ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 69
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |സിരീ രാഗ്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਫੇਰੁ ਨ ਪਵੈ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥
satigur miliaai fer na pavai janam maran dukh jaae |യഥാർത്ഥ ഗുരുവുമായുള്ള കൂടിക്കാഴ്ച, നിങ്ങൾക്ക് വീണ്ടും പുനർജന്മ ചക്രത്തിലൂടെ കടന്നുപോകേണ്ടിവരില്ല; ജനനമരണ വേദനകൾ നീക്കപ്പെടും.
ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਸਭ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ਹਰਿ ਨਾਮੈ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੧॥
poorai sabad sabh sojhee hoee har naamai rahai samaae |1|ശബാദിൻ്റെ തികഞ്ഞ വചനത്തിലൂടെ, എല്ലാ ധാരണകളും ലഭിക്കുന്നു; കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തിൽ ലയിച്ചിരിക്കുക. ||1||
ਮਨ ਮੇਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
man mere satigur siau chit laae |എൻ്റെ മനസ്സേ, നിങ്ങളുടെ ബോധം യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുക.
ਨਿਰਮਲੁ ਨਾਮੁ ਸਦ ਨਵਤਨੋ ਆਪਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
niramal naam sad navatano aap vasai man aae |1| rahaau |നിഷ്കളങ്കമായ നാമം തന്നെ, എന്നും പുതുമയോടെ, മനസ്സിൽ വസിക്കുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਹਰਿ ਜੀਉ ਰਾਖਹੁ ਅਪੁਨੀ ਸਰਣਾਈ ਜਿਉ ਰਾਖਹਿ ਤਿਉ ਰਹਣਾ ॥
har jeeo raakhahu apunee saranaaee jiau raakheh tiau rahanaa |പ്രിയ കർത്താവേ, അങ്ങയുടെ സങ്കേതത്തിൽ എന്നെ സംരക്ഷിക്കുകയും സംരക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുക. നീ എന്നെ സൂക്ഷിക്കുന്നതുപോലെ ഞാനും നിലനിൽക്കുന്നു.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਵਜਲੁ ਤਰਣਾ ॥੨॥
gur kai sabad jeevat marai guramukh bhavajal taranaa |2|ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ, ഗുരുമുഖൻ ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ മരിച്ചുകിടക്കുന്നു, ഭയാനകമായ ലോകസമുദ്രം നീന്തിക്കടക്കുന്നു. ||2||
ਵਡੈ ਭਾਗਿ ਨਾਉ ਪਾਈਐ ਗੁਰਮਤਿ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਈ ॥
vaddai bhaag naau paaeeai guramat sabad suhaaee |മഹാഭാഗ്യത്താൽ, പേര് ലഭിച്ചു. ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ പിന്തുടർന്ന്, ശബ്ദത്തിലൂടെ, നിങ്ങൾ ഉന്നതനാകും.
ਆਪੇ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਕਰਤਾ ਸਹਜੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥੩॥
aape man vasiaa prabh karataa sahaje rahiaa samaaee |3|സ്രഷ്ടാവായ ദൈവം മനസ്സിനുള്ളിൽ വസിക്കുന്നു; അവബോധജന്യമായ സന്തുലിതാവസ്ഥയിൽ ആഗിരണം ചെയ്യപ്പെടുക. ||3||
ਇਕਨਾ ਮਨਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਨ ਭਾਵੈ ਬੰਧਨਿ ਬੰਧਿ ਭਵਾਇਆ ॥
eikanaa manamukh sabad na bhaavai bandhan bandh bhavaaeaa |ചിലർ സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ; അവർ ശബാദിൻ്റെ വചനം ഇഷ്ടപ്പെടുന്നില്ല. ചങ്ങലയിൽ ബന്ധിക്കപ്പെട്ട അവർ പുനർജന്മത്തിൽ വഴിതെറ്റി അലയുന്നു.
ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥੪॥
lakh chauraaseeh fir fir aavai birathaa janam gavaaeaa |4|8.4 മില്യൺ ആയുസ്സുകളിലൂടെ, അവർ വീണ്ടും വീണ്ടും അലഞ്ഞുനടക്കുന്നു; അവർ തങ്ങളുടെ ജീവിതം പാഴാക്കിക്കളയുന്നു. ||4||
ਭਗਤਾ ਮਨਿ ਆਨੰਦੁ ਹੈ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ॥
bhagataa man aanand hai sachai sabad rang raate |ഭക്തരുടെ മനസ്സിൽ പരമാനന്ദമുണ്ട്; അവർ ശബാദിലെ യഥാർത്ഥ വചനത്തിൻ്റെ സ്നേഹവുമായി പൊരുത്തപ്പെടുന്നു.
