شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 959


ਵਡਾ ਸਾਹਿਬੁ ਗੁਰੂ ਮਿਲਾਇਆ ਜਿਨਿ ਤਾਰਿਆ ਸਗਲ ਜਗਤੁ ॥
vaddaa saahib guroo milaaeaa jin taariaa sagal jagat |

گرو مون کي سڀ کان وڏي رب ۽ ماسٽر سان ملڻ جي هدايت ڪئي. هن سڄي دنيا کي بچايو.

ਮਨ ਕੀਆ ਇਛਾ ਪੂਰੀਆ ਪਾਇਆ ਧੁਰਿ ਸੰਜੋਗ ॥
man keea ichhaa pooreea paaeaa dhur sanjog |

دل جون خواهشون پوريون ٿين؛ مون کي خدا سان منهنجي اڳئين منزل جو اتحاد حاصل ڪيو آهي.

ਨਾਨਕ ਪਾਇਆ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਸਦ ਹੀ ਭੋਗੇ ਭੋਗ ॥੧॥
naanak paaeaa sach naam sad hee bhoge bhog |1|

نانڪ سچو نالو حاصل ڪيو آهي. هو سدائين لذت حاصل ڪندو رهي ٿو. ||1||

ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |

پنجين مهل:

ਮਨਮੁਖਾ ਕੇਰੀ ਦੋਸਤੀ ਮਾਇਆ ਕਾ ਸਨਬੰਧੁ ॥
manamukhaa keree dosatee maaeaa kaa sanabandh |

خود غرض انسانن سان دوستي مايا سان اتحاد آهي.

ਵੇਖਦਿਆ ਹੀ ਭਜਿ ਜਾਨਿ ਕਦੇ ਨ ਪਾਇਨਿ ਬੰਧੁ ॥
vekhadiaa hee bhaj jaan kade na paaein bandh |

جيئن اسان ڏسندا آهيون، اهي ڀڄي ويندا آهن؛ اهي ڪڏهن به ثابت قدم نه آهن.

ਜਿਚਰੁ ਪੈਨਨਿ ਖਾਵਨੑੇ ਤਿਚਰੁ ਰਖਨਿ ਗੰਢੁ ॥
jichar painan khaavanae tichar rakhan gandt |

جيستائين کين کاڌو ۽ ڪپڙا ملن، تيستائين اُهي چوڌاري لٽڪندا رهن ٿا.

ਜਿਤੁ ਦਿਨਿ ਕਿਛੁ ਨ ਹੋਵਈ ਤਿਤੁ ਦਿਨਿ ਬੋਲਨਿ ਗੰਧੁ ॥
jit din kichh na hovee tith din bolan gandh |

پر ان ڏينهن جڏهن کين ڪجهه به نه ملي ٿو ته پوءِ لعنت ڪرڻ لڳن ٿا.

ਜੀਅ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀ ਮਨਮੁਖ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁ ॥
jeea kee saar na jaananee manamukh agiaanee andh |

خود غرض انسان جاهل ۽ انڌا آهن. اهي روح جا راز نٿا ڄاڻن.

ਕੂੜਾ ਗੰਢੁ ਨ ਚਲਈ ਚਿਕੜਿ ਪਥਰ ਬੰਧੁ ॥
koorraa gandt na chalee chikarr pathar bandh |

ڪوڙو بانڊ آخري نه رکندو آھي؛ اهو پٿر وانگر آهي جيڪو مٽيء سان ڳنڍيل آهي.

ਅੰਧੇ ਆਪੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਫਕੜੁ ਪਿਟਨਿ ਧੰਧੁ ॥
andhe aap na jaananee fakarr pittan dhandh |

انڌا پاڻ کي نه سمجھندا آھن. اهي ڪوڙي دنياوي الجھنن ۾ پئجي ويا آهن.

