ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 1378
ਕਿਝੁ ਨ ਬੁਝੈ ਕਿਝੁ ਨ ਸੁਝੈ ਦੁਨੀਆ ਗੁਝੀ ਭਾਹਿ ॥
kijh na bujhai kijh na sujhai duneea gujhee bhaeh |എനിക്കൊന്നും അറിയില്ല; എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലാകുന്നില്ല. ലോകം പുകയുന്ന തീയാണ്.
ਸਾਂਈਂ ਮੇਰੈ ਚੰਗਾ ਕੀਤਾ ਨਾਹੀ ਤ ਹੰ ਭੀ ਦਝਾਂ ਆਹਿ ॥੩॥
saaneen merai changaa keetaa naahee ta han bhee dajhaan aaeh |3|അതിനെക്കുറിച്ച് എൻ്റെ കർത്താവ് എനിക്ക് മുന്നറിയിപ്പ് നൽകിയത് നന്നായി; ഇല്ലെങ്കിൽ എന്നെയും പൊള്ളിച്ചേനെ. ||3||
ਫਰੀਦਾ ਜੇ ਜਾਣਾ ਤਿਲ ਥੋੜੜੇ ਸੰਮਲਿ ਬੁਕੁ ਭਰੀ ॥
fareedaa je jaanaa til thorrarre samal buk bharee |ഫരീദ്, എൻ്റെ കയ്യിൽ എള്ള് കുറവാണെന്ന് അറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ, അത് എൻ്റെ കയ്യിൽ കരുതിയേനെ.
ਜੇ ਜਾਣਾ ਸਹੁ ਨੰਢੜਾ ਤਾਂ ਥੋੜਾ ਮਾਣੁ ਕਰੀ ॥੪॥
je jaanaa sahu nandtarraa taan thorraa maan karee |4|എൻ്റെ ഭർത്താവ് കർത്താവ് വളരെ ചെറുപ്പവും നിരപരാധിയും ആണെന്ന് ഞാൻ അറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ, ഞാൻ ഇത്ര അഹങ്കാരിയാകുമായിരുന്നില്ല. ||4||
ਜੇ ਜਾਣਾ ਲੜੁ ਛਿਜਣਾ ਪੀਡੀ ਪਾਈਂ ਗੰਢਿ ॥
je jaanaa larr chhijanaa peeddee paaeen gandt |എൻ്റെ മേലങ്കി അഴിഞ്ഞു പോകുമെന്ന് അറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ ഒരു മുറുക്കമുള്ള കെട്ടഴിച്ചേനെ.
ਤੈ ਜੇਵਡੁ ਮੈ ਨਾਹਿ ਕੋ ਸਭੁ ਜਗੁ ਡਿਠਾ ਹੰਢਿ ॥੫॥
tai jevadd mai naeh ko sabh jag dditthaa handt |5|കർത്താവേ, അങ്ങയെപ്പോലെ വലിയ ആരെയും ഞാൻ കണ്ടെത്തിയിട്ടില്ല; ഞാൻ ലോകം മുഴുവൻ തിരഞ്ഞു നോക്കി. ||5||
ਫਰੀਦਾ ਜੇ ਤੂ ਅਕਲਿ ਲਤੀਫੁ ਕਾਲੇ ਲਿਖੁ ਨ ਲੇਖ ॥
fareedaa je too akal lateef kaale likh na lekh |ഫരീദ്, നിങ്ങൾക്ക് നല്ല ധാരണയുണ്ടെങ്കിൽ, മറ്റാരുടെയും നേരെ ബ്ലാക്ക് മാർക്കുകൾ എഴുതരുത്.
ਆਪਨੜੇ ਗਿਰੀਵਾਨ ਮਹਿ ਸਿਰੁ ਨਂੀਵਾਂ ਕਰਿ ਦੇਖੁ ॥੬॥
aapanarre gireevaan meh sir naneevaan kar dekh |6|പകരം നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം കോളറിന് താഴെ നോക്കുക. ||6||
ਫਰੀਦਾ ਜੋ ਤੈ ਮਾਰਨਿ ਮੁਕੀਆਂ ਤਿਨੑਾ ਨ ਮਾਰੇ ਘੁੰਮਿ ॥
fareedaa jo tai maaran mukeean tinaa na maare ghunm |ഫരീദേ, തിരിഞ്ഞ് നിന്നെ അടിക്കുന്നവരെ മുഷ്ടി കൊണ്ട് അടിക്കരുത്.
