ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 39

ਤਿਨ ਕੀ ਸੇਵਾ ਧਰਮ ਰਾਇ ਕਰੈ ਧੰਨੁ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥੨॥

tin kee sevaa dharam raae karai dhan savaaranahaar |2|

ധർമ്മത്തിൻ്റെ നീതിമാനായ ന്യായാധിപൻ അവരെ സേവിക്കുന്നു; അവരെ അലങ്കരിക്കുന്ന കർത്താവ് വാഴ്ത്തപ്പെട്ടവൻ. ||2||

ਮਨ ਕੇ ਬਿਕਾਰ ਮਨਹਿ ਤਜੈ ਮਨਿ ਚੂਕੈ ਮੋਹੁ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥

man ke bikaar maneh tajai man chookai mohu abhimaan |

മനസ്സിനുള്ളിൽ നിന്ന് മാനസിക ദുഷ്ടത ഇല്ലാതാക്കുകയും, വൈകാരികമായ അടുപ്പവും അഹങ്കാരവും പുറന്തള്ളുകയും ചെയ്യുന്നവൻ,

ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਣਿਆ ਸਹਜੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਨੁ ॥

aatam raam pachhaaniaa sahaje naam samaan |

സർവ്വവ്യാപിയായ ആത്മാവിനെ തിരിച്ചറിയുകയും അവബോധപൂർവ്വം നാമത്തിൽ ലയിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਈਐ ਮਨਮੁਖਿ ਫਿਰੈ ਦਿਵਾਨੁ ॥

bin satigur mukat na paaeeai manamukh firai divaan |

യഥാർത്ഥ ഗുരുവില്ലാതെ, സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ മോക്ഷം കണ്ടെത്തുകയില്ല; അവർ ഭ്രാന്തന്മാരെപ്പോലെ അലഞ്ഞുനടക്കുന്നു.

ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨੈ ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਕਰੇ ਬਿਖਿਆ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨੁ ॥੩॥

sabad na cheenai kathanee badanee kare bikhiaa maeh samaan |3|

അവർ ശബ്ദത്തെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നില്ല; അഴിമതിയിൽ മുഴുകിയ അവർ പൊള്ളയായ വാക്കുകൾ മാത്രം പറയുന്നു. ||3||

ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਹੈ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥

sabh kichh aape aap hai doojaa avar na koe |

അവൻ തന്നെയാണ് എല്ലാം; മറ്റൊന്നും ഇല്ല.

ਜਿਉ ਬੋਲਾਏ ਤਿਉ ਬੋਲੀਐ ਜਾ ਆਪਿ ਬੁਲਾਏ ਸੋਇ ॥

jiau bolaae tiau boleeai jaa aap bulaae soe |

അവൻ എന്നെ സംസാരിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നതുപോലെ ഞാൻ സംസാരിക്കുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਾਣੀ ਬ੍ਰਹਮੁ ਹੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥

guramukh baanee braham hai sabad milaavaa hoe |

ഗുർമുഖിൻ്റെ വാക്ക് ദൈവം തന്നെയാണ്. ശബാദിലൂടെ നാം അവനിൽ ലയിക്കുന്നു.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ਤੂ ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੪॥੩੦॥੬੩॥

naanak naam samaal too jit seviaai sukh hoe |4|30|63|

ഓ നാനാക്ക്, നാമത്തെ ഓർക്കുക; അവനെ സേവിച്ചാൽ സമാധാനം ലഭിക്കും. ||4||30||63||

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥

sireeraag mahalaa 3 |

സിരീ രാഗ്, മൂന്നാം മെഹൽ:

ਜਗਿ ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ਮਲੁ ਲਾਗੀ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥

jag haumai mail dukh paaeaa mal laagee doojai bhaae |

അഹംഭാവത്തിൻ്റെ മാലിന്യത്താൽ ലോകം മലിനമായിരിക്കുന്നു, വേദനയിൽ കഷ്ടപ്പെടുന്നു. ഈ അഴുക്ക് അവരിൽ പറ്റിനിൽക്കുന്നത് ദ്വന്ദതയോടുള്ള ഇഷ്ടം കൊണ്ടാണ്.

ਮਲੁ ਹਉਮੈ ਧੋਤੀ ਕਿਵੈ ਨ ਉਤਰੈ ਜੇ ਸਉ ਤੀਰਥ ਨਾਇ ॥

mal haumai dhotee kivai na utarai je sau teerath naae |

നൂറുകണക്കിന് പുണ്യസ്ഥലങ്ങളിൽ ശുദ്ധീകരണ സ്നാനം നടത്തിയാലും അഹംഭാവത്തിൻ്റെ ഈ മാലിന്യം കഴുകിക്കളയാനാവില്ല.

ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਕਰਮ ਕਮਾਵਦੇ ਦੂਣੀ ਮਲੁ ਲਾਗੀ ਆਇ ॥

bahu bidh karam kamaavade doonee mal laagee aae |

എല്ലാത്തരം ആചാരങ്ങളും അനുഷ്ഠിച്ച്, ആളുകൾക്ക് ഇരട്ടി മാലിന്യങ്ങൾ പുരട്ടുന്നു.

ਪੜਿਐ ਮੈਲੁ ਨ ਉਤਰੈ ਪੂਛਹੁ ਗਿਆਨੀਆ ਜਾਇ ॥੧॥

parriaai mail na utarai poochhahu giaaneea jaae |1|

പഠിക്കുന്നത് കൊണ്ട് ഈ മാലിന്യം മാറില്ല. മുന്നോട്ട് പോയി ജ്ഞാനികളോട് ചോദിക്കുക. ||1||

ਮਨ ਮੇਰੇ ਗੁਰ ਸਰਣਿ ਆਵੈ ਤਾ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥

man mere gur saran aavai taa niramal hoe |

ഹേ എൻ്റെ മനസ്സേ, ഗുരുവിൻ്റെ സങ്കേതത്തിൽ വന്നാൽ നീ കളങ്കരഹിതനും ശുദ്ധനുമാകും.

ਮਨਮੁਖ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਰਿ ਥਕੇ ਮੈਲੁ ਨ ਸਕੀ ਧੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

manamukh har har kar thake mail na sakee dhoe |1| rahaau |

സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ ഭഗവാൻ്റെ നാമം ജപിച്ച് തളർന്നിരിക്കുന്നു, ഹർ, ഹർ, പക്ഷേ അവരുടെ മാലിന്യങ്ങൾ നീക്കം ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਮਨਿ ਮੈਲੈ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥

man mailai bhagat na hovee naam na paaeaa jaae |

മലിനമായ മനസ്സോടെ, ഭക്തിസേവനം ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല, ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം നേടാനാവില്ല.

ਮਨਮੁਖ ਮੈਲੇ ਮੈਲੇ ਮੁਏ ਜਾਸਨਿ ਪਤਿ ਗਵਾਇ ॥

manamukh maile maile mue jaasan pat gavaae |

വൃത്തികെട്ട, സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ അഴുക്കിൽ മരിക്കുന്നു, അവർ അപമാനത്തോടെ പോകുന്നു.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਮਨਿ ਵਸੈ ਮਲੁ ਹਉਮੈ ਜਾਇ ਸਮਾਇ ॥

guraparasaadee man vasai mal haumai jaae samaae |

ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ ഭഗവാൻ മനസ്സിൽ കുടികൊള്ളുന്നു, അഹന്തയുടെ അഴുക്കുകൾ നീങ്ങി.

ਜਿਉ ਅੰਧੇਰੈ ਦੀਪਕੁ ਬਾਲੀਐ ਤਿਉ ਗੁਰ ਗਿਆਨਿ ਅਗਿਆਨੁ ਤਜਾਇ ॥੨॥

jiau andherai deepak baaleeai tiau gur giaan agiaan tajaae |2|

ഇരുട്ടിൽ കത്തിച്ച വിളക്ക് പോലെ, ഗുരുവിൻ്റെ ആത്മീയ ജ്ഞാനം അജ്ഞതയെ അകറ്റുന്നു. ||2||

ਹਮ ਕੀਆ ਹਮ ਕਰਹਗੇ ਹਮ ਮੂਰਖ ਗਾਵਾਰ ॥

ham keea ham karahage ham moorakh gaavaar |

"ഞാൻ ഇത് ചെയ്തു, ഞാൻ അത് ചെയ്യും" - ഇത് പറഞ്ഞതിന് ഞാൻ ഒരു വിഡ്ഢിയാണ്!

ਕਰਣੈ ਵਾਲਾ ਵਿਸਰਿਆ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਿਆਰੁ ॥

karanai vaalaa visariaa doojai bhaae piaar |

എല്ലാം ചെയ്യുന്നവനെ ഞാൻ മറന്നിരിക്കുന്നു; ദ്വന്ദതയുടെ പ്രണയത്തിൽ ഞാൻ അകപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

ਮਾਇਆ ਜੇਵਡੁ ਦੁਖੁ ਨਹੀ ਸਭਿ ਭਵਿ ਥਕੇ ਸੰਸਾਰੁ ॥

maaeaa jevadd dukh nahee sabh bhav thake sansaar |

മായയുടെ വേദനയോളം വേദനയില്ല; അത് തളർന്നുപോകുന്നതുവരെ ലോകത്തെല്ലായിടത്തും അലഞ്ഞുതിരിയാൻ ആളുകളെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു.

