اهي حقيقت جي جوهر کي نه ٿا سمجهن، ۽ اهي پنهنجي بيشمار ٻڪرين کي گڏ ڪن ٿا. ||2||
پاڻ سڳورا، اڻ ڄاڻائيءَ ۾، برائيءَ جو رستو اختيار ڪن ٿا.
هو رب جي نالي کي وساري ڇڏيندا آهن ۽ ان جي جاءِ تي هر قسم جون رسمون قائم ڪندا آهن.
اهي خوفناڪ دنيا جي سمنڊ ۾ ٻڏي وڃن ٿا، دوئي جي محبت ۾. ||3||
چريو ٿي، مايا جي لالچ ۾، پاڻ کي پنڊت سڏائين ٿا - مذهبي عالم.
ڪرپشن سان داغدار، اهي خوفناڪ دردن ۾ مبتلا آهن.
موت جي رسول جو ڦل سندن ڳچيءَ ۾ آهي. اهي مسلسل موت جي عذاب ۾ آهن. ||4||
موت جو رسول به گرومخن جي ويجهو نٿو اچي.
لفظ جي ذريعي، اهي پنهنجي انا ۽ دوئي کي ساڙي ڇڏيندا آهن.
نالي سان ڳنڍي، رب جي شان جا گيت ڳائين ٿا. ||5||
مايا رب جي ٻانهن جي ٻانهي آهي. اهو انهن لاء ڪم ڪري ٿو.
جيڪو انهن جي پيرن تي ڪري ٿو، اهو رب جي حضور کي حاصل ڪري ٿو.
هو هميشه لاءِ پاڪ آهي؛ هو ذهني سڪون ۾ جذب ٿي ويندو آهي. ||6||
جيڪي رب جو واعظ ٻڌن ٿا، تن کي هن دنيا ۾ مالدار ماڻهو نظر اچن ٿا.
هر ڪو انهن کي سجدو ڪري ٿو، ۽ انهن کي سجدو ڪري ٿو، رات ۽ ڏينهن.
اهي پنهنجي ذهن ۾ سچي رب جي شان کي وجدان سان چکندا آهن. ||7||
ڪامل سچو گرو لفظ نازل ڪيو آهي؛
اهو ٽن خاصيتن کي ختم ڪري ٿو، ۽ شعور کي چوٿين حالت سان ملائي ٿو.
اي نانڪ، خودمختاري کي ختم ڪري، هڪ خدا ۾ جذب ٿئي ٿو. ||8||4||
گوري، ٽيون مهل:
برهما ويد جو اڀياس ڪيو، پر اهي صرف بحث مباحثا ۽ تڪرارن کي جنم ڏين ٿا.
هو اونداهي سان ڀريل آهي؛ هو پاڻ کي نٿو سمجهي.
۽ اڃا به، جيڪڏهن هو گرو جي ڪلام کي ڳائيندو آهي، هو خدا کي ڳولي ٿو. ||1||
تنهن ڪري گرو جي خدمت ڪريو، ۽ توهان کي موت جي طرفان نه وسايو ويندو.
پاڻ سڳورا دوئي جي محبت ۾ کائي ويا آهن. ||1||روڪ||
گرو مُخ ٿيڻ سان، گنهگار انسان پاڪ ٿي ويندا آهن.
گرو جي ڪلام جي ذريعي، اهي اندروني امن ۽ آرام کي اندر اندر ڳوليندا آهن.
مون کي پنهنجو خدا مليو آهي، گرو جي ڪلام ذريعي، ۽ مون کي سڌريو ويو آهي. ||2||
خدا پاڻ اسان کي سچو گرو سان اتحاد ڪري ٿو،
جڏهن اسان پنهنجي سچي خدا جي ذهن کي خوش ڪريون ٿا.
اهي آسماني سلامتيءَ جي شان ۾ رب جي پاڪائي جا گيت ڳائين ٿا. ||3||
سچي گروءَ کان سواءِ، اهي شڪ ۾ ڦاٿل آهن.
انڌا، خود غرض انسان مسلسل زهر کائين ٿا.
انهن کي موت جي رسول پنهنجي لٺ سان ماريو آهي، ۽ اهي مسلسل درد ۾ مبتلا آهن. ||4||
موت جو رسول انهن کي نظر نٿو اچي جيڪي رب جي حرم ۾ داخل ٿين ٿا.
انا پرستيءَ کي مات ڏيئي، اهي محبت سان پنهنجي شعور کي سچي رب تي مرکوز ڪن ٿا.
اهي پنهنجو شعور مسلسل رب جي نالي تي مرکوز رکندا آهن. ||5||
اهي عاجز انسان جيڪي سچي گرو جي خدمت ڪن ٿا، اهي خالص ۽ بي عيب آهن.
پنهنجي ذهن کي دماغ ۾ ضم ڪري، اهي سڄي دنيا کي فتح ڪن ٿا.
اهڙيءَ طرح تون به خوش ٿيندين، اي منهنجا دوست. ||6||
جيڪي سچا گرو جي خدمت ڪندا آهن انهن کي ميوو انعامن سان نوازيو ويندو آهي.
نالو، رب جو نالو، انھن جي دلين ۾ رھندو آھي. خود غرضي ۽ غرور انهن جي اندر مان نڪري ويندا آهن.
شبد جو اڻ کٽ راڳ هنن لاءِ وائبرٽ ڪري ٿو. ||7||
ڪير - جنهن کي سچو گرو، اي منهنجا ڀائرو، تقدير کان پاڪ نه ٿيو آهي؟
عقيدتمند پاڪ آهن ۽ سندس درٻار ۾ عزت وارا آهن.
اي نانڪ، عظمت رب جي نالي ۾ آهي. ||8||5||
گوري، ٽيون مهل:
جيڪي ٽن صفتن جي ڳالهه ڪن ٿا، تن جا شڪ دور نه ٿا ٿين.
انهن جا بندا نه ٽٽندا آهن، ۽ انهن کي آزادي حاصل نه ٿيندي آهي.
سچو گرو هن دور ۾ آزاديءَ جو مالڪ آهي. ||1||
اُهي ماڻهو، جيڪي گرو مُخ بڻجي وڃن ٿا، سي پنهنجا شڪ ڇڏي ڏين ٿا.
آسماني موسيقي تڏهن وڌي ٿي، جڏهن اهي محبت سان پنهنجي شعور کي رب ڏانهن منسوب ڪن ٿا. ||1||روڪ||
جن کي ٽن خوبين تي قابو ڪيو وڃي ٿو، انهن جي مٿي تي موت لڪل آهي.