ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Síða - 1112
ਅਨਦਿਨੁ ਰਤੜੀਏ ਸਹਜਿ ਮਿਲੀਜੈ ॥
anadin ratarree sahaj mileejai |Nótt og dagur, gegnsýrður kærleika hans, munt þú hitta hann með innsæi vellíðan.
ਸੁਖਿ ਸਹਜਿ ਮਿਲੀਜੈ ਰੋਸੁ ਨ ਕੀਜੈ ਗਰਬੁ ਨਿਵਾਰਿ ਸਮਾਣੀ ॥
sukh sahaj mileejai ros na keejai garab nivaar samaanee |Í himneskum friði og jafnvægi muntu hitta hann; hafðu ekki reiði - lægðu undir þig stolta sjálfið þitt!
ਸਾਚੈ ਰਾਤੀ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਈ ਮਨਮੁਖਿ ਆਵਣ ਜਾਣੀ ॥
saachai raatee milai milaaee manamukh aavan jaanee |Inni í sannleikanum er ég sameinuð í sambandinu hans, á meðan hinir eigingjarnu manmúkar halda áfram að koma og fara.
ਜਬ ਨਾਚੀ ਤਬ ਘੂਘਟੁ ਕੈਸਾ ਮਟੁਕੀ ਫੋੜਿ ਨਿਰਾਰੀ ॥
jab naachee tab ghooghatt kaisaa mattukee forr niraaree |Þegar þú dansar, hvaða blæja hylur þig? Brjóttu vatnspottinn og vertu óbundinn.
ਨਾਨਕ ਆਪੈ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰੀ ॥੪॥੪॥
naanak aapai aap pachhaanai guramukh tat beechaaree |4|4|Ó Nanak, áttaðu þig á þínu eigin sjálfi; sem Gurmukh, hugleiðið kjarna raunveruleikans. ||4||4||
ਤੁਖਾਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
tukhaaree mahalaa 1 |Tukhaari, First Mehl:
ਮੇਰੇ ਲਾਲ ਰੰਗੀਲੇ ਹਮ ਲਾਲਨ ਕੇ ਲਾਲੇ ॥
mere laal rangeele ham laalan ke laale |Ó, elsku ástin mín, ég er þræll þræla þinna.
ਗੁਰਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਆ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਭਾਲੇ ॥
gur alakh lakhaaeaa avar na doojaa bhaale |Sérfræðingurinn hefur sýnt mér hinn ósýnilega Drottin og núna leita ég ekki annars.
ਗੁਰਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਆ ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਇਆ ਜਾ ਪ੍ਰਭਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ॥
gur alakh lakhaaeaa jaa tis bhaaeaa jaa prabh kirapaa dhaaree |Sérfræðingurinn sýndi mér hinn ósýnilega Drottin, þegar hann þóknaði honum og þegar Guð dreifði blessunum sínum.
ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ਪੁਰਖੁ ਬਿਧਾਤਾ ਸਹਜਿ ਮਿਲੇ ਬਨਵਾਰੀ ॥
jagajeevan daataa purakh bidhaataa sahaj mile banavaaree |Líf heimsins, gjafarinn mikli, frumherrann, örlagaarkitektinn, drottinn skóganna - ég hef hitt hann með auðveldum innsæi.
ਨਦਰਿ ਕਰਹਿ ਤੂ ਤਾਰਹਿ ਤਰੀਐ ਸਚੁ ਦੇਵਹੁ ਦੀਨ ਦਇਆਲਾ ॥
nadar kareh too taareh tareeai sach devahu deen deaalaa |Gefðu náðarblikinu þínu og flyttu mig yfir, til að bjarga mér. Vinsamlegast blessaðu mig með sannleikanum, ó Drottinn, miskunnsamur hinum hógværu.
ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸਾ ਤੂ ਸਰਬ ਜੀਆ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਾ ॥੧॥
pranavat naanak daasan daasaa too sarab jeea pratipaalaa |1|Biður Nanak, ég er þræll þræla þinna. Þú ert umhyggjumaður allra sálna. ||1||
ਭਰਿਪੁਰਿ ਧਾਰਿ ਰਹੇ ਅਤਿ ਪਿਆਰੇ ॥
bharipur dhaar rahe at piaare |Kæri ástvinur minn er bundinn um allan alheiminn.
ਸਬਦੇ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਗੁਰ ਰੂਪਿ ਮੁਰਾਰੇ ॥
sabade rav rahiaa gur roop muraare |Shabad er í gegnum Guru, útfærslu Drottins.
