ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 1288
ਲਿਖਿਆ ਪਲੈ ਪਾਇ ਸੋ ਸਚੁ ਜਾਣੀਐ ॥
likhiaa palai paae so sach jaaneeai |മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ച വിധി പ്രവർത്തനക്ഷമമായ ഒരാൾ, യഥാർത്ഥ ഭഗവാനെ അറിയുന്നു.
ਹੁਕਮੀ ਹੋਇ ਨਿਬੇੜੁ ਗਇਆ ਜਾਣੀਐ ॥
hukamee hoe niberr geaa jaaneeai |ദൈവത്തിൻ്റെ കൽപ്പനയാൽ അത് നിയമിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. മർത്യൻ പോകുമ്പോൾ അവൻ അറിയുന്നു.
ਭਉਜਲ ਤਾਰਣਹਾਰੁ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੀਐ ॥
bhaujal taaranahaar sabad pachhaaneeai |ശബാദിൻ്റെ വചനം മനസ്സിലാക്കുക, ഭയപ്പെടുത്തുന്ന ലോകസമുദ്രം കടക്കുക.
ਚੋਰ ਜਾਰ ਜੂਆਰ ਪੀੜੇ ਘਾਣੀਐ ॥
chor jaar jooaar peerre ghaaneeai |കള്ളന്മാരും വ്യഭിചാരികളും ചൂതാട്ടക്കാരും മില്ലിലെ വിത്ത് പോലെ അമർത്തപ്പെടുന്നു.
ਨਿੰਦਕ ਲਾਇਤਬਾਰ ਮਿਲੇ ਹੜੑਵਾਣੀਐ ॥
nindak laaeitabaar mile harravaaneeai |പരദൂഷണം പറയുന്നവരും ഏഷണി പറയുന്നവരും കൈകൂപ്പിയാണ്.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ਸੁ ਦਰਗਹ ਜਾਣੀਐ ॥੨੧॥
guramukh sach samaae su daragah jaaneeai |21|ഗുരുമുഖൻ യഥാർത്ഥ ഭഗവാനിൽ ലയിച്ചു, ഭഗവാൻ്റെ കോടതിയിൽ പ്രസിദ്ധനാണ്. ||21||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |സലോക്, രണ്ടാമത്തെ മെഹൽ:
ਨਾਉ ਫਕੀਰੈ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਮੂਰਖ ਪੰਡਿਤੁ ਨਾਉ ॥
naau fakeerai paatisaahu moorakh panddit naau |യാചകൻ ചക്രവർത്തി എന്നും വിഡ്ഢി മതപണ്ഡിതൻ എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു.
ਅੰਧੇ ਕਾ ਨਾਉ ਪਾਰਖੂ ਏਵੈ ਕਰੇ ਗੁਆਉ ॥
andhe kaa naau paarakhoo evai kare guaau |അന്ധൻ ദർശകൻ എന്നറിയപ്പെടുന്നു; ആളുകൾ സംസാരിക്കുന്നത് ഇങ്ങനെയാണ്.
ਇਲਤਿ ਕਾ ਨਾਉ ਚਉਧਰੀ ਕੂੜੀ ਪੂਰੇ ਥਾਉ ॥
eilat kaa naau chaudharee koorree poore thaau |കുഴപ്പം ഉണ്ടാക്കുന്നവനെ നേതാവ് എന്നും കള്ളം പറയുന്നവൻ ബഹുമാനത്തോടെ ഇരിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣੀਐ ਕਲਿ ਕਾ ਏਹੁ ਨਿਆਉ ॥੧॥
naanak guramukh jaaneeai kal kaa ehu niaau |1|ഓ നാനാക്ക്, കലിയുഗത്തിൻ്റെ ഇരുണ്ട യുഗത്തിൽ ഇത് നീതിയാണെന്ന് ഗുരുമുഖന്മാർക്ക് അറിയാം. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਹਰਣਾਂ ਬਾਜਾਂ ਤੈ ਸਿਕਦਾਰਾਂ ਏਨੑਾ ਪੜਿੑਆ ਨਾਉ ॥
haranaan baajaan tai sikadaaraan enaa parriaa naau |മാനുകളും ഫാൽക്കണുകളും സർക്കാർ ഉദ്യോഗസ്ഥരും പരിശീലനം സിദ്ധിച്ചവരും മിടുക്കരുമാണെന്ന് അറിയപ്പെടുന്നു.
