ڌناسري، پنجين مهل:
تون پنهنجي عادت بناي ورتي اُنهن ڪمن کي، جيڪي توکي رسوا ڪن.
تون اوليائن جي بي عزتي ٿو ڪرين، ۽ بي ايمان ڪفرن جي پوڄا ٿو ڪرين. اهي خراب طريقا آهن جيڪي توهان اختيار ڪيا آهن. ||1||
مايا سان تنهنجي جذباتي وابستگي جي ڪري، تون ٻين شين سان پيار ڪرين ٿو،
جيئن هري چندري جو جادوئي شهر، يا ٻيلي جي سائي پنن وانگر، توهان جي زندگي جو اهو طريقو آهي. ||1||روڪ||
ان جي جسم تي صندل جي تيل لڳل هجي، پر گدو اڃا به مٽيءَ ۾ لڙڪڻ پسند ڪندو آهي.
هن کي امرت وارو امرت جو شوق ناهي. ان جي بدران، هن کي ڪرپشن جي زهريلي دوا سان پيار آهي. ||2||
اولياء عظيم ۽ عظيم آهن؛ اهي سٺي قسمت سان برڪت وارا آهن. اهي ئي هن دنيا ۾ پاڪ ۽ پاڪ آهن.
هي انساني زندگيءَ جو زيور بيڪار گذري رهيو آهي، رڳو شيشي جي بدلي ۾ گم ٿي ويو آهي. ||3||
اڻڄاتل اوتارن جا گناهه ۽ ڏک ڀڄي ويندا آهن، جڏهن گرو اکين تي روحاني حڪمت جو شفا بخش عطر لاڳو ڪندو آهي.
ساد سنگت، حضور جي صحبت ۾، مان انهن مصيبتن کان بچي ويو آهيان. نانڪ هڪ رب سان پيار ڪري ٿو. ||4||9||
ڌناسري، پنجين مهل:
مان پاڻي کڻان ٿو، پنن کي موهيندس، ۽ سنتن لاءِ اناج پيس. مان رب العالمين جي شان ۾ گيت ڳايان ٿو.
هر ساهه سان، منهنجو ذهن رب جو نالو ياد ڪري ٿو. هن طريقي سان، اهو امن جو خزانو ڳولي ٿو. ||1||
مون تي رحم ڪر، اي منهنجا مالڪ ۽ مالڪ.
اي منهنجا رب ۽ مالڪ، مون کي اهڙي سمجهه سان نوازيو، ته مان هميشه ۽ هميشه توهان تي غور ڪريان. ||1||روڪ||
تنهنجي فضل سان، جذباتي وابستگي ۽ انا ختم ٿي ويندي آهي، ۽ شڪ دور ٿي ويندو آهي.
رب، نعمت جو مجسمو، سڀني ۾ پکڙيل ۽ ڦهليل آهي. جتي به وڃان ٿو، اتي کيس ڏسان ٿو. ||2||
تون مهربان ۽ رحم ڪندڙ آهين، رحمت جو خزانو، گنهگارن کي پاڪ ڪرڻ وارو، دنيا جو پالڻهار آهين.
مون کي لکين خوشيون، راحتون ۽ بادشاهتون ملن ٿيون، جيڪڏهن تون مون کي ترغيب ڏي ته تنهنجي نالي کي پنهنجي وات سان، هڪ پل لاءِ به. ||3||
اُهو ئي ڪمال منتر، مراقبو، تپسيا ۽ عقيدتمند عبادت جي خدمت آهي، جيڪا خدا جي ذهن کي وڻندڙ آهي.
نالو جاپ ڪرڻ سان، سڀ اُڃ ۽ تمنا پوري ٿي. نانڪ مطمئن ۽ پورو ٿيو. ||4||10||
ڌناسري، پنجين مهل:
هوءَ دنيا جي ٽن خاصيتن ۽ چئن طرفن کي سنڀالي ٿي.
هوءَ قربانيءَ جي دعوتن، غسل خانن کي صاف ڪرڻ، تپسيا ۽ زيارت جي مقدس هنڌن کي تباهه ڪري ٿي. هي غريب ماڻهو ڇا ڪري؟ ||1||
مون خدا جي مدد ۽ حفاظت کي پڪڙيو، ۽ پوء مون کي آزاد ڪيو ويو.
پاڪ بزرگن جي فضل سان، مون رب، ھار، ھار، جي حمد ڳائي، ۽ منهنجا گناهه ۽ مصيبتون دور ٿي ويون. ||1||روڪ||
هوءَ ٻڌي نه ٿي - هوءَ وات سان نه ڳالهائي. هوءَ انسانن کي لالچندي نه ڏٺو آهي.
هوءَ هن کي نشي واري دوا ڏيندي آهي، ۽ اهڙيءَ طرح انهن کي پريشان ڪندي آهي. ان ڪري هوءَ هر ڪنهن جي دل ۾ مٺي لڳي ٿي. ||2||
هر گهر ۾، هن ماءُ، پيءُ، ٻارن، دوستن ۽ ڀينرن ۾ ٻچن جو جذبو بيدار ڪيو آهي.
ڪن وٽ وڌيڪ آهي، ۽ ڪن وٽ گهٽ؛ اهي وڙهندا ۽ وڙهندا، موت تائين. ||3||
مان قربان آهيان پنهنجي سچي گرو تي، جنهن مون کي هي عجيب راند ڏيکاريو آهي.
دنيا هن پوشيده باھ ۾ سڙي رهي آهي، پر مايا رب جي بندن سان نه جڙي ٿي. ||4||
اوليائن جي مهربانيءَ سان، مون کي وڏي خوشي ملي آهي، ۽ منهنجا سڀ بند ٽٽي ويا آهن.
نانڪ کي رب، هار، هار جي نالي جي دولت ملي آهي. پنهنجو منافعو ڪمائڻ بعد، هو هاڻي گهر موٽي آيو آهي. ||5||11||
ڌناسري، پنجين مهل:
تون ئي عطا ڪندڙ آهين، اي پالڻهار، اي پالڻهار، منهنجو مالڪ، منهنجو مڙس.