ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 144
ਏਕ ਤੁਈ ਏਕ ਤੁਈ ॥੨॥
ek tuee ek tuee |2|നീ മാത്രം, കർത്താവേ, നീ മാത്രം. ||2||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਨ ਦਾਦੇ ਦਿਹੰਦ ਆਦਮੀ ॥
n daade dihand aadamee |നീതിമാന്മാരോ, ഉദാരമതികളോ, മനുഷ്യരോ അല്ല,
ਨ ਸਪਤ ਜੇਰ ਜਿਮੀ ॥
n sapat jer jimee |ഭൂമിക്ക് താഴെയുള്ള ഏഴ് മണ്ഡലങ്ങളും നിലനിൽക്കില്ല.
ਏਕ ਤੁਈ ਏਕ ਤੁਈ ॥੩॥
ek tuee ek tuee |3|നീ മാത്രം, കർത്താവേ, നീ മാത്രം. ||3||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਨ ਸੂਰ ਸਸਿ ਮੰਡਲੋ ॥
n soor sas manddalo |സൂര്യനോ, ചന്ദ്രനോ, ഗ്രഹങ്ങളോ അല്ല,
ਨ ਸਪਤ ਦੀਪ ਨਹ ਜਲੋ ॥
n sapat deep nah jalo |ഏഴ് ഭൂഖണ്ഡങ്ങളോ സമുദ്രങ്ങളോ അല്ല,
ਅੰਨ ਪਉਣ ਥਿਰੁ ਨ ਕੁਈ ॥
an paun thir na kuee |ഭക്ഷണമോ, കാറ്റോ - ഒന്നും ശാശ്വതമല്ല.
ਏਕੁ ਤੁਈ ਏਕੁ ਤੁਈ ॥੪॥
ek tuee ek tuee |4|നീ മാത്രം, കർത്താവേ, നീ മാത്രം. ||4||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਨ ਰਿਜਕੁ ਦਸਤ ਆ ਕਸੇ ॥
n rijak dasat aa kase |നമ്മുടെ ഉപജീവനം ഒരു വ്യക്തിയുടെയും കൈകളിലല്ല.
ਹਮਾ ਰਾ ਏਕੁ ਆਸ ਵਸੇ ॥
hamaa raa ek aas vase |എല്ലാവരുടെയും പ്രതീക്ഷകൾ ഏകനായ നാഥനിൽ.
ਅਸਤਿ ਏਕੁ ਦਿਗਰ ਕੁਈ ॥
asat ek digar kuee |ഒരേയൊരു കർത്താവ് മാത്രമേ ഉള്ളൂ - വേറെ ആരുണ്ട്?
ਏਕ ਤੁਈ ਏਕੁ ਤੁਈ ॥੫॥
ek tuee ek tuee |5|നീ മാത്രം, കർത്താവേ, നീ മാത്രം. ||5||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਪਰੰਦਏ ਨ ਗਿਰਾਹ ਜਰ ॥
parande na giraah jar |പക്ഷികളുടെ പോക്കറ്റിൽ പണമില്ല.
ਦਰਖਤ ਆਬ ਆਸ ਕਰ ॥
darakhat aab aas kar |മരങ്ങളിലും വെള്ളത്തിലുമാണ് അവർ പ്രതീക്ഷയർപ്പിക്കുന്നത്.
ਦਿਹੰਦ ਸੁਈ ॥
dihand suee |അവൻ മാത്രമാണ് ദാതാവ്.
ਏਕ ਤੁਈ ਏਕ ਤੁਈ ॥੬॥
ek tuee ek tuee |6|നീ മാത്രം, കർത്താവേ, നീ മാത്രം. ||6||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਨਾਨਕ ਲਿਲਾਰਿ ਲਿਖਿਆ ਸੋਇ ॥
naanak lilaar likhiaa soe |ഓ നാനാക്ക്, മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചതും നെറ്റിയിൽ എഴുതിയതുമായ ആ വിധി
ਮੇਟਿ ਨ ਸਾਕੈ ਕੋਇ ॥
mett na saakai koe |ആർക്കും അത് മായ്ക്കാനാവില്ല.