ਆਪਨੜੈ ਘਰਿ ਜਾਈਐ ਪੈਰ ਤਿਨੑਾ ਦੇ ਚੁੰਮਿ ॥੭॥
aapanarrai ghar jaaeeai pair tinaa de chunm |7|അവരുടെ പാദങ്ങളിൽ ചുംബിക്കുക, നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങുക. ||7||
ਫਰੀਦਾ ਜਾਂ ਤਉ ਖਟਣ ਵੇਲ ਤਾਂ ਤੂ ਰਤਾ ਦੁਨੀ ਸਿਉ ॥
fareedaa jaan tau khattan vel taan too rataa dunee siau |ഫരീദ്, നിങ്ങൾക്ക് നല്ല കർമ്മം സമ്പാദിക്കാനുള്ള സമയമുണ്ടായപ്പോൾ, പകരം നിങ്ങൾ ലോകത്തോട് പ്രണയത്തിലായിരുന്നു.
ਮਰਗ ਸਵਾਈ ਨੀਹਿ ਜਾਂ ਭਰਿਆ ਤਾਂ ਲਦਿਆ ॥੮॥
marag savaaee neehi jaan bhariaa taan ladiaa |8|ഇപ്പോൾ, മരണത്തിന് ശക്തമായ ഒരു കാലുണ്ട്; ലോഡ് നിറയുമ്പോൾ അത് എടുത്തുകളയുന്നു. ||8||
ਦੇਖੁ ਫਰੀਦਾ ਜੁ ਥੀਆ ਦਾੜੀ ਹੋਈ ਭੂਰ ॥
dekh fareedaa ju theea daarree hoee bhoor |നോക്കൂ, ഫരീദ്, എന്താണ് സംഭവിച്ചത്: നിങ്ങളുടെ താടി നരച്ചിരിക്കുന്നു.
ਅਗਹੁ ਨੇੜਾ ਆਇਆ ਪਿਛਾ ਰਹਿਆ ਦੂਰਿ ॥੯॥
agahu nerraa aaeaa pichhaa rahiaa door |9|വരാനിരിക്കുന്നത് അടുത്തിരിക്കുന്നു, ഭൂതകാലം വളരെ പിന്നിലാണ്. ||9||
ਦੇਖੁ ਫਰੀਦਾ ਜਿ ਥੀਆ ਸਕਰ ਹੋਈ ਵਿਸੁ ॥
dekh fareedaa ji theea sakar hoee vis |നോക്കൂ, ഫരീദേ, എന്താണ് സംഭവിച്ചത്: പഞ്ചസാര വിഷമായി.
ਸਾਂਈ ਬਾਝਹੁ ਆਪਣੇ ਵੇਦਣ ਕਹੀਐ ਕਿਸੁ ॥੧੦॥
saanee baajhahu aapane vedan kaheeai kis |10|എൻ്റെ നാഥനില്ലാതെ, എൻ്റെ സങ്കടം ആരോട് പറയാൻ കഴിയും? ||10||
ਫਰੀਦਾ ਅਖੀ ਦੇਖਿ ਪਤੀਣੀਆਂ ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਰੀਣੇ ਕੰਨ ॥
fareedaa akhee dekh pateeneean sun sun reene kan |ഫരീദ്, എൻ്റെ കണ്ണുകൾ ദുർബലമായി, എൻ്റെ കാതുകൾ കേൾവിക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടായി.
ਸਾਖ ਪਕੰਦੀ ਆਈਆ ਹੋਰ ਕਰੇਂਦੀ ਵੰਨ ॥੧੧॥
saakh pakandee aaeea hor karendee van |11|ശരീരത്തിൻ്റെ വിള പാകമാവുകയും നിറമാവുകയും ചെയ്തു. ||11||
ਫਰੀਦਾ ਕਾਲਂੀ ਜਿਨੀ ਨ ਰਾਵਿਆ ਧਉਲੀ ਰਾਵੈ ਕੋਇ ॥
fareedaa kaalanee jinee na raaviaa dhaulee raavai koe |ഫരീദ്, മുടി കറുപ്പിച്ചപ്പോൾ ഇണയെ ആസ്വദിക്കാത്തവർ - മുടി നരച്ചാൽ അവരാരും അവനെ ആസ്വദിക്കുന്നില്ല.