ਗੁਰ ਰੂਪ ਮੁਰਾਰੇ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਧਾਰੇ ਤਾ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
gur roop muraare tribhavan dhaare taa kaa ant na paaeaa |Guru, holdgervingur Drottins, er bundinn um alla heimana þrjá; Takmörk hans finnast ekki.
ਰੰਗੀ ਜਿਨਸੀ ਜੰਤ ਉਪਾਏ ਨਿਤ ਦੇਵੈ ਚੜੈ ਸਵਾਇਆ ॥
rangee jinasee jant upaae nit devai charrai savaaeaa |Hann skapaði verur af ýmsum litum og tegundum; Blessanir hans aukast dag frá degi.
ਅਪਰੰਪਰੁ ਆਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੇ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਹੋਵੈ ॥
aparanpar aape thaap uthaape tis bhaavai so hovai |Hinn óendanlega Drottinn sjálfur stofnar og afnám; hvað sem honum þóknast, gerist.
ਨਾਨਕ ਹੀਰਾ ਹੀਰੈ ਬੇਧਿਆ ਗੁਣ ਕੈ ਹਾਰਿ ਪਰੋਵੈ ॥੨॥
naanak heeraa heerai bedhiaa gun kai haar parovai |2|Ó Nanak, demantur hugans er stunginn í gegnum demant andlegrar visku. Dyggðarkransinn er strengdur. ||2||
ਗੁਣ ਗੁਣਹਿ ਸਮਾਣੇ ਮਸਤਕਿ ਨਾਮ ਨੀਸਾਣੋ ॥
gun guneh samaane masatak naam neesaano |Hin dyggðuga manneskja sameinast í dyggða Drottni; enni hans ber merki Naams, nafns Drottins.
ਸਚੁ ਸਾਚਿ ਸਮਾਇਆ ਚੂਕਾ ਆਵਣ ਜਾਣੋ ॥
sach saach samaaeaa chookaa aavan jaano |Hin sanna manneskja sameinast í hinum sanna Drottni; Komum og ferðum hans er lokið.
ਸਚੁ ਸਾਚਿ ਪਛਾਤਾ ਸਾਚੈ ਰਾਤਾ ਸਾਚੁ ਮਿਲੈ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ॥
sach saach pachhaataa saachai raataa saach milai man bhaavai |Hin sanna manneskja gerir sér grein fyrir hinum sanna Drottni og er gegnsýrður af sannleika. Hann hittir hinn sanna Drottin og er þóknanlegur í huga Drottins.
ਸਾਚੇ ਊਪਰਿ ਅਵਰੁ ਨ ਦੀਸੈ ਸਾਚੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਵੈ ॥
saache aoopar avar na deesai saache saach samaavai |Enginn annar sést yfir hinum sanna Drottni; hin sanna manneskja sameinast í hinum sanna Drottni.
ਮੋਹਨਿ ਮੋਹਿ ਲੀਆ ਮਨੁ ਮੇਰਾ ਬੰਧਨ ਖੋਲਿ ਨਿਰਾਰੇ ॥
mohan mohi leea man meraa bandhan khol niraare |Hinn heillandi Drottinn hefur heillað huga minn; leysir mig úr ánauðinni, hann hefur frelsað mig.
ਨਾਨਕ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਣੀ ਜਾ ਮਿਲਿਆ ਅਤਿ ਪਿਆਰੇ ॥੩॥
naanak jotee jot samaanee jaa miliaa at piaare |3|Ó Nanak, ljósið mitt sameinaðist í ljósið, þegar ég hitti elskulegasta ástvin minn. ||3||
ਸਚ ਘਰੁ ਖੋਜਿ ਲਹੇ ਸਾਚਾ ਗੁਰ ਥਾਨੋ ॥
sach ghar khoj lahe saachaa gur thaano |Með því að leita, hið sanna heimili, er staðurinn sanna sérfræðingur fundinn.
ਮਨਮੁਖਿ ਨਹ ਪਾਈਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੋ ॥
manamukh nah paaeeai guramukh giaano |Gurmukh öðlast andlega visku, en hinn eigingjarni manmukh ekki.
ਦੇਵੈ ਸਚੁ ਦਾਨੋ ਸੋ ਪਰਵਾਨੋ ਸਦ ਦਾਤਾ ਵਡ ਦਾਣਾ ॥
devai sach daano so paravaano sad daataa vadd daanaa |Hver sá sem Drottinn hefur blessað með gjöf sannleikans er meðtekinn; hinn æðsta viti Drottinn er að eilífu hinn mikli gjafi.
