شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 589


ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਤਿਨ ਕਉ ਭੇਟਿਆ ਜਿਨ ਕੈ ਮੁਖਿ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗੁ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥੭॥
so satigur tin kau bhettiaa jin kai mukh masatak bhaag likh paaeaa |7|

سچو گرو انهن سان ملندو آهي جن جي پيشانين تي اهڙي برڪت واري تقدير لکيل آهي. ||7||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਮਰਜੀਵੜੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਸਦਾ ਹੋਇ ॥
bhagat kareh marajeevarre guramukh bhagat sadaa hoe |

اُھي اڪيلي خدا جي پوڄا ڪندا آھن، جيڪو جيئرو ئي مئل رھندو آھي. گرومخ مسلسل رب جي پوڄا ڪندا آهن.

ਓਨਾ ਕਉ ਧੁਰਿ ਭਗਤਿ ਖਜਾਨਾ ਬਖਸਿਆ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਇ ॥
onaa kau dhur bhagat khajaanaa bakhasiaa mett na sakai koe |

رب پاڪ کين عبادتن جو خزانو عطا ڪري ٿو، جنهن کي ڪير به برباد نٿو ڪري سگهي.

ਗੁਣ ਨਿਧਾਨੁ ਮਨਿ ਪਾਇਆ ਏਕੋ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥
gun nidhaan man paaeaa eko sachaa soe |

انهن کي فضيلت جو خزانو، هڪ سچو رب، پنهنجي دماغ ۾ حاصل ڪري ٿو.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਫਿਰਿ ਵਿਛੋੜਾ ਕਦੇ ਨ ਹੋਇ ॥੧॥
naanak guramukh mil rahe fir vichhorraa kade na hoe |1|

اي نانڪ، گرومخ رب سان گڏ گڏ رهندا آهن. اهي وري ڪڏهن به جدا نه ٿيندا. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵ ਨ ਕੀਨੀਆ ਕਿਆ ਓਹੁ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
satigur kee sev na keeneea kiaa ohu kare veechaar |

هو سچو گرو جي خدمت نٿو ڪري. هو ڪيئن رب تي غور ڪري سگهي ٿو؟

ਸਬਦੈ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਈ ਬਿਖੁ ਭੂਲਾ ਗਾਵਾਰੁ ॥
sabadai saar na jaanee bikh bhoolaa gaavaar |

هو شَبَدَ جي قدر نه ٿو ڪري. بيوقوف فساد ۽ گناهه ۾ ڀڄندو آهي.

ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁ ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਿਆਰੁ ॥
agiaanee andh bahu karam kamaavai doojai bhaae piaar |

انڌا ۽ جاهل هر قسم جي رسمن جي ڪمن کي انجام ڏيندا آهن. اهي دوئي سان پيار ۾ آهن.

ਅਣਹੋਦਾ ਆਪੁ ਗਣਾਇਦੇ ਜਮੁ ਮਾਰਿ ਕਰੇ ਤਿਨ ਖੁਆਰੁ ॥
anahodaa aap ganaaeide jam maar kare tin khuaar |

جيڪي پاڻ تي ناحق فخر ڪن ٿا، تن کي موت جي رسول جي طرفان سزا ۽ خوار ڪيو وڃي ٿو.

ਨਾਨਕ ਕਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਾ ਆਪੇ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ॥੨॥
naanak kis no aakheeai jaa aape bakhasanahaar |2|

اي نانڪ، ٻيو ڪير آهي پڇڻ وارو؟ رب پاڻ بخشيندڙ آهي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਤੂ ਕਰਤਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣਦਾ ਸਭਿ ਜੀਅ ਤੁਮਾਰੇ ॥
too karataa sabh kichh jaanadaa sabh jeea tumaare |

تون، اي خالق، سڀ شيون ڄاڻو. سڀئي مخلوق توهان سان تعلق رکن ٿا.