ਗੁਰਮਤੀ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੩॥

guramatee sukh paaeeai sach naam ur dhaar |3|

ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ, സമാധാനം കണ്ടെത്തുന്നു, യഥാർത്ഥ നാമം ഹൃദയത്തിൽ പ്രതിഷ്ഠിച്ചു. ||3||

ਜਿਸ ਨੋ ਮੇਲੇ ਸੋ ਮਿਲੈ ਹਉ ਤਿਸੁ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥

jis no mele so milai hau tis balihaarai jaau |

ഭഗവാനെ കണ്ടുമുട്ടുകയും ലയിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവർക്ക് ഞാൻ ഒരു ബലിയാണ്.

ਏ ਮਨ ਭਗਤੀ ਰਤਿਆ ਸਚੁ ਬਾਣੀ ਨਿਜ ਥਾਉ ॥

e man bhagatee ratiaa sach baanee nij thaau |

ഈ മനസ്സ് ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയുമായി ഇണങ്ങിച്ചേർന്നതാണ്; ഗുർബാനിയുടെ യഥാർത്ഥ വചനത്തിലൂടെ അത് സ്വന്തം വീട് കണ്ടെത്തുന്നു.

ਮਨਿ ਰਤੇ ਜਿਹਵਾ ਰਤੀ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਚੇ ਗਾਉ ॥

man rate jihavaa ratee har gun sache gaau |

മനസ്സ് നിറഞ്ഞു, നാവും പൂരിതമാക്കി, യഥാർത്ഥ കർത്താവിൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ പാടുക.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਸਚੇ ਮਾਹਿ ਸਮਾਉ ॥੪॥੩੧॥੬੪॥

naanak naam na veesarai sache maeh samaau |4|31|64|

നാനാക്ക്, നാം ഒരിക്കലും മറക്കരുത്; സത്യത്തിൽ മുഴുകുക. ||4||31||64||

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੧ ॥

sireeraag mahalaa 4 ghar 1 |

സിരീ രാഗ്, നാലാമത്തെ മെഹൽ, ആദ്യ വീട്:

ਮੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਬਿਰਹੁ ਅਤਿ ਅਗਲਾ ਕਿਉ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਮਿਲੈ ਘਰਿ ਆਇ ॥

mai man tan birahu at agalaa kiau preetam milai ghar aae |

എൻ്റെ മനസ്സിലും ശരീരത്തിലും വേർപാടിൻ്റെ തീവ്രമായ വേദനയുണ്ട്; എൻ്റെ വീട്ടിൽ എന്നെ കാണാൻ എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവൻ എങ്ങനെ വരും?

ਜਾ ਦੇਖਾ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਣਾ ਪ੍ਰਭਿ ਦੇਖਿਐ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥

jaa dekhaa prabh aapanaa prabh dekhiaai dukh jaae |

ഞാൻ എൻ്റെ ദൈവത്തെ കാണുമ്പോൾ, ദൈവത്തെത്തന്നെ കാണുമ്പോൾ, എൻ്റെ വേദന നീങ്ങുന്നു.

ਜਾਇ ਪੁਛਾ ਤਿਨ ਸਜਣਾ ਪ੍ਰਭੁ ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਇ ॥੧॥

jaae puchhaa tin sajanaa prabh kit bidh milai milaae |1|

ഞാൻ പോയി എൻ്റെ സുഹൃത്തുക്കളോട് ചോദിക്കുന്നു, "എനിക്ക് എങ്ങനെ ദൈവത്തെ കാണാനും ലയിക്കാനും കഴിയും?" ||1||

ਮੇਰੇ ਸਤਿਗੁਰਾ ਮੈ ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥

mere satiguraa mai tujh bin avar na koe |

എൻ്റെ യഥാർത്ഥ ഗുരുവേ, അങ്ങയില്ലാതെ എനിക്ക് മറ്റാരുമില്ല.

ਹਮ ਮੂਰਖ ਮੁਗਧ ਸਰਣਾਗਤੀ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਮੇਲੇ ਹਰਿ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

ham moorakh mugadh saranaagatee kar kirapaa mele har soe |1| rahaau |

ഞാൻ മൂഢനും അജ്ഞനുമാണ്; ഞാൻ നിൻ്റെ സങ്കേതം അന്വേഷിക്കുന്നു. കരുണയുള്ളവനായിരിക്കുകയും എന്നെ കർത്താവുമായി ഒന്നിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുക. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||