شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 1248


ਪਾਪ ਬਿਕਾਰ ਮਨੂਰ ਸਭਿ ਲਦੇ ਬਹੁ ਭਾਰੀ ॥
paap bikaar manoor sabh lade bahu bhaaree |

انهن جا گناهه ۽ فساد زنگ آلود سليگ وانگر آهن. اهي تمام گهڻو وزن کڻندا آهن.

ਮਾਰਗੁ ਬਿਖਮੁ ਡਰਾਵਣਾ ਕਿਉ ਤਰੀਐ ਤਾਰੀ ॥
maarag bikham ddaraavanaa kiau tareeai taaree |

رستو غدار ۽ خوفناڪ آهي؛ اهي ٻئي پاسي ڪيئن پار ڪري سگهندا؟

ਨਾਨਕ ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਉਧਾਰੀ ॥੨੭॥
naanak gur raakhe se ubare har naam udhaaree |27|

اي نانڪ، جن کي گرو بچائيندو آهي، اهي بچائيندا آهن. اهي رب جي نالي ۾ محفوظ آهن. ||27||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਸੁਖੁ ਨਹੀ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥
vin satigur seve sukh nahee mar jameh vaaro vaar |

سچي گرو جي خدمت ڪرڻ کان سواءِ، ڪنهن کي به سڪون نٿو ملي. انسان مرن ٿا ۽ وري پيدا ٿين ٿا، بار بار.

ਮੋਹ ਠਗਉਲੀ ਪਾਈਅਨੁ ਬਹੁ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਵਿਕਾਰ ॥
moh tthgaulee paaeean bahu doojai bhaae vikaar |

انهن کي جذباتي وابستگي جي دوا ڏني وئي آهي. دوئي سان پيار ۾، اهي مڪمل طور تي خراب آهن.

ਇਕਿ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਉਬਰੇ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕਉ ਕਰਹਿ ਸਭਿ ਨਮਸਕਾਰ ॥
eik guraparasaadee ubare tis jan kau kareh sabh namasakaar |

ڪجھ بچيا آھن، گرو جي فضل سان. هر ڪو عاجزي سان اهڙن ذهين انسانن جي اڳيان جهڪي ٿو.

ਨਾਨਕ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਤੂ ਅੰਤਰਿ ਜਿਤੁ ਪਾਵਹਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰ ॥੧॥
naanak anadin naam dhiaae too antar jit paaveh mokh duaar |1|

اي نانڪ، نالو تي غور ڪريو، پنهنجي اندر اندر، ڏينهن ۽ رات. توهان کي نجات جو دروازو ملندو. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਵਿਸਾਰਿਆ ਸਚੁ ਮਰਣਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ॥
maaeaa mohi visaariaa sach maranaa har naam |

مايا سان جڙيل، انسان سچ، موت ۽ رب جي نالي کي وساري ٿو.

ਧੰਧਾ ਕਰਤਿਆ ਜਨਮੁ ਗਇਆ ਅੰਦਰਿ ਦੁਖੁ ਸਹਾਮੁ ॥
dhandhaa karatiaa janam geaa andar dukh sahaam |

دنياوي ڪمن ۾ مشغول، سندس زندگي برباد ٿي. پنهنجي اندر اندر، هو درد ۾ مبتلا آهي.

ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਜਿਨੑ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਰਾਮੁ ॥੨॥
naanak satigur sev sukh paaeaa jina poorab likhiaa karaam |2|

اي نانڪ، جن وٽ اهڙي اڳئين مقرر ڪيل تقدير جا ڪرم آهن، اهي سچي گرو جي خدمت ڪن ٿا ۽ امن حاصل ڪن ٿا. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਲੇਖਾ ਪੜੀਐ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਫਿਰਿ ਲੇਖੁ ਨ ਹੋਈ ॥
lekhaa parreeai har naam fir lekh na hoee |

رب جي نالي جو حساب پڙهو، وري ڪڏهن به حساب نه ڪيو ويندو.

ਪੁਛਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਇ ਹਰਿ ਦਰਿ ਸਦ ਢੋਈ ॥
puchh na sakai koe har dar sad dtoee |

ڪو به توکان سوال نه ڪندو، ۽ تون هميشه رب جي درٻار ۾ محفوظ رهندين.