ਜਿਸੁ ਤੂ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਤੂ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਕਿਆ ਜੰਤ ਵਿਚਾਰੇ ॥
jis too bhaavai tis too mel laihi kiaa jant vichaare |

جيڪي تو کي وڻندا آهن، تن کي تون پاڻ سان ملائيندي آهين. غريب مخلوق ڇا ڪري سگهي ٿي؟

ਤੂ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ਹੈ ਸਚੁ ਸਿਰਜਣਹਾਰੇ ॥
too karan kaaran samarath hai sach sirajanahaare |

تون ئي قادر مطلق آهين، سببن جو سبب، سچو خالق رب.

ਜਿਸੁ ਤੂ ਮੇਲਹਿ ਪਿਆਰਿਆ ਸੋ ਤੁਧੁ ਮਿਲੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੀਚਾਰੇ ॥
jis too meleh piaariaa so tudh milai guramukh veechaare |

صرف اهي ئي توهان سان گڏ آهن، محبوب رب، جن کي توهان منظور ڪيو ۽ گرو جي ڪلام تي غور ڪيو.

ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਸਤਿਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਨਿ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਰੇ ॥੮॥
hau balihaaree satigur aapane jin meraa har alakh lakhaare |8|

مان قربان آهيان پنهنجي سچي گروءَ تي، جنهن مون کي پنهنجي اڻ ڏٺي رب کي ڏسڻ جي اجازت ڏني آهي. ||8||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਰਤਨਾ ਪਾਰਖੁ ਜੋ ਹੋਵੈ ਸੁ ਰਤਨਾ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
ratanaa paarakh jo hovai su ratanaa kare veechaar |

هو جواهرن جو معتقد آهي. هو زيور تي غور ڪري ٿو.

ਰਤਨਾ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਈ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁ ਅੰਧਾਰੁ ॥
ratanaa saar na jaanee agiaanee andh andhaar |

هو جاهل ۽ بلڪل انڌو آهي- هو زيور جي قدر نٿو ڪري.

ਰਤਨੁ ਗੁਰੂ ਕਾ ਸਬਦੁ ਹੈ ਬੂਝੈ ਬੂਝਣਹਾਰੁ ॥
ratan guroo kaa sabad hai boojhai boojhanahaar |

جواهر گرو جي ڪلام جو ڪلام آهي؛ ڄاڻندڙ ئي ان کي ڄاڻي ٿو.

ਮੂਰਖ ਆਪੁ ਗਣਾਇਦੇ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
moorakh aap ganaaeide mar jameh hoe khuaar |

بيوقوف پاڻ تي فخر ڪندا آهن، ۽ ڄمڻ ۽ مرڻ ۾ برباد ٿي ويندا آهن.

ਨਾਨਕ ਰਤਨਾ ਸੋ ਲਹੈ ਜਿਸੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
naanak ratanaa so lahai jis guramukh lagai piaar |

اي نانڪ، اھو ئي زيور حاصل ڪري ٿو، جيڪو، گرومخ جي حيثيت ۾، ان لاءِ محبت جو جذبو رکي ٿو.

ਸਦਾ ਸਦਾ ਨਾਮੁ ਉਚਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਨਿਤ ਬਿਉਹਾਰੁ ॥
sadaa sadaa naam ucharai har naamo nit biauhaar |

رب جو نالو، هميشه هميشه لاء، رب جي نالي کي پنهنجو روزمره جو ڪم ٺاهيو.

ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਜੇ ਆਪਣੀ ਤਾ ਹਰਿ ਰਖਾ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੧॥
kripaa kare je aapanee taa har rakhaa ur dhaar |1|

جيڪڏهن رب پنهنجي رحمت ڪري ٿو، ته مان هن کي پنهنجي دل ۾ رکندو آهيان. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵ ਨ ਕੀਨੀਆ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੋ ਪਿਆਰੁ ॥
satigur kee sev na keeneea har naam na lago piaar |

اهي سچا گرو جي خدمت نٿا ڪن، ۽ اهي رب جي نالي سان پيار نه ڪندا آهن.

