ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 15
ਨਾਨਕ ਕਾਗਦ ਲਖ ਮਣਾ ਪੜਿ ਪੜਿ ਕੀਚੈ ਭਾਉ ॥
naanak kaagad lakh manaa parr parr keechai bhaau |ഓ നാനാക്ക്, എൻ്റെ പക്കൽ ലക്ഷക്കണക്കിന് കടലാസുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ, ഞാൻ വായിക്കുകയും വായിക്കുകയും കർത്താവിനോടുള്ള സ്നേഹം സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്താൽ,
ਮਸੂ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵਈ ਲੇਖਣਿ ਪਉਣੁ ਚਲਾਉ ॥
masoo tott na aavee lekhan paun chalaau |മഷി ഒരിക്കലും എന്നെ തളർത്തുന്നില്ലെങ്കിൽ, എൻ്റെ പേനയ്ക്ക് കാറ്റിനെപ്പോലെ ചലിക്കാൻ കഴിയുമെങ്കിൽ
ਲੇਖੈ ਬੋਲਣੁ ਬੋਲਣਾ ਲੇਖੈ ਖਾਣਾ ਖਾਉ ॥
lekhai bolan bolanaa lekhai khaanaa khaau |മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചതുപോലെ, ആളുകൾ അവരുടെ വാക്കുകൾ സംസാരിക്കുന്നു. മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചതുപോലെ, അവർ അവരുടെ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നു.
ਲੇਖੈ ਵਾਟ ਚਲਾਈਆ ਲੇਖੈ ਸੁਣਿ ਵੇਖਾਉ ॥
lekhai vaatt chalaaeea lekhai sun vekhaau |മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചതിനാൽ, അവർ വഴിയിൽ നടക്കുന്നു. മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചതുപോലെ, അവർ കാണുകയും കേൾക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਲੇਖੈ ਸਾਹ ਲਵਾਈਅਹਿ ਪੜੇ ਕਿ ਪੁਛਣ ਜਾਉ ॥੧॥
lekhai saah lavaaeeeh parre ki puchhan jaau |1|മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചതുപോലെ, അവർ ശ്വാസം വലിച്ചെടുക്കുന്നു. ഞാനെന്തിന് പണ്ഡിതന്മാരോട് ഇതിനെക്കുറിച്ച് ചോദിക്കണം? ||1||
ਬਾਬਾ ਮਾਇਆ ਰਚਨਾ ਧੋਹੁ ॥
baabaa maaeaa rachanaa dhohu |ഹേ ബാബ, മായയുടെ തേജസ്സ് വഞ്ചനാപരമാണ്.
ਅੰਧੈ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਨਾ ਤਿਸੁ ਏਹ ਨ ਓਹੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
andhai naam visaariaa naa tis eh na ohu |1| rahaau |അന്ധൻ പേര് മറന്നു; അവൻ ഇവിടെയും അവിടെയുമില്ല. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਜੀਵਣ ਮਰਣਾ ਜਾਇ ਕੈ ਏਥੈ ਖਾਜੈ ਕਾਲਿ ॥
jeevan maranaa jaae kai ethai khaajai kaal |ജനിക്കുന്ന എല്ലാവർക്കും ജീവിതവും മരണവും വരുന്നു. ഇവിടെയുള്ളതെല്ലാം മരണം വിഴുങ്ങുന്നു.
ਜਿਥੈ ਬਹਿ ਸਮਝਾਈਐ ਤਿਥੈ ਕੋਇ ਨ ਚਲਿਓ ਨਾਲਿ ॥
jithai beh samajhaaeeai tithai koe na chalio naal |അവൻ ഇരുന്നു കണക്കുകൾ പരിശോധിക്കുന്നു, അവിടെ ആരും ആരുമായും പോകാറില്ല.
