ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 603

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਊਪਜੈ ਭਾਈ ਮਨਮੁਖਿ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥

bin gur preet na aoopajai bhaaee manamukh doojai bhaae |

വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ, ഗുരുവില്ലാതെ ഭഗവാനോടുള്ള സ്നേഹം ഉദിക്കുന്നില്ല; സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ ദ്വൈതപ്രണയത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു.

ਤੁਹ ਕੁਟਹਿ ਮਨਮੁਖ ਕਰਮ ਕਰਹਿ ਭਾਈ ਪਲੈ ਕਿਛੂ ਨ ਪਾਇ ॥੨॥

tuh kutteh manamukh karam kareh bhaaee palai kichhoo na paae |2|

മന്മുഖൻ ചെയ്യുന്ന പ്രവൃത്തികൾ പതിർ മെതിക്കുന്നത് പോലെയാണ് - അവർക്ക് അവരുടെ പ്രയത്നത്തിന് ഒന്നും ലഭിക്കുന്നില്ല. ||2||

ਗੁਰ ਮਿਲਿਐ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਰਵਿਆ ਭਾਈ ਸਾਚੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਿਆਰਿ ॥

gur miliaai naam man raviaa bhaaee saachee preet piaar |

ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടുമ്പോൾ, നാമം യഥാർത്ഥ സ്നേഹത്തോടും വാത്സല്യത്തോടും കൂടി, വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ, മനസ്സിൽ വ്യാപിക്കുന്നു.

ਸਦਾ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਰਵੈ ਭਾਈ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਅਪਾਰਿ ॥੩॥

sadaa har ke gun ravai bhaaee gur kai het apaar |3|

വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ, ഗുരുവിനോടുള്ള അനന്തമായ സ്നേഹത്തോടെ അവൻ എപ്പോഴും ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ പാടുന്നു. ||3||

ਆਇਆ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ਹੈ ਭਾਈ ਜਿ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥

aaeaa so paravaan hai bhaaee ji gur sevaa chit laae |

വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ, ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നതിൽ തൻ്റെ മനസ്സ് കേന്ദ്രീകരിക്കുന്ന അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ ഈ ലോകത്തിലേക്കുള്ള വരവ് എത്ര അനുഗ്രഹീതവും അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടതുമാണ്.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਭਾਈ ਗੁਰਸਬਦੀ ਮੇਲਾਇ ॥੪॥੮॥

naanak naam har paaeeai bhaaee gurasabadee melaae |4|8|

ഓ നാനാക്ക്, വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ, ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ ഭഗവാൻ്റെ നാമം ലഭിക്കുന്നു, ഞങ്ങൾ ഭഗവാനിൽ ലയിക്കുന്നു. ||4||8||

ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੧ ॥

soratth mahalaa 3 ghar 1 |

സോറത്ത്, മൂന്നാം മെഹൽ, ആദ്യ വീട്:

ਤਿਹੀ ਗੁਣੀ ਤ੍ਰਿਭਵਣੁ ਵਿਆਪਿਆ ਭਾਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਇ ॥

tihee gunee tribhavan viaapiaa bhaaee guramukh boojh bujhaae |

വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ, മൂന്ന് ലോകങ്ങളും മൂന്ന് ഗുണങ്ങളിൽ കുടുങ്ങിയിരിക്കുന്നു; ഗുരു ധാരണ നൽകുന്നു.

ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਲਗਿ ਛੂਟੀਐ ਭਾਈ ਪੂਛਹੁ ਗਿਆਨੀਆ ਜਾਇ ॥੧॥

raam naam lag chhootteeai bhaaee poochhahu giaaneea jaae |1|

ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തോട് ചേർന്ന്, ഒരുവൻ വിമോചനം പ്രാപിച്ചു, വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ; ജ്ഞാനികളോടു പോയി ഇതിനെക്കുറിച്ച് ചോദിക്കുക. ||1||

ਮਨ ਰੇ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਛੋਡਿ ਚਉਥੈ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥

man re trai gun chhodd chauthai chit laae |

ഹേ മനസ്സേ, മൂന്ന് ഗുണങ്ങൾ ത്യജിച്ച്, നാലാമത്തെ അവസ്ഥയിൽ നിൻ്റെ ബോധത്തെ കേന്ദ്രീകരിക്കുക.