ਮਤ ਤੁਮ ਜਾਣਹੁ ਓਇ ਜੀਵਦੇ ਓਇ ਆਪਿ ਮਾਰੇ ਕਰਤਾਰਿ ॥
mat tum jaanahu oe jeevade oe aap maare karataar |

اهو به نه سوچيو ته اهي جيئرا آهن - خالق رب پاڻ انهن کي ماريو آهي.

ਹਉਮੈ ਵਡਾ ਰੋਗੁ ਹੈ ਭਾਇ ਦੂਜੈ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
haumai vaddaa rog hai bhaae doojai karam kamaae |

انا پرستي هڪ اهڙي خوفناڪ بيماري آهي. دوئي جي محبت ۾، اهي پنهنجا ڪم ڪن ٿا.

ਨਾਨਕ ਮਨਮੁਖਿ ਜੀਵਦਿਆ ਮੁਏ ਹਰਿ ਵਿਸਰਿਆ ਦੁਖੁ ਪਾਇ ॥੨॥
naanak manamukh jeevadiaa mue har visariaa dukh paae |2|

اي نانڪ، پاڻ مرادي انسان جيئري موت ۾ آهن. رب کي وساري، درد ۾ مبتلا آهن. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਜਿਸੁ ਅੰਤਰੁ ਹਿਰਦਾ ਸੁਧੁ ਹੈ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕਉ ਸਭਿ ਨਮਸਕਾਰੀ ॥
jis antar hiradaa sudh hai tis jan kau sabh namasakaaree |

اچو ته سڀني کي عزت ۾ جھڪايو، ان عاجز انسان کي جنهن جي دل اندر صاف آهي.

ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕਉ ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ॥
jis andar naam nidhaan hai tis jan kau hau balihaaree |

مان ان عاجزي تي قربان آهيان، جنهن جو ذهن نام جي خزاني سان ڀريل آهي.

ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਬੁਧਿ ਬਿਬੇਕੁ ਹੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮੁਰਾਰੀ ॥
jis andar budh bibek hai har naam muraaree |

هن وٽ هڪ تعصبي عقل آهي؛ هو رب جي نالي تي غور ڪندو آهي.

ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਭਨਾ ਕਾ ਮਿਤੁ ਹੈ ਸਭ ਤਿਸਹਿ ਪਿਆਰੀ ॥
so satigur sabhanaa kaa mit hai sabh tiseh piaaree |

اھو سچو گرو سڀني جو دوست آھي. هرڪو هن کي پيارو آهي.

ਸਭੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਸਾਰਿਆ ਗੁਰ ਬੁਧਿ ਬੀਚਾਰੀ ॥੯॥
sabh aatam raam pasaariaa gur budh beechaaree |9|

رب، اعليٰ روح، هر هنڌ پکڙيل آهي. گرو جي تعليمات جي حڪمت تي غور ڪريو. ||9||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਜੀਅ ਕੇ ਬੰਧਨਾ ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਹਿ ॥
bin satigur seve jeea ke bandhanaa vich haumai karam kamaeh |

سچي گرو جي خدمت ڪرڻ کان سواءِ، روح انا ۾ ڪيل ڪمن جي غلاميءَ ۾ آهي.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਠਉਰ ਨ ਪਾਵਹੀ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਆਵਹਿ ਜਾਹਿ ॥
bin satigur seve tthaur na paavahee mar jameh aaveh jaeh |

سچي گرو جي خدمت ڪرڻ کان سواء، ڪنهن کي آرام جي جاء نه ملندي؛ هو مري ٿو، ۽ ٻيهر جنم ورتو آهي، ۽ اچڻ ۽ وڃڻ جاري آهي.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਫਿਕਾ ਬੋਲਣਾ ਨਾਮੁ ਨ ਵਸੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
bin satigur seve fikaa bolanaa naam na vasai man maeh |

سچي گروءَ جي خدمت ڪرڻ کان سواءِ، ڪنهن جي ڳالهه بيڪار ۽ بيوقوف آهي. نالو، رب جو نالو، سندس ذهن ۾ نه رکندو آھي.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430