ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 1248
ਪਾਪ ਬਿਕਾਰ ਮਨੂਰ ਸਭਿ ਲਦੇ ਬਹੁ ਭਾਰੀ ॥
paap bikaar manoor sabh lade bahu bhaaree |അവരുടെ പാപവും അഴിമതിയും തുരുമ്പിച്ച ചെളിപോലെയാണ്; അത്രയും വലിയ ഭാരം അവർ വഹിക്കുന്നു.
ਮਾਰਗੁ ਬਿਖਮੁ ਡਰਾਵਣਾ ਕਿਉ ਤਰੀਐ ਤਾਰੀ ॥
maarag bikham ddaraavanaa kiau tareeai taaree |പാത വഞ്ചനാപരവും ഭയാനകവുമാണ്; അവർക്ക് എങ്ങനെ മറുവശത്തേക്ക് കടക്കാൻ കഴിയും?
ਨਾਨਕ ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਉਧਾਰੀ ॥੨੭॥
naanak gur raakhe se ubare har naam udhaaree |27|ഹേ നാനാക്ക്, ഗുരു സംരക്ഷിക്കുന്നവർ രക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു. അവർ കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തിൽ രക്ഷിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ||27||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |സലോക്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਸੁਖੁ ਨਹੀ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥
vin satigur seve sukh nahee mar jameh vaaro vaar |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കാതെ ആർക്കും ശാന്തി ലഭിക്കില്ല; മനുഷ്യർ മരിക്കുകയും വീണ്ടും വീണ്ടും ജനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਮੋਹ ਠਗਉਲੀ ਪਾਈਅਨੁ ਬਹੁ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਵਿਕਾਰ ॥
moh tthgaulee paaeean bahu doojai bhaae vikaar |വൈകാരികമായ അടുപ്പത്തിൻ്റെ മരുന്ന് അവർക്ക് നൽകിയിട്ടുണ്ട്; ദ്വിത്വത്തോടുള്ള സ്നേഹത്തിൽ, അവർ പൂർണ്ണമായും അഴിമതിക്കാരാണ്.
ਇਕਿ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਉਬਰੇ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕਉ ਕਰਹਿ ਸਭਿ ਨਮਸਕਾਰ ॥
eik guraparasaadee ubare tis jan kau kareh sabh namasakaar |ചിലർ ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ രക്ഷപ്പെട്ടു. അത്തരം വിനയാന്വിതരുടെ മുന്നിൽ എല്ലാവരും വിനയപൂർവ്വം തലകുനിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਤੂ ਅੰਤਰਿ ਜਿਤੁ ਪਾਵਹਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰ ॥੧॥
naanak anadin naam dhiaae too antar jit paaveh mokh duaar |1|നാനാക്ക്, രാവും പകലും ഉള്ളിൽ ആഴത്തിൽ നാമത്തെ ധ്യാനിക്കുക. നിങ്ങൾ രക്ഷയുടെ വാതിൽ കണ്ടെത്തും. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਵਿਸਾਰਿਆ ਸਚੁ ਮਰਣਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ॥
maaeaa mohi visaariaa sach maranaa har naam |മായയോട് വൈകാരികമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന മർത്യൻ സത്യത്തെയും മരണത്തെയും ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തെയും മറക്കുന്നു.
