ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 1398

ਸੇਜ ਸਧਾ ਸਹਜੁ ਛਾਵਾਣੁ ਸੰਤੋਖੁ ਸਰਾਇਚਉ ਸਦਾ ਸੀਲ ਸੰਨਾਹੁ ਸੋਹੈ ॥

sej sadhaa sahaj chhaavaan santokh saraaeichau sadaa seel sanaahu sohai |

വിശ്വാസത്തിൻ്റെ കിടക്കയിൽ, അവബോധജന്യമായ സമാധാനത്തിൻ്റെയും സമനിലയുടെയും പുതപ്പുകളും സംതൃപ്തിയുടെ മേലാപ്പും കൊണ്ട്, നിങ്ങൾ എളിമയുടെ കവചത്താൽ എന്നേക്കും അലങ്കരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸਮਾਚਰਿਓ ਨਾਮੁ ਟੇਕ ਸੰਗਾਦਿ ਬੋਹੈ ॥

gur sabad samaachario naam ttek sangaad bohai |

ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ, നിങ്ങൾ നാമം പരിശീലിക്കുന്നു; നിങ്ങൾ അതിൻ്റെ പിന്തുണയിൽ ആശ്രയിക്കുകയും നിങ്ങളുടെ സുഗന്ധം നിങ്ങളുടെ കൂട്ടുകാർക്ക് നൽകുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਅਜੋਨੀਉ ਭਲੵੁ ਅਮਲੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੰਗਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥

ajoneeo bhalayu amal satigur sang nivaas |

നല്ലവനും ശുദ്ധനുമായ യഥാർത്ഥ ഗുരുവായ അജാതനായ ഭഗവാനോടൊപ്പം നിങ്ങൾ വസിക്കുന്നു.

ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਕਲੵੁਚਰੈ ਤੁਅ ਸਹਜ ਸਰੋਵਰਿ ਬਾਸੁ ॥੧੦॥

gur raamadaas kalayucharai tua sahaj sarovar baas |10|

കാൽ പറയുന്നു: ഓ ഗുരു റാം ദാസ്, നിങ്ങൾ അവബോധജന്യമായ സമാധാനത്തിൻ്റെയും സമനിലയുടെയും വിശുദ്ധ കുളത്തിൽ വസിക്കുന്നു. ||10||

ਗੁਰੁ ਜਿਨੑ ਕਉ ਸੁਪ੍ਰਸੰਨੁ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਰਿਦੈ ਨਿਵਾਸੈ ॥

gur jina kau suprasan naam har ridai nivaasai |

ഗുരുവിനെ പ്രീതിപ്പെടുത്തുന്നവരുടെ ഹൃദയത്തിൽ ഭഗവാൻ്റെ നാമം കുടികൊള്ളുന്നു.

ਜਿਨੑ ਕਉ ਗੁਰੁ ਸੁਪ੍ਰਸੰਨੁ ਦੁਰਤੁ ਦੂਰੰਤਰਿ ਨਾਸੈ ॥

jina kau gur suprasan durat doorantar naasai |

ഗുരുവിനെ പ്രീതിപ്പെടുത്തുന്നവരിൽ നിന്ന് പാപങ്ങൾ അകന്നുപോകുന്നു.

ਗੁਰੁ ਜਿਨੑ ਕਉ ਸੁਪ੍ਰਸੰਨੁ ਮਾਨੁ ਅਭਿਮਾਨੁ ਨਿਵਾਰੈ ॥

gur jina kau suprasan maan abhimaan nivaarai |

ഗുരുവിനെ പ്രീതിപ്പെടുത്തുന്നവർ ഉള്ളിൽ നിന്ന് അഹങ്കാരവും അഹന്തയും ഇല്ലാതാക്കുന്നു.