ਹਰਿ ਜੀਉ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਵਸੈ ਭਾਈ ਸਦਾ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥

har jeeo terai man vasai bhaaee sadaa har ke gun gaae | rahaau |

വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ, പ്രിയ കർത്താവ് മനസ്സിൽ വസിക്കുന്നു; കർത്താവിൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ എപ്പോഴും പാടുക. ||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਨਾਮੈ ਤੇ ਸਭਿ ਊਪਜੇ ਭਾਈ ਨਾਇ ਵਿਸਰਿਐ ਮਰਿ ਜਾਇ ॥

naamai te sabh aoopaje bhaaee naae visariaai mar jaae |

നാമത്തിൽ നിന്നാണ്, എല്ലാവരും ഉത്ഭവിച്ചത്, വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ; നാമം മറന്ന് അവർ മരിക്കുന്നു.

ਅਗਿਆਨੀ ਜਗਤੁ ਅੰਧੁ ਹੈ ਭਾਈ ਸੂਤੇ ਗਏ ਮੁਹਾਇ ॥੨॥

agiaanee jagat andh hai bhaaee soote ge muhaae |2|

വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ, അറിവില്ലാത്ത ലോകം അന്ധമാണ്; ഉറങ്ങുന്നവരെ കൊള്ളയടിക്കുന്നു. ||2||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਗੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਭਾਈ ਭਵਜਲੁ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਿ ॥

guramukh jaage se ubare bhaaee bhavajal paar utaar |

ഉണർന്നിരിക്കുന്ന ആ ഗുരുമുഖന്മാർ രക്ഷിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു, വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ; അവർ ഭയപ്പെടുത്തുന്ന ലോകസമുദ്രം കടക്കുന്നു.

ਜਗ ਮਹਿ ਲਾਹਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹੈ ਭਾਈ ਹਿਰਦੈ ਰਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੩॥

jag meh laahaa har naam hai bhaaee hiradai rakhiaa ur dhaar |3|

ഈ ലോകത്തിൽ, കർത്താവിൻ്റെ നാമമാണ് യഥാർത്ഥ ലാഭം, വിധിയുടെ സഹോദരന്മാരേ; അത് നിങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തിൽ സൂക്ഷിക്കുക. ||3||

ਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ਉਬਰੇ ਭਾਈ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

gur saranaaee ubare bhaaee raam naam liv laae |

ഗുരുവിൻ്റെ സങ്കേതത്തിൽ, വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ, നിങ്ങൾ രക്ഷിക്കപ്പെടും; കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തോട് സ്നേഹപൂർവ്വം ഇണങ്ങുക.

ਨਾਨਕ ਨਾਉ ਬੇੜਾ ਨਾਉ ਤੁਲਹੜਾ ਭਾਈ ਜਿਤੁ ਲਗਿ ਪਾਰਿ ਜਨ ਪਾਇ ॥੪॥੯॥

naanak naau berraa naau tulaharraa bhaaee jit lag paar jan paae |4|9|

ഓ നാനാക്ക്, കർത്താവിൻ്റെ നാമം വള്ളമാണ്, നാമം ചങ്ങാടമാണ്, വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ; അതിൽ കയറി കർത്താവിൻ്റെ എളിയ ദാസൻ ലോകസമുദ്രം കടക്കുന്നു. ||4||9||

ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੧ ॥

soratth mahalaa 3 ghar 1 |

സോറത്ത്, മൂന്നാം മെഹൽ, ആദ്യ വീട്:

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੁਖ ਸਾਗਰੁ ਜਗ ਅੰਤਰਿ ਹੋਰ ਥੈ ਸੁਖੁ ਨਾਹੀ ॥

satigur sukh saagar jag antar hor thai sukh naahee |

ലോകത്തിലെ സമാധാനത്തിൻ്റെ സമുദ്രമാണ് യഥാർത്ഥ ഗുരു; വിശ്രമത്തിനും സമാധാനത്തിനും മറ്റൊരു സ്ഥലമില്ല.

