ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 1231
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥
saarag mahalaa 5 |سارنگ، پنجين مهل:
ਲਾਲ ਲਾਲ ਮੋਹਨ ਗੋਪਾਲ ਤੂ ॥
laal laal mohan gopaal too |تون آهين منهنجو پيارو محبوب، دلڪش رب العالمين.
ਕੀਟ ਹਸਤਿ ਪਾਖਾਣ ਜੰਤ ਸਰਬ ਮੈ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ ਤੂ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
keett hasat paakhaan jant sarab mai pratipaal too |1| rahaau |تون ڪيڙن، هاٿين، پٿرن ۽ سڀني جاندارن ۽ مخلوقن ۾ آهين. توهان انهن سڀني کي پاليو ۽ پاليو. ||1||روڪ||
ਨਹ ਦੂਰਿ ਪੂਰਿ ਹਜੂਰਿ ਸੰਗੇ ॥
nah door poor hajoor sange |تون پري نه آهين؛ توهان سڀني سان مڪمل طور تي موجود آهيو.
ਸੁੰਦਰ ਰਸਾਲ ਤੂ ॥੧॥
sundar rasaal too |1|تون خوبصورت آهين، امرت جو سرچشمو. ||1||
ਨਹ ਬਰਨ ਬਰਨ ਨਹ ਕੁਲਹ ਕੁਲ ॥
nah baran baran nah kulah kul |توهان جي ڪا ذات يا سماجي طبقو ناهي، توهان جو ڪو نسل يا خاندان ناهي.
ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਕਿਰਪਾਲ ਤੂ ॥੨॥੯॥੧੩੮॥
naanak prabh kirapaal too |2|9|138|نانڪ: خدا، تون رحم ڪندڙ آهين. ||2||9||138||
ਸਾਰਗ ਮਃ ੫ ॥
saarag mahalaa 5 |سارنگ، پنجين مهل:
ਕਰਤ ਕੇਲ ਬਿਖੈ ਮੇਲ ਚੰਦ੍ਰ ਸੂਰ ਮੋਹੇ ॥
karat kel bikhai mel chandr soor mohe |اداڪاري ۽ اداڪاري، انسان فساد ۾ غرق ٿي وڃي ٿو. ايستائين جو چنڊ ۽ سج به لتاڙيل ۽ جادوگر آهن.
ਉਪਜਤਾ ਬਿਕਾਰ ਦੁੰਦਰ ਨਉਪਰੀ ਝੁਨੰਤਕਾਰ ਸੁੰਦਰ ਅਨਿਗ ਭਾਉ ਕਰਤ ਫਿਰਤ ਬਿਨੁ ਗੋਪਾਲ ਧੋਹੇ ॥ ਰਹਾਉ ॥
aupajataa bikaar dundar nauparee jhunantakaar sundar anig bhaau karat firat bin gopaal dhohe | rahaau |فسادن جو خوفناڪ شور، مايا جي سهڻي جي ٽُڪندڙ ٽُڪن ۾ گونجي ٿو. پنهنجي پيار جي دلڪش اشارن سان، هوءَ رب کان سواءِ سڀني کي لالچائي ٿي. ||روڪ||
ਤੀਨਿ ਭਉਨੇ ਲਪਟਾਇ ਰਹੀ ਕਾਚ ਕਰਮਿ ਨ ਜਾਤ ਸਹੀ ਉਨਮਤ ਅੰਧ ਧੰਧ ਰਚਿਤ ਜੈਸੇ ਮਹਾ ਸਾਗਰ ਹੋਹੇ ॥੧॥
teen bhaune lapattaae rahee kaach karam na jaat sahee unamat andh dhandh rachit jaise mahaa saagar hohe |1|مايا ٽن جهانن سان جڙيل آهي. جيڪي غلط ڪمن ۾ ڦاٿل آهن، سي هن کان بچي نٿا سگهن. شرابي ۽ انڌا دنياوي ڪمن ۾ مگن، وڏي سمنڊ ۾ ڦاسي پيا. ||1||
ਉਧਰੇ ਹਰਿ ਸੰਤ ਦਾਸ ਕਾਟਿ ਦੀਨੀ ਜਮ ਕੀ ਫਾਸ ਪਤਿਤ ਪਾਵਨ ਨਾਮੁ ਜਾ ਕੋ ਸਿਮਰਿ ਨਾਨਕ ਓਹੇ ॥੨॥੧੦॥੧੩੯॥੩॥੧੩॥੧੫੫॥
audhare har sant daas kaatt deenee jam kee faas patit paavan naam jaa ko simar naanak ohe |2|10|139|3|13|155|سائين، رب جو ٻانهو بچيل آهي. موت جي رسول جو نڪ ڦٽو ڪيو ويو آهي. نالو، رب جو نالو، گنھگارن کي پاڪ ڪرڻ وارو آھي. اي نانڪ، هن کي مراقبي ۾ ياد ڪر. ||2||10||139||3||13||155||
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
ਰਾਗੁ ਸਾਰੰਗ ਮਹਲਾ ੯ ॥
raag saarang mahalaa 9 |راگ سارنگ، نائين مهل:
ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਤੇਰੋ ਕੋ ਨ ਸਹਾਈ ॥
har bin tero ko na sahaaee |رب کان سواءِ ڪو به تنهنجو مددگار ۽ سهارو نه هوندو.
