ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 1316

ਸਭਿ ਧੰਨੁ ਕਹਹੁ ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿ ਹਰਿ ਪੜਦਾ ਕਜਿਆ ॥੭॥

sabh dhan kahahu gur satiguroo gur satiguroo jit mil har parradaa kajiaa |7|

എല്ലാവരും ഉദ്ഘോഷിക്കട്ടെ: ഗുരു, യഥാർത്ഥ ഗുരു, ഗുരു, യഥാർത്ഥ ഗുരു, വാഴ്ത്തപ്പെട്ടവൻ; അവനെ കണ്ടുമുട്ടുമ്പോൾ, കർത്താവ് അവരുടെ തെറ്റുകളും കുറവുകളും മറയ്ക്കുന്നു. ||7||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੪ ॥

salok mahalaa 4 |

സലോക്, നാലാമത്തെ മെഹൽ:

ਭਗਤਿ ਸਰੋਵਰੁ ਉਛਲੈ ਸੁਭਰ ਭਰੇ ਵਹੰਨਿ ॥

bhagat sarovar uchhalai subhar bhare vahan |

ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയുടെ പുണ്യ കുളം വക്കോളം നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞൊഴുകുന്നു.

ਜਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੰਨਿਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਵਡਭਾਗ ਲਹੰਨਿ ॥੧॥

jinaa satigur maniaa jan naanak vaddabhaag lahan |1|

ദാസനായ നാനാക്ക്, യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ അനുസരിക്കുന്നവർ വളരെ ഭാഗ്യവാന്മാർ - അവർ അത് കണ്ടെത്തുന്നു. ||1||

ਮਃ ੪ ॥

mahalaa 4 |

നാലാമത്തെ മെഹൽ:

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਅਸੰਖ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਨ ਕਥਨੁ ਨ ਜਾਹਿ ॥

har har naam asankh har har ke gun kathan na jaeh |

ഭഗവാൻ്റെ നാമങ്ങൾ, ഹർ, ഹർ, എണ്ണമറ്റതാണ്. ഭഗവാൻ്റെ മഹത്തായ ഗുണങ്ങൾ, ഹർ, ഹർ, വിവരിക്കാനാവില്ല.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਅਗਮੁ ਅਗਾਧਿ ਹਰਿ ਜਨ ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਮਿਲਹਿ ਮਿਲਾਹਿ ॥

har har agam agaadh har jan kit bidh mileh milaeh |

ഭഗവാൻ, ഹർ, ഹർ, അപ്രാപ്യവും മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയാത്തതുമാണ്; കർത്താവിൻ്റെ എളിമയുള്ള ദാസന്മാർക്ക് അവൻ്റെ ഐക്യത്തിൽ എങ്ങനെ ഐക്യപ്പെടാൻ കഴിയും?

ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਸੁ ਜਪਤ ਜਪੰਤ ਜਨ ਇਕੁ ਤਿਲੁ ਨਹੀ ਕੀਮਤਿ ਪਾਇ ॥

har har jas japat japant jan ik til nahee keemat paae |

ആ എളിമയുള്ളവർ ഭഗവാൻ്റെ സ്തുതികൾ, ഹർ, ഹർ എന്ന് ധ്യാനിക്കുകയും ജപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, പക്ഷേ അവർക്ക് അവൻ്റെ മൂല്യത്തിൻ്റെ ഒരു ചെറിയ ഭാഗം പോലും ലഭിക്കുന്നില്ല.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਅਗਮ ਪ੍ਰਭ ਹਰਿ ਮੇਲਿ ਲੈਹੁ ਲੜਿ ਲਾਇ ॥੨॥

jan naanak har agam prabh har mel laihu larr laae |2|

ഓ ദാസനായ നാനാക്ക്, കർത്താവായ ദൈവം അപ്രാപ്യനാണ്; കർത്താവ് എന്നെ അവൻ്റെ വസ്ത്രത്തോട് ചേർത്തു, അവൻ്റെ ഐക്യത്തിൽ എന്നെ ചേർത്തു. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

പൗറി:

ਹਰਿ ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰੁ ਅਗਮੁ ਹਰਿ ਕਿਉ ਕਰਿ ਹਰਿ ਦਰਸਨੁ ਪਿਖਾ ॥

har agam agochar agam har kiau kar har darasan pikhaa |

ഭഗവാൻ അപ്രാപ്യനും അഗ്രാഹ്യവുമാണ്. ഭഗവാൻ്റെ ദർശനത്തിൻ്റെ അനുഗ്രഹീത ദർശനം ഞാൻ എങ്ങനെ കാണും?