ਜਿਨੑ ਕਉ ਗੁਰੁ ਸੁਪ੍ਰਸੰਨੁ ਸਬਦਿ ਲਗਿ ਭਵਜਲੁ ਤਾਰੈ ॥

jina kau gur suprasan sabad lag bhavajal taarai |

ഗുരുവിനെ പ്രീതിപ്പെടുത്തുന്നവർ ദൈവവചനമായ ഷദാദിനോട് ചേർന്നുനിൽക്കുന്നു; അവരെ ഭയപ്പെടുത്തുന്ന ലോക-സമുദ്രത്തിലൂടെ കൊണ്ടുപോകുന്നു.

ਪਰਚਉ ਪ੍ਰਮਾਣੁ ਗੁਰ ਪਾਇਅਉ ਤਿਨ ਸਕਯਥਉ ਜਨਮੁ ਜਗਿ ॥

parchau pramaan gur paaeaau tin sakaythau janam jag |

സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തിയ ഗുരുവിൻ്റെ ജ്ഞാനത്താൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടവർ - ലോകത്തിൽ അവരുടെ ജനനം അനുഗ്രഹീതവും ഫലദായകവുമാണ്.

ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਸਰਣਿ ਭਜੁ ਕਲੵ ਕਬਿ ਭੁਗਤਿ ਮੁਕਤਿ ਸਭ ਗੁਰੂ ਲਗਿ ॥੧੧॥

sree guroo saran bhaj kalay kab bhugat mukat sabh guroo lag |11|

KALL കവി മഹാഗുരുവിൻ്റെ സങ്കേതത്തിലേക്ക് ഓടുന്നു; ഗുരുവിനോട് ചേർന്ന്, അവർ ലൗകിക ആസ്വാദനങ്ങളും മോക്ഷവും എല്ലാം കൊണ്ട് അനുഗ്രഹീതരാണ്. ||11||

ਸਤਿਗੁਰਿ ਖੇਮਾ ਤਾਣਿਆ ਜੁਗ ਜੂਥ ਸਮਾਣੇ ॥

satigur khemaa taaniaa jug jooth samaane |

ഗുരു കൂടാരമടിച്ചു; അതിനടിയിൽ എല്ലാ പ്രായക്കാരും ഒത്തുകൂടി.

ਅਨਭਉ ਨੇਜਾ ਨਾਮੁ ਟੇਕ ਜਿਤੁ ਭਗਤ ਅਘਾਣੇ ॥

anbhau nejaa naam ttek jit bhagat aghaane |

അവൻ അവബോധത്തിൻ്റെ കുന്തം വഹിക്കുകയും ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തിൻ്റെ പിന്തുണ സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, അതിലൂടെ ഭക്തർ നിറവേറ്റുന്നു.

ਗੁਰੁ ਨਾਨਕੁ ਅੰਗਦੁ ਅਮਰੁ ਭਗਤ ਹਰਿ ਸੰਗਿ ਸਮਾਣੇ ॥

gur naanak angad amar bhagat har sang samaane |

ഗുരുനാനാക്ക്, ഗുരു അംഗദ്, ഗുരു അമർ ദാസ് എന്നിവർ ഭക്തി നിർഭരമായ ആരാധനയിലൂടെ ഭഗവാനിൽ ലയിച്ചു.

ਇਹੁ ਰਾਜ ਜੋਗ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਤੁਮੑ ਹੂ ਰਸੁ ਜਾਣੇ ॥੧੨॥

eihu raaj jog gur raamadaas tuma hoo ras jaane |12|

ഹേ ഗുരു റാം ദാസ്, ഈ രാജയോഗത്തിൻ്റെ രുചി നിങ്ങൾക്ക് മാത്രമേ അറിയൂ. ||12||

ਜਨਕੁ ਸੋਇ ਜਿਨਿ ਜਾਣਿਆ ਉਨਮਨਿ ਰਥੁ ਧਰਿਆ ॥

janak soe jin jaaniaa unaman rath dhariaa |

അവൻ മാത്രം ജനകനെപ്പോലെ പ്രബുദ്ധനാണ്, അവൻ തൻ്റെ മനസ്സിൻ്റെ രഥത്തെ ഉന്മത്തമായ തിരിച്ചറിവിൻ്റെ അവസ്ഥയുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്നു.

ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਸਮਾਚਰੇ ਅਭਰਾ ਸਰੁ ਭਰਿਆ ॥

sat santokh samaachare abharaa sar bhariaa |

അവൻ സത്യത്തിലും സംതൃപ്തിയിലും ശേഖരിക്കുന്നു, ഉള്ളിലെ ഒഴിഞ്ഞ കുളം നിറയ്ക്കുന്നു.

ਅਕਥ ਕਥਾ ਅਮਰਾ ਪੁਰੀ ਜਿਸੁ ਦੇਇ ਸੁ ਪਾਵੈ ॥

akath kathaa amaraa puree jis dee su paavai |

ശാശ്വത നഗരത്തിൻ്റെ പറയാത്ത പ്രസംഗം അദ്ദേഹം സംസാരിക്കുന്നു. ദൈവം ആർക്ക് കൊടുക്കുന്നുവോ അവൻ മാത്രം അത് നേടുന്നു.

ਇਹੁ ਜਨਕ ਰਾਜੁ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਤੁਝ ਹੀ ਬਣਿ ਆਵੈ ॥੧੩॥

eihu janak raaj gur raamadaas tujh hee ban aavai |13|

ഹേ ഗുരു റാം ദാസ്, ജനകൻ്റെ ഭരണം പോലെ അങ്ങയുടെ പരമാധികാരം അങ്ങയുടെ മാത്രം ആണ്. ||13||

ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਮੁ ਏਕ ਲਿਵ ਮਨਿ ਜਪੈ ਦ੍ਰਿੜੑੁ ਤਿਨੑ ਜਨ ਦੁਖ ਪਾਪੁ ਕਹੁ ਕਤ ਹੋਵੈ ਜੀਉ ॥

satigur naam ek liv man japai drirrau tina jan dukh paap kahu kat hovai jeeo |

പറയൂ, ഏകമനസ്സോടെ സ്നേഹത്തോടെയും ഉറച്ച വിശ്വാസത്തോടെയും ഗുരു നൽകിയ നാമം ജപിക്കുന്ന ആ വിനയാന്വിതനോട് പാപവും കഷ്ടപ്പാടും എങ്ങനെ പറ്റും?

ਤਾਰਣ ਤਰਣ ਖਿਨ ਮਾਤ੍ਰ ਜਾ ਕਉ ਦ੍ਰਿਸ੍ਟਿ ਧਾਰੈ ਸਬਦੁ ਰਿਦ ਬੀਚਾਰੈ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਖੋਵੈ ਜੀਉ ॥

taaran taran khin maatr jaa kau drisatt dhaarai sabad rid beechaarai kaam krodh khovai jeeo |

നമ്മെ കടത്തിക്കൊണ്ടുപോകാനുള്ള വഞ്ചിയായ കർത്താവ്, തൻറെ കൃപയുടെ നോട്ടം ഒരു നിമിഷത്തേക്കെങ്കിലും നൽകുമ്പോൾ, മർത്യൻ തൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ ശബ്ദത്തെ ധ്യാനിക്കുന്നു; പൂർത്തീകരിക്കാത്ത ലൈംഗികാഭിലാഷവും പരിഹരിക്കപ്പെടാത്ത കോപവും ഇല്ലാതാകുന്നു.

ਜੀਅਨ ਸਭਨ ਦਾਤਾ ਅਗਮ ਗੵਾਨ ਬਿਖੵਾਤਾ ਅਹਿਨਿਸਿ ਧੵਾਨ ਧਾਵੈ ਪਲਕ ਨ ਸੋਵੈ ਜੀਉ ॥

jeean sabhan daataa agam gayaan bikhayaataa ahinis dhayaan dhaavai palak na sovai jeeo |

ഗുരു എല്ലാ ജീവജാലങ്ങൾക്കും നൽകുന്നവനാണ്; അവൻ അഗ്രഗണ്യനായ ഭഗവാൻ്റെ ആത്മീയ ജ്ഞാനം സംസാരിക്കുന്നു, രാവും പകലും അവനെ ധ്യാനിക്കുന്നു. അവൻ ഒരു നിമിഷം പോലും ഉറങ്ങുന്നില്ല.

