ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 307
ਅੰਤਰਿ ਹਰਿ ਗੁਰੂ ਧਿਆਇਦਾ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ॥
antar har guroo dhiaaeidaa vaddee vaddiaaee |ഉള്ളിലെ ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുന്ന ഗുരുവിൻ്റെ മഹത്വം മഹത്തരമാണ്.
ਤੁਸਿ ਦਿਤੀ ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਘਟੈ ਨਾਹੀ ਇਕੁ ਤਿਲੁ ਕਿਸੈ ਦੀ ਘਟਾਈ ॥
tus ditee poorai satiguroo ghattai naahee ik til kisai dee ghattaaee |തൻ്റെ പ്രസാദത്താൽ, പൂർണ്ണമായ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിന് ഭഗവാൻ ഇത് നൽകി; ആരുടെയും പ്രയത്നത്താൽ അതിന് ഒരു കുറവും വന്നിട്ടില്ല.
ਸਚੁ ਸਾਹਿਬੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੈ ਵਲਿ ਹੈ ਤਾਂ ਝਖਿ ਝਖਿ ਮਰੈ ਸਭ ਲੁੋਕਾਈ ॥
sach saahib satiguroo kai val hai taan jhakh jhakh marai sabh luokaaee |യഥാർത്ഥ കർത്താവും ഗുരുവും യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ പക്ഷത്താണ്; അതിനാൽ, അവനെ എതിർക്കുന്നവരെല്ലാം കോപത്തിലും അസൂയയിലും കലഹത്തിലും മരണത്തിലേക്ക് പാഴാകുന്നു.
ਨਿੰਦਕਾ ਕੇ ਮੁਹ ਕਾਲੇ ਕਰੇ ਹਰਿ ਕਰਤੈ ਆਪਿ ਵਧਾਈ ॥
nindakaa ke muh kaale kare har karatai aap vadhaaee |സ്രഷ്ടാവായ ഭഗവാൻ പരദൂഷകരുടെ മുഖം കറുപ്പിക്കുന്നു, ഗുരുവിൻ്റെ മഹത്വം വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നു.
ਜਿਉ ਜਿਉ ਨਿੰਦਕ ਨਿੰਦ ਕਰਹਿ ਤਿਉ ਤਿਉ ਨਿਤ ਨਿਤ ਚੜੈ ਸਵਾਈ ॥
jiau jiau nindak nind kareh tiau tiau nit nit charrai savaaee |പരദൂഷണം പറയുന്നവർ പരദൂഷണം പറയുന്നതനുസരിച്ച് ഗുരുവിൻ്റെ മഹത്വം നാൾക്കുനാൾ വർധിക്കുന്നു.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਆਰਾਧਿਆ ਤਿਨਿ ਪੈਰੀ ਆਣਿ ਸਭ ਪਾਈ ॥੧॥
jan naanak har aaraadhiaa tin pairee aan sabh paaee |1|എല്ലാവരെയും തൻ്റെ കാൽക്കൽ വീഴ്ത്തുന്ന ഭഗവാനെ സേവിക്കുന്ന നാനാക്ക് ആരാധിക്കുന്നു. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |നാലാമത്തെ മെഹൽ:
ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਤੀ ਗਣਤ ਜਿ ਰਖੈ ਹਲਤੁ ਪਲਤੁ ਸਭੁ ਤਿਸ ਕਾ ਗਇਆ ॥
satigur setee ganat ji rakhai halat palat sabh tis kaa geaa |യഥാർത്ഥ ഗുരുവുമായി കണക്കുകൂട്ടിയ ബന്ധത്തിലേർപ്പെടുന്ന ഒരാൾക്ക് ഈ ലോകവും പരലോകവും എല്ലാം നഷ്ടപ്പെടുന്നു.
ਨਿਤ ਝਹੀਆ ਪਾਏ ਝਗੂ ਸੁਟੇ ਝਖਦਾ ਝਖਦਾ ਝੜਿ ਪਇਆ ॥
nit jhaheea paae jhagoo sutte jhakhadaa jhakhadaa jharr peaa |അവൻ ഇടവിടാതെ പല്ലുകടിച്ചു വായിൽ നുരയും പതിക്കുന്നു; കോപത്തിൽ നിലവിളിച്ചു അവൻ നശിക്കുന്നു.
