شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 579


ਜਾਨੀ ਘਤਿ ਚਲਾਇਆ ਲਿਖਿਆ ਆਇਆ ਰੁੰਨੇ ਵੀਰ ਸਬਾਏ ॥
jaanee ghat chalaaeaa likhiaa aaeaa rune veer sabaae |

هي پيارو روح تڏهن لڏي وڃي ٿو، جڏهن اڳواٽ حڪم ملي ٿو، ۽ سڀئي مائٽ ماتم ۾ رڙيون ڪن ٿا.

ਕਾਂਇਆ ਹੰਸ ਥੀਆ ਵੇਛੋੜਾ ਜਾਂ ਦਿਨ ਪੁੰਨੇ ਮੇਰੀ ਮਾਏ ॥
kaaneaa hans theea vechhorraa jaan din pune meree maae |

جسم ۽ سوان روح جدا ٿي ويا آهن، جڏهن هڪ ڏينهن گذري ويا آهن، اي منهنجي ماء.

ਜੇਹਾ ਲਿਖਿਆ ਤੇਹਾ ਪਾਇਆ ਜੇਹਾ ਪੁਰਬਿ ਕਮਾਇਆ ॥
jehaa likhiaa tehaa paaeaa jehaa purab kamaaeaa |

جيئن ڪنهن جي اڳواٽ مقرر ڪيل تقدير آهي، تيئن ڪنهن کي حاصل ٿئي ٿو، ڪنهن جي گذريل عملن جي مطابق.

ਧੰਨੁ ਸਿਰੰਦਾ ਸਚਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਜਿਨਿ ਜਗੁ ਧੰਧੈ ਲਾਇਆ ॥੧॥
dhan sirandaa sachaa paatisaahu jin jag dhandhai laaeaa |1|

برڪت آهي اهو خالق، سچو بادشاهه، جنهن سڄي دنيا کي پنهنجي ڪمن سان ڳنڍيو آهي. ||1||

ਸਾਹਿਬੁ ਸਿਮਰਹੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈਹੋ ਸਭਨਾ ਏਹੁ ਪਇਆਣਾ ॥
saahib simarahu mere bhaaeeho sabhanaa ehu peaanaa |

اي منهنجا ڀائرو، رب ۽ مالڪ جي ياد ۾ غور ڪريو. هر ڪنهن کي هن طريقي سان گذرڻو پوندو.

ਏਥੈ ਧੰਧਾ ਕੂੜਾ ਚਾਰਿ ਦਿਹਾ ਆਗੈ ਸਰਪਰ ਜਾਣਾ ॥
ethai dhandhaa koorraa chaar dihaa aagai sarapar jaanaa |

اهي ڪوڙا انتشار صرف چند ڏينهن تائين رهن ٿا. پوءِ، انسان کي ضرور آخرت جي دنيا ڏانهن وڃڻو پوندو.

ਆਗੈ ਸਰਪਰ ਜਾਣਾ ਜਿਉ ਮਿਹਮਾਣਾ ਕਾਹੇ ਗਾਰਬੁ ਕੀਜੈ ॥
aagai sarapar jaanaa jiau mihamaanaa kaahe gaarab keejai |

هن کي ضرور آخرت ڏانهن وڃڻو آهي، مهمان وانگر. پوءِ هو ڇو ٿو انا ۾ مبتلا آهي؟

ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਦਰਗਹ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਨਾਮੁ ਤਿਸੈ ਕਾ ਲੀਜੈ ॥
jit seviaai daragah sukh paaeeai naam tisai kaa leejai |

رب جو نالو ڳايو؛ هن جي خدمت ڪندي، توهان کي هن جي درٻار ۾ امن حاصل ٿيندو.

ਆਗੈ ਹੁਕਮੁ ਨ ਚਲੈ ਮੂਲੇ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਕਿਆ ਵਿਹਾਣਾ ॥
aagai hukam na chalai moole sir sir kiaa vihaanaa |

دنيا ۾ آخرت ۾ ڪنهن جو حڪم نه مڃيو ويندو. انهن جي عملن مطابق، هر ماڻهو اڳتي وڌندو آهي.

ਸਾਹਿਬੁ ਸਿਮਰਿਹੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈਹੋ ਸਭਨਾ ਏਹੁ ਪਇਆਣਾ ॥੨॥
saahib simarihu mere bhaaeeho sabhanaa ehu peaanaa |2|

اي منهنجا ڀائرو، رب ۽ مالڪ جي ياد ۾ غور ڪريو. هر ڪنهن کي هن طريقي سان گذرڻو پوندو. ||2||

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੰਮ੍ਰਥ ਸੋ ਥੀਐ ਹੀਲੜਾ ਏਹੁ ਸੰਸਾਰੋ ॥
jo tis bhaavai samrath so theeai heelarraa ehu sansaaro |

جيڪو الله تعاليٰ کي راضي ٿئي، سو ئي ٿئي ٿو. هي دنيا کيس راضي ڪرڻ جو هڪ موقعو آهي.

ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਾਚੜਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰੋ ॥
jal thal maheeal rav rahiaa saacharraa sirajanahaaro |

سچو خالق رب، پاڻي، زمين ۽ هوا ۾ پکڙيل ۽ ڦهليل آهي.

ਸਾਚਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰੋ ਅਲਖ ਅਪਾਰੋ ਤਾ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
saachaa sirajanahaaro alakh apaaro taa kaa ant na paaeaa |

سچو خالق رب پوشيده ۽ لامحدود آهي. هن جي حدن کي ڳولي نه ٿو سگهجي.

ਆਇਆ ਤਿਨ ਕਾ ਸਫਲੁ ਭਇਆ ਹੈ ਇਕ ਮਨਿ ਜਿਨੀ ਧਿਆਇਆ ॥
aaeaa tin kaa safal bheaa hai ik man jinee dhiaaeaa |

ثمردار آهي انهن جو اچڻ، جيڪي اڪيلي ذهن سان هن تي غور ڪن ٿا.

ਢਾਹੇ ਢਾਹਿ ਉਸਾਰੇ ਆਪੇ ਹੁਕਮਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰੋ ॥
dtaahe dtaeh usaare aape hukam savaaranahaaro |

ھو ناس ڪري ٿو، ۽ ناس ڪري، ھو پيدا ڪري ٿو. هن جي حڪم سان، هو اسان کي سينگاريو.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੰਮ੍ਰਥ ਸੋ ਥੀਐ ਹੀਲੜਾ ਏਹੁ ਸੰਸਾਰੋ ॥੩॥
jo tis bhaavai samrath so theeai heelarraa ehu sansaaro |3|

جيڪو الله تعاليٰ کي راضي ٿئي، سو ئي ٿئي ٿو. هي دنيا کيس راضي ڪرڻ جو هڪ موقعو آهي. ||3||

ਨਾਨਕ ਰੁੰਨਾ ਬਾਬਾ ਜਾਣੀਐ ਜੇ ਰੋਵੈ ਲਾਇ ਪਿਆਰੋ ॥
naanak runaa baabaa jaaneeai je rovai laae piaaro |

نانڪ: سچ پچ اهو ئي روئي ٿو، اي بابا، جيڪو رب جي محبت ۾ روئي ٿو.

ਵਾਲੇਵੇ ਕਾਰਣਿ ਬਾਬਾ ਰੋਈਐ ਰੋਵਣੁ ਸਗਲ ਬਿਕਾਰੋ ॥
vaaleve kaaran baabaa roeeai rovan sagal bikaaro |

جيڪو روئي ٿو دنياوي شين لاءِ، اي بابا، روئي بيڪار.

ਰੋਵਣੁ ਸਗਲ ਬਿਕਾਰੋ ਗਾਫਲੁ ਸੰਸਾਰੋ ਮਾਇਆ ਕਾਰਣਿ ਰੋਵੈ ॥
rovan sagal bikaaro gaafal sansaaro maaeaa kaaran rovai |

هي روئڻ سڀ بيڪار آهي. دنيا رب کي وساري ٿي، مايا لاءِ روئي ٿي.

ਚੰਗਾ ਮੰਦਾ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ਇਹੁ ਤਨੁ ਏਵੈ ਖੋਵੈ ॥
changaa mandaa kichh soojhai naahee ihu tan evai khovai |

هو نيڪي ۽ بديءَ ۾ فرق نه ٿو ڪري، ۽ هن زندگيءَ کي اجايو ضايع ڪري ٿو.

ਐਥੈ ਆਇਆ ਸਭੁ ਕੋ ਜਾਸੀ ਕੂੜਿ ਕਰਹੁ ਅਹੰਕਾਰੋ ॥
aaithai aaeaa sabh ko jaasee koorr karahu ahankaaro |

هتي جيڪو به ايندو، تنهن کي وڃڻو پوندو. انا ۾ ڪم ڪرڻ غلط آهي.

ਨਾਨਕ ਰੁੰਨਾ ਬਾਬਾ ਜਾਣੀਐ ਜੇ ਰੋਵੈ ਲਾਇ ਪਿਆਰੋ ॥੪॥੧॥
naanak runaa baabaa jaaneeai je rovai laae piaaro |4|1|

نانڪ: سچ پچ اهو ئي روئي ٿو، اي بابا، جيڪو رب جي محبت ۾ روئي ٿو. ||4||1||

ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
vaddahans mahalaa 1 |

واھڙا، پھريون مھل:

ਆਵਹੁ ਮਿਲਹੁ ਸਹੇਲੀਹੋ ਸਚੜਾ ਨਾਮੁ ਲਏਹਾਂ ॥
aavahu milahu saheleeho sacharraa naam lehaan |

اچو، اي منهنجا ساٿيو، اچو ته گڏجي ملون ۽ سچي نالي تي رهون.

ਰੋਵਹ ਬਿਰਹਾ ਤਨ ਕਾ ਆਪਣਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸੰਮੑਾਲੇਹਾਂ ॥
rovah birahaa tan kaa aapanaa saahib samaalehaan |

اچو ته رب ۽ مالڪ کان جسم جي جدائي تي روئي. اچو ته کيس غور سان ياد ڪريون.

