ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Síða - 954
ਸੀਤਾ ਲਖਮਣੁ ਵਿਛੁੜਿ ਗਇਆ ॥
seetaa lakhaman vichhurr geaa |og skildu frá Sita og Lakhshman.
ਰੋਵੈ ਦਹਸਿਰੁ ਲੰਕ ਗਵਾਇ ॥
rovai dahasir lank gavaae |Hinn tíuhöfða Raawan, sem stal Situ í burtu með tútnum sínum,
ਜਿਨਿ ਸੀਤਾ ਆਦੀ ਡਉਰੂ ਵਾਇ ॥
jin seetaa aadee ddauroo vaae |Grét þegar hann missti Sri Lanka.
ਰੋਵਹਿ ਪਾਂਡਵ ਭਏ ਮਜੂਰ ॥
roveh paanddav bhe majoor |Paandavarnir bjuggu einu sinni í návist Drottins;
ਜਿਨ ਕੈ ਸੁਆਮੀ ਰਹਤ ਹਦੂਰਿ ॥
jin kai suaamee rahat hadoor |Þeir voru gerðir að þrælum og grétu.
ਰੋਵੈ ਜਨਮੇਜਾ ਖੁਇ ਗਇਆ ॥
rovai janamejaa khue geaa |Janmayjaa grét, að hann hefði villst.
ਏਕੀ ਕਾਰਣਿ ਪਾਪੀ ਭਇਆ ॥
ekee kaaran paapee bheaa |Ein mistök, og hann varð syndari.
ਰੋਵਹਿ ਸੇਖ ਮਸਾਇਕ ਪੀਰ ॥
roveh sekh masaaeik peer |Shaykharnir, Pirarnir og andlegir kennarar gráta;
ਅੰਤਿ ਕਾਲਿ ਮਤੁ ਲਾਗੈ ਭੀੜ ॥
ant kaal mat laagai bheerr |á síðasta augnabliki þjást þeir af kvölum.
ਰੋਵਹਿ ਰਾਜੇ ਕੰਨ ਪੜਾਇ ॥
roveh raaje kan parraae |Konungarnir gráta - eyru þeirra eru skorin;
ਘਰਿ ਘਰਿ ਮਾਗਹਿ ਭੀਖਿਆ ਜਾਇ ॥
ghar ghar maageh bheekhiaa jaae |þeir fara að betla hús úr húsi.
ਰੋਵਹਿ ਕਿਰਪਨ ਸੰਚਹਿ ਧਨੁ ਜਾਇ ॥
roveh kirapan sancheh dhan jaae |Misgerinn grætur; hann verður að skilja eftir sig auðinn sem hann hefur safnað.
ਪੰਡਿਤ ਰੋਵਹਿ ਗਿਆਨੁ ਗਵਾਇ ॥
panddit roveh giaan gavaae |Pandit, trúarbragðafræðingurinn, grætur þegar lærdómur hans er horfinn.
ਬਾਲੀ ਰੋਵੈ ਨਾਹਿ ਭਤਾਰੁ ॥
baalee rovai naeh bhataar |Unga konan grætur vegna þess að hún á engan mann.
ਨਾਨਕ ਦੁਖੀਆ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥
naanak dukheea sabh sansaar |Ó Nanak, allur heimurinn þjáist.
ਮੰਨੇ ਨਾਉ ਸੋਈ ਜਿਣਿ ਜਾਇ ॥
mane naau soee jin jaae |Hann einn er sigursæll, sem trúir á nafn Drottins.
ਅਉਰੀ ਕਰਮ ਨ ਲੇਖੈ ਲਾਇ ॥੧॥
aauree karam na lekhai laae |1|Engin önnur aðgerð kemur til greina. ||1||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |Annað Mehl:
ਜਪੁ ਤਪੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਮੰਨਿਐ ਅਵਰਿ ਕਾਰਾ ਸਭਿ ਬਾਦਿ ॥
jap tap sabh kichh maniaai avar kaaraa sabh baad |Hugleiðsla, sparnaður og allt kemur til með að trúa á nafn Drottins. Allar aðrar aðgerðir eru gagnslausar.
