ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Síða - 1291
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |Salok, First Mehl:
ਘਰ ਮਹਿ ਘਰੁ ਦੇਖਾਇ ਦੇਇ ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਣੁ ॥
ghar meh ghar dekhaae dee so satigur purakh sujaan |Hinn sanni sérfræðingur er alvitandi frumveran; Hann sýnir okkur hið sanna heimili okkar innan heimilis sjálfsins.
ਪੰਚ ਸਬਦ ਧੁਨਿਕਾਰ ਧੁਨਿ ਤਹ ਬਾਜੈ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਣੁ ॥
panch sabad dhunikaar dhun tah baajai sabad neesaan |Panch Shabad, frumhljóðin fimm, hljóma og hljóma innra með sér; merki Shabad birtast þar, titrandi glæsilega.
ਦੀਪ ਲੋਅ ਪਾਤਾਲ ਤਹ ਖੰਡ ਮੰਡਲ ਹੈਰਾਨੁ ॥
deep loa paataal tah khandd manddal hairaan |Heimir og ríki, neðri svæði, sólkerfi og vetrarbrautir eru undursamlega opinberaðar.
ਤਾਰ ਘੋਰ ਬਾਜਿੰਤ੍ਰ ਤਹ ਸਾਚਿ ਤਖਤਿ ਸੁਲਤਾਨੁ ॥
taar ghor baajintr tah saach takhat sulataan |Strengir og hörpur titra og óma; hið sanna hásæti Drottins er þar.
ਸੁਖਮਨ ਕੈ ਘਰਿ ਰਾਗੁ ਸੁਨਿ ਸੁੰਨਿ ਮੰਡਲਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
sukhaman kai ghar raag sun sun manddal liv laae |Hlustaðu á tónlist heimilis hjartans - Sukhmani, hugarró. Stilltu kærleiksríkt ástand hans himneskrar alsælu.
ਅਕਥ ਕਥਾ ਬੀਚਾਰੀਐ ਮਨਸਾ ਮਨਹਿ ਸਮਾਇ ॥
akath kathaa beechaareeai manasaa maneh samaae |Hugleiddu ósagða ræðuna og langanir hugans leysast upp.
ਉਲਟਿ ਕਮਲੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਭਰਿਆ ਇਹੁ ਮਨੁ ਕਤਹੁ ਨ ਜਾਇ ॥
aulatt kamal amrit bhariaa ihu man katahu na jaae |Hjarta-lótusnum er snúið á hvolf og er fyllt með Ambrosial Nectar. Þessi hugur fer ekki út; það truflast ekki.
ਅਜਪਾ ਜਾਪੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਸਮਾਇ ॥
ajapaa jaap na veesarai aad jugaad samaae |Það gleymir ekki söngnum sem er sungið án þess að syngja; það er sökkt í frumdrottin Guð aldanna.
ਸਭਿ ਸਖੀਆ ਪੰਚੇ ਮਿਲੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ॥
sabh sakheea panche mile guramukh nij ghar vaas |Allir systurfélagarnir eru blessaðir með dyggðunum fimm. Gurmúkharnir búa á heimili sjálfsins innst inni.
ਸਬਦੁ ਖੋਜਿ ਇਹੁ ਘਰੁ ਲਹੈ ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ॥੧॥
sabad khoj ihu ghar lahai naanak taa kaa daas |1|Nanak er þræll þess sem leitar Shabad og finnur þetta heimili innra með sér. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |Fyrsta Mehl:
ਚਿਲਿਮਿਲਿ ਬਿਸੀਆਰ ਦੁਨੀਆ ਫਾਨੀ ॥
chilimil biseeaar duneea faanee |Hinn eyðslusamur glamúr heimsins er sýning sem líður yfir.
ਕਾਲੂਬਿ ਅਕਲ ਮਨ ਗੋਰ ਨ ਮਾਨੀ ॥
kaaloob akal man gor na maanee |Snúinn hugur minn trúir því ekki að það endi í gröf.