ਕਰਿ ਸਾਂਈ ਸਿਉ ਪਿਰਹੜੀ ਰੰਗੁ ਨਵੇਲਾ ਹੋਇ ॥੧੨॥
kar saanee siau piraharree rang navelaa hoe |12|അതിനാൽ കർത്താവിനോട് സ്നേഹത്തിലായിരിക്കുക, അങ്ങനെ നിങ്ങളുടെ നിറം എപ്പോഴും പുതിയതായിരിക്കും. ||12||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਫਰੀਦਾ ਕਾਲੀ ਧਉਲੀ ਸਾਹਿਬੁ ਸਦਾ ਹੈ ਜੇ ਕੋ ਚਿਤਿ ਕਰੇ ॥
fareedaa kaalee dhaulee saahib sadaa hai je ko chit kare |ഫരീദ്, ഒരാളുടെ മുടി കറുപ്പായാലും നരച്ചാലും, നമ്മുടെ കർത്താവും ഗുരുവും അവനെ ഓർക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ എപ്പോഴും ഇവിടെയുണ്ട്.
ਆਪਣਾ ਲਾਇਆ ਪਿਰਮੁ ਨ ਲਗਈ ਜੇ ਲੋਚੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
aapanaa laaeaa piram na lagee je lochai sabh koe |ഭഗവാനോടുള്ള ഈ സ്നേഹനിർഭരമായ ഭക്തി എല്ലാവരും ആഗ്രഹിച്ചാലും സ്വന്തം പ്രയത്നത്താൽ ഉണ്ടാകുന്നതല്ല.
ਏਹੁ ਪਿਰਮੁ ਪਿਆਲਾ ਖਸਮ ਕਾ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥੧੩॥
ehu piram piaalaa khasam kaa jai bhaavai tai dee |13|സ്നേഹനിർഭരമായ ഈ പാനപാത്രം നമ്മുടെ കർത്താവിനും ഗുരുവിനും ഉള്ളതാണ്; അവൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവർക്ക് അത് നൽകുന്നു. ||13||
ਫਰੀਦਾ ਜਿਨੑ ਲੋਇਣ ਜਗੁ ਮੋਹਿਆ ਸੇ ਲੋਇਣ ਮੈ ਡਿਠੁ ॥
fareedaa jina loein jag mohiaa se loein mai dditth |ഫരീദ്, ലോകത്തെ വശീകരിച്ച ആ കണ്ണുകൾ - ഞാൻ ആ കണ്ണുകൾ കണ്ടു.
ਕਜਲ ਰੇਖ ਨ ਸਹਦਿਆ ਸੇ ਪੰਖੀ ਸੂਇ ਬਹਿਠੁ ॥੧੪॥
kajal rekh na sahadiaa se pankhee sooe bahitth |14|ഒരിക്കൽ, അവർക്ക് ഒരു മസ്കറ പോലും സഹിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല; ഇപ്പോൾ, പക്ഷികൾ അവയിൽ കുഞ്ഞുങ്ങളെ വിരിയിക്കുന്നു! ||14||
ਫਰੀਦਾ ਕੂਕੇਦਿਆ ਚਾਂਗੇਦਿਆ ਮਤੀ ਦੇਦਿਆ ਨਿਤ ॥
fareedaa kookediaa chaangediaa matee dediaa nit |ഫരീദ്, അവർ ആക്രോശിക്കുകയും അലറിവിളിക്കുകയും നിരന്തരം നല്ല ഉപദേശങ്ങൾ നൽകുകയും ചെയ്തു.
ਜੋ ਸੈਤਾਨਿ ਵੰਞਾਇਆ ਸੇ ਕਿਤ ਫੇਰਹਿ ਚਿਤ ॥੧੫॥
jo saitaan vanyaaeaa se kit fereh chit |15|എന്നാൽ പിശാച് നശിപ്പിച്ചവരെ - അവർക്ക് എങ്ങനെ അവരുടെ ബോധം ദൈവത്തിലേക്ക് തിരിയാനാകും? ||15||
ਫਰੀਦਾ ਥੀਉ ਪਵਾਹੀ ਦਭੁ ॥
fareedaa theeo pavaahee dabh |ഫരീദേ, പാതയിലെ പുല്ലാകൂ
ਜੇ ਸਾਂਈ ਲੋੜਹਿ ਸਭੁ ॥
je saanee lorreh sabh |നിങ്ങൾ എല്ലാവരുടെയും കർത്താവിനെ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെങ്കിൽ.