ਰੋਵਣ ਵਾਲੇ ਜੇਤੜੇ ਸਭਿ ਬੰਨਹਿ ਪੰਡ ਪਰਾਲਿ ॥੨॥
rovan vaale jetarre sabh baneh pandd paraal |2|കരയുകയും വിലപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവർ എല്ലാവരും വൈക്കോൽ കെട്ടുകൾ കെട്ടും. ||2||
ਸਭੁ ਕੋ ਆਖੈ ਬਹੁਤੁ ਬਹੁਤੁ ਘਟਿ ਨ ਆਖੈ ਕੋਇ ॥
sabh ko aakhai bahut bahut ghatt na aakhai koe |മഹാന്മാരിൽ ഏറ്റവും വലിയവൻ ദൈവമാണെന്ന് എല്ലാവരും പറയുന്നു. ആരും അവനെ കുറച്ചൊന്നും വിളിക്കില്ല.
ਕੀਮਤਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈਆ ਕਹਣਿ ਨ ਵਡਾ ਹੋਇ ॥
keemat kinai na paaeea kahan na vaddaa hoe |അവൻ്റെ മൂല്യം ആർക്കും കണക്കാക്കാൻ കഴിയില്ല. അവനെക്കുറിച്ച് പറയുന്നതിലൂടെ, അവൻ്റെ മഹത്വം വർദ്ധിക്കുന്നില്ല.
ਸਾਚਾ ਸਾਹਬੁ ਏਕੁ ਤੂ ਹੋਰਿ ਜੀਆ ਕੇਤੇ ਲੋਅ ॥੩॥
saachaa saahab ek too hor jeea kete loa |3|മറ്റെല്ലാ ജീവികളുടെയും, അനേകം ലോകങ്ങളുടെയും ഏക യഥാർത്ഥ നാഥനും യജമാനനുമാണ് നിങ്ങൾ. ||3||
ਨੀਚਾ ਅੰਦਰਿ ਨੀਚ ਜਾਤਿ ਨੀਚੀ ਹੂ ਅਤਿ ਨੀਚੁ ॥
neechaa andar neech jaat neechee hoo at neech |നാനാക്ക് ഏറ്റവും താഴ്ന്ന വിഭാഗത്തിലെ ഏറ്റവും താഴ്ന്നവരുടെ കൂട്ടം തേടുന്നു, താഴ്ന്നവരിൽ ഏറ്റവും താഴ്ന്നവരുടെ കൂട്ടം.
ਨਾਨਕੁ ਤਿਨ ਕੈ ਸੰਗਿ ਸਾਥਿ ਵਡਿਆ ਸਿਉ ਕਿਆ ਰੀਸ ॥
naanak tin kai sang saath vaddiaa siau kiaa rees |മഹാന്മാരോട് മത്സരിക്കാൻ എന്തിന് ശ്രമിക്കണം?
ਜਿਥੈ ਨੀਚ ਸਮਾਲੀਅਨਿ ਤਿਥੈ ਨਦਰਿ ਤੇਰੀ ਬਖਸੀਸ ॥੪॥੩॥
jithai neech samaaleean tithai nadar teree bakhasees |4|3|എളിയവരെ പരിചരിക്കുന്ന ആ സ്ഥലത്ത്-അവിടെ നിൻ്റെ കൃപയുടെ അനുഗ്രഹങ്ങൾ പെയ്യുന്നു. ||4||3||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
sireeraag mahalaa 1 |സിരീ രാഗ്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਲਬੁ ਕੁਤਾ ਕੂੜੁ ਚੂਹੜਾ ਠਗਿ ਖਾਧਾ ਮੁਰਦਾਰੁ ॥
lab kutaa koorr chooharraa tthag khaadhaa muradaar |അത്യാഗ്രഹം ഒരു നായയാണ്; അസത്യം വൃത്തിഹീനമായ തെരുവ് തൂത്തുകാരാണ്. ചീഞ്ഞളിഞ്ഞ ശവം ഭക്ഷിക്കുന്നതാണ് ചതി.
ਪਰ ਨਿੰਦਾ ਪਰ ਮਲੁ ਮੁਖ ਸੁਧੀ ਅਗਨਿ ਕ੍ਰੋਧੁ ਚੰਡਾਲੁ ॥
par nindaa par mal mukh sudhee agan krodh chanddaal |മറ്റുള്ളവരെ അപകീർത്തിപ്പെടുത്തുന്നത് മറ്റുള്ളവരുടെ മാലിന്യം നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം വായിൽ ഇടുക എന്നതാണ്. ശ്മശാനത്തിൽ മൃതദേഹങ്ങൾ ദഹിപ്പിക്കുന്ന ബഹിഷ്കൃതനാണ് കോപത്തിൻ്റെ അഗ്നി.