ਫਾਂਧੀ ਲਗੀ ਜਾਤਿ ਫਹਾਇਨਿ ਅਗੈ ਨਾਹੀ ਥਾਉ ॥
faandhee lagee jaat fahaaein agai naahee thaau |കെണി വെച്ചാൽ അവർ സ്വന്തം ഇനം കുടുക്കുന്നു; ഇനി അവർ വിശ്രമിക്കാൻ ഇടം കണ്ടെത്തുകയില്ല.
ਸੋ ਪੜਿਆ ਸੋ ਪੰਡਿਤੁ ਬੀਨਾ ਜਿਨੑੀ ਕਮਾਣਾ ਨਾਉ ॥
so parriaa so panddit beenaa jinaee kamaanaa naau |അവൻ മാത്രമാണ് പണ്ഡിതനും ജ്ഞാനിയും, അവൻ മാത്രമാണ് നാമം അനുഷ്ഠിക്കുന്ന പണ്ഡിതനും.
ਪਹਿਲੋ ਦੇ ਜੜ ਅੰਦਰਿ ਜੰਮੈ ਤਾ ਉਪਰਿ ਹੋਵੈ ਛਾਂਉ ॥
pahilo de jarr andar jamai taa upar hovai chhaanau |ആദ്യം, മരം അതിൻ്റെ വേരുകൾ താഴ്ത്തുന്നു, തുടർന്ന് അത് മുകളിൽ തണൽ പരത്തുന്നു.
ਰਾਜੇ ਸੀਹ ਮੁਕਦਮ ਕੁਤੇ ॥
raaje seeh mukadam kute |രാജാക്കന്മാർ കടുവകളും അവരുടെ ഉദ്യോഗസ്ഥന്മാർ നായ്ക്കളും ആകുന്നു;
ਜਾਇ ਜਗਾਇਨਿੑ ਬੈਠੇ ਸੁਤੇ ॥
jaae jagaaeini baitthe sute |അവർ പുറത്തുപോയി ഉറങ്ങുന്നവരെ ശല്യപ്പെടുത്താൻ ഉണർത്തുന്നു.
ਚਾਕਰ ਨਹਦਾ ਪਾਇਨਿੑ ਘਾਉ ॥
chaakar nahadaa paaeini ghaau |പൊതുപ്രവർത്തകർ നഖം കൊണ്ട് മുറിവേൽപ്പിക്കുന്നു.
ਰਤੁ ਪਿਤੁ ਕੁਤਿਹੋ ਚਟਿ ਜਾਹੁ ॥
rat pit kutiho chatt jaahu |ചോർന്നൊലിക്കുന്ന രക്തം നായ്ക്കൾ നക്കും.
ਜਿਥੈ ਜੀਆਂ ਹੋਸੀ ਸਾਰ ॥
jithai jeean hosee saar |എന്നാൽ അവിടെ, കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ, എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളും വിധിക്കപ്പെടും.
ਨਕਂੀ ਵਢਂੀ ਲਾਇਤਬਾਰ ॥੨॥
nakanee vadtanee laaeitabaar |2|ജനവിശ്വാസം ലംഘിച്ചവർ നാണം കെടും; അവരുടെ മൂക്ക് ഛേദിക്കപ്പെടും. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਆਪਿ ਉਪਾਏ ਮੇਦਨੀ ਆਪੇ ਕਰਦਾ ਸਾਰ ॥
aap upaae medanee aape karadaa saar |അവൻ തന്നെ ലോകത്തെ സൃഷ്ടിക്കുന്നു, അവൻ തന്നെ പരിപാലിക്കുന്നു.
ਭੈ ਬਿਨੁ ਭਰਮੁ ਨ ਕਟੀਐ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
bhai bin bharam na katteeai naam na lagai piaar |ദൈവഭയമില്ലാതെ, സംശയം ദൂരീകരിക്കപ്പെടുന്നില്ല, നാമത്തോടുള്ള സ്നേഹം സ്വീകരിക്കപ്പെടുന്നില്ല.
ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਭਉ ਊਪਜੈ ਪਾਈਐ ਮੋਖ ਦੁਆਰ ॥
satigur te bhau aoopajai paaeeai mokh duaar |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിലൂടെ ദൈവഭയം ഉണർന്നു, രക്ഷയുടെ വാതിൽ കണ്ടെത്തുന്നു.