ਇਕੁ ਛਿਜਹਿ ਬਿਆ ਲਤਾੜੀਅਹਿ ॥
eik chhijeh biaa lataarreeeh |ഒരുവൻ നിന്നെ വെട്ടിവീഴ്ത്തും, മറ്റൊരുവൻ നിന്നെ ചവിട്ടിമെതിക്കും;
ਤਾਂ ਸਾਈ ਦੈ ਦਰਿ ਵਾੜੀਅਹਿ ॥੧੬॥
taan saaee dai dar vaarreeeh |16|അപ്പോൾ നിങ്ങൾ കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ പ്രവേശിക്കണം. ||16||
ਫਰੀਦਾ ਖਾਕੁ ਨ ਨਿੰਦੀਐ ਖਾਕੂ ਜੇਡੁ ਨ ਕੋਇ ॥
fareedaa khaak na nindeeai khaakoo jedd na koe |ഫരീദേ, പൊടിപറക്കരുത്; നോട്ടിംഗ് പൊടി പോലെ വലുതാണ്.
ਜੀਵਦਿਆ ਪੈਰਾ ਤਲੈ ਮੁਇਆ ਉਪਰਿ ਹੋਇ ॥੧੭॥
jeevadiaa pairaa talai mueaa upar hoe |17|നമ്മൾ ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ അത് നമ്മുടെ കാൽക്കീഴിലാണ്, മരിക്കുമ്പോൾ അത് നമുക്ക് മുകളിലാണ്. ||17||
ਫਰੀਦਾ ਜਾ ਲਬੁ ਤਾ ਨੇਹੁ ਕਿਆ ਲਬੁ ਤ ਕੂੜਾ ਨੇਹੁ ॥
fareedaa jaa lab taa nehu kiaa lab ta koorraa nehu |ഫരീദ്, അത്യാഗ്രഹം ഉള്ളപ്പോൾ എന്ത് സ്നേഹമാണ് ഉണ്ടാകുക? അത്യാഗ്രഹം ഉള്ളപ്പോൾ സ്നേഹം വ്യാജമാണ്.
ਕਿਚਰੁ ਝਤਿ ਲਘਾਈਐ ਛਪਰਿ ਤੁਟੈ ਮੇਹੁ ॥੧੮॥
kichar jhat laghaaeeai chhapar tuttai mehu |18|മഴ പെയ്താൽ ചോർന്നൊലിക്കുന്ന ഓല മേഞ്ഞ കുടിലിൽ ഒരാൾക്ക് എത്രനാൾ കഴിയാനാകും? ||18||
ਫਰੀਦਾ ਜੰਗਲੁ ਜੰਗਲੁ ਕਿਆ ਭਵਹਿ ਵਣਿ ਕੰਡਾ ਮੋੜੇਹਿ ॥
fareedaa jangal jangal kiaa bhaveh van kanddaa morrehi |ഫരീദ്, നീ എന്തിനാണ് കാട്ടിൽ നിന്ന് കാട്ടിലേക്ക്, മുള്ളുള്ള മരങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ അലയുന്നത്?
ਵਸੀ ਰਬੁ ਹਿਆਲੀਐ ਜੰਗਲੁ ਕਿਆ ਢੂਢੇਹਿ ॥੧੯॥
vasee rab hiaaleeai jangal kiaa dtoodtehi |19|കർത്താവ് ഹൃദയത്തിൽ വസിക്കുന്നു; നിങ്ങൾ എന്തിനാണ് അവനെ കാട്ടിൽ അന്വേഷിക്കുന്നത്? ||19||
ਫਰੀਦਾ ਇਨੀ ਨਿਕੀ ਜੰਘੀਐ ਥਲ ਡੂੰਗਰ ਭਵਿਓਮਿੑ ॥
fareedaa inee nikee jangheeai thal ddoongar bhaviomi |ഫരീദ്, ഈ ചെറിയ കാലുകൾ കൊണ്ട് ഞാൻ മരുഭൂമികളും മലകളും താണ്ടി.
ਅਜੁ ਫਰੀਦੈ ਕੂਜੜਾ ਸੈ ਕੋਹਾਂ ਥੀਓਮਿ ॥੨੦॥
aj fareedai koojarraa sai kohaan theeom |20|പക്ഷെ ഇന്ന് ഫരീദേ, എൻ്റെ ജലപാത്രം നൂറുകണക്കിന് മൈലുകൾ അകലെയാണെന്ന് തോന്നുന്നു. ||20||
ਫਰੀਦਾ ਰਾਤੀ ਵਡੀਆਂ ਧੁਖਿ ਧੁਖਿ ਉਠਨਿ ਪਾਸ ॥
fareedaa raatee vaddeean dhukh dhukh utthan paas |ഫരീദ്, രാത്രികൾ നീണ്ടതാണ്, എൻ്റെ വശങ്ങൾ വേദനയാൽ വേദനിക്കുന്നു.