ਕਲਾ ਧਰੈ ਹਿਰੈ ਸੁਈ ॥
kalaa dharai hirai suee |കർത്താവ് ശക്തി പകരുന്നു, അവൻ അത് വീണ്ടും എടുത്തുകളയുന്നു.
ਏਕੁ ਤੁਈ ਏਕੁ ਤੁਈ ॥੭॥
ek tuee ek tuee |7|നീ മാത്രം, കർത്താവേ, നീ മാത്രം. ||7||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਸਚਾ ਤੇਰਾ ਹੁਕਮੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣਿਆ ॥
sachaa teraa hukam guramukh jaaniaa |നിങ്ങളുടെ കൽപ്പനയുടെ ഹുകാം സത്യമാണ്. ഗുർമുഖിന് അത് അറിയാം.
ਗੁਰਮਤੀ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਸਚੁ ਪਛਾਣਿਆ ॥
guramatee aap gavaae sach pachhaaniaa |ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ സ്വാർത്ഥതയും അഹങ്കാരവും ഇല്ലാതാകുകയും സത്യം സാക്ഷാത്കരിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਸਚੁ ਤੇਰਾ ਦਰਬਾਰੁ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਣਿਆ ॥
sach teraa darabaar sabad neesaaniaa |സത്യമാണ് നിങ്ങളുടെ കോടതി. ശബാദിൻ്റെ വചനത്തിലൂടെ അത് പ്രഖ്യാപിക്കപ്പെടുകയും വെളിപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ਸਚਿ ਸਮਾਣਿਆ ॥
sachaa sabad veechaar sach samaaniaa |ശബാദിലെ യഥാർത്ഥ വചനത്തെ ആഴത്തിൽ ധ്യാനിച്ച് ഞാൻ സത്യത്തിൽ ലയിച്ചു.
ਮਨਮੁਖ ਸਦਾ ਕੂੜਿਆਰ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣਿਆ ॥
manamukh sadaa koorriaar bharam bhulaaniaa |സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖങ്ങൾ എപ്പോഴും വ്യാജമാണ്; അവർ സംശയത്താൽ വഞ്ചിതരാകുന്നു.
ਵਿਸਟਾ ਅੰਦਰਿ ਵਾਸੁ ਸਾਦੁ ਨ ਜਾਣਿਆ ॥
visattaa andar vaas saad na jaaniaa |അവർ വളത്തിൽ വസിക്കുന്നു, അവർക്ക് പേരിൻ്റെ രുചി അറിയില്ല.
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਪਾਇ ਆਵਣ ਜਾਣਿਆ ॥
vin naavai dukh paae aavan jaaniaa |പേരില്ലാതെ, വരുന്നതിൻ്റെയും പോകുന്നതിൻ്റെയും വേദനകൾ അവർ അനുഭവിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਪਾਰਖੁ ਆਪਿ ਜਿਨਿ ਖੋਟਾ ਖਰਾ ਪਛਾਣਿਆ ॥੧੩॥
naanak paarakh aap jin khottaa kharaa pachhaaniaa |13|ഓ നാനാക്ക്, കർത്താവ് തന്നെ മൂല്യനിർണ്ണയക്കാരനാണ്, അവൻ വ്യാജനെ യഥാർത്ഥത്തിൽ നിന്ന് വേർതിരിക്കുന്നു. ||13||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਸੀਹਾ ਬਾਜਾ ਚਰਗਾ ਕੁਹੀਆ ਏਨਾ ਖਵਾਲੇ ਘਾਹ ॥
seehaa baajaa charagaa kuheea enaa khavaale ghaah |കടുവകൾ, പരുന്തുകൾ, പരുന്തുകൾ, കഴുകന്മാർ - അവയെ പുല്ലു തിന്നാൻ കർത്താവിന് കഴിയും.
