ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 1112

ਅਨਦਿਨੁ ਰਤੜੀਏ ਸਹਜਿ ਮਿਲੀਜੈ ॥

anadin ratarree sahaj mileejai |

രാവും പകലും, അവൻ്റെ സ്നേഹത്താൽ നിറഞ്ഞു, നിങ്ങൾ അവബോധപൂർവ്വം അനായാസമായി അവനെ കണ്ടുമുട്ടും.

ਸੁਖਿ ਸਹਜਿ ਮਿਲੀਜੈ ਰੋਸੁ ਨ ਕੀਜੈ ਗਰਬੁ ਨਿਵਾਰਿ ਸਮਾਣੀ ॥

sukh sahaj mileejai ros na keejai garab nivaar samaanee |

സ്വർഗ്ഗീയ സമാധാനത്തിലും സമനിലയിലും നിങ്ങൾ അവനെ കാണും; കോപം സൂക്ഷിക്കരുത് - നിങ്ങളുടെ അഭിമാനത്തെ കീഴ്പ്പെടുത്തുക!

ਸਾਚੈ ਰਾਤੀ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਈ ਮਨਮੁਖਿ ਆਵਣ ਜਾਣੀ ॥

saachai raatee milai milaaee manamukh aavan jaanee |

സത്യത്തിൽ മുഴുകി, ഞാൻ അവൻ്റെ ഐക്യത്തിൽ ഐക്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു, അതേസമയം സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മൻമുഖങ്ങൾ വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു.

ਜਬ ਨਾਚੀ ਤਬ ਘੂਘਟੁ ਕੈਸਾ ਮਟੁਕੀ ਫੋੜਿ ਨਿਰਾਰੀ ॥

jab naachee tab ghooghatt kaisaa mattukee forr niraaree |

നിങ്ങൾ നൃത്തം ചെയ്യുമ്പോൾ, ഏത് മൂടുപടം നിങ്ങളെ മൂടുന്നു? വാട്ടർ പാത്രം തകർക്കുക, അറ്റാച്ച് ചെയ്യപ്പെടാതിരിക്കുക.

ਨਾਨਕ ਆਪੈ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰੀ ॥੪॥੪॥

naanak aapai aap pachhaanai guramukh tat beechaaree |4|4|

ഓ നാനാക്ക്, സ്വയം തിരിച്ചറിയുക; ഗുർമുഖ് എന്ന നിലയിൽ, യാഥാർത്ഥ്യത്തിൻ്റെ സത്തയെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുക. ||4||4||

ਤੁਖਾਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥

tukhaaree mahalaa 1 |

തുഖാരി, ആദ്യ മെഹൽ:

ਮੇਰੇ ਲਾਲ ਰੰਗੀਲੇ ਹਮ ਲਾਲਨ ਕੇ ਲਾਲੇ ॥

mere laal rangeele ham laalan ke laale |

എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവരേ, ഞാൻ നിങ്ങളുടെ അടിമകളുടെ അടിമയാണ്.

ਗੁਰਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਆ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਭਾਲੇ ॥

gur alakh lakhaaeaa avar na doojaa bhaale |

ഗുരു എനിക്ക് അദൃശ്യനായ ഭഗവാനെ കാണിച്ചുതന്നിരിക്കുന്നു, ഇപ്പോൾ ഞാൻ മറ്റൊന്നും അന്വേഷിക്കുന്നില്ല.

ਗੁਰਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਆ ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਇਆ ਜਾ ਪ੍ਰਭਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ॥

gur alakh lakhaaeaa jaa tis bhaaeaa jaa prabh kirapaa dhaaree |

ഗുരു എനിക്ക് അദൃശ്യനായ ഭഗവാനെ കാണിച്ചുതന്നു, അത് അവനെ പ്രസാദിപ്പിച്ചപ്പോൾ, ദൈവം അനുഗ്രഹം ചൊരിയുമ്പോൾ.

ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ਪੁਰਖੁ ਬਿਧਾਤਾ ਸਹਜਿ ਮਿਲੇ ਬਨਵਾਰੀ ॥

jagajeevan daataa purakh bidhaataa sahaj mile banavaaree |

ലോകത്തിൻ്റെ ജീവിതം, മഹത്തായ ദാതാവ്, ആദിമ നാഥൻ, വിധിയുടെ ശില്പി, വനങ്ങളുടെ നാഥൻ - ഞാൻ അവനെ അവബോധപൂർവ്വം എളുപ്പത്തിൽ കണ്ടുമുട്ടി.

ਨਦਰਿ ਕਰਹਿ ਤੂ ਤਾਰਹਿ ਤਰੀਐ ਸਚੁ ਦੇਵਹੁ ਦੀਨ ਦਇਆਲਾ ॥

nadar kareh too taareh tareeai sach devahu deen deaalaa |

എന്നെ രക്ഷിക്കാൻ അങ്ങയുടെ കൃപ നൽകി എന്നെ കടത്തിവിടൂ. കർത്താവേ, എളിമയുള്ളവരോട് കരുണയുള്ളവനേ, സത്യം നൽകി എന്നെ അനുഗ്രഹിക്കണമേ.

ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸਾ ਤੂ ਸਰਬ ਜੀਆ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਾ ॥੧॥

pranavat naanak daasan daasaa too sarab jeea pratipaalaa |1|

നാനാക്ക് പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു, ഞാൻ നിങ്ങളുടെ അടിമകളുടെ അടിമയാണ്. എല്ലാ ആത്മാക്കളുടെയും പ്രിയങ്കരനാണ് നീ. ||1||

ਭਰਿਪੁਰਿ ਧਾਰਿ ਰਹੇ ਅਤਿ ਪਿਆਰੇ ॥

bharipur dhaar rahe at piaare |

എൻ്റെ പ്രിയതമയെ പ്രപഞ്ചം മുഴുവൻ പ്രതിഷ്ഠിച്ചിരിക്കുന്നു.

ਸਬਦੇ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਗੁਰ ਰੂਪਿ ਮੁਰਾਰੇ ॥

sabade rav rahiaa gur roop muraare |

ഭഗവാൻ്റെ മൂർത്തീഭാവമായ ഗുരുവിലൂടെ ശബ്ദം വ്യാപിക്കുന്നു.

ਗੁਰ ਰੂਪ ਮੁਰਾਰੇ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਧਾਰੇ ਤਾ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥

gur roop muraare tribhavan dhaare taa kaa ant na paaeaa |

ഭഗവാൻ്റെ മൂർത്തീഭാവമായ ഗുരു മൂന്നു ലോകങ്ങളിലും പ്രതിഷ്ഠിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു; അവൻ്റെ പരിധികൾ കണ്ടെത്താൻ കഴിയില്ല.

ਰੰਗੀ ਜਿਨਸੀ ਜੰਤ ਉਪਾਏ ਨਿਤ ਦੇਵੈ ਚੜੈ ਸਵਾਇਆ ॥

rangee jinasee jant upaae nit devai charrai savaaeaa |

പലതരം നിറങ്ങളിലുള്ള ജീവികളെ അവൻ സൃഷ്ടിച്ചു; അവൻ്റെ അനുഗ്രഹങ്ങൾ അനുദിനം വർദ്ധിക്കുന്നു.

ਅਪਰੰਪਰੁ ਆਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੇ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਹੋਵੈ ॥

aparanpar aape thaap uthaape tis bhaavai so hovai |

അനന്തമായ ഭഗവാൻ തന്നെ സ്ഥാപിക്കുകയും വിച്ഛേദിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; അവൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നതെന്തും സംഭവിക്കുന്നു.