ਝੂਠੈ ਮੋਹਿ ਲਪਟਾਇਆ ਹਉ ਹਉ ਕਰਤ ਬਿਹੰਧੁ ॥
jhootthai mohi lapattaaeaa hau hau karat bihandh |

ڪوڙي وابستگين ۾ ڦاٿل هو پنهنجي زندگي خود غرضيءَ ۾ گذاريندا آهن.

ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਜਿਸੁ ਆਪਣੀ ਧੁਰਿ ਪੂਰਾ ਕਰਮੁ ਕਰੇਇ ॥
kripaa kare jis aapanee dhur pooraa karam karee |

پر اُهو وجود، جنهن کي رب شروع کان ئي پنهنجي رحمت سان نوازيو آهي، اُهو پورو ڪم ڪري ٿو، ۽ چڱا ڪم ڪري ٿو.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਸੇ ਜਨ ਉਬਰੇ ਜੋ ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਣਿ ਪਰੇ ॥੨॥
jan naanak se jan ubare jo satigur saran pare |2|

اي نوڪر نانڪ، اُهي عاجز اڪيلا ئي بچيا آهن، جيڪي سچي گروءَ جي درگاهه ۾ داخل ٿين ٿا. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਜੋ ਰਤੇ ਦੀਦਾਰ ਸੇਈ ਸਚੁ ਹਾਕੁ ॥
jo rate deedaar seee sach haak |

جيڪي رب جي نظرن سان ڀريل آهن، اهي سچ ڳالهائين ٿا.

ਜਿਨੀ ਜਾਤਾ ਖਸਮੁ ਕਿਉ ਲਭੈ ਤਿਨਾ ਖਾਕੁ ॥
jinee jaataa khasam kiau labhai tinaa khaak |

مان انهن جي مٽي ڪيئن حاصل ڪري سگهان ٿو جن کي پنهنجي پالڻهار جي معرفت آهي؟

ਮਨੁ ਮੈਲਾ ਵੇਕਾਰੁ ਹੋਵੈ ਸੰਗਿ ਪਾਕੁ ॥
man mailaa vekaar hovai sang paak |

انهن سان صحبت ڪرڻ سان ذهن، فساد ۾ ڦاٿل، پاڪ ٿئي ٿو.

ਦਿਸੈ ਸਚਾ ਮਹਲੁ ਖੁਲੈ ਭਰਮ ਤਾਕੁ ॥
disai sachaa mahal khulai bharam taak |

جڏهن شڪ جو دروازو کُليو ويندو آهي، تڏهن انسان رب جي حضوري کي ڏسندو آهي.

ਜਿਸਹਿ ਦਿਖਾਲੇ ਮਹਲੁ ਤਿਸੁ ਨ ਮਿਲੈ ਧਾਕੁ ॥
jiseh dikhaale mahal tis na milai dhaak |

اُهو، جنهن تي رب جي حضور جو حوصلو ظاهر ٿئي ٿو، ان کي ڪڏهن به ڌڪو يا ڌڪو نه ڏنو ويو آهي.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਹੋਇ ਨਿਹਾਲੁ ਬਿੰਦਕ ਨਦਰਿ ਝਾਕੁ ॥
man tan hoe nihaal bindak nadar jhaak |

منهنجو دماغ ۽ جسم خوش ٿي ويا آهن، جڏهن رب مون کي برڪت ڏيندو آهي، هڪ پل لاءِ به، پنهنجي فضل جي نظر سان.

ਨਉ ਨਿਧਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਲਾਗੁ ॥
nau nidh naam nidhaan gur kai sabad laag |

نو خزانو، ۽ نام جو خزانو گرو جي ڪلام جي وابستگي سان حاصل ڪيو وڃي ٿو.