ਮਨ ਕਮੀਨ ਕਮਤਰੀਨ ਤੂ ਦਰੀਆਉ ਖੁਦਾਇਆ ॥
man kameen kamatareen too dareeaau khudaaeaa |Ég er hógvær og lítillátur; Þú ert áin mikla.
ਏਕੁ ਚੀਜੁ ਮੁਝੈ ਦੇਹਿ ਅਵਰ ਜਹਰ ਚੀਜ ਨ ਭਾਇਆ ॥
ek cheej mujhai dehi avar jahar cheej na bhaaeaa |Vinsamlegast, blessaðu mig með því einu; allt annað er eitur og freistar mín ekki.
ਪੁਰਾਬ ਖਾਮ ਕੂਜੈ ਹਿਕਮਤਿ ਖੁਦਾਇਆ ॥
puraab khaam koojai hikamat khudaaeaa |Þú fylltir þennan viðkvæma líkama af vatni lífsins, Drottinn, með sköpunarkrafti þínum.
ਮਨ ਤੁਆਨਾ ਤੂ ਕੁਦਰਤੀ ਆਇਆ ॥
man tuaanaa too kudaratee aaeaa |Með almætti þínu hef ég orðið máttugur.
ਸਗ ਨਾਨਕ ਦੀਬਾਨ ਮਸਤਾਨਾ ਨਿਤ ਚੜੈ ਸਵਾਇਆ ॥
sag naanak deebaan masataanaa nit charrai savaaeaa |Nanak er hundur í garð Drottins, ölvaður meira og meira, allan tímann.
ਆਤਸ ਦੁਨੀਆ ਖੁਨਕ ਨਾਮੁ ਖੁਦਾਇਆ ॥੨॥
aatas duneea khunak naam khudaaeaa |2|Heimurinn logar; nafn Drottins er kælandi og róandi. ||2||
ਪਉੜੀ ਨਵੀ ਮਃ ੫ ॥
paurree navee mahalaa 5 |New Pauree, Fifth Mehl:
ਸਭੋ ਵਰਤੈ ਚਲਤੁ ਚਲਤੁ ਵਖਾਣਿਆ ॥
sabho varatai chalat chalat vakhaaniaa |Dásamlegur leikur hans er allsráðandi; það er dásamlegt og ótrúlegt!
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਪਰਮੇਸਰੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣਿਆ ॥
paarabraham paramesar guramukh jaaniaa |Sem Gurmukh þekki ég hinn yfirskilvitlega Drottin, hinn æðsta Drottin Guð.
ਲਥੇ ਸਭਿ ਵਿਕਾਰ ਸਬਦਿ ਨੀਸਾਣਿਆ ॥
lathe sabh vikaar sabad neesaaniaa |Allar syndir mínar og spilling eru þvegin í burtu, með merki Shabad, orðs Guðs.
ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਉਧਾਰੁ ਭਏ ਨਿਕਾਣਿਆ ॥
saadhoo sang udhaar bhe nikaaniaa |Í Saadh Sangat, Félagi hins heilaga, er maður hólpinn og verður frjáls.
ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਦਾਤਾਰੁ ਸਭਿ ਰੰਗ ਮਾਣਿਆ ॥
simar simar daataar sabh rang maaniaa |Ég hugleiði, hugleiði til minningar um gjafarann mikla, ég nýt allra þæginda og ánægju.
ਪਰਗਟੁ ਭਇਆ ਸੰਸਾਰਿ ਮਿਹਰ ਛਾਵਾਣਿਆ ॥
paragatt bheaa sansaar mihar chhaavaaniaa |Ég hef orðið frægur um allan heim, undir skjóli góðvildar hans og náðar.
ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਏ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣਿਆ ॥
aape bakhas milaae sad kurabaaniaa |Hann hefur sjálfur fyrirgefið mér og sameinað mig sjálfum sér; Ég er honum að eilífu fórn.
