شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 1246


ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਮਨਹੁ ਜਿ ਅੰਧੇ ਕੂਪ ਕਹਿਆ ਬਿਰਦੁ ਨ ਜਾਣਨੑੀ ॥
manahu ji andhe koop kahiaa birad na jaananaee |

اهي انسان جن جا ذهن اونداهيءَ جي اونداهي کڏن وانگر آهن، اهي زندگيءَ جي مقصد کي نه ٿا سمجهن، تڏهن به جڏهن انهن کي اها وضاحت ڪئي وڃي ٿي.

ਮਨਿ ਅੰਧੈ ਊਂਧੈ ਕਵਲਿ ਦਿਸਨਿੑ ਖਰੇ ਕਰੂਪ ॥
man andhai aoondhai kaval disani khare karoop |

انهن جا دماغ انڌا آهن، ۽ انهن جي دل جا ڪنول مٿي آهن. اهي بلڪل بدصورت نظر اچن ٿا.

ਇਕਿ ਕਹਿ ਜਾਣਹਿ ਕਹਿਆ ਬੁਝਹਿ ਤੇ ਨਰ ਸੁਘੜ ਸਰੂਪ ॥
eik keh jaaneh kahiaa bujheh te nar sugharr saroop |

ڪجھ ڄاڻن ٿا ته ڪيئن ڳالهائڻ، ۽ سمجھندا آھن جيڪي انھن کي ٻڌايو ويو آھي. اهي عقلمند ۽ خوبصورت آهن.

ਇਕਨਾ ਨਾਦ ਨ ਬੇਦ ਨ ਗੀਅ ਰਸੁ ਰਸ ਕਸ ਨ ਜਾਣੰਤਿ ॥
eikanaa naad na bed na geea ras ras kas na jaanant |

ڪي ناد يا ويد جي آواز، موسيقي، فضيلت يا وائي جي باري ۾ نٿا سمجهن.

ਇਕਨਾ ਸੁਧਿ ਨ ਬੁਧਿ ਨ ਅਕਲਿ ਸਰ ਅਖਰ ਕਾ ਭੇਉ ਨ ਲਹੰਤਿ ॥
eikanaa sudh na budh na akal sar akhar kaa bheo na lahant |

ڪي سمجھ، عقل، يا شاندار عقل سان برڪت نه آھن. اهي خدا جي ڪلام جي اسرار کي نٿا سمجهن.

ਨਾਨਕ ਸੇ ਨਰ ਅਸਲਿ ਖਰ ਜਿ ਬਿਨੁ ਗੁਣ ਗਰਬੁ ਕਰੰਤਿ ॥੨॥
naanak se nar asal khar ji bin gun garab karant |2|

اي نانڪ، اهي گڏهه آهن. انهن کي پاڻ تي تمام گهڻو فخر آهي، پر انهن ۾ ڪا به خوبي ناهي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਭ ਪਵਿਤੁ ਹੈ ਧਨੁ ਸੰਪੈ ਮਾਇਆ ॥
guramukh sabh pavit hai dhan sanpai maaeaa |

گرومخ لاء، هر شيء مقدس آهي: دولت، ملڪيت، مايا.

ਹਰਿ ਅਰਥਿ ਜੋ ਖਰਚਦੇ ਦੇਂਦੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
har arath jo kharachade dende sukh paaeaa |

جيڪي رب جي دولت کي خرچ ڪن ٿا، انهن کي ڏيڻ سان سڪون ملي ٿو.

ਜੋ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦੇ ਤਿਨ ਤੋਟਿ ਨ ਆਇਆ ॥
jo har naam dhiaaeide tin tott na aaeaa |

جيڪي رب جي نالي تي غور ڪن ٿا، اهي ڪڏهن به محروم نه ٿيندا.

ਗੁਰਮੁਖਾਂ ਨਦਰੀ ਆਵਦਾ ਮਾਇਆ ਸੁਟਿ ਪਾਇਆ ॥
guramukhaan nadaree aavadaa maaeaa sutt paaeaa |

گرومُخ رب کي ڏسڻ لاءِ اچن ٿا، ۽ مايا جون شيون ڇڏي وڃن ٿا.

ਨਾਨਕ ਭਗਤਾਂ ਹੋਰੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਈ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥੨੨॥
naanak bhagataan hor chit na aavee har naam samaaeaa |22|

اي نانڪ، ديوتائن کي ٻيو ڪجهه به نه وڻي. اهي رب جي نالي ۾ جذب ٿي ويا آهن. ||22||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |

سالڪ، چوٿون مهل:

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ॥
satigur sevan se vaddabhaagee |

جيڪي سچي گروءَ جي خدمت ڪن ٿا، سي ڏاڍا خوش قسمت آهن.

ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਜਿਨੑਾ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥
sachai sabad jinaa ek liv laagee |

اُهي پيار سان سچا لفظ، هڪ خدا جي ڪلام سان جڙيل آهن.

