سري راگ، چوٿين مهل:
مان رستي جي ڪناري تي بيٺو آهيان ۽ رستو پڇان ٿو. جيڪڏهن ڪو مون کي خدا جو رستو ڏيکاريندو ته مان ان سان گڏ هلندس.
مان انهن جي نقش قدم تي هلان ٿو جن کي محبوب جي محبت ملي ٿي.
مان انھن کي عرض ڪريان ٿو، مان انھن کي عرض ڪريان ٿو. مون کي خدا سان ملڻ جي اهڙي آرزو آهي! ||1||
اي منهنجي تقدير جا ڀائرو، مهرباني ڪري مون کي منهنجي رب خدا سان اتحاد ۾ شامل ڪريو.
مان قربان آهيان سچي گروءَ تان، جنهن مون کي رب العالمين ڏيکاريو آهي. ||1||روڪ||
ڏاڍي عاجزي ۾، مان مڪمل سچي گرو جي پيرن تي ڪريان ٿو.
گرو بي عزتي جي عزت آهي. گرو، سچو گرو، منظوري ۽ تعريف آڻيندو آهي.
مان گرو جي ساراهه ڪندي ڪڏهن به ٿڪجي نه آهيان، جيڪو مون کي رب خدا سان گڏ ڪري ٿو. ||2||
هر ڪو، سڄي دنيا ۾، سچي گرو جي خواهشمند آهي.
قسمت جي سٺي قسمت کان سواء، سندس درشن جي برڪت وارو نظارو حاصل نه ٿيندو. بدقسمت رڳو ويھي رھيا ۽ روئي.
سڀ شيون خداوند خدا جي مرضي مطابق ٿين ٿيون. تقدير جي اڳواٽ مقرر ڪيل لکت کي ڪير به ختم نٿو ڪري سگهي. ||3||
هو پاڻ سچو گرو آهي. هو پاڻ رب آهي. هو پاڻ کي پنهنجي اتحاد ۾ متحد ڪري ٿو.
هن جي مهرباني ۾، هو اسان کي پاڻ سان گڏ ڪري ٿو، جيئن اسين گرو، سچو گرو جي پيروي ڪندا آهيون.
سڄي دنيا ۾، هو دنيا جي حياتي آهي، اي نانڪ، جيئن پاڻي سان مليل پاڻي. ||4||4||68||
سري راگ، چوٿين مهل:
Ambrosial Naam جو جوهر تمام اعليٰ جوهر آهي. مان هن جوهر کي ڪيئن چکي سگهان ٿو؟
مان وڃان ٿو ۽ خوش روح دلہن کان پڇان ٿو، "تون خدا سان ملڻ ڪيئن آيون؟"
اهي بي پرواهه آهن ۽ نه ڳالهائيندا آهن. مان انهن جي پيرن کي مساج ۽ ڌوء. ||1||
اي تقدير جا ڀائرو، پنهنجي روحاني دوست سان ملو، ۽ رب جي شاندار حمد تي رهو.
سچو گرو، پريم ذات، تنهنجو دوست آهي، جيڪو دردن کي دور ڪندو ۽ تنهنجي انا کي مات ڏيندو. ||1||روڪ||
گرومخ خوش روح دلہن آهن. انهن جا ذهن شفقت سان ڀريل آهن.
سچي گرو جو ڪلام زيور آهي. جيڪو ان تي يقين رکي ٿو سو رب جي عظيم ذات جو مزو چکي ٿو.
جيڪي گرو جي پيار جي ذريعي رب جي عظيم ذات جو حصو وٺن ٿا، اهي عظيم ۽ تمام خوش قسمت سڃاتل آهن. ||2||
رب جي هيءَ ذات ٻيلن ۾، ٻنين ۾ ۽ هر جاءِ تي آهي، پر بدقسمت ان کي چکي نه ٿو.
سچي گروءَ کان سواءِ، حاصل نه ٿو ٿئي. پاڻ سڳورا، بدحالي ۾ روئندا رهن ٿا.
اهي سچي گرو جي اڳيان نه جهڪندا آهن. ڪاوڙ جو شيطان انهن جي اندر آهي. ||3||
رب پاڻ، هار، هر، هار، عظيم ذات آهي. رب پاڻ جوهر آهي.
هن جي مهربانيءَ ۾، هو گرومخ کي ان سان نوازي ٿو. انهيءَ امرت جو امرت وارو امرت هيٺ لهي ٿو.
ان کان پوء، جسم ۽ دماغ مڪمل طور تي ڦوڪيو ۽ ترقي ڪري ٿو. اي نانڪ، رب اچي ٿو ذهن ۾. ||4||5||69||
سري راگ، چوٿين مهل:
ڏينهن ٿئي ٿو، پوءِ ختم ٿئي ٿو، ۽ رات گذري ٿي.
انسان جي زندگي گهٽجي رهي آهي، پر هو سمجهي نه ٿو. هر روز، موت جو ڪچو زندگيءَ جي رسيءَ تي چڙهندو رهيو آهي.
مايا مٺي گل وانگر پکڙجي ٿي. خود ارادي وارو انسان مکڻ وانگر ڦاسي پيو آهي، سڙي سڙي وڃي ٿو. ||1||
اي تقدير جا ڀائرو، خدا منهنجو دوست ۽ ساٿي آهي.
ٻارن ۽ زالن سان جذباتي وابستگي زهر آهي؛ آخر ۾، ڪو به توهان سان گڏ توهان جي مددگار طور نه هلندو. ||1||روڪ||
گرو جي تعليمات ذريعي، ڪجهه رب جي لاء محبت کي گڏي، ۽ بچايو وڃي ٿو. اهي لاتعلق ۽ بي اثر رهندا آهن، ۽ اهي رب جي حرم کي ڳوليندا آهن.