ਅਨਦਿਨੁ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਸਦ ਨਿਰਮਲ ਸਹਜੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਤੇ ॥੫॥
anadin gun gaaveh sad niramal sahaje naam samaate |5|രാവും പകലും അവർ നിഷ്കളങ്കനായ ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വങ്ങൾ നിരന്തരം പാടുന്നു; അവബോധജന്യമായ അനായാസതയോടെ, അവർ ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തിൽ ലയിക്കുന്നു. ||5||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਬੋਲਹਿ ਸਭ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਣੀ ॥
guramukh amrit baanee boleh sabh aatam raam pachhaanee |ഗുരുമുഖന്മാർ അംബ്രോസിയൽ ബാനി സംസാരിക്കുന്നു; എല്ലാറ്റിലും പരമാത്മാവായ ഭഗവാനെ അവർ തിരിച്ചറിയുന്നു.
ਏਕੋ ਸੇਵਨਿ ਏਕੁ ਅਰਾਧਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥੬॥
eko sevan ek araadheh guramukh akath kahaanee |6|അവർ ഏകനെ സേവിക്കുന്നു; അവർ ഏകനെ ആരാധിക്കുകയും ആരാധിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഗുർമുഖുകൾ സംസാരിക്കാത്ത സംസാരം സംസാരിക്കുന്നു. ||6||
ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸੇਵੀਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
sachaa saahib seveeai guramukh vasai man aae |മനസ്സിൽ വസിക്കുന്ന അവരുടെ യഥാർത്ഥ നാഥനെയും യജമാനനെയും ഗുരുമുഖന്മാർ സേവിക്കുന്നു.
ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਸਚ ਸਿਉ ਅਪੁਨੀ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਮਿਲਾਇ ॥੭॥
sadaa rang raate sach siau apunee kirapaa kare milaae |7|തൻറെ കാരുണ്യം പ്രദാനം ചെയ്യുകയും തന്നോട് അവരെ ഒന്നിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന യഥാർത്ഥവൻറെ സ്നേഹത്തോട് അവർ എന്നേക്കും ഇണങ്ങിച്ചേർന്നിരിക്കുന്നു. ||7||
ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ਇਕਨਾ ਸੁਤਿਆ ਦੇਇ ਜਗਾਇ ॥
aape kare karaae aape ikanaa sutiaa dee jagaae |അവൻ തന്നെ ചെയ്യുന്നു, അവൻ തന്നെ മറ്റുള്ളവരെ ചെയ്യാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു; അവൻ ചിലരെ ഉറക്കത്തിൽ നിന്ന് ഉണർത്തുന്നു.
ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥੮॥੭॥੨੪॥
aape mel milaaeidaa naanak sabad samaae |8|7|24|അവൻ തന്നെ നമ്മെ ഐക്യത്തിൽ ഒന്നിപ്പിക്കുന്നു; നാനാക്ക് ശബ്ദത്തിൽ അലിഞ്ഞുചേരുന്നു. ||8||7||24||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |സിരീ രാഗ്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲਾ ਭਏ ਪਵਿਤੁ ਸਰੀਰ ॥
satigur seviaai man niramalaa bhe pavit sareer |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നതിലൂടെ, മനസ്സ് കളങ്കമില്ലാത്തതാകുന്നു, ശരീരം ശുദ്ധമാകും.
ਮਨਿ ਆਨੰਦੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਭੇਟਿਆ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੁ ॥
man aanand sadaa sukh paaeaa bhettiaa gahir ganbheer |മനസ്സിന് ആനന്ദവും ശാശ്വതമായ സമാധാനവും ലഭിക്കുന്നു, അഗാധവും അഗാധവുമായ ഭഗവാനുമായുള്ള കൂടിക്കാഴ്ച.
ਸਚੀ ਸੰਗਤਿ ਬੈਸਣਾ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਮਨੁ ਧੀਰ ॥੧॥
sachee sangat baisanaa sach naam man dheer |1|സത്യസഭയായ സംഗത്തിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് മനസ്സ് ആശ്വസിക്കുകയും സത്യനാമത്താൽ ആശ്വസിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਨਿਸੰਗੁ ॥
man re satigur sev nisang |ഹേ മനസ്സേ, മടികൂടാതെ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുക.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਐ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਲਗੈ ਨ ਮੈਲੁ ਪਤੰਗੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
satigur seviaai har man vasai lagai na mail patang |1| rahaau |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുമ്പോൾ, ഭഗവാൻ മനസ്സിൽ വസിക്കുന്നു, മാലിന്യത്തിൻ്റെ ഒരു അംശവും നിന്നിൽ ചേരുകയില്ല. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਪਤਿ ਊਪਜੈ ਸਚੇ ਸਚਾ ਨਾਉ ॥
sachai sabad pat aoopajai sache sachaa naau |ശബാദിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനത്തിൽ നിന്ന് ബഹുമാനം വരുന്നു. സത്യമാണ് യഥാർത്ഥവൻ്റെ പേര്.