ਧੰਧਾ ਕਰਤਿਆ ਜਨਮੁ ਗਇਆ ਅੰਦਰਿ ਦੁਖੁ ਸਹਾਮੁ ॥
dhandhaa karatiaa janam geaa andar dukh sahaam |ലൗകിക കാര്യങ്ങളിൽ ഏർപ്പെട്ട് അവൻ്റെ ജീവിതം പാഴാകുന്നു; ഉള്ളിൽ അവൻ വേദന അനുഭവിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਜਿਨੑ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਰਾਮੁ ॥੨॥
naanak satigur sev sukh paaeaa jina poorab likhiaa karaam |2|ഹേ നാനാക്ക്, അത്തരം മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചിട്ടുള്ള വിധിയുടെ കർമ്മം ഉള്ളവർ, യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുകയും സമാധാനം കണ്ടെത്തുകയും ചെയ്യുക. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਲੇਖਾ ਪੜੀਐ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਫਿਰਿ ਲੇਖੁ ਨ ਹੋਈ ॥
lekhaa parreeai har naam fir lekh na hoee |കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തിൻ്റെ വിവരണം വായിക്കുക, നിങ്ങൾ ഇനി ഒരിക്കലും കണക്കു ചോദിക്കുകയില്ല.
ਪੁਛਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਇ ਹਰਿ ਦਰਿ ਸਦ ਢੋਈ ॥
puchh na sakai koe har dar sad dtoee |ആരും നിങ്ങളെ ചോദ്യം ചെയ്യില്ല, നിങ്ങൾ എപ്പോഴും കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ സുരക്ഷിതരായിരിക്കും.
ਜਮਕਾਲੁ ਮਿਲੈ ਦੇ ਭੇਟ ਸੇਵਕੁ ਨਿਤ ਹੋਈ ॥
jamakaal milai de bhett sevak nit hoee |മരണത്തിൻ്റെ ദൂതൻ നിങ്ങളെ കണ്ടുമുട്ടുകയും നിങ്ങളുടെ നിരന്തരമായ സേവകനായിരിക്കുകയും ചെയ്യും.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਮਹਲੁ ਪਾਇਆ ਪਤਿ ਪਰਗਟੁ ਲੋਈ ॥
poore gur te mahal paaeaa pat paragatt loee |തികഞ്ഞ ഗുരുവിലൂടെ, നിങ്ങൾ ഭഗവാൻ്റെ സാന്നിധ്യത്തിൻ്റെ മാളിക കണ്ടെത്തും. നിങ്ങൾ ലോകമെമ്പാടും പ്രശസ്തനാകും.
ਨਾਨਕ ਅਨਹਦ ਧੁਨੀ ਦਰਿ ਵਜਦੇ ਮਿਲਿਆ ਹਰਿ ਸੋਈ ॥੨੮॥
naanak anahad dhunee dar vajade miliaa har soee |28|ഓ നാനാക്ക്, അടങ്ങാത്ത സ്വർഗ്ഗീയ രാഗം നിങ്ങളുടെ വാതിൽക്കൽ പ്രകമ്പനം കൊള്ളുന്നു; വന്ന് കർത്താവിൽ ലയിക്കുക. ||28||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |സലോക്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਗੁਰ ਕਾ ਕਹਿਆ ਜੇ ਕਰੇ ਸੁਖੀ ਹੂ ਸੁਖੁ ਸਾਰੁ ॥
gur kaa kahiaa je kare sukhee hoo sukh saar |ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശം പിന്തുടരുന്നവൻ എല്ലാ സമാധാനത്തിലും ഏറ്റവും മഹത്തായ ശാന്തിയെ പ്രാപിക്കുന്നു.
ਗੁਰ ਕੀ ਕਰਣੀ ਭਉ ਕਟੀਐ ਨਾਨਕ ਪਾਵਹਿ ਪਾਰੁ ॥੧॥
gur kee karanee bhau katteeai naanak paaveh paar |1|ഗുരുവിനെ അനുസരിക്കുമ്പോൾ അവൻ്റെ ഭയം ഇല്ലാതാകുന്നു; ഓ നാനാക്ക്, അവനെ കടത്തിക്കൊണ്ടുപോയി. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਸਚੁ ਪੁਰਾਣਾ ਨਾ ਥੀਐ ਨਾਮੁ ਨ ਮੈਲਾ ਹੋਇ ॥
sach puraanaa naa theeai naam na mailaa hoe |യഥാർത്ഥ കർത്താവ് വൃദ്ധനല്ല; അവൻ്റെ നാമം ഒരിക്കലും വൃത്തികെട്ടതല്ല.
ਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਜੇ ਚਲੈ ਬਹੁੜਿ ਨ ਆਵਣੁ ਹੋਇ ॥
gur kai bhaanai je chalai bahurr na aavan hoe |ഗുരുവിൻ്റെ ഹിതം അനുസരിച്ച് നടക്കുന്നവൻ വീണ്ടും ജനിക്കുകയില്ല.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਵਿਸਾਰਿਐ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਦੋਇ ॥੨॥
naanak naam visaariaai aavan jaanaa doe |2|നാനാക്ക്, നാമം മറക്കുന്നവർ പുനർജന്മത്തിൽ വരികയും പോവുകയും ചെയ്യുന്നു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਮੰਗਤ ਜਨੁ ਜਾਚੈ ਦਾਨੁ ਹਰਿ ਦੇਹੁ ਸੁਭਾਇ ॥
mangat jan jaachai daan har dehu subhaae |ഞാൻ ഒരു യാചകനാണ്; ഞാൻ നിന്നോട് ഈ അനുഗ്രഹം ചോദിക്കുന്നു: കർത്താവേ, അങ്ങയുടെ സ്നേഹത്താൽ എന്നെ അലങ്കരിക്കൂ.
ਹਰਿ ਦਰਸਨ ਕੀ ਪਿਆਸ ਹੈ ਦਰਸਨਿ ਤ੍ਰਿਪਤਾਇ ॥
har darasan kee piaas hai darasan tripataae |ഭഗവാൻ്റെ ദർശനത്തിൻ്റെ അനുഗ്രഹീതമായ ദർശനത്തിനായി ഞാൻ ദാഹിക്കുന്നു; അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ ദർശനം എനിക്ക് സംതൃപ്തി നൽകുന്നു.
ਖਿਨੁ ਪਲੁ ਘੜੀ ਨ ਜੀਵਊ ਬਿਨੁ ਦੇਖੇ ਮਰਾਂ ਮਾਇ ॥
khin pal gharree na jeevaoo bin dekhe maraan maae |അവനെ കാണാതെ ഒരു നിമിഷം പോലും, ഒരു നിമിഷം പോലും എനിക്ക് ജീവിക്കാൻ കഴിയില്ല അമ്മേ.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਨਾਲਿ ਦਿਖਾਲਿਆ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਭ ਥਾਇ ॥
satigur naal dikhaaliaa rav rahiaa sabh thaae |ഭഗവാൻ എപ്പോഴും എന്നോടൊപ്പമുണ്ടെന്ന് ഗുരു എനിക്ക് കാണിച്ചു തന്നു; അവൻ എല്ലായിടത്തും വ്യാപിക്കുകയും വ്യാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਸੁਤਿਆ ਆਪਿ ਉਠਾਲਿ ਦੇਇ ਨਾਨਕ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੨੯॥
sutiaa aap utthaal dee naanak liv laae |29|നാനാക്ക്, ഉറങ്ങുന്നവരെ അവൻ തന്നെ ഉണർത്തുകയും സ്നേഹപൂർവ്വം തന്നോട് ഇണങ്ങുകയും ചെയ്യുന്നു. ||29||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |സലോക്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਮਨਮੁਖ ਬੋਲਿ ਨ ਜਾਣਨੑੀ ਓਨਾ ਅੰਦਰਿ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥
manamukh bol na jaananaee onaa andar kaam krodh ahankaar |സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർക്ക് സംസാരിക്കാൻ പോലും അറിയില്ല. അവർ ലൈംഗികാഭിലാഷം, കോപം, അഹംഭാവം എന്നിവയാൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
ਥਾਉ ਕੁਥਾਉ ਨ ਜਾਣਨੀ ਸਦਾ ਚਿਤਵਹਿ ਬਿਕਾਰ ॥
thaau kuthaau na jaananee sadaa chitaveh bikaar |നല്ലതും ചീത്തയും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം അവർക്കറിയില്ല; അവർ നിരന്തരം അഴിമതിയെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നു.