ਘਾਹੁ ਖਾਨਿ ਤਿਨਾ ਮਾਸੁ ਖਵਾਲੇ ਏਹਿ ਚਲਾਏ ਰਾਹ ॥
ghaahu khaan tinaa maas khavaale ehi chalaae raah |പുല്ല് തിന്നുന്ന മൃഗങ്ങൾക്ക് - അവയെ മാംസം തിന്നാൻ അവനു കഴിയും. ഈ ജീവിതരീതി പിന്തുടരാൻ അവരെ പ്രേരിപ്പിക്കാൻ അവനു കഴിയും.
ਨਦੀਆ ਵਿਚਿ ਟਿਬੇ ਦੇਖਾਲੇ ਥਲੀ ਕਰੇ ਅਸਗਾਹ ॥
nadeea vich ttibe dekhaale thalee kare asagaah |നദികളിൽ നിന്ന് വരണ്ട ഭൂമി ഉയർത്താനും മരുഭൂമികളെ അഗാധമായ സമുദ്രങ്ങളാക്കി മാറ്റാനും അദ്ദേഹത്തിന് കഴിഞ്ഞു.
ਕੀੜਾ ਥਾਪਿ ਦੇਇ ਪਾਤਿਸਾਹੀ ਲਸਕਰ ਕਰੇ ਸੁਆਹ ॥
keerraa thaap dee paatisaahee lasakar kare suaah |ഒരു പുഴുവിനെ രാജാവായി നിയമിക്കാനും സൈന്യത്തെ ചാരമാക്കാനും അദ്ദേഹത്തിന് കഴിഞ്ഞു.
ਜੇਤੇ ਜੀਅ ਜੀਵਹਿ ਲੈ ਸਾਹਾ ਜੀਵਾਲੇ ਤਾ ਕਿ ਅਸਾਹ ॥
jete jeea jeeveh lai saahaa jeevaale taa ki asaah |എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളും ജീവജാലങ്ങളും ശ്വാസോച്ഛ്വാസം കൊണ്ടാണ് ജീവിക്കുന്നത്, എന്നാൽ ശ്വാസോച്ഛ്വാസം കൂടാതെയും നമ്മെ ജീവനോടെ നിലനിർത്താൻ അവന് കഴിയും.
ਨਾਨਕ ਜਿਉ ਜਿਉ ਸਚੇ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਤਿਉ ਦੇਇ ਗਿਰਾਹ ॥੧॥
naanak jiau jiau sache bhaavai tiau tiau dee giraah |1|ഓ നാനാക്ക്, യഥാർത്ഥ ഭഗവാൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നതുപോലെ, അവൻ നമുക്ക് ഉപജീവനം നൽകുന്നു. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਇਕਿ ਮਾਸਹਾਰੀ ਇਕਿ ਤ੍ਰਿਣੁ ਖਾਹਿ ॥
eik maasahaaree ik trin khaeh |ചിലർ മാംസം കഴിക്കുന്നു, മറ്റുള്ളവർ പുല്ല് കഴിക്കുന്നു.
ਇਕਨਾ ਛਤੀਹ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪਾਹਿ ॥
eikanaa chhateeh amrit paeh |ചിലർക്ക് മുപ്പത്തിയാറ് ഇനം പലഹാരങ്ങളും ഉണ്ട്.
ਇਕਿ ਮਿਟੀਆ ਮਹਿ ਮਿਟੀਆ ਖਾਹਿ ॥
eik mitteea meh mitteea khaeh |മറ്റുചിലർ മണ്ണിൽ ജീവിക്കുകയും ചെളി തിന്നുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਇਕਿ ਪਉਣ ਸੁਮਾਰੀ ਪਉਣ ਸੁਮਾਰਿ ॥
eik paun sumaaree paun sumaar |ചിലർ ശ്വാസം നിയന്ത്രിക്കുന്നു, അവരുടെ ശ്വസനം നിയന്ത്രിക്കുന്നു.
ਇਕਿ ਨਿਰੰਕਾਰੀ ਨਾਮ ਆਧਾਰਿ ॥
eik nirankaaree naam aadhaar |ചിലർ അരൂപിയായ ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തിൻ്റെ പിന്തുണയിൽ ജീവിക്കുന്നു.