ਕਾਂ ਕੀ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸੁਤ ਬਨਿਤਾ ਕੋ ਕਾਹੂ ਕੋ ਭਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
kaan kee maat pitaa sut banitaa ko kaahoo ko bhaaee |1| rahaau |ڪنهن کي ماءُ، پيءُ، ٻار يا زال آهي؟ ڪير ڪنهن جو ڀاءُ يا ڀيڻ آهي؟ ||1||روڪ||
ਧਨੁ ਧਰਨੀ ਅਰੁ ਸੰਪਤਿ ਸਗਰੀ ਜੋ ਮਾਨਿਓ ਅਪਨਾਈ ॥
dhan dharanee ar sanpat sagaree jo maanio apanaaee |سڀ مال، زمين ۽ جائداد جنهن کي تون پنهنجو سمجهين ٿو
ਤਨ ਛੂਟੈ ਕਛੁ ਸੰਗਿ ਨ ਚਾਲੈ ਕਹਾ ਤਾਹਿ ਲਪਟਾਈ ॥੧॥
tan chhoottai kachh sang na chaalai kahaa taeh lapattaaee |1|جڏهن توهان پنهنجي جسم کي ڇڏي ڏيو، ان مان ڪو به توهان سان گڏ نه هلندو. توهان انهن کي ڇو ٿا پڪڙيو؟ ||1||
ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਸਦਾ ਦੁਖ ਭੰਜਨ ਤਾ ਸਿਉ ਰੁਚਿ ਨ ਬਢਾਈ ॥
deen deaal sadaa dukh bhanjan taa siau ruch na badtaaee |خدا نرمل تي رحم ڪندڙ آهي، هميشه لاء خوف کي ختم ڪرڻ وارو، ۽ اڃا تائين توهان هن سان ڪو به پيار وارو تعلق پيدا نه ڪيو.
ਨਾਨਕ ਕਹਤ ਜਗਤ ਸਭ ਮਿਥਿਆ ਜਿਉ ਸੁਪਨਾ ਰੈਨਾਈ ॥੨॥੧॥
naanak kahat jagat sabh mithiaa jiau supanaa rainaaee |2|1|چوي ٿو نانڪ، سڄي دنيا ڪوڙي آهي. اهو رات ۾ هڪ خواب وانگر آهي. ||2||1||
ਸਾਰੰਗ ਮਹਲਾ ੯ ॥
saarang mahalaa 9 |سارنگ، نائين مهل:
ਕਹਾ ਮਨ ਬਿਖਿਆ ਸਿਉ ਲਪਟਾਹੀ ॥
kahaa man bikhiaa siau lapattaahee |اي انسان، تون فساد ۾ ڇو پيو لڳين؟
ਯਾ ਜਗ ਮਹਿ ਕੋਊ ਰਹਨੁ ਨ ਪਾਵੈ ਇਕਿ ਆਵਹਿ ਇਕਿ ਜਾਹੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
yaa jag meh koaoo rahan na paavai ik aaveh ik jaahee |1| rahaau |هن دنيا ۾ ڪنهن کي به رهڻ جي اجازت ناهي. هڪ اچي ٿو، ۽ ٻيو وڃي ٿو. ||1||روڪ||
ਕਾਂ ਕੋ ਤਨੁ ਧਨੁ ਸੰਪਤਿ ਕਾਂ ਕੀ ਕਾ ਸਿਉ ਨੇਹੁ ਲਗਾਹੀ ॥
kaan ko tan dhan sanpat kaan kee kaa siau nehu lagaahee |ڪنهن جو جسم آهي؟ مال ۽ ملڪيت ڪنهن وٽ آهي؟ اسان کي ڪنهن سان پيار ڪرڻ گهرجي؟
ਜੋ ਦੀਸੈ ਸੋ ਸਗਲ ਬਿਨਾਸੈ ਜਿਉ ਬਾਦਰ ਕੀ ਛਾਹੀ ॥੧॥
jo deesai so sagal binaasai jiau baadar kee chhaahee |1|جيڪو ڪجهه به نظر اچي ٿو، سي سڀ غائب ٿي ويندا، لنگهندڙ ڪڪر جي ڇانوَ وانگر. ||1||