ਜਮਕਾਲੁ ਮਿਲੈ ਦੇ ਭੇਟ ਸੇਵਕੁ ਨਿਤ ਹੋਈ ॥
jamakaal milai de bhett sevak nit hoee |

موت جو رسول توسان ملندو، ۽ تنهنجو مستقل خادم هوندو.

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਮਹਲੁ ਪਾਇਆ ਪਤਿ ਪਰਗਟੁ ਲੋਈ ॥
poore gur te mahal paaeaa pat paragatt loee |

ڪامل گرو جي ذريعي، توهان کي رب جي حضور جي حويلي ملندي. تون سڄي دنيا ۾ مشهور ٿيندين.

ਨਾਨਕ ਅਨਹਦ ਧੁਨੀ ਦਰਿ ਵਜਦੇ ਮਿਲਿਆ ਹਰਿ ਸੋਈ ॥੨੮॥
naanak anahad dhunee dar vajade miliaa har soee |28|

اي نانڪ، اڻ ڄاتل آسماني راڳ تنهنجي دروازي تي وڄي ٿو؛ اچو ۽ رب سان ملن. ||28||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਗੁਰ ਕਾ ਕਹਿਆ ਜੇ ਕਰੇ ਸੁਖੀ ਹੂ ਸੁਖੁ ਸਾਰੁ ॥
gur kaa kahiaa je kare sukhee hoo sukh saar |

جيڪو به گرو جي تعليمات تي عمل ڪري ٿو، اهو سڀ کان وڌيڪ عظيم امن حاصل ڪري ٿو.

ਗੁਰ ਕੀ ਕਰਣੀ ਭਉ ਕਟੀਐ ਨਾਨਕ ਪਾਵਹਿ ਪਾਰੁ ॥੧॥
gur kee karanee bhau katteeai naanak paaveh paar |1|

گرو جي فرمانبرداري ڪندي، هن جو خوف کٽي ويندو آهي؛ اي نانڪ، هن کي پار ڪيو ويو آهي. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਸਚੁ ਪੁਰਾਣਾ ਨਾ ਥੀਐ ਨਾਮੁ ਨ ਮੈਲਾ ਹੋਇ ॥
sach puraanaa naa theeai naam na mailaa hoe |

سچو رب پوڙهو نٿو ٿئي. هن جو نالو ڪڏهن به گندو ناهي.

ਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਜੇ ਚਲੈ ਬਹੁੜਿ ਨ ਆਵਣੁ ਹੋਇ ॥
gur kai bhaanai je chalai bahurr na aavan hoe |

جيڪو به گروءَ جي مرضيءَ مطابق هلندو، سو وري جنم نه وٺندو.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਵਿਸਾਰਿਐ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਦੋਇ ॥੨॥
naanak naam visaariaai aavan jaanaa doe |2|

اي نانڪ، جيڪي نالو وسارين ٿا، سي وري جنم وٺن ٿا. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਮੰਗਤ ਜਨੁ ਜਾਚੈ ਦਾਨੁ ਹਰਿ ਦੇਹੁ ਸੁਭਾਇ ॥
mangat jan jaachai daan har dehu subhaae |

مان هڪ فقير آهيان؛ مان توکان هي نعمت گهران ٿو: اي منهنجا مالڪ، مهرباني ڪري مون کي پنهنجي پيار سان سينگاريو.

ਹਰਿ ਦਰਸਨ ਕੀ ਪਿਆਸ ਹੈ ਦਰਸਨਿ ਤ੍ਰਿਪਤਾਇ ॥
har darasan kee piaas hai darasan tripataae |

مان رب جي درشن جي برڪت واري نظر لاءِ اڃايل آهيان؛ سندس درشن مون کي اطمينان بخشي ٿو.

ਖਿਨੁ ਪਲੁ ਘੜੀ ਨ ਜੀਵਊ ਬਿਨੁ ਦੇਖੇ ਮਰਾਂ ਮਾਇ ॥
khin pal gharree na jeevaoo bin dekhe maraan maae |

اي منهنجي ماءُ، مان هن کي ڏسڻ کان سواءِ هڪ لمحي لاءِ، هڪ پل لاءِ به جيئرو رهي نه ٿو سگهان.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਨਾਲਿ ਦਿਖਾਲਿਆ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਭ ਥਾਇ ॥
satigur naal dikhaaliaa rav rahiaa sabh thaae |

گرو مون کي ڏيکاريو آهي ته رب هميشه مون سان گڏ آهي. هو هر هنڌ ڦهليل ۽ ڦهليل آهي.