ਜੀਵੈ ਦਾਤਾ ਮਰੈ ਨ ਕੋਇ ॥
jeevai daataa marai na koe |മഹാനായ ദാതാവ് ജീവിക്കുന്നു; ആരും മരിക്കുന്നില്ല.
ਨਾਨਕ ਮੁਠੇ ਜਾਹਿ ਨਾਹੀ ਮਨਿ ਸੋਇ ॥੨॥
naanak mutthe jaeh naahee man soe |2|ഹേ നാനാക്ക്, മനസ്സിൽ ഭഗവാനെ പ്രതിഷ്ഠിക്കാത്തവർ വഞ്ചിതരാകുന്നു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਕਾਰ ਕਰਮਿ ਕਮਾਈਐ ॥
poore gur kee kaar karam kamaaeeai |സത്കർമങ്ങളുടെ കർമ്മത്താൽ ചിലർ തികഞ്ഞ ഗുരുവിനെ സേവിക്കാൻ വരുന്നു.
ਗੁਰਮਤੀ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ॥
guramatee aap gavaae naam dhiaaeeai |ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ ചിലർ സ്വാർത്ഥതയും അഹങ്കാരവും ഇല്ലാതാക്കുകയും ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തെ ധ്യാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਦੂਜੀ ਕਾਰੈ ਲਗਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਈਐ ॥
doojee kaarai lag janam gavaaeeai |മറ്റെന്തെങ്കിലും ജോലി ഏറ്റെടുത്ത് അവർ ജീവിതം പാഴാക്കുന്നു.
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਸਭ ਵਿਸੁ ਪੈਝੈ ਖਾਈਐ ॥
vin naavai sabh vis paijhai khaaeeai |പേരില്ലാതെ അവർ ഉടുക്കുന്നതും തിന്നുന്നതും വിഷമാണ്.
ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਸਾਲਾਹਿ ਸਚਿ ਸਮਾਈਐ ॥
sachaa sabad saalaeh sach samaaeeai |ശബാദിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനത്തെ സ്തുതിച്ചുകൊണ്ട് അവർ യഥാർത്ഥ കർത്താവുമായി ലയിക്കുന്നു.
ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਨਾਹੀ ਸੁਖਿ ਨਿਵਾਸੁ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਈਐ ॥
vin satigur seve naahee sukh nivaas fir fir aaeeai |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കാതെ അവർക്ക് ശാന്തിയുടെ ഭവനം ലഭിക്കുന്നില്ല; അവർ വീണ്ടും വീണ്ടും പുനർജന്മത്തിലേക്ക് അയയ്ക്കപ്പെടുന്നു.
ਦੁਨੀਆ ਖੋਟੀ ਰਾਸਿ ਕੂੜੁ ਕਮਾਈਐ ॥
duneea khottee raas koorr kamaaeeai |കള്ളമൂലധനം നിക്ഷേപിച്ച് അവർ ലോകത്ത് അസത്യം മാത്രം സമ്പാദിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਖਰਾ ਸਾਲਾਹਿ ਪਤਿ ਸਿਉ ਜਾਈਐ ॥੧੪॥
naanak sach kharaa saalaeh pat siau jaaeeai |14|ഓ നാനാക്ക്, ശുദ്ധമായ, യഥാർത്ഥ കർത്താവിൻ്റെ സ്തുതികൾ പാടി, അവർ ബഹുമാനത്തോടെ പോകുന്നു. ||14||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਵਾਵਹਿ ਗਾਵਹਿ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਜਲਿ ਨਾਵਹਿ ॥
tudh bhaavai taa vaaveh gaaveh tudh bhaavai jal naaveh |അങ്ങയെ പ്രസാദിപ്പിക്കുമ്പോൾ ഞങ്ങൾ സംഗീതം വായിക്കുകയും പാടുകയും ചെയ്യുന്നു; നിനക്ക് ഇഷ്ടമാകുമ്പോൾ ഞങ്ങൾ വെള്ളത്തിൽ കുളിക്കുന്നു.