ذهن تڏهن پاڪ ٿئي ٿو، جڏهن سچو رب اندر ۾ رهجي وڃي.
جڏهن ڪو ماڻهو سچ ۾ رهندو آهي، سڀ عمل سچا ٿي ويندا آهن.
آخري عمل لفظ جي لفظ تي غور ڪرڻ آهي. ||3||
گرو جي ذريعي، سچي خدمت انجام ڏئي ٿي.
ڪيڏو نه گهٽ آهي اُهو گرومُخ جيڪو رب جي نالي کي سڃاڻي.
عطا ڪندڙ، وڏو عطا ڪندڙ، هميشه زندهه رهندو.
نانڪ رب جي نالي لاءِ محبت کي بيان ڪري ٿو. ||4||1||21||
گوري گوارايري، ٽيون مهل:
اهي ماڻهو جيڪي گرو کان روحاني حڪمت حاصل ڪن ٿا، تمام گهٽ آهن.
جيڪي گروءَ کان اها سمجھ حاصل ڪن ٿا، سي قبول ٿين ٿا.
گرو جي ذريعي، اسان حقيقي طور تي غور ڪريون ٿا.
گرو جي ذريعي، آزاديء جو دروازو مليو آهي. ||1||
مڪمل سٺي تقدير ذريعي، اسان گرو سان ملڻ لاء ايندا آهيون.
سچا ماڻهو عقل سان سچي رب ۾ سمائجي ويندا آهن. ||1||روڪ||
گروءَ سان ملڻ سان خواهشن جي باهه ٻري ٿي.
گرو جي ذريعي، ذهن ۾ امن ۽ سڪون اچي ٿو.
گرو جي ذريعي، اسان خالص، مقدس ۽ سچا بڻجي ويندا آهيون.
گرو جي ذريعي، اسان لفظ جي ڪلام ۾ جذب ٿي ويا آهيون. ||2||
گروءَ کان سواءِ، سڀڪو شڪ ۾ ڀٽڪي ٿو.
نالي جي بغير، اهي سخت دردن ۾ مبتلا آهن.
جيڪي هن نالي تي غور ڪن ٿا، اهي گرومخ بڻجي وڃن ٿا.
سچي عزت سچي رب جي درشن، برڪت واري نظر سان ملي ٿي. ||3||
ڪنهن ٻئي جي ڳالهه ڇو؟ اهو ئي عطا ڪندڙ آهي.
جڏهن هو پنهنجي فضل عطا ڪري ٿو، تڏهن شيد سان اتحاد حاصل ٿئي ٿو.
پنهنجي محبوب سان ملاقات ڪري، مان سچي رب جي شان جا گيت ڳايان ٿو.
اي نانڪ، سچو ٿي، مان سچي ذات ۾ جذب ٿي ويو آهيان. ||4||2||22||
گوري گوارايري، ٽيون مهل:
سچ ته اها جاءِ آهي، جتي ذهن پاڪ ٿئي.
سچو اهو آهي جيڪو سچ ۾ رهي ٿو.
ڪلام جي سچي باني چئن دورن ۾ مشهور آهي.
سچو پاڻ ئي سڀ ڪجهه آهي. ||1||
چڱن عملن جي ڪرم جي ذريعي، هڪ شخص ست سنگت، سچي جماعت ۾ شامل ٿئي ٿو.
انهيءَ جاءِ تي ويهي رب جي شان ۾ ڳايو. ||1||روڪ||
ساڙيو هن زبان کي، جنهن کي دوئي پيار آهي،
جيڪو رب جي عظيم ذات جو ذائقو نه ٿو چکي، ۽ جيڪو بيوقوف لفظ ڳالهائي ٿو.
عقل کان سواءِ، جسم ۽ دماغ بي ذائقو ۽ بيڪار ٿي ويندا آهن.
نالي کان سواءِ، ڏکايل درد ۾ روئندا ويندا آهن. ||2||
جنهن جي زبان فطرتي ۽ وجدان سان رب جي ذات جو ذائقو چکي،
گروءَ جي مهربانيءَ سان، سچي رب ۾ جذب ٿئي ٿو.
سچائيءَ سان ڀريل، گرو جي ڪلام تي غور ڪري ٿو،
۽ اندر جي بي عيب وهڪري مان Ambrosial Nectar ۾ پيئي ٿو. ||3||
نالو، رب جو نالو، ذهن جي برتن ۾ گڏ ڪيو ويو آهي.
ڪجھ به گڏ نه ڪيو ويندو آهي جيڪڏهن برتن مٿي آهي.
گرو جي ڪلام جي ذريعي، نالو ذهن ۾ رهي ٿو.
اي نانڪ، سچ آهي دماغ جو اهو برتن، جيڪو شيديءَ لاءِ اڃايل آهي. ||4||3||23||
گوري گوارايري، ٽيون مهل:
ڪي وري ڳائيندا آهن، پر انهن جي ذهن کي خوشي نه ملندي آهي.
انا ۾، ڳائيندا آهن، پر اهو بيڪار ضايع ڪيو ويندو آهي.
جيڪي نام سان پيار ڪن ٿا، سي گيت ڳائين ٿا.
اهي لفظ جي سچي باني ۽ لفظ تي غور ڪن ٿا. ||1||
اُھي ھلندا رھن ٿا، جيڪڏھن اھو سچو گرو راضي ٿئي.
انهن جا ذهن ۽ جسم سينگاريل ۽ سينگاريل آهن، رب جي نالي سان ملن ٿا. ||1||روڪ||
ڪي ڳائيندا آهن، ۽ ڪي عبادت ڪندا آهن.
دل جي محبت کان سواءِ، نالو حاصل نٿو ٿئي.
سچي عقيدت جي پوڄا گرو جي ڪلام جي محبت تي مشتمل آهي.
عقيدتمند پنهنجي محبوب کي دل سان مضبوطيءَ سان جڪڙي رکي ٿو. ||2||