ਨਾਨਕ ਹੀਰਾ ਹੀਰੈ ਬੇਧਿਆ ਗੁਣ ਕੈ ਹਾਰਿ ਪਰੋਵੈ ॥੨॥

naanak heeraa heerai bedhiaa gun kai haar parovai |2|

ഓ നാനാക്ക്, മനസ്സിൻ്റെ വജ്രം ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ വജ്രത്താൽ തുളച്ചുകയറുന്നു. പുണ്യത്തിൻ്റെ മാല ചാർത്തിയിരിക്കുന്നു. ||2||

ਗੁਣ ਗੁਣਹਿ ਸਮਾਣੇ ਮਸਤਕਿ ਨਾਮ ਨੀਸਾਣੋ ॥

gun guneh samaane masatak naam neesaano |

സദ്‌വൃത്തനായ വ്യക്തി സദ്‌വൃത്തനായ ഭഗവാനിൽ ലയിക്കുന്നു; അവൻ്റെ നെറ്റിയിൽ ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തിൻ്റെ ചിഹ്നമുണ്ട്.

ਸਚੁ ਸਾਚਿ ਸਮਾਇਆ ਚੂਕਾ ਆਵਣ ਜਾਣੋ ॥

sach saach samaaeaa chookaa aavan jaano |

യഥാർത്ഥ വ്യക്തി യഥാർത്ഥ കർത്താവിൽ ലയിക്കുന്നു; അവൻ്റെ വരവും പോക്കും കഴിഞ്ഞു.

ਸਚੁ ਸਾਚਿ ਪਛਾਤਾ ਸਾਚੈ ਰਾਤਾ ਸਾਚੁ ਮਿਲੈ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ॥

sach saach pachhaataa saachai raataa saach milai man bhaavai |

യഥാർത്ഥ വ്യക്തി യഥാർത്ഥ ഭഗവാനെ തിരിച്ചറിയുകയും സത്യത്തിൽ മുഴുകുകയും ചെയ്യുന്നു. അവൻ യഥാർത്ഥ കർത്താവിനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നു, കർത്താവിൻ്റെ മനസ്സിന് പ്രസാദകരമാണ്.

ਸਾਚੇ ਊਪਰਿ ਅਵਰੁ ਨ ਦੀਸੈ ਸਾਚੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਵੈ ॥

saache aoopar avar na deesai saache saach samaavai |

യഥാർത്ഥ കർത്താവിനു മുകളിലായി മറ്റാരും കാണുന്നില്ല; യഥാർത്ഥ വ്യക്തി യഥാർത്ഥ കർത്താവിൽ ലയിക്കുന്നു.

ਮੋਹਨਿ ਮੋਹਿ ਲੀਆ ਮਨੁ ਮੇਰਾ ਬੰਧਨ ਖੋਲਿ ਨਿਰਾਰੇ ॥

mohan mohi leea man meraa bandhan khol niraare |

ആകർഷകമായ കർത്താവ് എൻ്റെ മനസ്സിനെ ആകർഷിച്ചു; എന്നെ അടിമത്തത്തിൽ നിന്ന് വിടുവിച്ചു, അവൻ എന്നെ സ്വതന്ത്രനാക്കി.

ਨਾਨਕ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਣੀ ਜਾ ਮਿਲਿਆ ਅਤਿ ਪਿਆਰੇ ॥੩॥

naanak jotee jot samaanee jaa miliaa at piaare |3|

ഓ നാനാക്ക്, എൻ്റെ ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ടവളെ കണ്ടുമുട്ടിയപ്പോൾ എൻ്റെ വെളിച്ചം വെളിച്ചത്തിൽ ലയിച്ചു. ||3||

ਸਚ ਘਰੁ ਖੋਜਿ ਲਹੇ ਸਾਚਾ ਗੁਰ ਥਾਨੋ ॥

sach ghar khoj lahe saachaa gur thaano |

അന്വേഷിക്കുന്നതിലൂടെ, യഥാർത്ഥ ഭവനം, യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ സ്ഥാനം കണ്ടെത്തുന്നു.

ਮਨਮੁਖਿ ਨਹ ਪਾਈਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੋ ॥

manamukh nah paaeeai guramukh giaano |

ഗുർമുഖിന് ആത്മീയ ജ്ഞാനം ലഭിക്കുന്നു, അതേസമയം സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മൻമുഖിന് അത് ലഭിക്കുന്നില്ല.