ਗਿਰਹ ਕੁਟੰਬ ਮਹਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਧੀ ॥
girah kuttanb meh sahaj samaadhee |

پنهنجي گهر ۽ ڪٽنب ۾، اهي قدرتي سماڌي ۾ آهن.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇ ਸਚੇ ਬੈਰਾਗੀ ॥੧॥
naanak naam rate se sache bairaagee |1|

اي نانڪ، جيڪي هن نالي سان جڙيل آهن، سي واقعي دنيا کان لاتعلق آهن. ||1||

ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |

چوٿين مهل:

ਗਣਤੈ ਸੇਵ ਨ ਹੋਵਈ ਕੀਤਾ ਥਾਇ ਨ ਪਾਇ ॥
ganatai sev na hovee keetaa thaae na paae |

ڳڻپيوڪر خدمت بلڪل خدمت ناهي، ۽ جيڪو ڪيو ويو آهي منظور نه ڪيو ويو آهي.

ਸਬਦੈ ਸਾਦੁ ਨ ਆਇਓ ਸਚਿ ਨ ਲਗੋ ਭਾਉ ॥
sabadai saad na aaeio sach na lago bhaau |

لفظ جو ذائقو، خدا جي ڪلام جو ذائقو نه چکيو ويندو آهي، جيڪڏهن انسان کي سچي رب خدا سان محبت نه آهي.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਿਆਰਾ ਨ ਲਗਈ ਮਨਹਠਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
satigur piaaraa na lagee manahatth aavai jaae |

ضدي ذهن وارو ماڻهو به سچو گرو کي پسند نٿو ڪري. هو اچي ٿو ۽ ٻيهر جنم وٺي ٿو.

ਜੇ ਇਕ ਵਿਖ ਅਗਾਹਾ ਭਰੇ ਤਾਂ ਦਸ ਵਿਖਾਂ ਪਿਛਾਹਾ ਜਾਇ ॥
je ik vikh agaahaa bhare taan das vikhaan pichhaahaa jaae |

هو هڪ قدم اڳتي وڌي ٿو، ۽ ڏهه قدم پوئتي.

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਚਾਕਰੀ ਜੇ ਚਲਹਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥
satigur kee sevaa chaakaree je chaleh satigur bhaae |

انسان سچي گرو جي خدمت ڪرڻ لاءِ ڪم ڪري ٿو، جيڪڏهن هو سچي گرو جي مرضي مطابق هلن.

ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੋ ਮਿਲੈ ਸਹਜੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
aap gavaae satiguroo no milai sahaje rahai samaae |

هو پنهنجي خودغرضي کي وڃائي ٿو، ۽ سچي گرو سان ملي ٿو. هو وجدان سان رب ۾ جذب ٿئي ٿو.

ਨਾਨਕ ਤਿਨੑਾ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਸਚੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥੨॥
naanak tinaa naam na veesarai sache mel milaae |2|

اي نانڪ، اهي ڪڏهن به نه وساريندا آهن، رب جو نالو. اهي سچي رب سان اتحاد ۾ متحد آهن. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਖਾਨ ਮਲੂਕ ਕਹਾਇਦੇ ਕੋ ਰਹਣੁ ਨ ਪਾਈ ॥
khaan malook kahaaeide ko rahan na paaee |

اهي پاڻ کي شهنشاهه ۽ حڪمران سڏين ٿا، پر انهن مان ڪنهن کي به رهڻ نه ڏنو ويندو.

ਗੜੑ ਮੰਦਰ ਗਚ ਗੀਰੀਆ ਕਿਛੁ ਸਾਥਿ ਨ ਜਾਈ ॥
garra mandar gach geereea kichh saath na jaaee |

انهن جا مضبوط قلعا ۽ محلات - انهن مان ڪو به انهن سان گڏ نه هلندو.

ਸੋਇਨ ਸਾਖਤਿ ਪਉਣ ਵੇਗ ਧ੍ਰਿਗੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਚਤੁਰਾਈ ॥
soein saakhat paun veg dhrig dhrig chaturaaee |

سندن سون ۽ گھوڙا، واء وانگر تيز، لعنتي آھن، ۽ لعنت آھي سندن چالاڪ چال.

ਛਤੀਹ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪਰਕਾਰ ਕਰਹਿ ਬਹੁ ਮੈਲੁ ਵਧਾਈ ॥
chhateeh amrit parakaar kareh bahu mail vadhaaee |

ڇٽيهه لذيذ ڀاڄيون کائي، آلودگيءَ سان گل ٿي پون.

