شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 1414


ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਹੈ ਕਿਤੁ ਖਾਧੈ ਤਿਪਤਾਇ ॥
har prabh veparavaahu hai kit khaadhai tipataae |

منهنجو پالڻهار خدا خود موجود ۽ آزاد آهي. هن کي مطمئن ٿيڻ لاءِ ڇا کائڻ جي ضرورت آهي؟

ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਜੋ ਚਲੈ ਤਿਪਤਾਸੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥
satigur kai bhaanai jo chalai tipataasai har gun gaae |

جيڪو به سچو گرو جي مرضي مطابق هلندو آهي، ۽ رب جي شان جا گيت ڳائيندو آهي، اهو هن کي خوش ٿيندو آهي.

ਧਨੁ ਧਨੁ ਕਲਜੁਗਿ ਨਾਨਕਾ ਜਿ ਚਲੇ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥੧੨॥
dhan dhan kalajug naanakaa ji chale satigur bhaae |12|

برڪت وارا، برڪت وارا آهن اهي، ڪالي يوگا جي هن اونداهي دور ۾، اي نانڪ، جيڪي سچي گرو جي مرضي سان هلن ٿا. ||12||

ਸਤਿਗੁਰੂ ਨ ਸੇਵਿਓ ਸਬਦੁ ਨ ਰਖਿਓ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
satiguroo na sevio sabad na rakhio ur dhaar |

جيڪي نه سچا گروءَ جي خدمت ڪن ٿا ۽ نه ئي شيدائيءَ کي پنهنجي دلين ۾ سمائي سگهن ٿا

ਧਿਗੁ ਤਿਨਾ ਕਾ ਜੀਵਿਆ ਕਿਤੁ ਆਏ ਸੰਸਾਰਿ ॥
dhig tinaa kaa jeeviaa kit aae sansaar |

انهن جي زندگين تي لعنت آهي. اهي آخر دنيا ۾ ڇو آيا؟

ਗੁਰਮਤੀ ਭਉ ਮਨਿ ਪਵੈ ਤਾਂ ਹਰਿ ਰਸਿ ਲਗੈ ਪਿਆਰਿ ॥
guramatee bhau man pavai taan har ras lagai piaar |

جيڪڏهن ڪو گرو جي تعليمات تي عمل ڪري ٿو، ۽ خدا جي خوف کي پنهنجي ذهن ۾ رکي ٿو، ته هو محبت سان رب جي عظيم ذات سان ڳنڍيل آهي.

ਨਾਉ ਮਿਲੈ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਿ ॥੧੩॥
naau milai dhur likhiaa jan naanak paar utaar |13|

هن جي ابتدائي تقدير سان، هو نالو حاصل ڪري ٿو؛ اي نانڪ، هن کي پار ڪيو ويو آهي. ||13||

ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਜਗੁ ਭਰਮਿਆ ਘਰੁ ਮੁਸੈ ਖਬਰਿ ਨ ਹੋਇ ॥
maaeaa mohi jag bharamiaa ghar musai khabar na hoe |

دنيا مايا جي جذباتي وابستگي ۾ گم ٿي وڃي ٿي. هن کي اهو احساس ناهي ته هن جو پنهنجو گهر لُٽي پيو آهي.

ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧਿ ਮਨੁ ਹਿਰਿ ਲਇਆ ਮਨਮੁਖ ਅੰਧਾ ਲੋਇ ॥
kaam krodh man hir leaa manamukh andhaa loe |

پاڻ سڳورا منٺار دنيا ۾ انڌو آهي. هن جو ذهن جنسي خواهش ۽ ڪاوڙ کان پري آهي.

ਗਿਆਨ ਖੜਗ ਪੰਚ ਦੂਤ ਸੰਘਾਰੇ ਗੁਰਮਤਿ ਜਾਗੈ ਸੋਇ ॥
giaan kharrag panch doot sanghaare guramat jaagai soe |

روحاني حڪمت جي تلوار سان، پنجن ڀوتن کي ماريو. جاڳندا رھو ۽ گرو جي تعليمات کان باخبر رھو.

ਨਾਮ ਰਤਨੁ ਪਰਗਾਸਿਆ ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
naam ratan paragaasiaa man tan niramal hoe |

نالي جو زيور ظاهر ٿيو آهي، ۽ ذهن ۽ جسم صاف ٿي ويا آهن.

ਨਾਮਹੀਨ ਨਕਟੇ ਫਿਰਹਿ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਬਹਿ ਰੋਇ ॥
naamaheen nakatte fireh bin naavai beh roe |

جن کي نام نه آهي، اُهي گم ٿي گهمندا ڦرندا آهن، جن جا نڪ ڪٽي ويندا آهن. نالي جي بغير، اهي ويٺا ۽ روئي.

