پنهنجي شعور کي بي لوث خدمت تي مرڪز بڻايو- ۽ پنهنجي شعور کي لفظ جي ڪلام تي مرکوز ڪريو.
پنهنجي انا کي مات ڏيئي، توهان کي هڪ دائمي امن ملندو، ۽ مايا سان توهان جي جذباتي وابستگي ختم ٿي ويندي. ||1||
مان قربان آهيان، منهنجو روح قربان آهي، مان مڪمل طور تي سچي گرو لاء وقف آهيان.
گرو جي تعليمات جي ذريعي، خدا جي روشني روشني ڪئي آهي؛ مان رات ڏينهن رب جي شان ۾ گيت ڳايان ٿو. ||1||روڪ||
پنهنجي جسم ۽ دماغ کي ڳوليو، ۽ نالو ڳوليو.
پنهنجي ٻرندڙ ذهن کي روڪيو، ۽ ان کي چڪاس ۾ رکو.
رات ڏينهن، گرو جي باني جا گيت ڳايو؛ وجدان سان رب جي عبادت ڪريو. ||2||
هن جسم جي اندر بيشمار شيون آهن.
گرومخ سچ کي حاصل ڪري ٿو، ۽ انهن کي ڏسڻ لاء اچي ٿو.
نون دروازن کان اڳتي، ڏهين دروازن کي ملي ٿو، ۽ آزادي حاصل ٿئي ٿي. شبد جو اڻ ڄاتل راڳ وائبريٽس. ||3||
سچو مالڪ آهي، ۽ سچو آهي سندس نالو.
گرو جي فضل سان، هو ذهن ۾ اچي ٿو.
رات ڏينهن، سدائين رب جي محبت ۾ جڙيل ره، ته سچي درٻار ۾ توکي سمجهه حاصل ٿيندي. ||4||
جيڪي گناهن ۽ نيڪيءَ جي فطرت کي نٿا سمجهن
duality سان ڳنڍيل آهن؛ اھي گمراھيءَ ۾ گھمندا آھن.
جاهل ۽ انڌا ماڻهو واٽ نه ٿا ڄاڻن. اهي ايندا آهن ۽ ٻيهر جنم وٺندا آهن. ||5||
گرو جي خدمت ڪندي، مون کي دائمي امن مليو آهي.
منهنجي انا کي خاموش ۽ ماتحت ڪيو ويو آهي.
گرو جي تعليمات ذريعي، اونداهين کي ختم ڪيو ويو آهي، ۽ ڳري دروازا کوليا ويا آهن. ||6||
پنهنجي انا کي مات ڏيئي، مون رب کي پنهنجي ذهن ۾ سمايو آهي.
مان پنھنجي شعور کي ھميشه لاءِ گرو جي پيرن تي مرکوز ڪريان ٿو.
گرو جي فضل سان، منهنجو ذهن ۽ جسم پاڪ ۽ پاڪ آهن. مان غور ڪريان ٿو پاڪيزه اسم، رب جي نالي تي. ||7||
ڄمڻ کان وٺي مرڻ تائين، سڀ ڪجهه تنهنجي لاءِ آهي.
جن کي تو بخشيو آهي تن کي تون وڏي شان ڏي ٿو.
اي نانڪ، هميشه جي نالي تي غور ڪندي، توهان کي جنم ۽ موت ٻنهي ۾ برڪت ملندي. ||8||1||2||
ماجه، ٽيون مهل:
منهنجو خدا بيحد، ناقابل رسائي ۽ لامحدود آهي.
بغير پيماني جي، هو ڪائنات جو وزن ڪري ٿو.
جيڪو گرومُخ ٿئي ٿو، سو سمجهي ٿو. سندس تسبيح ڳائڻ سان، هو نيڪيءَ جي رب ۾ جذب ٿي ويندو آهي. ||1||
مان قربان آهيان، منهنجو جان آهي قربان، انهن تي جن جا ذهن رب جي نالي سان ڀريل آهن.
جيڪي سچ جا پابند هوندا آهن اهي رات ڏينهن جاڳندا ۽ باخبر رهندا آهن. سچي درٻار ۾ کين عزت ملي ٿي. ||1||روڪ||
هو پاڻ ٻڌي ٿو، ۽ پاڻ ڏسي ٿو.
جن تي هو پنهنجي فضل جي نظر رکي ٿو، اهي قبول ٿين ٿا.
اهي جڙيل آهن، جن کي رب پاڻ ڳنڍي ٿو. گرو مُخ جي حيثيت ۾، اهي سچ جي زندگي گذاريندا آهن. ||2||
جن کي رب پاڻ گمراھ ڪري ٿو- اُھي ڪنھن جو ھٿ وٺي سگھن ٿا؟
جيڪو اڳيئي مقرر ٿيل آهي، ان کي ميٽي نه ٿو سگهجي.
جيڪي سچا گرو ملن ٿا، سي ڏاڍا خوش نصيب ۽ برڪت وارا آهن. مڪمل ڪرم جي ذريعي، هن کي ملي ٿو. ||3||
نوجوان ڪنوار پنهنجي ماءُ پيءُ جي گهر ۾ رات ڏينهن ننڊ ۾ سمهي رهي آهي.
هن پنهنجي مڙس کي وساري ڇڏيو آهي. هن جي غلطين ۽ خرابين جي ڪري، هوء ڇڏيل آهي.
هوءَ رات ڏينهن روئندي، مسلسل گهمي رهي آهي. مڙس کان سواءِ، هوءَ ننڊ نٿي اچي. ||4||
هن دنيا ۾ پنهنجي ماءُ پيءُ جي گهر ۾، هوءَ امن جي عطا ڪندڙ کي سڃاڻي سگهي ٿي،
جيڪڏهن هوءَ پنهنجي انا کي مات ڏئي، ۽ گرو جي ڪلام کي سڃاڻي.
هن جو بسترو خوبصورت آهي؛ هوءَ هميشه لاءِ پنهنجي مڙس رب کي خوش ڪري ٿي. هوءَ سچ جي سينگار سان سينگاريل آهي. ||5||