðeins í nokkra daga - hann er einskis virði!
ਦੂਜੈ ਲਗੇ ਪਚਿ ਮੁਏ ਮੂਰਖ ਅੰਧ ਗਵਾਰ ॥
doojai lage pach mue moorakh andh gavaar |Hið heimska, blinda og heimska fólk, sem er tengt við tvíhyggju, eyðist og deyr.
ਬਿਸਟਾ ਅੰਦਰਿ ਕੀਟ ਸੇ ਪਇ ਪਚਹਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥
bisattaa andar keett se pe pacheh vaaro vaar |Eins og ormar lifa þeir í áburði og í honum deyja þeir aftur og aftur.
ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਰਤੇ ਸੇ ਰੰਗੁਲੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
naanak naam rate se rangule gur kai sahaj subhaae |Ó Nanak, þeir sem eru í samræmi við Naam eru litaðir í lit sannleikans; þeir taka á sig innsæi frið og æðruleysi Guru.
ਭਗਤੀ ਰੰਗੁ ਨ ਉਤਰੈ ਸਹਜੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੨॥
bhagatee rang na utarai sahaje rahai samaae |2|Litur guðrækinnar tilbeiðslu hverfur ekki; þeir eru áfram innsæir í Drottni. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਸਿਸਟਿ ਉਪਾਈ ਸਭ ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਿਆ ॥
sisatt upaaee sabh tudh aape rijak sanbaahiaa |Þú skapaðir allan alheiminn og þú sjálfur færir honum næringu.
ਇਕਿ ਵਲੁ ਛਲੁ ਕਰਿ ਕੈ ਖਾਵਦੇ ਮੁਹਹੁ ਕੂੜੁ ਕੁਸਤੁ ਤਿਨੀ ਢਾਹਿਆ ॥
eik val chhal kar kai khaavade muhahu koorr kusat tinee dtaahiaa |Sumir borða og lifa af með því að stunda svik og svik; af munni þeirra falla þeir lygar og lygar.
ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਰਹਿ ਤੁਧੁ ਓਤੈ ਕੰਮਿ ਓਇ ਲਾਇਆ ॥
tudh aape bhaavai so kareh tudh otai kam oe laaeaa |Eins og þér þóknast, úthlutar þú þeim verkefnum þeirra.
ਇਕਨਾ ਸਚੁ ਬੁਝਾਇਓਨੁ ਤਿਨਾ ਅਤੁਟ ਭੰਡਾਰ ਦੇਵਾਇਆ ॥
eikanaa sach bujhaaeion tinaa atutt bhanddaar devaaeaa |Sumir skilja sannleikann; þeim er gefinn hinn ótæmandi fjársjóður.
ਹਰਿ ਚੇਤਿ ਖਾਹਿ ਤਿਨਾ ਸਫਲੁ ਹੈ ਅਚੇਤਾ ਹਥ ਤਡਾਇਆ ॥੮॥
har chet khaeh tinaa safal hai achetaa hath taddaaeaa |8|Þeir sem eta með því að minnast Drottins eru farsælir, en þeir sem ekki muna hann rétta út hendur sínar í neyð. ||8||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |Salok, Third Mehl:
ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਬੇਦ ਵਖਾਣਹਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਸੁਆਇ ॥
parr parr panddit bed vakhaaneh maaeaa moh suaae |Panditarnir, trúarfræðingarnir, lesa stöðugt og segja Veda, vegna ástar Maya.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਮਨ ਮੂਰਖ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
doojai bhaae har naam visaariaa man moorakh milai sajaae |Í kærleika tvíhyggjunnar hefur heimska fólkið gleymt nafni Drottins; þeir skulu fá sína refsingu.
ਜਿਨਿ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਦਿਤਾ ਤਿਸੁ ਕਬਹੂੰ ਨ ਚੇਤੈ ਜੋ ਦੇਂਦਾ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਿ ॥
jin jeeo pindd ditaa tis kabahoon na chetai jo dendaa rijak sanbaeh |Þeir hugsa aldrei um þann sem gaf þeim líkama og sál, sem veitir öllum næringu.
ਜਮ ਕਾ ਫਾਹਾ ਗਲਹੁ ਨ ਕਟੀਐ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
jam kaa faahaa galahu na katteeai fir fir aavai jaae |Dánarhögg dauðans skal ekki skera úr hálsi þeirra; þeir munu koma og fara í endurholdgun aftur og aftur.
ਮਨਮੁਖਿ ਕਿਛੂ ਨ ਸੂਝੈ ਅੰਧੁਲੇ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਇ ॥
manamukh kichhoo na soojhai andhule poorab likhiaa kamaae |Hinir blindu, eigingjarnu manmúkar skilja ekki neitt. Þeir gera það sem þeir eru fyrirfram skipaðir til að gera.
ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੁਖਦਾਤਾ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
poorai bhaag satigur milai sukhadaataa naam vasai man aae |Í gegnum fullkomin örlög hitta þeir hinn sanna sérfræðingur, friðargjafann, og Naam kemur til með að vera í huganum.
ਸੁਖੁ ਮਾਣਹਿ ਸੁਖੁ ਪੈਨਣਾ ਸੁਖੇ ਸੁਖਿ ਵਿਹਾਇ ॥
sukh maaneh sukh painanaa sukhe sukh vihaae |Þeir njóta friðar, þeir klæðast friði og þeir láta lífið í friði.
ਨਾਨਕ ਸੋ ਨਾਉ ਮਨਹੁ ਨ ਵਿਸਾਰੀਐ ਜਿਤੁ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਇ ॥੧॥
naanak so naau manahu na visaareeai jit dar sachai sobhaa paae |1|Ó Nanak, þeir gleyma ekki nafninu úr huganum; þeir eru heiðraðir í forgarði Drottins. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Þriðja Mehl:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
satigur sev sukh paaeaa sach naam gunataas |Með því að þjóna hinum sanna sérfræðingi fæst friður. Hið rétta nafn er fjársjóður ágætis.