ਤਜਿ ਅਭਿਮਾਨੁ ਸਰਣਿ ਸੰਤਨ ਗਹੁ ਮੁਕਤਿ ਹੋਹਿ ਛਿਨ ਮਾਹੀ ॥
taj abhimaan saran santan gahu mukat hohi chhin maahee |اناپرستي کي ڇڏي، اوليائن جي حرم کي پڪڙيو. توهان کي هڪ پل ۾ آزاد ڪيو ويندو.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਭਗਵੰਤ ਭਜਨ ਬਿਨੁ ਸੁਖੁ ਸੁਪਨੈ ਭੀ ਨਾਹੀ ॥੨॥੨॥
jan naanak bhagavant bhajan bin sukh supanai bhee naahee |2|2|اي ٻانهو نانڪ، رب العالمين تي غور ۽ فڪر ڪرڻ کان سواءِ، خوابن ۾ به سڪون نٿو ملي. ||2||2||
ਸਾਰੰਗ ਮਹਲਾ ੯ ॥
saarang mahalaa 9 |سارنگ، نائين مهل:
ਕਹਾ ਨਰ ਅਪਨੋ ਜਨਮੁ ਗਵਾਵੈ ॥
kahaa nar apano janam gavaavai |اي انسان، تو پنهنجي زندگي ڇو برباد ڪئي؟
ਮਾਇਆ ਮਦਿ ਬਿਖਿਆ ਰਸਿ ਰਚਿਓ ਰਾਮ ਸਰਨਿ ਨਹੀ ਆਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
maaeaa mad bikhiaa ras rachio raam saran nahee aavai |1| rahaau |مايا ۽ ان جي دولت جي نشي ۾، فسادي لذت ۾ مبتلا ٿي، تو رب جي پناهه نه ورتي آهي. ||1||روڪ||
ਇਹੁ ਸੰਸਾਰੁ ਸਗਲ ਹੈ ਸੁਪਨੋ ਦੇਖਿ ਕਹਾ ਲੋਭਾਵੈ ॥
eihu sansaar sagal hai supano dekh kahaa lobhaavai |هيءَ سڄي دنيا فقط هڪ خواب آهي. ان کي ڏسي تو ۾ لالچ ڇو ٿي اچي؟
ਜੋ ਉਪਜੈ ਸੋ ਸਗਲ ਬਿਨਾਸੈ ਰਹਨੁ ਨ ਕੋਊ ਪਾਵੈ ॥੧॥
jo upajai so sagal binaasai rahan na koaoo paavai |1|سڀڪنھن شيء کي پيدا ڪيو ويو آهي تباهه ٿي ويندي. ڪجهه به نه رهندو. ||1||
ਮਿਥਿਆ ਤਨੁ ਸਾਚੋ ਕਰਿ ਮਾਨਿਓ ਇਹ ਬਿਧਿ ਆਪੁ ਬੰਧਾਵੈ ॥
mithiaa tan saacho kar maanio ih bidh aap bandhaavai |تون هن ڪوڙي جسم کي سچو ڏسين ٿو. هن طريقي سان، توهان پاڻ کي غلاميء ۾ رکيو آهي.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਸੋਊ ਜਨੁ ਮੁਕਤਾ ਰਾਮ ਭਜਨ ਚਿਤੁ ਲਾਵੈ ॥੨॥੩॥
jan naanak soaoo jan mukataa raam bhajan chit laavai |2|3|اي نوڪر نانڪ، هو هڪ آزاد وجود آهي، جنهن جو شعور پيار سان ٽمٽار آهي، ۽ رب تي غور ڪري ٿو. ||2||3||
ਸਾਰੰਗ ਮਹਲਾ ੯ ॥
saarang mahalaa 9 |سارنگ، پنجين مهل:
ਮਨ ਕਰਿ ਕਬਹੂ ਨ ਹਰਿ ਗੁਨ ਗਾਇਓ ॥
man kar kabahoo na har gun gaaeio |منهنجي ذهن ۾، مون ڪڏهن به رب جي شان جي ساراهه نه ڪئي.