ਦਰਗਹ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ਓਥੈ ਹੋਹਿ ਕੂੜਿਆਰ ॥
daragah lekhaa mangeeai othai hohi koorriaar |കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ, അവർ കണക്കു ചോദിക്കുന്നു, അവർ വ്യാജമാണെന്ന് വിധിക്കപ്പെടുന്നു.
ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਈਅਨੁ ਆਪਿ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
aape srisatt upaaeean aap kare beechaar |അവൻ തന്നെയാണ് പ്രപഞ്ചത്തെ സൃഷ്ടിക്കുന്നത്. അവൻ തന്നെ അത് ചിന്തിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਕਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਸਭੁ ਵਰਤੈ ਆਪਿ ਸਚਿਆਰੁ ॥੧॥
naanak kis no aakheeai sabh varatai aap sachiaar |1|നാനാക്ക്, ആരോട് പറയണം? യഥാർത്ഥ ഭഗവാൻ എല്ലാവരിലും വ്യാപിക്കുകയും വ്യാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਹਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਿਨੑੀ ਅਰਾਧਿਆ ਜਿਨੑ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
har guramukh tinaee araadhiaa jina karam paraapat hoe |ഗുരുമുഖന്മാർ ഭഗവാനെ ആരാധിക്കുകയും ആരാധിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; അവരുടെ പ്രവൃത്തികളുടെ നല്ല കർമ്മം അവർക്ക് ലഭിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਨੑ ਕਉ ਜਿਨੑ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸੋਇ ॥੨॥
naanak hau balihaaree tina kau jina har man vasiaa soe |2|ഓ നാനാക്ക്, കർത്താവിൽ നിറഞ്ഞ മനസ്സുള്ളവർക്ക് ഞാൻ ഒരു ത്യാഗമാണ്. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਆਸ ਕਰੇ ਸਭੁ ਲੋਕੁ ਬਹੁ ਜੀਵਣੁ ਜਾਣਿਆ ॥
aas kare sabh lok bahu jeevan jaaniaa |എല്ലാ ആളുകളും പ്രത്യാശ പുലർത്തുന്നു, അവർ ദീർഘായുസ്സോടെ ജീവിക്കും.
ਨਿਤ ਜੀਵਣ ਕਉ ਚਿਤੁ ਗੜੑ ਮੰਡਪ ਸਵਾਰਿਆ ॥
nit jeevan kau chit garra manddap savaariaa |അവർ എന്നേക്കും ജീവിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു; അവർ തങ്ങളുടെ കോട്ടകളും മാളികകളും അലങ്കരിക്കുകയും അലങ്കരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਵਲਵੰਚ ਕਰਿ ਉਪਾਵ ਮਾਇਆ ਹਿਰਿ ਆਣਿਆ ॥
valavanch kar upaav maaeaa hir aaniaa |പലതരം വഞ്ചനകളിലൂടെയും വഞ്ചനകളിലൂടെയും അവർ മറ്റുള്ളവരുടെ സമ്പത്ത് അപഹരിക്കുന്നു.
ਜਮਕਾਲੁ ਨਿਹਾਲੇ ਸਾਸ ਆਵ ਘਟੈ ਬੇਤਾਲਿਆ ॥
jamakaal nihaale saas aav ghattai betaaliaa |എന്നാൽ മരണത്തിൻ്റെ ദൂതൻ അവരുടെ ശ്വാസത്തിൽ തൻ്റെ നോട്ടം നിലനിർത്തുന്നു, ആ ഗോബ്ലിനുകളുടെ ആയുസ്സ് അനുദിനം കുറയുന്നു.