ਨਿਤ ਉਪਾਵ ਕਰੈ ਮਾਇਆ ਧਨ ਕਾਰਣਿ ਅਗਲਾ ਧਨੁ ਭੀ ਉਡਿ ਗਇਆ ॥
nit upaav karai maaeaa dhan kaaran agalaa dhan bhee udd geaa |അവൻ നിരന്തരം മായയ്ക്കും സമ്പത്തിനും പിന്നാലെ ഓടുന്നു, പക്ഷേ സ്വന്തം സമ്പത്ത് പോലും പറന്നു പോകുന്നു.
ਕਿਆ ਓਹੁ ਖਟੇ ਕਿਆ ਓਹੁ ਖਾਵੈ ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਸਹਸਾ ਦੁਖੁ ਪਇਆ ॥
kiaa ohu khatte kiaa ohu khaavai jis andar sahasaa dukh peaa |അവൻ എന്തു സമ്പാദിക്കും, എന്തു തിന്നും? അവൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ വിദ്വേഷവും വേദനയും മാത്രമേയുള്ളൂ.
ਨਿਰਵੈਰੈ ਨਾਲਿ ਜਿ ਵੈਰੁ ਰਚਾਏ ਸਭੁ ਪਾਪੁ ਜਗਤੈ ਕਾ ਤਿਨਿ ਸਿਰਿ ਲਇਆ ॥
niravairai naal ji vair rachaae sabh paap jagatai kaa tin sir leaa |വിദ്വേഷമില്ലാത്തവനെ വെറുക്കുന്നവൻ ലോകത്തിലെ എല്ലാ പാപങ്ങളുടെയും ഭാരം അവൻ്റെ തലയിൽ വഹിക്കും.
ਓਸੁ ਅਗੈ ਪਿਛੈ ਢੋਈ ਨਾਹੀ ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਨਿੰਦਾ ਮੁਹਿ ਅੰਬੁ ਪਇਆ ॥
os agai pichhai dtoee naahee jis andar nindaa muhi anb peaa |അവൻ ഇവിടെയോ പരലോകമോ ഒരു അഭയസ്ഥാനവും കണ്ടെത്തുകയില്ല; അവൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ പരദൂഷണം കൊണ്ട് അവൻ്റെ വായിൽ പൊള്ളുന്നു.
ਜੇ ਸੁਇਨੇ ਨੋ ਓਹੁ ਹਥੁ ਪਾਏ ਤਾ ਖੇਹੂ ਸੇਤੀ ਰਲਿ ਗਇਆ ॥
je sueine no ohu hath paae taa khehoo setee ral geaa |അവൻ്റെ കൈകളിൽ സ്വർണ്ണം വന്നാൽ അത് പൊടിയായി മാറും.
ਜੇ ਗੁਰ ਕੀ ਸਰਣੀ ਫਿਰਿ ਓਹੁ ਆਵੈ ਤਾ ਪਿਛਲੇ ਅਉਗਣ ਬਖਸਿ ਲਇਆ ॥
je gur kee saranee fir ohu aavai taa pichhale aaugan bakhas leaa |പക്ഷേ, അവൻ വീണ്ടും ഗുരുവിൻ്റെ സങ്കേതത്തിൽ വന്നാൽ, അവൻ്റെ മുൻകാല പാപങ്ങൾ പോലും പൊറുക്കപ്പെടും.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਹਰਿ ਸਿਮਰਤ ਕਿਲਵਿਖ ਪਾਪ ਗਇਆ ॥੨॥
jan naanak anadin naam dhiaaeaa har simarat kilavikh paap geaa |2|സേവകൻ നാനാക്ക് രാവും പകലും നാമം ധ്യാനിക്കുന്നു. ധ്യാനത്തിൽ ഭഗവാനെ സ്മരിച്ചാൽ അകൃത്യങ്ങളും പാപങ്ങളും ഇല്ലാതാകുന്നു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਤੂਹੈ ਸਚਾ ਸਚੁ ਤੂ ਸਭ ਦੂ ਉਪਰਿ ਤੂ ਦੀਬਾਣੁ ॥
toohai sachaa sach too sabh doo upar too deebaan |നിങ്ങൾ സത്യത്തിൻ്റെ വിശ്വസ്തനാണ്; നിങ്ങളുടെ റീഗൽ കോർട്ട് എല്ലാറ്റിലും ശ്രേഷ്ഠമാണ്.
