رب جي نالي جي ياد ڪرڻ سان هوس، ڪاوڙ، انا، حسد ۽ خواهشون ختم ٿي وڃن ٿيون.
پاڪائي غسل، خيرات، تپسيا، پاڪيزگي ۽ نيڪ عملن جي فضيلت، خدا جي لوٽس پيرن کي دل ۾ رکڻ سان حاصل ٿيندي آهي.
رب منهنجو دوست آهي، منهنجو تمام سٺو دوست، ساٿي ۽ رشتيدار آهي. خدا روح جو رزق آهي، زندگي جي سانس جو سهارو آهي.
مون پنهنجي قادر مطلق رب ۽ مالڪ جي پناهه ۽ مدد کي پڪڙي ورتو آهي. غلام نانڪ هميشه لاءِ قربان آهي. ||9||
هٿيار ان ماڻهوءَ کي کائي نه ٿا سگهن، جيڪو رب جي لوٽس پيرن جي محبت ۾ خوش هجي.
رسي ان ماڻهوءَ کي جڪڙي نه ٿي سگهي، جنهن جي ذهن ۾ رب جي راهه جي نظر اچي ٿي.
جيڪو رب جي ٻانهن جي پيرن جي مٽيءَ سان جڙيل هجي، ان کي باهه ساڙي نٿي سگهي.
جنهن جا پير رب جي راهه تي هلن ان کي پاڻي ٻوڙي نٿو سگهي.
اي نانڪ، بيماريون، عيب، گناهه جون غلطيون ۽ جذباتي وابستگي نالي جي تير سان سوراخ ٿي ويا آهن. ||1||10||
ماڻهو هر قسم جي ڪوششن ۾ مصروف آهن؛ اهي ڇهن شاسترن جي مختلف پهلوئن تي غور ڪن ٿا.
پنهنجي سڄي جسم تي خاڪ وجهي، مختلف مقدس زيارتن تي گهمندا ڦرندا آهن. اهي روزا رکندا آهن جيستائين سندن جسم بيزار نه ٿي وڃي، ۽ پنهنجا وار ڳنڍي گندگي ۾ وجهي.
رب جي عقيدت کان سواءِ، اهي سڀئي دردن ۾ مبتلا آهن، انهن جي پيار جي جڙيل ڄار ۾ ڦاٿل آهن.
اهي عبادت جون رسمون ادا ڪندا آهن، پنهنجي جسم تي رسمن جا نشان ٺاهيندا آهن، پنهنجو کاڌو تيار ڪندا آهن، ۽ هر قسم جي طريقن سان پنهنجو پاڻ کي شاندار ڏيکاريندا آهن. ||2||11||20||
پهرين مهل جي ساراهه ۾ سويا:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
اڪيلائيءَ سان غور ڪريو پريم رب العالمين تي، جيڪو نعمتن جو مالڪ آهي.
هو اوليائن جو مددگار ۽ سهارو آهي، هميشه لاءِ ظاهر آهي.
هن جي پيرن کي پڪڙيو ۽ انهن کي پنهنجي دل ۾ رکي.
ان کان پوء، اچو ته سڀ کان وڌيڪ بلند گرو نانڪ جي شاندار ساراهه ڳائيون. ||1||
مان سڀ کان وڌيڪ بلند ترين گرو نانڪ جي شاندار ساراهه ڳايان ٿو، امن جو سمنڊ، گناهن جو خاتمو، لفظ جو مقدس تلاءُ، خدا جو ڪلام.
عميق ۽ عميق سمجهه وارا جاندار، عقل جا سمنڊ، هن جا گيت ڳائين ٿا؛ يوگي ۽ ڀڄڻ وارا هن تي غور ڪن ٿا.
اندرا ۽ پرهلاد جھڙا عقيدتمند، جيڪي روح جي خوشي کي ڄاڻن ٿا، سي سندس گيت ڳائين ٿا.
ڪال شاعر گرو نانڪ جي شاندار ساراهه ڳائي ٿو، جيڪو راجا يوگا جي مهارت حاصل ڪري ٿو، مراقبي ۽ ڪاميابي جي يوگا. ||2||
بادشاهه جنڪ ۽ رب جي واٽ جا عظيم يوگڪ هيرو، رب جي عظيم ذات سان ڀريل، تمام طاقتور پرائمل ذات جي ساراهه ڳائيندا آهن.
سنڪ ۽ برهما جا پٽ، ساڌو ۽ سڌا، خاموش بابا ۽ رب جا عاجز ٻانهن گرو نانڪ جي ساراهه ڳائي رهيا آهن، جن کي وڏي ٺڳيءَ کان دوکو نٿو ڏئي سگهجي.
ڌوما سير ۽ ڌورو، جن جو دائرو غير متحرڪ آهي، گرو نانڪ جي شاندار ساراهه کي ڳايو، جيڪو ڄاڻي ٿو ته محبت جي عقيدت جي عبادت.
ڪال شاعر گرو نانڪ جي شاندار ساراهه ڳائي ٿو، جيڪو راجا يوگا جي مهارت حاصل ڪري ٿو. ||3||
ڪپلا ۽ ٻيا يوگي گرو نانڪ جا گيت ڳائين ٿا. هو اوتار آهي، لاتعداد رب جو اوتار.
جمدگن جو پٽ پرسرام، جنهن جي ڪهاڙي ۽ طاقت رگھوويرا کسي ورتي هئي، هن جا گيت ڳايو.
ادھو، اڪرور ۽ بدور گرو نانڪ جي شاندار ساراھ ڳائيندا آھن، جيڪو رب، سڀني جي روح کي ڄاڻي ٿو.
ڪال شاعر گرو نانڪ جي شاندار ساراهه ڳائي ٿو، جيڪو راجا يوگا جي مهارت حاصل ڪري ٿو. ||4||