منھنجو اندر جو وجود ڦھلجي ٿو. مان مسلسل چوندو آهيان، "پري-اي! پرائي-اي! محبوب! محبوب!"
مان پنهنجي پياري محبوب جي ڳالهه ٿو ڪريان، ۽ لفظ جي ذريعي مان نجات حاصل ڪريان ٿو. جيستائين مان هن کي نه ڏسي سگهان، مان مطمئن نه آهيان.
اُها روح جي ڪنوار جيڪا سدا سِبَد سان سينگاريل رهي ٿي، اُها رب، هار، هار جي نالي تي غور ڪري ٿي.
مهرباني ڪري هن فقير کي، پنهنجي عاجز ٻانهن کي، رحمت جي تحفي سان. مهرباني ڪري مون کي پنهنجي محبوب سان ملائي.
رات ۽ ڏينهن، مان گرو، رب، عالم جو غور ڪندو آهيان. مان سچي گرو تي قربان آهيان. ||2||
مان گرو جي ٻيڙيءَ ۾ پٿر آهيان. مهرباني ڪري مون کي زهر جي خوفناڪ سمنڊ پار ڪري ڇڏ.
اي گرو، مهرباني ڪري، مهرباني ڪري مون کي لفظ جي ڪلام سان نوازيو. مان اهڙو بيوقوف آهيان - مهرباني ڪري مون کي بچايو!
مان بيوقوف ۽ بيوقوف آهيان. مون کي تنهنجي حد جي ڪا به خبر ناهي. توهان کي ناقابل رسائي ۽ عظيم طور سڃاتو وڃي ٿو.
تون پاڻ مهربان آهين؛ مهرباني ڪري، مهرباني ڪري مون کي برڪت ڏي. مان نااهل ۽ بي عزتي آهيان - مهرباني ڪري، مون کي پاڻ سان گڏ ڪريو!
بيشمار زندگين جي ذريعي، مان گناهن ۾ ڀڄندو آهيان؛ هاڻي مان تنهنجي درگاهه جي تلاش ۾ آيو آهيان.
مون تي رحم ڪر ۽ مون کي بچايو، پيارا رب. مون سچي گروءَ جا پير پڪڙيا آهن. ||3||
گرو فلسفي جو پٿر آهي؛ سندس لمس سان، لوهه سون ۾ تبديل ٿي ويندو آهي.
منهنجي روشني نور ۾ ضم ٿي وڃي ٿي، ۽ منهنجي جسم جو قلعو تمام خوبصورت آهي.
منهنجي جسم جو قلعو تمام خوبصورت آهي. مان پنهنجي خدا جي طرف متوجه آهيان. مان هن کي ڪيئن وساري سگهان ٿو، هڪ ساهه يا کاڌي جي هڪ لقميءَ لاءِ به؟
مون گروءَ جي ڪلام جي ذريعي غيب ۽ اڻ ڏٺل رب کي پڪڙيو آهي. مان سچي گرو تي قربان آهيان.
مان پنهنجو سر سچي گرو جي اڳيان پيش ڪريان ٿو، جيڪڏهن اهو سچو گرو کي خوش ڪري ٿو.
مون تي رحم ڪر، اي خدا، عظيم عطا ڪندڙ، ته نانڪ تنهنجي وجود ۾ ضم ٿي وڃي. ||4||1||
تُخاري، چوٿين مهل:
رب، هار، هر، ناقابل رسائي، اڻڄاتل، لامحدود، پري کان پري آهي.
جيڪي تو کي ياد ڪن ٿا، اي ڪائنات جا پالڻھار، اھي عاجز انسان خوفناڪ، خيانت واري عالمي سمنڊ مان پار ٿي وڃن ٿا.
جيڪي رب، ھار، ھار جي نالي جو دھیان ڪندا آھن، سي آسانيءَ سان خوفناڪ، خيانت واري عالمي سمنڊ مان پار ٿي ويندا آھن.
جيڪي پيار سان گڏ هلن ٿا گرو جي ڪلام سان، سچا گرو- رب، هار، هار، انهن کي پاڻ سان گڏ ڪري ٿو.
انسان جو نور خدا جي نور سان ملندو آهي، ۽ ان خدائي نور سان ملندو آهي جڏهن رب، ڌرتي جو سهارو، پنهنجي فضل عطا ڪري ٿو.
رب، هار، هر، ناقابل رسائي، اڻڄاتل، لامحدود، پري کان پري آهي. ||1||
اي منھنجا پالڻھار ۽ پالڻھار، تون ناقابل ۽ ناقابل فراموش آھين. تون پوريءَ طرح پکڙيل آهين ۽ هر دل ۾ ڦهليل آهين.
تون غيب، اڻڄاڻ ۽ اڻڄاڻ آهين. توهان کي گرو، سچو گرو جي ڪلام ذريعي مليو آهي.
برڪت وارا، برڪت وارا آهن اهي عاجز، طاقتور ۽ مڪمل ماڻهو، جيڪي گرو جي سنگت، سنتن جي سوسائٽي ۾ شامل ٿين ٿا، ۽ هن جي ساراهه جا گيت ڳائين ٿا.
واضح ۽ صحيح سمجھڻ سان، گرومخ گرو جي لفظ تي غور ڪن ٿا؛ هر هڪ ۽ هر پل، اهي مسلسل رب جي باري ۾ ڳالهائي رهيا آهن.
جڏهن گرو مُخ بيٺو آهي، هو رب جو نالو ڳائيندو آهي. جڏهن گرومک اٿي بيٺو آهي، هو رب جو نالو، هار، هر، ڳائيندو آهي.
اي منھنجا پالڻھار ۽ پالڻھار، تون ناقابل ۽ ناقابل فراموش آھين. تون پوريءَ طرح پکڙيل آهين ۽ هر دل ۾ ڦهليل آهين. ||2||
اهي عاجز خدمتگار قبول ڪيا ويندا آهن. اهي رب جي خدمت ڪن ٿا، ۽ گرو جي تعليمات جي پيروي ڪن ٿا.
انهن جا ڪروڙين گناهه هڪ لمحي ۾ دور ٿي ويندا آهن. رب انھن کي پري وٺي ٿو.
انهن جا سڀ گناهه ۽ الزام ڌوئي ويندا آهن. اهي پنهنجي شعوري ذهن سان هڪ رب جي عبادت ۽ پوڄا ڪندا آهن.