ਜੋ ਤੁਧੁ ਸਚੁ ਧਿਆਇਦੇ ਸਚੁ ਸੇਵਨਿ ਸਚੇ ਤੇਰਾ ਮਾਣੁ ॥
jo tudh sach dhiaaeide sach sevan sache teraa maan |കർത്താവേ, അങ്ങയെ ധ്യാനിക്കുന്നവർ സത്യത്തെ സേവിക്കുന്നു; കർത്താവേ, അവർ അങ്ങയിൽ അഭിമാനിക്കുന്നു.
ਓਨਾ ਅੰਦਰਿ ਸਚੁ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਸਚੁ ਬੋਲਨਿ ਸਚੇ ਤੇਰਾ ਤਾਣੁ ॥
onaa andar sach mukh ujale sach bolan sache teraa taan |അവരുടെ ഉള്ളിൽ സത്യമുണ്ട്; അവരുടെ മുഖം പ്രസന്നമാണ്, അവർ സത്യം സംസാരിക്കുന്നു. കർത്താവേ, അങ്ങാണ് അവരുടെ ശക്തി.
ਸੇ ਭਗਤ ਜਿਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਲਾਹਿਆ ਸਚੁ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਣੁ ॥
se bhagat jinee guramukh saalaahiaa sach sabad neesaan |ഗുരുമുഖൻ എന്ന നിലയിൽ നിന്നെ സ്തുതിക്കുന്നവർ നിൻ്റെ ഭക്തരാണ്; ദൈവത്തിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനമായ ഷബാദിൻ്റെ ചിഹ്നവും ബാനറും അവരുടെ പക്കലുണ്ട്.
ਸਚੁ ਜਿ ਸਚੇ ਸੇਵਦੇ ਤਿਨ ਵਾਰੀ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੁ ॥੧੩॥
sach ji sache sevade tin vaaree sad kurabaan |13|ഞാൻ യഥാർത്ഥത്തിൽ ഒരു ത്യാഗമാണ്, യഥാർത്ഥ കർത്താവിനെ സേവിക്കുന്നവർക്ക് എന്നേക്കും സമർപ്പിക്കുന്നു. ||13||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |സലോക്, നാലാമത്തെ മെഹൽ:
ਧੁਰਿ ਮਾਰੇ ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸੇਈ ਹੁਣਿ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਾਰੇ ॥
dhur maare poorai satiguroo seee hun satigur maare |സമ്പൂർണമായ സത്യഗുരുവിൻ്റെ ശപിക്കപ്പെട്ടവർ, തുടക്കം മുതൽ, ഇന്നും സത്യഗുരുവിൻ്റെ ശാപത്തിന് വിധേയരാകുന്നു.
ਜੇ ਮੇਲਣ ਨੋ ਬਹੁਤੇਰਾ ਲੋਚੀਐ ਨ ਦੇਈ ਮਿਲਣ ਕਰਤਾਰੇ ॥
je melan no bahuteraa locheeai na deee milan karataare |ഗുരുവിനോട് കൂട്ടുകൂടാൻ അവർക്ക് വലിയ ആഗ്രഹമുണ്ടെങ്കിലും സ്രഷ്ടാവ് അത് അനുവദിക്കുന്നില്ല.
ਸਤਸੰਗਤਿ ਢੋਈ ਨਾ ਲਹਨਿ ਵਿਚਿ ਸੰਗਤਿ ਗੁਰਿ ਵੀਚਾਰੇ ॥
satasangat dtoee naa lahan vich sangat gur veechaare |അവർ യഥാർത്ഥ സഭയായ സത് സംഗത്തിൽ അഭയം കണ്ടെത്തുകയില്ല; സംഗത്തിൽ ഗുരു ഇത് പ്രഖ്യാപിച്ചിട്ടുണ്ട്.
ਕੋਈ ਜਾਇ ਮਿਲੈ ਹੁਣਿ ਓਨਾ ਨੋ ਤਿਸੁ ਮਾਰੇ ਜਮੁ ਜੰਦਾਰੇ ॥
koee jaae milai hun onaa no tis maare jam jandaare |ഇപ്പോൾ അവരെ കാണാൻ പുറപ്പെടുന്നവൻ, സ്വേച്ഛാധിപതിയായ മരണത്തിൻ്റെ സന്ദേശവാഹകനാൽ നശിപ്പിക്കപ്പെടും.