ਤਿਸੈ ਮਿਲੈ ਸੰਤ ਖਾਕੁ ਮਸਤਕਿ ਜਿਸੈ ਭਾਗੁ ॥੫॥
tisai milai sant khaak masatak jisai bhaag |5|

اوليائن جي پيرن جي مٽيءَ سان فقط اهو ئي سڳورو آهي، جنهن جي پيشانيءَ تي اهڙي اڳئين تقدير لکيل آهي. ||5||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |

سالڪ، پنجون مهل:

ਹਰਣਾਖੀ ਕੂ ਸਚੁ ਵੈਣੁ ਸੁਣਾਈ ਜੋ ਤਉ ਕਰੇ ਉਧਾਰਣੁ ॥
haranaakhee koo sach vain sunaaee jo tau kare udhaaran |

اي هرڻ اکين واري ڪنوار، مان سچ ٿو چوان، جيڪو توکي بچائيندو.

ਸੁੰਦਰ ਬਚਨ ਤੁਮ ਸੁਣਹੁ ਛਬੀਲੀ ਪਿਰੁ ਤੈਡਾ ਮਨਸਾ ਧਾਰਣੁ ॥
sundar bachan tum sunahu chhabeelee pir taiddaa manasaa dhaaran |

هي سهڻا لفظ ٻڌ، اي سهڻي ڪنوار؛ توهان جو محبوب رب توهان جي ذهن جو واحد سهارو آهي.

ਦੁਰਜਨ ਸੇਤੀ ਨੇਹੁ ਰਚਾਇਓ ਦਸਿ ਵਿਖਾ ਮੈ ਕਾਰਣੁ ॥
durajan setee nehu rachaaeio das vikhaa mai kaaran |

توهان هڪ بڇڙي ماڻهو سان پيار ۾ پئجي ويو آهي. مون کي ٻڌايو - مون کي ڏيکاريو ڇو!

ਊਣੀ ਨਾਹੀ ਝੂਣੀ ਨਾਹੀ ਨਾਹੀ ਕਿਸੈ ਵਿਹੂਣੀ ॥
aoonee naahee jhoonee naahee naahee kisai vihoonee |

مون کي ڪجھ به نه آهي، ۽ مان اداس يا اداس نه آهيان. مون ۾ ڪا به گهٽتائي نه آهي.

ਪਿਰੁ ਛੈਲੁ ਛਬੀਲਾ ਛਡਿ ਗਵਾਇਓ ਦੁਰਮਤਿ ਕਰਮਿ ਵਿਹੂਣੀ ॥
pir chhail chhabeelaa chhadd gavaaeio duramat karam vihoonee |

مون پنهنجي پياري ۽ خوبصورت مڙس کي ڇڏي ڏنو ۽ وڃايو. هن بڇڙائيءَ ۾، مون پنهنجي خوش نصيبي وڃائي ڇڏي آهي.

ਨਾ ਹਉ ਭੁਲੀ ਨਾ ਹਉ ਚੁਕੀ ਨਾ ਮੈ ਨਾਹੀ ਦੋਸਾ ॥
naa hau bhulee naa hau chukee naa mai naahee dosaa |

مان غلط نه آهيان، ۽ مان پريشان نه آهيان؛ مون کي ڪا به انا نه آهي، ۽ نه ڪو ڏوهه ڪيو.

ਜਿਤੁ ਹਉ ਲਾਈ ਤਿਤੁ ਹਉ ਲਗੀ ਤੂ ਸੁਣਿ ਸਚੁ ਸੰਦੇਸਾ ॥
jit hau laaee tith hau lagee too sun sach sandesaa |

جيئن تو مون کي ڳنڍيو آهي، تيئن مان ڳنڍيو آهيان. منهنجو سچو پيغام ٻڌ.

ਸਾਈ ਸੁੋਹਾਗਣਿ ਸਾਈ ਭਾਗਣਿ ਜੈ ਪਿਰਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ॥
saaee suohaagan saaee bhaagan jai pir kirapaa dhaaree |

هوءَ اڪيلي ئي سڳوري روح واري دلہن آهي، ۽ اها ئي خوش نصيب آهي، جنهن تي رب پاڪ پنهنجي رحمت نازل ڪئي آهي.

