اڳواٽ مقرر ٿيل تقدير کان سواءِ، سمجهه حاصل نه ٿيندي آهي. ڳالهائڻ ۽ بڪواس ڪري، ماڻهو پنهنجي زندگي برباد ڪري ٿو.
جتي به وڃو ۽ ويھي وڃو، چڱي ڳالھ ڪريو، ۽ پنھنجي شعور ۾ لفظ لفظ لکو.
ڪوڙ سان آلوده بدن کي ڌوئڻ جي تڪليف ڇو؟ ||1||
جڏهن مون ڳالهايو آهي، مون ڳالهايو آهي جيئن توهان مون کي ڳالهايو آهي.
رب جو ناميارو نالو منهنجي ذهن کي وڻندڙ آهي.
نالو، رب جو نالو، منهنجي ذهن کي ڏاڍو پيارو لڳي ٿو؛ اهو درد جي رهائش کي تباهه ڪري ڇڏيو آهي.
منهنجي ذهن ۾ امن اچي ويو، جڏهن توهان حڪم ڏنو.
اهو توهان جو فضل عطا ڪرڻ توهان جو آهي، ۽ اهو منهنجو آهي ته هن دعا کي ڳالهائڻ؛ توهان پنهنجو پاڻ کي پيدا ڪيو.
جڏهن مون ڳالهايو آهي، مون ڳالهايو آهي جيئن توهان مون کي ڳالهايو آهي. ||2||
رب ۽ مالڪ انهن کي انهن جي موٽ ڏيندو آهي، انهن جي عملن جي مطابق.
ٻين جي باري ۾ خراب نه ڳالهايو، يا دليلن ۾ ملوث نه ٿيو.
رب سان بحث ۾ نه وڃ، نه ته توهان پنهنجو پاڻ کي برباد ڪندا.
جيڪڏهن توهان هڪ کي چيلينج ڪيو، جنهن سان توهان کي رهڻو پوندو، توهان آخر ۾ روئندا.
خدا توهان کي جيڪو ڏئي ٿو ان تي راضي رهو؛ پنهنجي دماغ کي ٻڌايو ته بيڪار شڪايت نه ڪريو.
رب ۽ مالڪ انهن کي انهن جي موٽ ڏيندو آهي، انهن جي عملن جي مطابق. ||3||
هن پاڻ ئي سڀني کي پيدا ڪيو، ۽ هو وري پنهنجي فضل جي نظر سان برڪت ڪري ٿو.
ڪو به نه پڇندو آهي جيڪو تلخ آهي؛ هر ڪو مٺائي طلب ڪري ٿو.
اچو ته هرڪو مٺايون گهرن، ۽ ڏسو، اهو آهي جيئن رب چاهي.
خيرات لاءِ چندو ڏيڻ ۽ مختلف مذهبي رسمون ادا ڪرڻ نام جي ياد ڪرڻ جي برابر نه آهن.
اي نانڪ، جن کي هن نالي سان برڪت ملي آهي، اهي اهڙا سٺا ڪرم اڳ ۾ ئي مقرر ڪيا ويا آهن.
هن پاڻ ئي سڀني کي پيدا ڪيو آهي، ۽ هو انهن کي پنهنجي فضل جي نظر سان نوازي ٿو. ||4||1||
واھڙا، پھريون مھل:
مون تي رحم ڪر ته مان تنهنجو نالو ياد ڪريان.
تون پاڻ ئي سڀني کي پيدا ڪيو آهي، ۽ تون ئي سڀني ۾ پکڙيل آهين.
تون پاڻ ئي سڀني جي وچ ۾ پکڙيل آهين، ۽ تون انهن کي انهن جي ڪمن سان ڳنڍين ٿو.
ڪي ته تو بادشاهه بڻيا آهن، جڏهن ته ڪي وري ڀُنگ گهرندا آهن.
توهان لالچ ۽ جذباتي وابستگي کي مٺو بڻائي ڇڏيو آهي. اهي هن فريب ۾ گمراهه آهن.
مون تي هميشه رحم ڪر؛ تڏهن ئي مان تنهنجو نالو ڳائي سگهان ٿو. ||1||
تنهنجو نالو سچو آهي، ۽ هميشه منهنجي ذهن کي خوش ڪرڻ.
منهنجا درد دور ٿي ويا آهن، ۽ مان امن سان ڀريل آهيان.
ملائڪ، فاني ۽ خاموش ساجن تنهنجو گيت ڳائين ٿا.
ملائڪ، انسان ۽ خاموش ساجن تنهنجو گيت ڳائين ٿا. اهي توهان جي ذهن کي خوش آهن.
مايا جي لالچ ۾، اهي رب کي ياد نه ڪندا آهن، ۽ اهي پنهنجي زندگيء کي اجايو وڃائي ڇڏيندا آهن.
ڪي بيوقوف ۽ بيوقوف ڪڏهن به رب جي باري ۾ نه سوچيندا آهن. جيڪو آيو آهي سو وڃڻو آهي.
تنهنجو نالو سچو آهي، ۽ هميشه منهنجي ذهن کي خوش ڪرڻ. ||2||
خوبصورت آھي تنھنجو وقت، اي پالڻھار. توهان جي ڪلام جي باني امرت آهي.
تنهنجا ٻانها پيار سان تنهنجي خدمت ڪن ٿا. اهي انسان تنهنجي ذات سان جڙيل آهن.
اهي انسان تنهنجي ذات سان جڙيل آهن، جن کي امر اسم سان برڪت وارو آهي.
جيڪي تنهنجي نالي سان لڪل آهن، سي ڏينهون ڏينهن وڌندا وڃن ٿا.
ڪي چڱا ڪم نٿا ڪن، يا نيڪيءَ سان زندگي گذارين ٿا. ۽ نه ئي اھي پاڻ کي ضبط ڪندا آھن. انهن کي هڪ رب جو احساس ناهي.
اي منهنجا مالڪ، تنهنجو وقت هميشه خوبصورت آهي. توهان جي ڪلام جي باني امرت آهي. ||3||
مان سچي نالي تي قربان آهيان.