ਭੈ ਤੇ ਸਹਜੁ ਪਾਈਐ ਮਿਲਿ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਅਪਾਰ ॥
bhai te sahaj paaeeai mil jotee jot apaar |ദൈവഭയത്തിലൂടെ, അവബോധജന്യമായ അനായാസം ലഭിക്കുന്നു, ഒരാളുടെ പ്രകാശം അനന്തതയുടെ പ്രകാശത്തിലേക്ക് ലയിക്കുന്നു.
ਭੈ ਤੇ ਭੈਜਲੁ ਲੰਘੀਐ ਗੁਰਮਤੀ ਵੀਚਾਰੁ ॥
bhai te bhaijal langheeai guramatee veechaar |ദൈവഭയത്തിലൂടെ, ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളെ പ്രതിഫലിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ഭയാനകമായ ലോകസമുദ്രം കടന്നുപോകുന്നു.
ਭੈ ਤੇ ਨਿਰਭਉ ਪਾਈਐ ਜਿਸ ਦਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥
bhai te nirbhau paaeeai jis daa ant na paaraavaar |ദൈവഭയത്താൽ, നിർഭയനായ കർത്താവിനെ കണ്ടെത്തുന്നു; അവന് അവസാനമോ പരിമിതികളോ ഇല്ല.
ਮਨਮੁਖ ਭੈ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਜਲਤੇ ਕਰਹਿ ਪੁਕਾਰ ॥
manamukh bhai kee saar na jaananee trisanaa jalate kareh pukaar |സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മനുഷ്യമുഖങ്ങൾ ദൈവഭയത്തിൻ്റെ മൂല്യത്തെ വിലമതിക്കുന്നില്ല. മോഹത്താൽ ജ്വലിച്ചു കരയുകയും വിലപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਨਾਨਕ ਨਾਵੈ ਹੀ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰਮਤੀ ਉਰਿ ਧਾਰ ॥੨੨॥
naanak naavai hee te sukh paaeaa guramatee ur dhaar |22|ഓ നാനാക്ക്, നാമത്തിലൂടെ, ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ ഹൃദയത്തിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നതിലൂടെ സമാധാനം ലഭിക്കും. ||22||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਰੂਪੈ ਕਾਮੈ ਦੋਸਤੀ ਭੁਖੈ ਸਾਦੈ ਗੰਢੁ ॥
roopai kaamai dosatee bhukhai saadai gandt |സൗന്ദര്യവും ലൈംഗികാഭിലാഷവും സുഹൃത്തുക്കളാണ്; വിശപ്പും രുചികരമായ ഭക്ഷണവും ഒരുമിച്ചാണ്.
ਲਬੈ ਮਾਲੈ ਘੁਲਿ ਮਿਲਿ ਮਿਚਲਿ ਊਂਘੈ ਸਉੜਿ ਪਲੰਘੁ ॥
labai maalai ghul mil michal aoonghai saurr palangh |അത്യാഗ്രഹം സമ്പത്തിനായുള്ള തിരയലിൽ ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു, ഉറക്കം ഒരു ചെറിയ ഇടം പോലും കിടക്കയായി ഉപയോഗിക്കും.
ਭੰਉਕੈ ਕੋਪੁ ਖੁਆਰੁ ਹੋਇ ਫਕੜੁ ਪਿਟੇ ਅੰਧੁ ॥
bhnaukai kop khuaar hoe fakarr pitte andh |കോപം കുരയ്ക്കുകയും സ്വയം നാശം വരുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു, അന്ധമായി ഉപയോഗശൂന്യമായ സംഘർഷങ്ങൾ പിന്തുടരുന്നു.
ਚੁਪੈ ਚੰਗਾ ਨਾਨਕਾ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਮੁਹਿ ਗੰਧੁ ॥੧॥
chupai changaa naanakaa vin naavai muhi gandh |1|നാനാക്ക്, മിണ്ടാതിരിക്കുന്നത് നല്ലതാണ്; പേരില്ലാതെ ഒരാളുടെ വായിൽ നിന്ന് മാലിന്യം മാത്രമേ പുറത്തുവരൂ. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਰਾਜੁ ਮਾਲੁ ਰੂਪੁ ਜਾਤਿ ਜੋਬਨੁ ਪੰਜੇ ਠਗ ॥
raaj maal roop jaat joban panje tthag |രാജകീയ ശക്തി, സമ്പത്ത്, സൗന്ദര്യം, സാമൂഹിക പദവി, യുവത്വം എന്നിവയാണ് അഞ്ച് കള്ളന്മാർ.