ਨਾਨਕ ਜੋ ਧੁਰਿ ਕਰਤੈ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਇ ॥੧੪॥
naanak jo dhur karatai likhiaa su mett na sakai koe |14|

اي نانڪ، ان کي ڪير به ميٽي نه ٿو سگهي، جيڪو اڳيئي خالق رب طرفان مقرر ڪيو ويو آهي. ||14||

ਗੁਰਮੁਖਾ ਹਰਿ ਧਨੁ ਖਟਿਆ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥
guramukhaa har dhan khattiaa gur kai sabad veechaar |

گرومخ گرو جي ڪلام تي غور ڪندي، رب جي دولت حاصل ڪن ٿا.

ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਇਆ ਅਤੁਟ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰ ॥
naam padaarath paaeaa atutt bhare bhanddaar |

انهن کي نام جي دولت ملي ٿي. انهن جا خزانا ڀرجي ويا آهن.

ਹਰਿ ਗੁਣ ਬਾਣੀ ਉਚਰਹਿ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥
har gun baanee uchareh ant na paaraavaar |

گرو جي ڪلام جي ذريعي، اهي رب جي شاندار حمد جو ذڪر ڪن ٿا، جن جي پڇاڙي ۽ حدن کي ڳولي نه ٿو سگهجي.

ਨਾਨਕ ਸਭ ਕਾਰਣ ਕਰਤਾ ਕਰੈ ਵੇਖੈ ਸਿਰਜਨਹਾਰੁ ॥੧੫॥
naanak sabh kaaran karataa karai vekhai sirajanahaar |15|

اي نانڪ، خالق سڀني جو ڪرڻ وارو آهي. خالق رب سڀني کي ڏسي ٿو. ||15||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਤਰਿ ਸਹਜੁ ਹੈ ਮਨੁ ਚੜਿਆ ਦਸਵੈ ਆਕਾਸਿ ॥
guramukh antar sahaj hai man charriaa dasavai aakaas |

گرو مُخ جي اندر ۾ وجداني سڪون ۽ سڪون آهي. هن جو ذهن آسماني آسمان جي ڏهين جهاز ڏانهن وڌي ٿو.

ਤਿਥੈ ਊਂਘ ਨ ਭੁਖ ਹੈ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਸੁਖ ਵਾਸੁ ॥
tithai aoongh na bhukh hai har amrit naam sukh vaas |

اتي ڪنهن کي ننڊ يا بک نه آهي. اهي رب جي نامور اسم جي امن ۾ رهن ٿا.

ਨਾਨਕ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਵਿਆਪਤ ਨਹੀ ਜਿਥੈ ਆਤਮ ਰਾਮ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ॥੧੬॥
naanak dukh sukh viaapat nahee jithai aatam raam pragaas |16|

اي نانڪ، درد ۽ خوشي ڪنهن کي به تڪليف نه ڏيندا آهن، جتي رب جي روشني، عظيم روح، روشني ڪري ٿي. ||16||

ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਕਾ ਚੋਲੜਾ ਸਭ ਗਲਿ ਆਏ ਪਾਇ ॥
kaam krodh kaa cholarraa sabh gal aae paae |

سڀ آيا آهن، جنسي خواهش ۽ ڪاوڙ جا ڪپڙا پهريل.

ਇਕਿ ਉਪਜਹਿ ਇਕਿ ਬਿਨਸਿ ਜਾਂਹਿ ਹੁਕਮੇ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
eik upajeh ik binas jaanhi hukame aavai jaae |

ڪي پيدا ٿين ٿا، ۽ ڪي مري وڃن ٿا. اهي اچن ٿا ۽ وڃن ٿا رب جي حڪم مطابق.

ਜੰਮਣੁ ਮਰਣੁ ਨ ਚੁਕਈ ਰੰਗੁ ਲਗਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
jaman maran na chukee rang lagaa doojai bhaae |

انهن جو اچڻ ۽ وڃڻ وري جنم ۾ ختم نه ٿيندو آهي. اهي دوئي جي محبت سان ڀريل آهن.