ਸਾਹਿਬੁ ਸਮੑਾਲਿਹ ਪੰਥੁ ਨਿਹਾਲਿਹ ਅਸਾ ਭਿ ਓਥੈ ਜਾਣਾ ॥
saahib samaalih panth nihaalih asaa bhi othai jaanaa |

اچو ته رب ۽ مالڪ کي غور سان ياد ڪريون، ۽ واٽ تي نظر رکون. اسان کي به اتي وڃڻو پوندو.

ਜਿਸ ਕਾ ਕੀਆ ਤਿਨ ਹੀ ਲੀਆ ਹੋਆ ਤਿਸੈ ਕਾ ਭਾਣਾ ॥
jis kaa keea tin hee leea hoaa tisai kaa bhaanaa |

جنهن پيدا ڪيو، سو به ناس ڪري. جيڪو ڪجهه ٿئي ٿو سو سندس مرضي سان ٿئي ٿو.

ਜੋ ਤਿਨਿ ਕਰਿ ਪਾਇਆ ਸੁ ਆਗੈ ਆਇਆ ਅਸੀ ਕਿ ਹੁਕਮੁ ਕਰੇਹਾ ॥
jo tin kar paaeaa su aagai aaeaa asee ki hukam karehaa |

هن جيڪي ڪيو سو پورو ٿيو. اسان هن کي ڪيئن حڪم ڪري سگهون ٿا؟

ਆਵਹੁ ਮਿਲਹੁ ਸਹੇਲੀਹੋ ਸਚੜਾ ਨਾਮੁ ਲਏਹਾ ॥੧॥
aavahu milahu saheleeho sacharraa naam lehaa |1|

اچو، اي منهنجا ساٿيو، اچو ته گڏجي ملون ۽ سچي نالي تي رهون. ||1||

ਮਰਣੁ ਨ ਮੰਦਾ ਲੋਕਾ ਆਖੀਐ ਜੇ ਮਰਿ ਜਾਣੈ ਐਸਾ ਕੋਇ ॥
maran na mandaa lokaa aakheeai je mar jaanai aaisaa koe |

موت کي بڇڙو نه چئبو، اي ماڻهو، جيڪڏهن ڪنهن کي خبر هجي ته واقعي موت ڪيئن آهي.

ਸੇਵਿਹੁ ਸਾਹਿਬੁ ਸੰਮ੍ਰਥੁ ਆਪਣਾ ਪੰਥੁ ਸੁਹੇਲਾ ਆਗੈ ਹੋਇ ॥
sevihu saahib samrath aapanaa panth suhelaa aagai hoe |

پنهنجي رب العالمين جي خدمت ڪريو، آخرت ۾ توهان جو رستو آسان ٿي ويندو.

ਪੰਥਿ ਸੁਹੇਲੈ ਜਾਵਹੁ ਤਾਂ ਫਲੁ ਪਾਵਹੁ ਆਗੈ ਮਿਲੈ ਵਡਾਈ ॥
panth suhelai jaavahu taan fal paavahu aagai milai vaddaaee |

هي آسان رستو اختيار ڪريو ته توهان کي پنهنجي ثواب جا ميوا ملندا ۽ آخرت ۾ عزت ملندي.

ਭੇਟੈ ਸਿਉ ਜਾਵਹੁ ਸਚਿ ਸਮਾਵਹੁ ਤਾਂ ਪਤਿ ਲੇਖੈ ਪਾਈ ॥
bhettai siau jaavahu sach samaavahu taan pat lekhai paaee |

اُتي وڃو پنھنجي نذراني سان، ۽ تون سچي پالڻھار ۾ ضم ٿي ويندين. توهان جي عزت جي تصديق ڪئي ويندي.

ਮਹਲੀ ਜਾਇ ਪਾਵਹੁ ਖਸਮੈ ਭਾਵਹੁ ਰੰਗ ਸਿਉ ਰਲੀਆ ਮਾਣੈ ॥
mahalee jaae paavahu khasamai bhaavahu rang siau raleea maanai |

توهان کي رب جي مالڪ جي حويلي ۾ هڪ جڳهه ملي ويندي. هن کي خوش ٿيڻ سان، توهان هن جي محبت جي خوشين مان لطف اندوز ٿيندا.

ਮਰਣੁ ਨ ਮੰਦਾ ਲੋਕਾ ਆਖੀਐ ਜੇ ਕੋਈ ਮਰਿ ਜਾਣੈ ॥੨॥
maran na mandaa lokaa aakheeai je koee mar jaanai |2|

موت کي بڇڙو نه چئبو، اي ماڻهو، جيڪڏهن ڪنهن کي خبر هجي ته واقعي موت ڪيئن آهي. ||2||

ਮਰਣੁ ਮੁਣਸਾ ਸੂਰਿਆ ਹਕੁ ਹੈ ਜੋ ਹੋਇ ਮਰਨਿ ਪਰਵਾਣੋ ॥
maran munasaa sooriaa hak hai jo hoe maran paravaano |

بهادر هيروز جو موت برڪت وارو آهي، جيڪڏهن اهو خدا کي منظور آهي.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430