ਨਾਨਕ ਮੰਨਿਆ ਮੰਨੀਐ ਬੁਝੀਐ ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ॥੨॥
naanak maniaa maneeai bujheeai guraparasaad |2|Ó Nanak, trúðu á þann sem er þess virði að trúa á. Fyrir náð Guru er hann að veruleika. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਕਾਇਆ ਹੰਸ ਧੁਰਿ ਮੇਲੁ ਕਰਤੈ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥
kaaeaa hans dhur mel karatai likh paaeaa |Sameining líkamans og sálar-svansins var fyrirfram ákveðin af skaparans Drottni.
ਸਭ ਮਹਿ ਗੁਪਤੁ ਵਰਤਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰਗਟਾਇਆ ॥
sabh meh gupat varatadaa guramukh pragattaaeaa |Hann er hulinn, en þó umkringdur allt. Hann er opinberaður Gurmukh.
ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਗੁਣ ਉਚਰੈ ਗੁਣ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇਆ ॥
gun gaavai gun ucharai gun maeh samaaeaa |Með því að syngja dýrðlega lof Drottins og syngja lof hans, sameinast maður í dýrð hans.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥
sachee baanee sach hai sach mel milaaeaa |Satt er hið sanna orð Bani gúrúsins. Maður sameinast í sameiningu við hinn sanna Drottin.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਹੈ ਆਪੇ ਦੇਇ ਵਡਿਆਈ ॥੧੪॥
sabh kichh aape aap hai aape dee vaddiaaee |14|Hann sjálfur er allt; Sjálfur veitir hann dýrðlegan hátign. ||14||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |Salok, Second Mehl:
ਨਾਨਕ ਅੰਧਾ ਹੋਇ ਕੈ ਰਤਨਾ ਪਰਖਣ ਜਾਇ ॥
naanak andhaa hoe kai ratanaa parakhan jaae |Ó Nanak, blindi maðurinn má fara til að meta skartgripina,
ਰਤਨਾ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਈ ਆਵੈ ਆਪੁ ਲਖਾਇ ॥੧॥
ratanaa saar na jaanee aavai aap lakhaae |1|en eigi mun hann vita gildi þeirra; hann mun snúa aftur heim eftir að hafa afhjúpað fáfræði sína. ||1||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |Annað Mehl:
ਰਤਨਾ ਕੇਰੀ ਗੁਥਲੀ ਰਤਨੀ ਖੋਲੀ ਆਇ ॥
ratanaa keree guthalee ratanee kholee aae |Skartgripasalinn er kominn og opnaði skartgripapokann.
ਵਖਰ ਤੈ ਵਣਜਾਰਿਆ ਦੁਹਾ ਰਹੀ ਸਮਾਇ ॥
vakhar tai vanajaariaa duhaa rahee samaae |Varan og kaupmaðurinn eru sameinuð saman.
ਜਿਨ ਗੁਣੁ ਪਲੈ ਨਾਨਕਾ ਮਾਣਕ ਵਣਜਹਿ ਸੇਇ ॥
jin gun palai naanakaa maanak vanajeh see |Þeir einir kaupa gimsteininn, ó Nanak, sem hafa dyggð í veskinu sínu.
ਰਤਨਾ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀ ਅੰਧੇ ਵਤਹਿ ਲੋਇ ॥੨॥
ratanaa saar na jaananee andhe vateh loe |2|Þeir sem kunna ekki að meta gildi skartgripanna, reika eins og blindir menn um heiminn. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਨਉ ਦਰਵਾਜੇ ਕਾਇਆ ਕੋਟੁ ਹੈ ਦਸਵੈ ਗੁਪਤੁ ਰਖੀਜੈ ॥
nau daravaaje kaaeaa kott hai dasavai gupat rakheejai |Virki líkamans hefur níu hlið; tíunda hliðið er haldið huldu.
ਬਜਰ ਕਪਾਟ ਨ ਖੁਲਨੀ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਖੁਲੀਜੈ ॥
bajar kapaatt na khulanee gur sabad khuleejai |Stífa hurðin er ekki opin; aðeins með orði Shabad Guru er hægt að opna hana.
ਅਨਹਦ ਵਾਜੇ ਧੁਨਿ ਵਜਦੇ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸੁਣੀਜੈ ॥
anahad vaaje dhun vajade gur sabad suneejai |Hljóðstraumurinn sem ekki er sleginn ómar og titrar þar. Orð Shabad Guru er heyrt.