ਰਸ ਕਸ ਆਪੁ ਸਲਾਹਣਾ ਏ ਕਰਮ ਮੇਰੇ ਕਰਤਾਰ ॥੧॥
ras kas aap salaahanaa e karam mere karataar |1|ഈ അഭിരുചികളിലും രുചികളിലും, ആത്മാഭിമാനത്തോടെയുള്ള പ്രശംസയിലും ഞാൻ കുടുങ്ങി. ഇത് എൻ്റെ പ്രവൃത്തികളാണ്, എൻ്റെ സ്രഷ്ടാവേ! ||1||
ਬਾਬਾ ਬੋਲੀਐ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
baabaa boleeai pat hoe |ഹേ ബാബ, നിങ്ങൾക്ക് ബഹുമാനം നൽകുന്ന കാര്യങ്ങൾ മാത്രം പറയുക.
ਊਤਮ ਸੇ ਦਰਿ ਊਤਮ ਕਹੀਅਹਿ ਨੀਚ ਕਰਮ ਬਹਿ ਰੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aootam se dar aootam kaheeeh neech karam beh roe |1| rahaau |കർത്താവിൻ്റെ വാതിൽക്കൽ നല്ലവരായി വിധിക്കപ്പെടുന്നവർ മാത്രം നല്ലവരാണ്. ദുഷ്കർമമുള്ളവർക്ക് ഇരുന്നു കരയാൻ മാത്രമേ കഴിയൂ. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਰਸੁ ਸੁਇਨਾ ਰਸੁ ਰੁਪਾ ਕਾਮਣਿ ਰਸੁ ਪਰਮਲ ਕੀ ਵਾਸੁ ॥
ras sueinaa ras rupaa kaaman ras paramal kee vaas |സ്വർണ്ണത്തിൻ്റെയും വെള്ളിയുടെയും സുഖം, സ്ത്രീകളുടെ സുഖം, ചന്ദനത്തിരിയുടെ സുഗന്ധം,
ਰਸੁ ਘੋੜੇ ਰਸੁ ਸੇਜਾ ਮੰਦਰ ਰਸੁ ਮੀਠਾ ਰਸੁ ਮਾਸੁ ॥
ras ghorre ras sejaa mandar ras meetthaa ras maas |കുതിരകളുടെ ആനന്ദം, കൊട്ടാരത്തിലെ മൃദുവായ കട്ടിലിൻ്റെ സുഖം, മധുര പലഹാരങ്ങളുടെ ആനന്ദം, ഹൃദ്യമായ ഭക്ഷണത്തിൻ്റെ ആനന്ദം
ਏਤੇ ਰਸ ਸਰੀਰ ਕੇ ਕੈ ਘਟਿ ਨਾਮ ਨਿਵਾਸੁ ॥੨॥
ete ras sareer ke kai ghatt naam nivaas |2|-മനുഷ്യശരീരത്തിൻ്റെ ഈ ആനന്ദങ്ങൾ വളരെയേറെയാണ്; ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം എങ്ങനെ ഹൃദയത്തിൽ അതിൻ്റെ വാസസ്ഥലം കണ്ടെത്തും? ||2||
ਜਿਤੁ ਬੋਲਿਐ ਪਤਿ ਪਾਈਐ ਸੋ ਬੋਲਿਆ ਪਰਵਾਣੁ ॥
jit boliaai pat paaeeai so boliaa paravaan |ആ വാക്കുകൾ സ്വീകാര്യമാണ്, അത് പറയുമ്പോൾ ബഹുമാനം നൽകുന്നു.
ਫਿਕਾ ਬੋਲਿ ਵਿਗੁਚਣਾ ਸੁਣਿ ਮੂਰਖ ਮਨ ਅਜਾਣ ॥
fikaa bol viguchanaa sun moorakh man ajaan |പരുഷമായ വാക്കുകൾ ദുഃഖം മാത്രമേ നൽകുന്നുള്ളൂ. ഹേ വിഡ്ഢിയും അജ്ഞവുമായ മനസ്സേ, കേൾക്കൂ!