ਗੁਰਿ ਬਾਬੈ ਫਿਟਕੇ ਸੇ ਫਿਟੇ ਗੁਰਿ ਅੰਗਦਿ ਕੀਤੇ ਕੂੜਿਆਰੇ ॥
gur baabai fittake se fitte gur angad keete koorriaare |ഗുരുനാനാക്കിൽ നിന്ന് അപലപിക്കപ്പെട്ടവരെ ഗുരു അംഗദും വ്യാജന്മാരായി പ്രഖ്യാപിച്ചു.
ਗੁਰਿ ਤੀਜੀ ਪੀੜੀ ਵੀਚਾਰਿਆ ਕਿਆ ਹਥਿ ਏਨਾ ਵੇਚਾਰੇ ॥
gur teejee peerree veechaariaa kiaa hath enaa vechaare |മൂന്നാം തലമുറയിലെ ഗുരു ചിന്തിച്ചു, "ഈ പാവങ്ങളുടെ കയ്യിൽ എന്താണ് കിടക്കുന്നത്?"
ਗੁਰੁ ਚਉਥੀ ਪੀੜੀ ਟਿਕਿਆ ਤਿਨਿ ਨਿੰਦਕ ਦੁਸਟ ਸਭਿ ਤਾਰੇ ॥
gur chauthee peerree ttikiaa tin nindak dusatt sabh taare |നാലാം തലമുറയിലെ ഗുരു ഈ ഏഷണിക്കാരെയും ദുഷ്പ്രവൃത്തിക്കാരെയും രക്ഷിച്ചു.
ਕੋਈ ਪੁਤੁ ਸਿਖੁ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੀ ਤਿਸੁ ਕਾਰਜ ਸਭਿ ਸਵਾਰੇ ॥
koee put sikh sevaa kare satiguroo kee tis kaaraj sabh savaare |ഏതെങ്കിലും പുത്രനോ സിഖോ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിച്ചാൽ, അവൻ്റെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും പരിഹരിക്കപ്പെടും.
ਜੋ ਇਛੈ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਇਸੀ ਪੁਤੁ ਧਨੁ ਲਖਮੀ ਖੜਿ ਮੇਲੇ ਹਰਿ ਨਿਸਤਾਰੇ ॥
jo ichhai so fal paaeisee put dhan lakhamee kharr mele har nisataare |അവൻ തൻ്റെ ആഗ്രഹങ്ങളുടെ ഫലം നേടുന്നു - കുട്ടികൾ, സമ്പത്ത്, സ്വത്ത്, കർത്താവുമായുള്ള ഐക്യം, വിമോചനം.
ਸਭਿ ਨਿਧਾਨ ਸਤਿਗੁਰੂ ਵਿਚਿ ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਹਰਿ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥
sabh nidhaan satiguroo vich jis andar har ur dhaare |ഭഗവാനെ ഹൃദയത്തിൽ പ്രതിഷ്ഠിച്ച യഥാർത്ഥ ഗുരുവിലാണ് എല്ലാ നിധികളും.
ਸੋ ਪਾਏ ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਜਿਸੁ ਲਿਖਿਆ ਲਿਖਤੁ ਲਿਲਾਰੇ ॥
so paae pooraa satiguroo jis likhiaa likhat lilaare |ആരുടെ നെറ്റിയിൽ അനുഗൃഹീതമായ വിധി മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നുവോ, അവൻ മാത്രമാണ് തികഞ്ഞ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ പ്രാപിക്കുന്നത്.
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਮਾਗੈ ਧੂੜਿ ਤਿਨ ਜੋ ਗੁਰਸਿਖ ਮਿਤ ਪਿਆਰੇ ॥੧॥
jan naanak maagai dhoorr tin jo gurasikh mit piaare |1|തങ്ങളുടെ സുഹൃത്തായ കർത്താവിനെ സ്നേഹിക്കുന്ന ഗുർസിഖുകാരുടെ കാലിലെ പൊടിക്ക് വേണ്ടി സേവകൻ നാനാക്ക് യാചിക്കുന്നു. ||1||