ਸੁਤਿਆ ਆਪਿ ਉਠਾਲਿ ਦੇਇ ਨਾਨਕ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੨੯॥
sutiaa aap utthaal dee naanak liv laae |29|

هو پاڻ ئي ننڊ ڪندڙن کي جاڳائي ٿو، اي نانڪ، ۽ انهن کي پيار سان پاڻ سان ملائي ٿو. ||29||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਮਨਮੁਖ ਬੋਲਿ ਨ ਜਾਣਨੑੀ ਓਨਾ ਅੰਦਰਿ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥
manamukh bol na jaananaee onaa andar kaam krodh ahankaar |

پاڻ سڳورن کي ڳالهائڻ جي به خبر ناهي. اهي جنسي خواهش، ڪاوڙ ۽ انا سان ڀريل آهن.

ਥਾਉ ਕੁਥਾਉ ਨ ਜਾਣਨੀ ਸਦਾ ਚਿਤਵਹਿ ਬਿਕਾਰ ॥
thaau kuthaau na jaananee sadaa chitaveh bikaar |

انهن کي سٺي ۽ خراب جي فرق جي خبر ناهي. اهي مسلسل ڪرپشن بابت سوچيندا آهن.

ਦਰਗਹ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ਓਥੈ ਹੋਹਿ ਕੂੜਿਆਰ ॥
daragah lekhaa mangeeai othai hohi koorriaar |

رب جي درٻار ۾، انهن کي سڏيو وڃي ٿو، ۽ انهن کي ڪوڙو قرار ڏنو وڃي ٿو.

ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਈਅਨੁ ਆਪਿ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
aape srisatt upaaeean aap kare beechaar |

هو پاڻ ئي ڪائنات ٺاهي ٿو. هو پاڻ ان تي غور ڪري ٿو.

ਨਾਨਕ ਕਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਸਭੁ ਵਰਤੈ ਆਪਿ ਸਚਿਆਰੁ ॥੧॥
naanak kis no aakheeai sabh varatai aap sachiaar |1|

اي نانڪ، ڪنهن کي ٻڌايان؟ سچو پالڻهار سڀني کي پکڙيل ۽ پکڙيل آهي. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਹਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਿਨੑੀ ਅਰਾਧਿਆ ਜਿਨੑ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
har guramukh tinaee araadhiaa jina karam paraapat hoe |

گرومخ رب جي پوڄا ۽ پوڄا ڪن ٿا؛ انهن کي انهن جي عملن جو سٺو ڪم ملي ٿو.

ਨਾਨਕ ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਨੑ ਕਉ ਜਿਨੑ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸੋਇ ॥੨॥
naanak hau balihaaree tina kau jina har man vasiaa soe |2|

اي نانڪ، مان انهن تي قربان آهيان جن جا ذهن رب سان ڀريل آهن. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਆਸ ਕਰੇ ਸਭੁ ਲੋਕੁ ਬਹੁ ਜੀਵਣੁ ਜਾਣਿਆ ॥
aas kare sabh lok bahu jeevan jaaniaa |

سڀئي ماڻهو اميد رکندا آهن، ته اهي ڊگهي زندگي گذاريندا.

ਨਿਤ ਜੀਵਣ ਕਉ ਚਿਤੁ ਗੜੑ ਮੰਡਪ ਸਵਾਰਿਆ ॥
nit jeevan kau chit garra manddap savaariaa |

اهي هميشه جيئڻ چاهيندا آهن؛ اهي پنهنجن قلعن ۽ محلن کي سينگاريندا آهن.

ਵਲਵੰਚ ਕਰਿ ਉਪਾਵ ਮਾਇਆ ਹਿਰਿ ਆਣਿਆ ॥
valavanch kar upaav maaeaa hir aaniaa |

مختلف فريب ۽ فريب ذريعي، ٻين جي مال کي چوري ڪن ٿا.

ਜਮਕਾਲੁ ਨਿਹਾਲੇ ਸਾਸ ਆਵ ਘਟੈ ਬੇਤਾਲਿਆ ॥
jamakaal nihaale saas aav ghattai betaaliaa |

پر موت جو رسول انهن جي ساهه تي نظر رکي ٿو، ۽ انهن گوبلن جي زندگي ڏينهون ڏينهن گهٽجي ٿي.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430