ਜਾ ਕਉ ਦੇਖਤ ਦਰਿਦ੍ਰੁ ਜਾਵੈ ਨਾਮੁ ਸੋ ਨਿਧਾਨੁ ਪਾਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗੵਾਨਿ ਦੁਰਮਤਿ ਮੈਲੁ ਧੋਵੈ ਜੀਉ ॥

jaa kau dekhat daridru jaavai naam so nidhaan paavai guramukh gayaan duramat mail dhovai jeeo |

അവനെ കാണുമ്പോൾ ദാരിദ്ര്യം ഇല്ലാതാകുന്നു, ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം എന്ന നിധിയാൽ ഒരാൾ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെടും. ഗുരുവചനത്തിലെ ആദ്ധ്യാത്മിക ജ്ഞാനം ദുഷിച്ച മനസ്സിൻ്റെ അഴുക്കിനെ കഴുകിക്കളയുന്നു.

ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਮੁ ਏਕ ਲਿਵ ਮਨਿ ਜਪੈ ਦ੍ਰਿੜੁ ਤਿਨ ਜਨ ਦੁਖ ਪਾਪ ਕਹੁ ਕਤ ਹੋਵੈ ਜੀਉ ॥੧॥

satigur naam ek liv man japai drirr tin jan dukh paap kahu kat hovai jeeo |1|

പറയൂ, ഏകമനസ്സോടെ സ്നേഹത്തോടെയും ഉറച്ച വിശ്വാസത്തോടെയും ഗുരു നൽകിയ നാമം ജപിക്കുന്ന ആ വിനയാന്വിതനോട് പാപവും കഷ്ടപ്പാടും എങ്ങനെ പറ്റും? ||1||

ਧਰਮ ਕਰਮ ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਈ ਹੈ ॥

dharam karam poorai satigur paaee hai |

ധാർമ്മിക വിശ്വാസവും സത്കർമങ്ങളുടെ കർമ്മവും തികഞ്ഞ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൽ നിന്ന് ലഭിക്കും.

ਜਾ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸਿਧ ਸਾਧ ਮੁਨਿ ਜਨ ਸੁਰਿ ਨਰ ਜਾਚਹਿ ਸਬਦ ਸਾਰੁ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਈ ਹੈ ॥

jaa kee sevaa sidh saadh mun jan sur nar jaacheh sabad saar ek liv laaee hai |

സിദ്ധന്മാരും വിശുദ്ധ സാധുമാരും, നിശബ്ദരായ ജ്ഞാനികളും മാലാഖമാരും അവനെ സേവിക്കാൻ കൊതിക്കുന്നു; ശബാദിലെ ഏറ്റവും മഹത്തായ വചനത്തിലൂടെ അവർ ഏക നാഥനോട് സ്നേഹപൂർവ്വം ഇണങ്ങിച്ചേരുന്നു.

ਫੁਨਿ ਜਾਨੈ ਕੋ ਤੇਰਾ ਅਪਾਰੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਅਕਥ ਕਥਨਹਾਰੁ ਤੁਝਹਿ ਬੁਝਾਈ ਹੈ ॥

fun jaanai ko teraa apaar nirbhau nirankaar akath kathanahaar tujheh bujhaaee hai |

നിങ്ങളുടെ പരിധികൾ ആർക്കറിയാം? നീ നിർഭയനും രൂപരഹിതനുമായ ഭഗവാൻ്റെ മൂർത്തീഭാവമാണ്. നിങ്ങൾ പറയാത്ത പ്രസംഗത്തിൻ്റെ സ്പീക്കറാണ്; നിങ്ങൾ മാത്രം ഇത് മനസ്സിലാക്കുന്നു.

