രാഗ് മാജ്, ചൗ-പധയ്, ആദ്യ വീട്, നാലാമത്തെ മെഹൽ:
ഒരു സാർവത്രിക സ്രഷ്ടാവായ ദൈവം. പേര് സത്യമാണ്. സൃഷ്ടിപരമായ വ്യക്തിത്വം. പേടിയില്ല. വെറുപ്പില്ല. മരിക്കാത്ത, ജനനത്തിനപ്പുറമുള്ള, സ്വയം-നിലനിൽപ്പിൻ്റെ ചിത്രം. ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ:
ഭഗവാൻ്റെ നാമം, ഹർ, ഹർ, എൻ്റെ മനസ്സിന് ഇമ്പമുള്ളതാണ്.
മഹാഭാഗ്യത്താൽ, ഞാൻ ഭഗവാൻ്റെ നാമം ധ്യാനിക്കുന്നു.
തികഞ്ഞ ഗുരു ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൽ ആത്മീയ പരിപൂർണ്ണത നേടിയിരിക്കുന്നു. ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശം പിന്തുടരുന്നവർ എത്ര വിരളമാണ്. ||1||
ഞാൻ കർത്താവിൻ്റെ നാമം, ഹർ, ഹർ എന്ന വ്യവസ്ഥകൾ കൊണ്ട് എൻ്റെ പൊതിയിൽ കയറ്റി.
എൻ്റെ ജീവശ്വാസത്തിൻ്റെ കൂട്ടുകാരൻ എപ്പോഴും എന്നോടൊപ്പമുണ്ടാകും.
തികഞ്ഞ ഗുരു എൻ്റെ ഉള്ളിൽ ഭഗവാൻ്റെ നാമം സന്നിവേശിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. എൻ്റെ മടിയിൽ ഭഗവാൻ്റെ മായാത്ത നിധിയുണ്ട്. ||2||
കർത്താവ്, ഹർ, ഹർ, എൻ്റെ ഏറ്റവും നല്ല സുഹൃത്താണ്; അവൻ എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ട രാജാവാണ്.
എൻ്റെ ജീവശ്വാസത്തിൻ്റെ പുനരുജ്ജീവനക്കാരനായ അവനെ ആരെങ്കിലും വന്ന് എന്നെ പരിചയപ്പെടുത്തിയിരുന്നെങ്കിൽ.
എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവളെ കാണാതെ എനിക്ക് ജീവിക്കാൻ കഴിയില്ല. എൻ്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നു. ||3||
എൻ്റെ സുഹൃത്ത്, യഥാർത്ഥ ഗുരു, ചെറുപ്പം മുതലേ എൻ്റെ ഏറ്റവും നല്ല സുഹൃത്താണ്.
അവനെ കാണാതെ എനിക്ക് ജീവിക്കാൻ കഴിയില്ല, എൻ്റെ അമ്മേ!
കർത്താവേ, എനിക്ക് ഗുരുവിനെ കാണുന്നതിന് എന്നോട് കരുണ കാണിക്കൂ. സേവകൻ നാനാക്ക് തൻ്റെ മടിയിൽ ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൻ്റെ സമ്പത്ത് ശേഖരിക്കുന്നു. ||4||1||
മാജ്, നാലാമത്തെ മെഹൽ:
കർത്താവ് എൻ്റെ മനസ്സും ശരീരവും ജീവശ്വാസവുമാണ്.
കർത്താവല്ലാതെ മറ്റാരെയും എനിക്കറിയില്ല.
സൗഹൃദമുള്ള ഏതെങ്കിലുമൊരു വിശുദ്ധനെ കാണാനുള്ള ഭാഗ്യം എനിക്കുണ്ടായെങ്കിൽ; എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ട കർത്താവായ ദൈവത്തിലേക്കുള്ള വഴി അവൻ എനിക്ക് കാണിച്ചുതന്നേക്കാം. ||1||
ഞാൻ എൻ്റെ മനസ്സും ശരീരവും തിരഞ്ഞു.
എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവളെ, എൻ്റെ അമ്മയെ ഞാൻ എങ്ങനെ കാണും?
യഥാർത്ഥ സഭയായ സത് സംഗത്തിൽ ചേരുമ്പോൾ ഞാൻ ദൈവത്തിലേക്കുള്ള പാതയെക്കുറിച്ച് ചോദിക്കുന്നു. ആ സഭയിൽ കർത്താവായ ദൈവം വസിക്കുന്നു. ||2||
എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ട യഥാർത്ഥ ഗുരു എൻ്റെ സംരക്ഷകനാണ്.
ഞാൻ നിസ്സഹായനായ ഒരു കുട്ടിയാണ് - ദയവായി എന്നെ സ്നേഹിക്കൂ.
ഗുരു, തികഞ്ഞ യഥാർത്ഥ ഗുരു, എൻ്റെ അമ്മയും പിതാവുമാണ്. ഗുരുവിൻ്റെ ജലം ലഭിക്കുമ്പോൾ എൻ്റെ ഹൃദയത്തിലെ താമര വിരിയുന്നു. ||3||
ഗുരുവിനെ കാണാതെ ഉറക്കം വരുന്നില്ല.
ഗുരുവിൽ നിന്നുള്ള വേർപാടിൻ്റെ വേദനകൊണ്ട് എൻ്റെ മനസ്സും ശരീരവും തളർന്നിരിക്കുന്നു.
കർത്താവേ, ഹർ, ഹർ, എന്നോടു കരുണ കാണിക്കേണമേ, ഞാൻ എൻ്റെ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടട്ടെ. ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടിയ ദാസൻ നാനാക്ക് പൂക്കുന്നു. ||4||2||