ਨਾਨਕ ਜੋ ਦੇਵੈ ਤਿਸਹਿ ਨ ਜਾਣਨੑੀ ਮਨਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਪਾਈ ॥੨੩॥
naanak jo devai tiseh na jaananaee manamukh dukh paaee |23|

اي نانڪ، پنهنجي مرضيءَ وارو انسان ان کي نه ٿو ڄاڻي، جيڪو ڏئي ٿو، ۽ ان ڪري هو ڏک ۾ مبتلا آهي. ||23||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਪੜਿੑ ਪੜਿੑ ਪੰਡਿਤ ਮੁੋਨੀ ਥਕੇ ਦੇਸੰਤਰ ਭਵਿ ਥਕੇ ਭੇਖਧਾਰੀ ॥
parri parri panddit muonee thake desantar bhav thake bhekhadhaaree |

پنڊت، ديني عالم ۽ خاموش بابا پڙهندا ۽ پڙهندا آهن جيستائين اهي ٿڪجي پون. اهي پنهنجي مذهبي پوشاڪ ۾ ڌارين ملڪن ۾ گهمي ڦري ويندا آهن، جيستائين اهي ختم نه ٿين.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਨਾਉ ਕਦੇ ਨ ਪਾਇਨਿ ਦੁਖੁ ਲਾਗਾ ਅਤਿ ਭਾਰੀ ॥
doojai bhaae naau kade na paaein dukh laagaa at bhaaree |

دوئي جي محبت ۾، اهي ڪڏهن به نالو حاصل نٿا ڪن. درد جي گرفت ۾ رکيل، اهي ڏاڍا ڏکيا آهن.

ਮੂਰਖ ਅੰਧੇ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਸੇਵਹਿ ਮਾਇਆ ਕੈ ਬਿਉਹਾਰੀ ॥
moorakh andhe trai gun seveh maaeaa kai biauhaaree |

انڌا بيوقوف ٽن گنن جي خدمت ڪن ٿا، ٽنهي صورتون. اهي صرف مايا سان معاملو ڪن ٿا.

ਅੰਦਰਿ ਕਪਟੁ ਉਦਰੁ ਭਰਣ ਕੈ ਤਾਈ ਪਾਠ ਪੜਹਿ ਗਾਵਾਰੀ ॥
andar kapatt udar bharan kai taaee paatth parreh gaavaaree |

دلين ۾ ٺڳيءَ سان، بيوقوف پنهنجو پيٽ ڀرڻ لاءِ مقدس ڪتاب پڙهندا آهن.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸੋ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਜਿਨ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਮਾਰੀ ॥
satigur seve so sukh paae jin haumai vichahu maaree |

جيڪو سچو گرو جي خدمت ڪري ٿو سو امن حاصل ڪري ٿو. هو اندر مان انا کي ختم ڪري ٿو.

ਨਾਨਕ ਪੜਣਾ ਗੁਨਣਾ ਇਕੁ ਨਾਉ ਹੈ ਬੂਝੈ ਕੋ ਬੀਚਾਰੀ ॥੧॥
naanak parranaa gunanaa ik naau hai boojhai ko beechaaree |1|

اي نانڪ، اتي هڪ ئي نالو آهي جنهن تي ڳالهائڻ ۽ رهڻ لاءِ؛ ڪيڏا گهٽ آهن جيڪي ان تي غور ڪن ۽ سمجهن. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਨਾਂਗੇ ਆਵਣਾ ਨਾਂਗੇ ਜਾਣਾ ਹਰਿ ਹੁਕਮੁ ਪਾਇਆ ਕਿਆ ਕੀਜੈ ॥
naange aavanaa naange jaanaa har hukam paaeaa kiaa keejai |

ننگا آهيون اچون ٿا، ۽ ننگا وڃون ٿا. هي رب جي حڪم سان آهي؛ اسان ٻيو ڇا ڪري سگهون ٿا؟

ਜਿਸ ਕੀ ਵਸਤੁ ਸੋਈ ਲੈ ਜਾਇਗਾ ਰੋਸੁ ਕਿਸੈ ਸਿਉ ਕੀਜੈ ॥
jis kee vasat soee lai jaaeigaa ros kisai siau keejai |

اعتراض هن جو آهي؛ هو کڻي ڇڏيندو؛ جنهن سان ناراض ٿيڻ گهرجي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਭਾਣਾ ਮੰਨੇ ਸਹਜੇ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ॥
guramukh hovai su bhaanaa mane sahaje har ras peejai |

جيڪو گرومخ بڻجي وڃي ٿو خدا جي مرضي کي قبول ڪري ٿو؛ هو وجدان سان رب جي عظيم جوهر ۾ پيئي ٿو.

ਨਾਨਕ ਸੁਖਦਾਤਾ ਸਦਾ ਸਲਾਹਿਹੁ ਰਸਨਾ ਰਾਮੁ ਰਵੀਜੈ ॥੨॥
naanak sukhadaataa sadaa salaahihu rasanaa raam raveejai |2|

اي نانڪ، هميشه لاءِ امن ڏيندڙ جي ساراهه ڪر؛ پنهنجي زبان سان، رب جو مزو وٺو. ||2||


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430