ਪਿਰਿ ਅਉਗਣ ਤਿਸ ਕੇ ਸਭਿ ਗਵਾਏ ਗਲ ਸੇਤੀ ਲਾਇ ਸਵਾਰੀ ॥
pir aaugan tis ke sabh gavaae gal setee laae savaaree |

هن جو مڙس رب هن جا سڀ عيب ۽ غلطيون کڻي ٿو. هن کي پنهنجي ڀاڪر ۾ ڀاڪر پائي، هن کي سينگاريو.

ਕਰਮਹੀਣ ਧਨ ਕਰੈ ਬਿਨੰਤੀ ਕਦਿ ਨਾਨਕ ਆਵੈ ਵਾਰੀ ॥
karamaheen dhan karai binantee kad naanak aavai vaaree |

بدقسمت روح جي ڪنوار هي دعا ڪري ٿي: اي نانڪ، منهنجو موڙ ڪڏهن ايندو؟

ਸਭਿ ਸੁਹਾਗਣਿ ਮਾਣਹਿ ਰਲੀਆ ਇਕ ਦੇਵਹੁ ਰਾਤਿ ਮੁਰਾਰੀ ॥੧॥
sabh suhaagan maaneh raleea ik devahu raat muraaree |1|

سڀ برڪت وارو روح دلہن جشن ملهائڻ ۽ خوش ڪرڻ؛ مون کي پڻ نعمتن جي رات سان برڪت ڪر، اي رب. ||1||

ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |

پنجين مهل:

ਕਾਹੇ ਮਨ ਤੂ ਡੋਲਤਾ ਹਰਿ ਮਨਸਾ ਪੂਰਣਹਾਰੁ ॥
kaahe man too ddolataa har manasaa pooranahaar |

تون ڇو ٿو لڪي، اي منهنجي عقل؟ رب اميدن ۽ خواهشن کي پورو ڪرڻ وارو آهي.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਧਿਆਇ ਤੂ ਸਭਿ ਦੁਖ ਵਿਸਾਰਣਹਾਰੁ ॥
satigur purakh dhiaae too sabh dukh visaaranahaar |

سچي گرو تي غور ڪريو، اصلي ذات؛ هو سڀني دردن جو ناس ڪندڙ آهي.

ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਆਰਾਧਿ ਮਨ ਸਭਿ ਕਿਲਵਿਖ ਜਾਹਿ ਵਿਕਾਰ ॥
har naamaa aaraadh man sabh kilavikh jaeh vikaar |

رب جي نالي جي پوڄا ۽ عبادت ڪريو، اي منهنجا دماغ؛ سڀ گناهه ۽ فساد ڌوئي ويندا.

ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨ ਰੰਗੁ ਲਗਾ ਨਿਰੰਕਾਰ ॥
jin kau poorab likhiaa tin rang lagaa nirankaar |

جن کي اهڙي اڳئين مقرر ڪيل تقدير سان نوازيو ويو آهي، اهي بي صورت رب سان محبت ۾ آهن.

ਓਨੀ ਛਡਿਆ ਮਾਇਆ ਸੁਆਵੜਾ ਧਨੁ ਸੰਚਿਆ ਨਾਮੁ ਅਪਾਰੁ ॥
onee chhaddiaa maaeaa suaavarraa dhan sanchiaa naam apaar |

اهي مايا جي ذائقي کي ڇڏي، نام جي لامحدود دولت ۾ گڏ ٿين ٿا.

ਅਠੇ ਪਹਰ ਇਕਤੈ ਲਿਵੈ ਮੰਨੇਨਿ ਹੁਕਮੁ ਅਪਾਰੁ ॥
atthe pahar ikatai livai manen hukam apaar |

ڏينهن ۾ چوويهه ڪلاڪ، اهي محبت سان هڪ رب ۾ جذب ٿين ٿا. اهي تسليم ڪن ٿا ۽ لامحدود رب جي رضا کي قبول ڪن ٿا.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430