ਏਨੀ ਠਗੀਂ ਜਗੁ ਠਗਿਆ ਕਿਨੈ ਨ ਰਖੀ ਲਜ ॥
enee tthageen jag tthagiaa kinai na rakhee laj |ഈ കള്ളന്മാർ ലോകത്തെ കൊള്ളയടിച്ചു; ആരുടെയും മാനം ഒഴിവാക്കിയിട്ടില്ല.
ਏਨਾ ਠਗਨਿੑ ਠਗ ਸੇ ਜਿ ਗੁਰ ਕੀ ਪੈਰੀ ਪਾਹਿ ॥
enaa tthagani tthag se ji gur kee pairee paeh |എന്നാൽ ഈ കള്ളന്മാർ തന്നെ കൊള്ളയടിക്കുന്നു, ഗുരുവിൻ്റെ കാൽക്കൽ വീഴുന്നവർ.
ਨਾਨਕ ਕਰਮਾ ਬਾਹਰੇ ਹੋਰਿ ਕੇਤੇ ਮੁਠੇ ਜਾਹਿ ॥੨॥
naanak karamaa baahare hor kete mutthe jaeh |2|ഓ നാനാക്ക്, നല്ല കർമ്മം ഇല്ലാത്ത ജനക്കൂട്ടം കൊള്ളയടിക്കുന്നു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਪੜਿਆ ਲੇਖੇਦਾਰੁ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ॥
parriaa lekhedaar lekhaa mangeeai |വിദ്യാസമ്പന്നരും വിദ്യാസമ്പന്നരും അവരുടെ പ്രവൃത്തികൾക്ക് കണക്കു ചോദിക്കുന്നു.
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕੂੜਿਆਰੁ ਅਉਖਾ ਤੰਗੀਐ ॥
vin naavai koorriaar aaukhaa tangeeai |പേരില്ലാതെ, അവർ വ്യാജമായി വിധിക്കപ്പെടുന്നു; അവർ ദുരിതമനുഭവിക്കുകയും കഷ്ടതകൾ അനുഭവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਅਉਘਟ ਰੁਧੇ ਰਾਹ ਗਲੀਆਂ ਰੋਕੀਆਂ ॥
aaughatt rudhe raah galeean rokeean |അവരുടെ പാത ദുഷ്കരവും ദുഷ്കരവുമാകുന്നു, അവരുടെ വഴി തടയപ്പെടുന്നു.
ਸਚਾ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਸਬਦਿ ਸੰਤੋਖੀਆਂ ॥
sachaa veparavaahu sabad santokheean |സത്യവും സ്വതന്ത്രനുമായ കർത്താവിൻ്റെ വചനമായ ശബാദിലൂടെ ഒരാൾ സംതൃപ്തനാകുന്നു.
ਗਹਿਰ ਗਭੀਰ ਅਥਾਹੁ ਹਾਥ ਨ ਲਭਈ ॥
gahir gabheer athaahu haath na labhee |കർത്താവ് ആഴവും അഗാധവും അഗാധവുമാണ്; അവൻ്റെ ആഴം അളക്കാൻ കഴിയില്ല.
ਮੁਹੇ ਮੁਹਿ ਚੋਟਾ ਖਾਹੁ ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਕੋਇ ਨ ਛੁਟਸੀ ॥
muhe muhi chottaa khaahu vin gur koe na chhuttasee |ഗുരുവിനെ കൂടാതെ, മർത്യരെ തല്ലുകയും മുഖത്തും വായിലും ഇടിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, ആരെയും വിട്ടയക്കുന്നില്ല.
ਪਤਿ ਸੇਤੀ ਘਰਿ ਜਾਹੁ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੀਐ ॥
pat setee ghar jaahu naam vakhaaneeai |ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം ജപിച്ചുകൊണ്ട് ഒരാൾ ബഹുമാനത്തോടെ തൻ്റെ യഥാർത്ഥ ഭവനത്തിലേക്ക് മടങ്ങുന്നു.
ਹੁਕਮੀ ਸਾਹ ਗਿਰਾਹ ਦੇਂਦਾ ਜਾਣੀਐ ॥੨੩॥
hukamee saah giraah dendaa jaaneeai |23|കർത്താവ് തൻ്റെ കൽപ്പനയുടെ ഹുകത്താൽ ഉപജീവനവും ജീവശ്വാസവും നൽകുന്നുവെന്ന് അറിയുക. ||23||