ਨਾਨਕ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ਖਸਮੈ ਭਾਣਿਆ ॥੨੭॥
naanak le milaae khasamai bhaaniaa |27|Ó Nanak, með ánægju vilja hans hefur Drottinn minn og meistari blandað mér saman við sjálfan sig. ||27||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |Salok, First Mehl:
ਧੰਨੁ ਸੁ ਕਾਗਦੁ ਕਲਮ ਧੰਨੁ ਧਨੁ ਭਾਂਡਾ ਧਨੁ ਮਸੁ ॥
dhan su kaagad kalam dhan dhan bhaanddaa dhan mas |Blessaður er pappírinn, blessaður penninn, blessaður blekhylurinn og blessaður blekið.
ਧਨੁ ਲੇਖਾਰੀ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨਿ ਨਾਮੁ ਲਿਖਾਇਆ ਸਚੁ ॥੧॥
dhan lekhaaree naanakaa jin naam likhaaeaa sach |1|Blessaður er rithöfundurinn, ó Nanak, sem skrifar hið sanna nafn. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |Fyrsta Mehl:
ਆਪੇ ਪਟੀ ਕਲਮ ਆਪਿ ਉਪਰਿ ਲੇਖੁ ਭਿ ਤੂੰ ॥
aape pattee kalam aap upar lekh bhi toon |Þú sjálfur ert skrifborðið og þú sjálfur ert penninn. Þú ert líka það sem er skrifað á það.
ਏਕੋ ਕਹੀਐ ਨਾਨਕਾ ਦੂਜਾ ਕਾਹੇ ਕੂ ॥੨॥
eko kaheeai naanakaa doojaa kaahe koo |2|Talaðu um Drottin eina, ó Nanak; hvernig gæti það verið annað? ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਤੂੰ ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤਦਾ ਆਪਿ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥
toon aape aap varatadaa aap banat banaaee |Þú sjálfur ert allsráðandi; Þú sjálfur gerðir gerð.
ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਹੀ ਤੂ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥
tudh bin doojaa ko nahee too rahiaa samaaee |Án þín er enginn annar; Þú ert að gegnsýra og gegnsýra alls staðar.
ਤੇਰੀ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਤੂਹੈ ਜਾਣਦਾ ਤੁਧੁ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥
teree gat mit toohai jaanadaa tudh keemat paaee |Þú einn þekkir ástand þitt og umfang. Aðeins þú getur metið verðmæti þitt.
ਤੂ ਅਲਖ ਅਗੋਚਰੁ ਅਗਮੁ ਹੈ ਗੁਰਮਤਿ ਦਿਖਾਈ ॥
too alakh agochar agam hai guramat dikhaaee |Þú ert ósýnilegur, ómerkjanlegur og óaðgengilegur. Þú ert opinberaður í gegnum kenningar gúrúsins.
ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨੁ ਦੁਖੁ ਭਰਮੁ ਹੈ ਗੁਰ ਗਿਆਨਿ ਗਵਾਈ ॥
antar agiaan dukh bharam hai gur giaan gavaaee |Innst inni er fáfræði, þjáning og efi; með andlegri visku gúrúsins er þeim útrýmt.
ਜਿਸੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹਿ ਤਿਸੁ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਸੋ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ॥
jis kripaa kareh tis mel laihi so naam dhiaaee |Hann einn hugleiðir nafnið, sem þú sameinar sjálfum þér, í miskunn þinni.
ਤੂ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਰਵਿਆ ਸਭ ਠਾਈ ॥
too karataa purakh agam hai raviaa sabh tthaaee |Þú ert skaparinn, hinn óaðgengilegi frumherji Guð; Þú ert allsstaðar alls staðar.
ਜਿਤੁ ਤੂ ਲਾਇਹਿ ਸਚਿਆ ਤਿਤੁ ਕੋ ਲਗੈ ਨਾਨਕ ਗੁਣ ਗਾਈ ॥੨੮॥੧॥ ਸੁਧੁ
jit too laaeihi sachiaa tith ko lagai naanak gun gaaee |28|1| sudhuVið hvað sem þú tengir hinn dauðlega, ó sanni Drottinn, við það er hann tengdur. Nanak syngur Your Glorious Praises. ||28||1|| Sudh||