ਅਮਰੁ ਅਜੋਨੀ ਅਸਥਿਰੁ ਜਾਪੈ ਸਾਚਾ ਮਹਲੁ ਚਿਰਾਣਾ ॥
amar ajonee asathir jaapai saachaa mahal chiraanaa |Hann er þekktur fyrir að vera ódauðlegur, ófæddur og varanlegur; hið sanna híbýli nærveru hans er eilíft.
ਦੋਤਿ ਉਚਾਪਤਿ ਲੇਖੁ ਨ ਲਿਖੀਐ ਪ੍ਰਗਟੀ ਜੋਤਿ ਮੁਰਾਰੀ ॥
dot uchaapat lekh na likheeai pragattee jot muraaree |Dagleg frásögn af verkum er ekki skráð fyrir þann einstakling, sem sýnir ljóma hins guðdómlega ljóss Drottins.
ਨਾਨਕ ਸਾਚਾ ਸਾਚੈ ਰਾਚਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਰੀਐ ਤਾਰੀ ॥੪॥੫॥
naanak saachaa saachai raachaa guramukh tareeai taaree |4|5|Ó Nanak, hin sanna manneskja er niðursokkin af hinum sanna Drottni; Gurmukh fer yfir á hina hliðina. ||4||5||
ਤੁਖਾਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
tukhaaree mahalaa 1 |Tukhaari, First Mehl:
ਏ ਮਨ ਮੇਰਿਆ ਤੂ ਸਮਝੁ ਅਚੇਤ ਇਆਣਿਆ ਰਾਮ ॥
e man meriaa too samajh achet eaaniaa raam |Ó fáfróði, meðvitundarlausi hugur minn, endurbættu sjálfan þig.
ਏ ਮਨ ਮੇਰਿਆ ਛਡਿ ਅਵਗਣ ਗੁਣੀ ਸਮਾਣਿਆ ਰਾਮ ॥
e man meriaa chhadd avagan gunee samaaniaa raam |Ó hugur minn, skildu eftir galla þína og galla og vertu niðursokkinn af dyggðum.
ਬਹੁ ਸਾਦ ਲੁਭਾਣੇ ਕਿਰਤ ਕਮਾਣੇ ਵਿਛੁੜਿਆ ਨਹੀ ਮੇਲਾ ॥
bahu saad lubhaane kirat kamaane vichhurriaa nahee melaa |Þú ert blekktur af svo mörgum bragðtegundum og ánægjum og þú hagar þér í slíku rugli. Þú ert aðskilinn og þú munt ekki hitta Drottin þinn.
ਕਿਉ ਦੁਤਰੁ ਤਰੀਐ ਜਮ ਡਰਿ ਮਰੀਐ ਜਮ ਕਾ ਪੰਥੁ ਦੁਹੇਲਾ ॥
kiau dutar tareeai jam ddar mareeai jam kaa panth duhelaa |Hvernig er hægt að fara yfir hið ófærða heimshaf? Óttinn við sendiboða dauðans er banvænn. Vegur dauðans er sársaukafullur.
ਮਨਿ ਰਾਮੁ ਨਹੀ ਜਾਤਾ ਸਾਝ ਪ੍ਰਭਾਤਾ ਅਵਘਟਿ ਰੁਧਾ ਕਿਆ ਕਰੇ ॥
man raam nahee jaataa saajh prabhaataa avaghatt rudhaa kiaa kare |Hinn dauðlegi þekkir ekki Drottin að kvöldi eða á morgnana; fastur á svikulu leiðinni, hvað gerir hann þá?
ਬੰਧਨਿ ਬਾਧਿਆ ਇਨ ਬਿਧਿ ਛੂਟੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵੈ ਨਰਹਰੇ ॥੧॥
bandhan baadhiaa in bidh chhoottai guramukh sevai narahare |1|Hann er bundinn í ánauð og losnar aðeins með þessari aðferð: þjóna Drottni sem Gurmukh. ||1||
ਏ ਮਨ ਮੇਰਿਆ ਤੂ ਛੋਡਿ ਆਲ ਜੰਜਾਲਾ ਰਾਮ ॥
e man meriaa too chhodd aal janjaalaa raam |Ó hugur minn, yfirgefið heimilisflækjur þínar.
ਏ ਮਨ ਮੇਰਿਆ ਹਰਿ ਸੇਵਹੁ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਾਲਾ ਰਾਮ ॥
e man meriaa har sevahu purakh niraalaa raam |Ó hugur minn, þjónið Drottni, hinum frumlega, aðskilda Drottni.