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵਹਿ ਸੇ ਭਲੇ ਹੋਰਿ ਕਿ ਕਹਣ ਵਖਾਣ ॥੩॥
jo tis bhaaveh se bhale hor ki kahan vakhaan |3|അവിടുത്തെ പ്രീതിപ്പെടുത്തുന്നവർ നല്ലവരാണ്. മറ്റെന്താണ് പറയാനുള്ളത്? ||3||
ਤਿਨ ਮਤਿ ਤਿਨ ਪਤਿ ਤਿਨ ਧਨੁ ਪਲੈ ਜਿਨ ਹਿਰਦੈ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
tin mat tin pat tin dhan palai jin hiradai rahiaa samaae |ജ്ഞാനവും ബഹുമാനവും സമ്പത്തും ഹൃദയത്തിൽ കർത്താവിൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നവരുടെ മടിയിലാണ്.
ਤਿਨ ਕਾ ਕਿਆ ਸਾਲਾਹਣਾ ਅਵਰ ਸੁਆਲਿਉ ਕਾਇ ॥
tin kaa kiaa saalaahanaa avar suaaliau kaae |അവർക്ക് എന്ത് സ്തുതിയാണ് നൽകാൻ കഴിയുക? അവർക്ക് മറ്റെന്താണ് അലങ്കാരങ്ങൾ നൽകാൻ കഴിയുക?
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਬਾਹਰੇ ਰਾਚਹਿ ਦਾਨਿ ਨ ਨਾਇ ॥੪॥੪॥
naanak nadaree baahare raacheh daan na naae |4|4|ഹേ നാനാക്ക്, കർത്താവിൻ്റെ കൃപയുടെ ദൃഷ്ടി ഇല്ലാത്തവർ ദാനത്തെയോ ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തെയോ വിലമതിക്കുന്നില്ല. ||4||4||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
sireeraag mahalaa 1 |സിരീ രാഗ്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਅਮਲੁ ਗਲੋਲਾ ਕੂੜ ਕਾ ਦਿਤਾ ਦੇਵਣਹਾਰਿ ॥
amal galolaa koorr kaa ditaa devanahaar |മഹാനായ ദാതാവ് വ്യാജത്തിൻ്റെ ലഹരി മരുന്ന് നൽകിയിട്ടുണ്ട്.
ਮਤੀ ਮਰਣੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਖੁਸੀ ਕੀਤੀ ਦਿਨ ਚਾਰਿ ॥
matee maran visaariaa khusee keetee din chaar |ജനം ലഹരിയിൽ; അവർ മരണത്തെ മറന്നു, കുറച്ച് ദിവസത്തേക്ക് അവർ ആസ്വദിക്കുന്നു.
ਸਚੁ ਮਿਲਿਆ ਤਿਨ ਸੋਫੀਆ ਰਾਖਣ ਕਉ ਦਰਵਾਰੁ ॥੧॥
sach miliaa tin sofeea raakhan kau daravaar |1|ലഹരി ഉപയോഗിക്കാത്തവർ സത്യമാണ്; അവർ കർത്താവിൻ്റെ പ്രാകാരത്തിൽ വസിക്കുന്നു. ||1||
ਨਾਨਕ ਸਾਚੇ ਕਉ ਸਚੁ ਜਾਣੁ ॥
naanak saache kau sach jaan |ഓ നാനാക്ക്, യഥാർത്ഥ ഭഗവാനെ സത്യമായി അറിയുക.
ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਤੇਰੀ ਦਰਗਹ ਚਲੈ ਮਾਣੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jit seviaai sukh paaeeai teree daragah chalai maan |1| rahaau |അവനെ സേവിച്ചാൽ സമാധാനം ലഭിക്കും; നിങ്ങൾ ബഹുമാനത്തോടെ അവൻ്റെ കോടതിയിൽ പോകണം. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਸਚੁ ਸਰਾ ਗੁੜ ਬਾਹਰਾ ਜਿਸੁ ਵਿਚਿ ਸਚਾ ਨਾਉ ॥
sach saraa gurr baaharaa jis vich sachaa naau |സത്യത്തിൻ്റെ വീഞ്ഞ് മൊളാസസിൽ നിന്ന് പുളിപ്പിച്ചതല്ല. യഥാർത്ഥ നാമം അതിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.