ਕਿਛੁ ਵਖਰੁ ਹੋਇ ਸੁ ਵਰਨੀਐ ਤਿਸੁ ਰੂਪੁ ਨ ਰਿਖਾ ॥

kichh vakhar hoe su varaneeai tis roop na rikhaa |

അവൻ ഒരു ഭൗതിക വസ്തുവാണെങ്കിൽ, എനിക്ക് അവനെ വിശേഷിപ്പിക്കാമായിരുന്നു, പക്ഷേ അവന് രൂപമോ സവിശേഷതയോ ഇല്ല.

ਜਿਸੁ ਬੁਝਾਏ ਆਪਿ ਬੁਝਾਇ ਦੇਇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਦਿਖਾ ॥

jis bujhaae aap bujhaae dee soee jan dikhaa |

കർത്താവ് തന്നെ വിവേകം നൽകുമ്പോൾ മാത്രമേ ഗ്രാഹ്യമുണ്ടാകൂ; അത്രയും എളിമയുള്ളവൻ മാത്രമേ അത് കാണുന്നുള്ളൂ.

ਸਤਸੰਗਤਿ ਸਤਿਗੁਰ ਚਟਸਾਲ ਹੈ ਜਿਤੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਿਖਾ ॥

satasangat satigur chattasaal hai jit har gun sikhaa |

ഭഗവാൻ്റെ മഹത്തായ ഗുണങ്ങൾ പഠിക്കുന്ന ആത്മാവിൻ്റെ വിദ്യാലയമാണ് യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ യഥാർത്ഥ സഭയായ സത് സംഗതം.

ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਸੁ ਰਸਨਾ ਧੰਨੁ ਕਰ ਧੰਨੁ ਸੁ ਪਾਧਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿ ਹਰਿ ਲੇਖਾ ਲਿਖਾ ॥੮॥

dhan dhan su rasanaa dhan kar dhan su paadhaa satiguroo jit mil har lekhaa likhaa |8|

അനുഗ്രഹീതൻ, നാവ് അനുഗ്രഹീതൻ, കൈ ഭാഗ്യം, ഗുരു, യഥാർത്ഥ ഗുരു അനുഗ്രഹീതൻ; അവനെ കണ്ടുമുട്ടുമ്പോൾ കർത്താവിൻ്റെ കണക്ക് എഴുതിയിരിക്കുന്നു. ||8||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥

salok mahalaa 4 |

സലോക്, നാലാമത്തെ മെഹൽ:

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹੈ ਹਰਿ ਜਪੀਐ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥

har har naam amrit hai har japeeai satigur bhaae |

ഭഗവാൻ്റെ നാമം, ഹർ, ഹർ, അംബ്രോസിയൽ അമൃത് എന്നാണ്. യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനോട് സ്നേഹത്തോടെ ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുക.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਵਿਤੁ ਹੈ ਹਰਿ ਜਪਤ ਸੁਨਤ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥

har har naam pavit hai har japat sunat dukh jaae |

ഭഗവാൻ്റെ നാമം, ഹർ, ഹർ പവിത്രവും ശുദ്ധവുമാണ്. അത് ജപിക്കുകയും കേൾക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ വേദന ഇല്ലാതാകുന്നു.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਤਿਨੀ ਆਰਾਧਿਆ ਜਿਨ ਮਸਤਕਿ ਲਿਖਿਆ ਧੁਰਿ ਪਾਇ ॥

har naam tinee aaraadhiaa jin masatak likhiaa dhur paae |

അവർ മാത്രമേ ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തെ ആരാധിക്കുകയും ആരാധിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, ആരുടെ നെറ്റിയിൽ മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചിട്ടുള്ള വിധി എഴുതിയിരിക്കുന്നുവോ.

ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਜਨ ਪੈਨਾਈਅਨਿ ਜਿਨ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਆਇ ॥

har daragah jan painaaeean jin har man vasiaa aae |

ആ എളിമയുള്ളവർ കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ ബഹുമാനിക്കപ്പെടുന്നു; കർത്താവ് അവരുടെ മനസ്സിൽ വസിക്കുവാൻ വരുന്നു.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਤੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਜਿਨ ਹਰਿ ਸੁਣਿਆ ਮਨਿ ਭਾਇ ॥੧॥

jan naanak te mukh ujale jin har suniaa man bhaae |1|

സേവകനായ നാനാക്ക്, അവരുടെ മുഖങ്ങൾ പ്രസന്നമാണ്. അവർ കർത്താവിനെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നു; അവരുടെ മനസ്സ് സ്നേഹത്താൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ||1||

ਮਃ ੪ ॥

mahalaa 4 |

നാലാമത്തെ മെഹൽ:

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥

har har naam nidhaan hai guramukh paaeaa jaae |

ഭഗവാൻ്റെ നാമം, ഹർ, ഹർ, ഏറ്റവും വലിയ നിധിയാണ്. ഗുരുമുഖന്മാർ അത് നേടുന്നു.