ਤਿਤੁ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਚਾਨਣਾ ਕਰਿ ਭਗਤਿ ਮਿਲੀਜੈ ॥
tit ghatt antar chaananaa kar bhagat mileejai |Djúpt inni í kjarna hjartans skín hið guðlega ljós fram. Með guðrækinni tilbeiðslu hittir maður Drottin.
ਸਭ ਮਹਿ ਏਕੁ ਵਰਤਦਾ ਜਿਨਿ ਆਪੇ ਰਚਨ ਰਚਾਈ ॥੧੫॥
sabh meh ek varatadaa jin aape rachan rachaaee |15|Eini Drottinn er gegnsýrður og gegnsýrir allt. Hann skapaði sjálfur sköpunina. ||15||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |Salok, Second Mehl:
ਅੰਧੇ ਕੈ ਰਾਹਿ ਦਸਿਐ ਅੰਧਾ ਹੋਇ ਸੁ ਜਾਇ ॥
andhe kai raeh dasiaai andhaa hoe su jaae |Hann er sannarlega blindur, sem fylgir leiðinni sem blindi maðurinn sýnir.
ਹੋਇ ਸੁਜਾਖਾ ਨਾਨਕਾ ਸੋ ਕਿਉ ਉਝੜਿ ਪਾਇ ॥
hoe sujaakhaa naanakaa so kiau ujharr paae |Ó Nanak, hvers vegna ætti sá sem getur séð að villast?
ਅੰਧੇ ਏਹਿ ਨ ਆਖੀਅਨਿ ਜਿਨ ਮੁਖਿ ਲੋਇਣ ਨਾਹਿ ॥
andhe ehi na aakheean jin mukh loein naeh |Ekki kalla þá blinda, sem ekki hafa augu í andliti.
ਅੰਧੇ ਸੇਈ ਨਾਨਕਾ ਖਸਮਹੁ ਘੁਥੇ ਜਾਹਿ ॥੧॥
andhe seee naanakaa khasamahu ghuthe jaeh |1|Þeir einir eru blindir, ó Nanak, sem villast frá Drottni sínum og meistara. ||1||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |Annað Mehl:
ਸਾਹਿਬਿ ਅੰਧਾ ਜੋ ਕੀਆ ਕਰੇ ਸੁਜਾਖਾ ਹੋਇ ॥
saahib andhaa jo keea kare sujaakhaa hoe |Sá sem Drottinn hefur gert blindan - Drottinn getur látið hann sjá aftur.
ਜੇਹਾ ਜਾਣੈ ਤੇਹੋ ਵਰਤੈ ਜੇ ਸਉ ਆਖੈ ਕੋਇ ॥
jehaa jaanai teho varatai je sau aakhai koe |Hann hagar sér aðeins eins og hann veit, þó að hægt sé að tala við hann hundrað sinnum.
ਜਿਥੈ ਸੁ ਵਸਤੁ ਨ ਜਾਪਈ ਆਪੇ ਵਰਤਉ ਜਾਣਿ ॥
jithai su vasat na jaapee aape vartau jaan |Þar sem hið raunverulega sést ekki, ríkir sjálfshyggja þar - þekki þetta vel.
ਨਾਨਕ ਗਾਹਕੁ ਕਿਉ ਲਏ ਸਕੈ ਨ ਵਸਤੁ ਪਛਾਣਿ ॥੨॥
naanak gaahak kiau le sakai na vasat pachhaan |2|Ó Nanak, hvernig getur kaupandinn keypt alvöru hlutinn, ef hann getur ekki þekkt hann? ||2||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |Annað Mehl:
ਸੋ ਕਿਉ ਅੰਧਾ ਆਖੀਐ ਜਿ ਹੁਕਮਹੁ ਅੰਧਾ ਹੋਇ ॥
so kiau andhaa aakheeai ji hukamahu andhaa hoe |Hvernig getur einhver verið kallaður blindur, ef hann var blindaður fyrir skipun Drottins?
ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੁ ਨ ਬੁਝਈ ਅੰਧਾ ਕਹੀਐ ਸੋਇ ॥੩॥
naanak hukam na bujhee andhaa kaheeai soe |3|Ó Nanak, sá sem skilur ekki Hukam boðorðs Drottins ætti að vera kallaður blindur. ||3||