ਹਉਮੈ ਜਗਤੁ ਦੁਖਿ ਰੋਗਿ ਵਿਆਪਿਆ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਰੋਵੈ ਧਾਹੀ ॥੧॥

haumai jagat dukh rog viaapiaa mar janamai rovai dhaahee |1|

അഹംഭാവം എന്ന വേദനാജനകമായ രോഗത്താൽ ലോകം വലയുന്നു; മരിക്കുന്നു, പുനർജനിക്കാൻ മാത്രം, അത് വേദനയോടെ നിലവിളിക്കുന്നു. ||1||

ਪ੍ਰਾਣੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ॥

praanee satigur sev sukh paae |

മനസ്സേ, യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുക, ശാന്തി നേടുക.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਤਾ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਨਾਹਿ ਤ ਜਾਹਿਗਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥

satigur seveh taa sukh paaveh naeh ta jaahigaa janam gavaae | rahaau |

നിങ്ങൾ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിച്ചാൽ നിങ്ങൾക്ക് സമാധാനം ലഭിക്കും; അല്ലാത്തപക്ഷം, നിങ്ങളുടെ ജീവിതം വെറുതെ പാഴാക്കിയ ശേഷം നിങ്ങൾ പോകും. ||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਧਾਤੁ ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵਹਿ ਹਰਿ ਰਸ ਸਾਦੁ ਨ ਆਇਆ ॥

trai gun dhaat bahu karam kamaaveh har ras saad na aaeaa |

ത്രിഗുണങ്ങളാൽ നയിക്കപ്പെടുന്ന അവൻ പല കർമ്മങ്ങളും ചെയ്യുന്നു, എന്നാൽ അവൻ ഭഗവാൻ്റെ സൂക്ഷ്മമായ സത്തയെ രുചിച്ചുനോക്കാൻ വരുന്നില്ല.

ਸੰਧਿਆ ਤਰਪਣੁ ਕਰਹਿ ਗਾਇਤ੍ਰੀ ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੨॥

sandhiaa tarapan kareh gaaeitree bin boojhe dukh paaeaa |2|

അവൻ തൻ്റെ സായാഹ്ന പ്രാർത്ഥനകൾ ചൊല്ലുന്നു, വെള്ളം അർപ്പിക്കുന്നു, പ്രഭാത പ്രാർത്ഥനകൾ ചൊല്ലുന്നു, പക്ഷേ ശരിയായ ധാരണയില്ലാതെ അവൻ ഇപ്പോഴും വേദനയിൽ സഹിക്കുന്നു. ||2||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸੋ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ॥

satigur seve so vaddabhaagee jis no aap milaae |

യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നവൻ വളരെ ഭാഗ്യവാനാണ്; ഭഗവാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നതുപോലെ, അവൻ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നു.

ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀ ਜਨ ਸਦਾ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੇ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥੩॥

har ras pee jan sadaa tripataase vichahu aap gavaae |3|

കർത്താവിൻ്റെ മഹത്തായ സത്തയിൽ പാനംചെയ്യുന്നു, അവൻ്റെ എളിയ ദാസന്മാർ എപ്പോഴും സംതൃപ്തരായിരിക്കും; അവർ തങ്ങളുടെ ഉള്ളിൽ നിന്ന് ആത്മാഭിമാനം ഇല്ലാതാക്കുന്നു. ||3||