ਜਿਨ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਆਇ ॥

jin dhur masatak likhiaa tin satigur miliaa aae |

മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ച വിധി നെറ്റിയിൽ എഴുതിയവരെ കാണാൻ യഥാർത്ഥ ഗുരു വരുന്നു.

ਤਨੁ ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਹੋਇਆ ਸਾਂਤਿ ਵਸੀ ਮਨਿ ਆਇ ॥

tan man seetal hoeaa saant vasee man aae |

അവരുടെ ശരീരവും മനസ്സും തണുത്തുറഞ്ഞിരിക്കുന്നു; സമാധാനവും സമാധാനവും അവരുടെ മനസ്സിൽ കുടികൊള്ളുന്നു.

ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਹਰਿ ਚਉਦਿਆ ਸਭੁ ਦਾਲਦੁ ਦੁਖੁ ਲਹਿ ਜਾਇ ॥੨॥

naanak har har chaudiaa sabh daalad dukh leh jaae |2|

ഓ നാനാക്ക്, ഭഗവാൻ്റെ നാമം ജപിച്ചാൽ, ഹർ, ഹർ, എല്ലാ ദാരിദ്ര്യവും വേദനയും ഇല്ലാതാകുന്നു. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

പൗറി:

ਹਉ ਵਾਰਿਆ ਤਿਨ ਕਉ ਸਦਾ ਸਦਾ ਜਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰਾ ਦੇਖਿਆ ॥

hau vaariaa tin kau sadaa sadaa jinaa satigur meraa piaaraa dekhiaa |

എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ട യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ ദർശിച്ചവർക്ക് ഞാൻ എന്നേക്കും ഒരു ത്യാഗമാണ്.

ਤਿਨ ਕਉ ਮਿਲਿਆ ਮੇਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਜਿਨ ਕਉ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਲੇਖਿਆ ॥

tin kau miliaa meraa satiguroo jin kau dhur masatak lekhiaa |

അവർ മാത്രമാണ് എൻ്റെ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നത്, അവരുടെ നെറ്റിയിൽ മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചിട്ടുള്ള വിധി എഴുതിയിരിക്കുന്നു.

ਹਰਿ ਅਗਮੁ ਧਿਆਇਆ ਗੁਰਮਤੀ ਤਿਸੁ ਰੂਪੁ ਨਹੀ ਪ੍ਰਭ ਰੇਖਿਆ ॥

har agam dhiaaeaa guramatee tis roop nahee prabh rekhiaa |

ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശമനുസരിച്ച് ഞാൻ അപ്രാപ്യനായ ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുന്നു; ദൈവത്തിന് രൂപമോ സവിശേഷതയോ ഇല്ല.

ਗੁਰ ਬਚਨਿ ਧਿਆਇਆ ਜਿਨਾ ਅਗਮੁ ਹਰਿ ਤੇ ਠਾਕੁਰ ਸੇਵਕ ਰਲਿ ਏਕਿਆ ॥

gur bachan dhiaaeaa jinaa agam har te tthaakur sevak ral ekiaa |

ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ പിന്തുടരുകയും അപ്രാപ്യനായ ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവർ, തങ്ങളുടെ നാഥനോടും ഗുരുവിനോടും ലയിച്ച് അവനുമായി ഒന്നായിത്തീരുന്നു.

ਸਭਿ ਕਹਹੁ ਮੁਖਹੁ ਨਰ ਨਰਹਰੇ ਨਰ ਨਰਹਰੇ ਨਰ ਨਰਹਰੇ ਹਰਿ ਲਾਹਾ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਵਿਸੇਖਿਆ ॥੯॥

sabh kahahu mukhahu nar narahare nar narahare nar narahare har laahaa har bhagat visekhiaa |9|

എല്ലാവരും കർത്താവിൻ്റെ, കർത്താവിൻ്റെ, കർത്താവിൻ്റെ നാമം ഉച്ചത്തിൽ ഘോഷിക്കട്ടെ; ഭഗവാനെ ഭക്തിപൂർവ്വം ആരാധിക്കുന്നതിൻ്റെ ലാഭം അനുഗ്രഹീതവും മഹനീയവുമാണ്. ||9||