ਭਰਮ ਭੂਲੇ ਸੰਸਾਰ ਛੁਟਹੁ ਜੂਨੀ ਸੰਘਾਰ ਜਮ ਕੋ ਨ ਡੰਡ ਕਾਲ ਗੁਰਮਤਿ ਧੵਾਈ ਹੈ ॥

bharam bhoole sansaar chhuttahu joonee sanghaar jam ko na ddandd kaal guramat dhayaaee hai |

ഹേ മൂഢനായ ലൗകിക മർത്യനേ, നീ സംശയത്താൽ വഞ്ചിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു; ജനനവും മരണവും ഉപേക്ഷിക്കുക, മരണത്തിൻ്റെ ദൂതൻ നിങ്ങളെ ശിക്ഷിക്കുകയില്ല. ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ ധ്യാനിക്കുക.

ਮਨ ਪ੍ਰਾਣੀ ਮੁਗਧ ਬੀਚਾਰੁ ਅਹਿਨਿਸਿ ਜਪੁ ਧਰਮ ਕਰਮ ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਈ ਹੈ ॥੨॥

man praanee mugadh beechaar ahinis jap dharam karam poorai satigur paaee hai |2|

വിഡ്ഢിയായ മർത്യജീവിയേ, ഇത് മനസ്സിൽ ധ്യാനിക്കൂ; രാവും പകലും ജപിക്കുകയും ധ്യാനിക്കുകയും ചെയ്യുക. ധാർമ്മിക വിശ്വാസവും സത്കർമങ്ങളുടെ കർമ്മവും തികഞ്ഞ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൽ നിന്ന് ലഭിക്കും. ||2||

ਹਉ ਬਲਿ ਬਲਿ ਜਾਉ ਸਤਿਗੁਰ ਸਾਚੇ ਨਾਮ ਪਰ ॥

hau bal bal jaau satigur saache naam par |

എൻ്റെ യഥാർത്ഥ ഗുരുവേ, യഥാർത്ഥ നാമത്തിന് ഞാൻ ഒരു ത്യാഗമാണ്, ത്യാഗമാണ്.

ਕਵਨ ਉਪਮਾ ਦੇਉ ਕਵਨ ਸੇਵਾ ਸਰੇਉ ਏਕ ਮੁਖ ਰਸਨਾ ਰਸਹੁ ਜੁਗ ਜੋਰਿ ਕਰ ॥

kavan upamaa deo kavan sevaa sareo ek mukh rasanaa rasahu jug jor kar |

നിങ്ങൾക്ക് എന്ത് സ്തുതികളാണ് ഞാൻ നൽകേണ്ടത്? നിങ്ങൾക്കായി എനിക്ക് എന്ത് സേവനം ചെയ്യാൻ കഴിയും? എനിക്ക് ഒരു വായും നാവും മാത്രമേയുള്ളൂ; എൻ്റെ കൈപ്പത്തികൾ ചേർത്തുപിടിച്ചുകൊണ്ട്, സന്തോഷത്തോടും സന്തോഷത്തോടും കൂടി ഞാൻ അങ്ങയെ ജപിക്കുന്നു.

ਫੁਨਿ ਮਨ ਬਚ ਕ੍ਰਮ ਜਾਨੁ ਅਨਤ ਦੂਜਾ ਨ ਮਾਨੁ ਨਾਮੁ ਸੋ ਅਪਾਰੁ ਸਾਰੁ ਦੀਨੋ ਗੁਰਿ ਰਿਦ ਧਰ ॥

fun man bach kram jaan anat doojaa na maan naam so apaar saar deeno gur rid dhar |

ചിന്തയിലും വാക്കിലും പ്രവൃത്തിയിലും ഞാൻ കർത്താവിനെ അറിയുന്നു; ഞാൻ മറ്റാരെയും ആരാധിക്കുന്നില്ല. അനന്തമായ ഭഗവാൻ്റെ ഏറ്റവും മഹത്തായ നാമം ഗുരു എൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ പ്രതിഷ്ഠിച്ചിരിക്കുന്നു.