ਜਿਨੀ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਪਛਾਣਿਆ ਹਉ ਤਿਨ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥
jinee haumai maar pachhaaniaa hau tin balihaarai jaau |അഹന്തയെ കീഴടക്കി ഭഗവാനെ തിരിച്ചറിയുന്നവർക്ക് ഞാൻ ഒരു ത്യാഗമാണ്.
ਮਨਮੁਖ ਸਚੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਤਿਨ ਠਉਰ ਨ ਕਤਹੂ ਥਾਉ ॥੨॥
manamukh sach na jaananee tin tthaur na katahoo thaau |2|സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖന്മാർക്ക് സത്യത്തെ അറിയില്ല; അവർ എവിടെയും പാർപ്പിടമോ വിശ്രമസ്ഥലമോ കണ്ടെത്തുന്നില്ല. ||2||
ਸਚੁ ਖਾਣਾ ਸਚੁ ਪੈਨਣਾ ਸਚੇ ਹੀ ਵਿਚਿ ਵਾਸੁ ॥
sach khaanaa sach painanaa sache hee vich vaas |സത്യത്തെ ഭക്ഷണമായും സത്യത്തെ വസ്ത്രമായും സ്വീകരിക്കുന്നവർക്ക് സത്യത്തിൽ വീടുണ്ട്.
ਸਦਾ ਸਚਾ ਸਾਲਾਹਣਾ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥
sadaa sachaa saalaahanaa sachai sabad nivaas |അവർ നിരന്തരം സത്യവനെ സ്തുതിക്കുന്നു, ശബാദിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനത്തിൽ അവർക്ക് അവരുടെ വാസസ്ഥലമുണ്ട്.
ਸਭੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਣਿਆ ਗੁਰਮਤੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ॥੩॥
sabh aatam raam pachhaaniaa guramatee nij ghar vaas |3|എല്ലാറ്റിലും പരമാത്മാവായ ഭഗവാനെ അവർ തിരിച്ചറിയുന്നു, ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ അവർ സ്വന്തം ഉള്ളിൻ്റെ ഭവനത്തിൽ വസിക്കുന്നു. ||3||
ਸਚੁ ਵੇਖਣੁ ਸਚੁ ਬੋਲਣਾ ਤਨੁ ਮਨੁ ਸਚਾ ਹੋਇ ॥
sach vekhan sach bolanaa tan man sachaa hoe |അവർ സത്യം കാണുന്നു, അവർ സത്യം പറയുന്നു; അവരുടെ ശരീരവും മനസ്സും സത്യമാണ്.
ਸਚੀ ਸਾਖੀ ਉਪਦੇਸੁ ਸਚੁ ਸਚੇ ਸਚੀ ਸੋਇ ॥
sachee saakhee upades sach sache sachee soe |അവരുടെ ഉപദേശങ്ങൾ സത്യമാണ്, അവരുടെ നിർദ്ദേശങ്ങൾ സത്യമാണ്; സത്യമുള്ളവരുടെ കീർത്തി സത്യമാണ്.
ਜਿੰਨੀ ਸਚੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਸੇ ਦੁਖੀਏ ਚਲੇ ਰੋਇ ॥੪॥
jinee sach visaariaa se dukhee chale roe |4|സത്യനെ മറന്നവർ ദയനീയരാണ് - അവർ കരഞ്ഞും വിലപിച്ചും പോകുന്നു. ||4||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਨੀ ਨ ਸੇਵਿਓ ਸੇ ਕਿਤੁ ਆਏ ਸੰਸਾਰਿ ॥
satigur jinee na sevio se kit aae sansaar |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കാത്തവർ എന്തിനാണ് ലോകത്തിലേക്ക് വരാൻ പോലും മിനക്കെടുന്നത്?
ਜਮ ਦਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਕੂਕ ਨ ਸੁਣੈ ਪੂਕਾਰ ॥
jam dar badhe maareeeh kook na sunai pookaar |മരണത്തിൻ്റെ വാതിൽക്കൽ അവരെ ബന്ധിക്കുകയും വായ കെട്ടുകയും അടിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, പക്ഷേ അവരുടെ നിലവിളിയും നിലവിളിയും ആരും കേൾക്കുന്നില്ല.
ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥੫॥
birathaa janam gavaaeaa mar jameh vaaro vaar |5|അവർ തങ്ങളുടെ ജീവിതം ഉപയോഗശൂന്യമായി പാഴാക്കുന്നു; അവർ മരിക്കുകയും വീണ്ടും വീണ്ടും അവതരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||5||