ਦੇਵੈ ਸਚੁ ਦਾਨੋ ਸੋ ਪਰਵਾਨੋ ਸਦ ਦਾਤਾ ਵਡ ਦਾਣਾ ॥

devai sach daano so paravaano sad daataa vadd daanaa |

കർത്താവ് സത്യത്തിൻ്റെ ദാനം കൊണ്ട് അനുഗ്രഹിച്ചവരെ സ്വീകരിക്കുന്നു; പരമജ്ഞാനിയായ ഭഗവാൻ എന്നേക്കും മഹാദാതാവാണ്.

ਅਮਰੁ ਅਜੋਨੀ ਅਸਥਿਰੁ ਜਾਪੈ ਸਾਚਾ ਮਹਲੁ ਚਿਰਾਣਾ ॥

amar ajonee asathir jaapai saachaa mahal chiraanaa |

അവൻ അനശ്വരനും ജനിക്കാത്തവനും ശാശ്വതനുമാണെന്ന് അറിയപ്പെടുന്നു; അവൻ്റെ സാന്നിധ്യത്തിൻ്റെ യഥാർത്ഥ മന്ദിരം ശാശ്വതമാണ്.

ਦੋਤਿ ਉਚਾਪਤਿ ਲੇਖੁ ਨ ਲਿਖੀਐ ਪ੍ਰਗਟੀ ਜੋਤਿ ਮੁਰਾਰੀ ॥

dot uchaapat lekh na likheeai pragattee jot muraaree |

ഭഗവാൻ്റെ ദിവ്യപ്രകാശത്തിൻ്റെ പ്രകാശം പ്രകടമാക്കുന്ന ആ വ്യക്തിക്ക് വേണ്ടി ദൈനംദിന പ്രവൃത്തികളുടെ കണക്ക് രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ല.

ਨਾਨਕ ਸਾਚਾ ਸਾਚੈ ਰਾਚਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਰੀਐ ਤਾਰੀ ॥੪॥੫॥

naanak saachaa saachai raachaa guramukh tareeai taaree |4|5|

ഓ നാനാക്ക്, യഥാർത്ഥ വ്യക്തി യഥാർത്ഥ കർത്താവിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു; ഗുർമുഖ് മറുവശത്തേക്ക് കടന്നു. ||4||5||

ਤੁਖਾਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥

tukhaaree mahalaa 1 |

തുഖാരി, ആദ്യ മെഹൽ:

ਏ ਮਨ ਮੇਰਿਆ ਤੂ ਸਮਝੁ ਅਚੇਤ ਇਆਣਿਆ ਰਾਮ ॥

e man meriaa too samajh achet eaaniaa raam |

ഹേ, എൻ്റെ അറിവില്ലാത്ത, അബോധ മനസ്സേ, സ്വയം പരിഷ്കരിക്കുക.

ਏ ਮਨ ਮੇਰਿਆ ਛਡਿ ਅਵਗਣ ਗੁਣੀ ਸਮਾਣਿਆ ਰਾਮ ॥

e man meriaa chhadd avagan gunee samaaniaa raam |

എൻ്റെ മനസ്സേ, നിൻ്റെ തെറ്റുകളും കുറവുകളും ഉപേക്ഷിച്ച് പുണ്യത്തിൽ മുഴുകുക.

ਬਹੁ ਸਾਦ ਲੁਭਾਣੇ ਕਿਰਤ ਕਮਾਣੇ ਵਿਛੁੜਿਆ ਨਹੀ ਮੇਲਾ ॥

bahu saad lubhaane kirat kamaane vichhurriaa nahee melaa |

നിങ്ങൾ പല സുഗന്ധങ്ങളാലും സുഖങ്ങളാലും വഞ്ചിക്കപ്പെട്ടു, അത്തരം ആശയക്കുഴപ്പത്തിലാണ് നിങ്ങൾ പ്രവർത്തിക്കുന്നത്. നിങ്ങൾ വേർപിരിഞ്ഞു, നിങ്ങളുടെ നാഥനെ നിങ്ങൾ കണ്ടുമുട്ടുകയില്ല.