ਬੰਧਨਿ ਬੰਧਿ ਭਵਾਈਅਨੁ ਕਰਣਾ ਕਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥੧੭॥
bandhan bandh bhavaaeean karanaa kachhoo na jaae |17|

غلاميءَ ۾ جڪڙيل، ڀڄڻ لاءِ ٺاهيا ويا آهن، ۽ هو ان بابت ڪجهه به نٿا ڪري سگهن. ||17||

ਜਿਨ ਕਉ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀਅਨੁ ਤਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਆਇ ॥
jin kau kirapaa dhaareean tinaa satigur miliaa aae |

اهي، جن تي رب پنهنجي رحمت جي بارش ڪري، اچي سچي گرو سان ملن.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲੇ ਉਲਟੀ ਭਈ ਮਰਿ ਜੀਵਿਆ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
satigur mile ulattee bhee mar jeeviaa sahaj subhaae |

سچي گروءَ سان ملي، دنيا کان منهن موڙي. اهي جيئرا ئي مري ويندا آهن، ذهني سڪون ۽ شان سان.

ਨਾਨਕ ਭਗਤੀ ਰਤਿਆ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੧੮॥
naanak bhagatee ratiaa har har naam samaae |18|

اي نانڪ، عقيدتمند رب سان ڀريل آهن. اهي رب جي نالي ۾ جذب ٿي ويا آهن. ||18||

ਮਨਮੁਖ ਚੰਚਲ ਮਤਿ ਹੈ ਅੰਤਰਿ ਬਹੁਤੁ ਚਤੁਰਾਈ ॥
manamukh chanchal mat hai antar bahut chaturaaee |

خود ارادي واري انسان جي عقل چست آهي. هو اندر ۾ ڏاڍو چالاڪ ۽ هوشيار آهي.

ਕੀਤਾ ਕਰਤਿਆ ਬਿਰਥਾ ਗਇਆ ਇਕੁ ਤਿਲੁ ਥਾਇ ਨ ਪਾਈ ॥
keetaa karatiaa birathaa geaa ik til thaae na paaee |

هن جيڪو ڪجهه ڪيو آهي، ۽ جيڪو ڪجهه ڪري ٿو، سو بيڪار آهي. ان جو هڪ ذرو به قابل قبول نه آهي.

ਪੁੰਨ ਦਾਨੁ ਜੋ ਬੀਜਦੇ ਸਭ ਧਰਮ ਰਾਇ ਕੈ ਜਾਈ ॥
pun daan jo beejade sabh dharam raae kai jaaee |

جيڪا خيرات ۽ سخاوت هن کي ڏيڻ جي دعويٰ ڪئي آهي ان جو فيصلو ڌرم جي صحيح جج طرفان ڪيو ويندو.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਜਮਕਾਲੁ ਨ ਛੋਡਈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਈ ॥
bin satiguroo jamakaal na chhoddee doojai bhaae khuaaee |

سچي گروءَ کان سواءِ، موت جو رسول، انسان کي اڪيلو نٿو ڇڏي. هو دوئي جي محبت کان تباهه ٿي ويو آهي.

ਜੋਬਨੁ ਜਾਂਦਾ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵਈ ਜਰੁ ਪਹੁਚੈ ਮਰਿ ਜਾਈ ॥
joban jaandaa nadar na aavee jar pahuchai mar jaaee |

جوانيءَ جي اوچتي لڏي وڃي ٿي، پوڙهو اچي ٿو ۽ پوءِ مري ٿو.

ਪੁਤੁ ਕਲਤੁ ਮੋਹੁ ਹੇਤੁ ਹੈ ਅੰਤਿ ਬੇਲੀ ਕੋ ਨ ਸਖਾਈ ॥
put kalat mohu het hai ant belee ko na sakhaaee |

انسان کي اولاد ۽ زال جي محبت ۽ جذباتي وابستگي ۾ گرفتار ڪيو ويندو آهي، پر انهن مان ڪو به آخر ۾ سندس مددگار ۽ سهارو نه ٿيندو.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸੋ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਨਾਉ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਈ ॥
satigur seve so sukh paae naau vasai man aaee |

جيڪو سچو گرو جي خدمت ڪري ٿو سو امن حاصل ڪري ٿو. نالو ذهن ۾ اچي ٿو.

ਨਾਨਕ ਸੇ ਵਡੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਈ ॥੧੯॥
naanak se vadde vaddabhaagee ji guramukh naam samaaee |19|

اي نانڪ، عظيم ۽ ڏاڍا خوش قسمت آهن اهي، جيڪي گرومخ جي حيثيت ۾، هن جي نالي ۾ جذب ٿين ٿا. ||19||

ਮਨਮੁਖ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਨੀ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖ ਰੋਇ ॥
manamukh naam na chetanee bin naavai dukh roe |

پاڻ سڳورا ماڻهو نالو به نه سوچيندا آهن. نالي کان سواءِ، اهي درد ۾ روئن ٿا.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430